>> สัมภเวสี ผีพเนจร << ตอน... " .. มั น ! ต า ม ม า .. "

[Siranoi]

...................

“พฤษภกาสร    อีกกุญชรอันปลดปลง
โททนต์เสน่งคง สำคัญหลายในกายมี
นรชาติวางวาย  มลายสิ้นทั้งอินทรีย์
สถิตทั่วแต่ชั่วดี  ประดับไว้ในโลกา”
(สมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระปรมานุชิตชิโนรส : กฤษณาสอนน้องคำฉันท์)
                              
     แปลความเป็นร้อยแก้ว ก็คือ วัวควายและช้าง เมื่อตายลงแล้วมีฟันและเขาทั้งสองข้างเหลืออยู่ส่วนมนุษย์ เมื่อตายทุกสิ่งในร่างกายสิ้นไปคงเหลือแต่ความชั่ว หรือความดี คงอยู่ในโลก
.....................

สัมภเวสี

โดย หลวงพ่อฤาษี วัดท่าซุง

    สัมภเวสี คือคนที่ตายก่อนอายุขัย เรียกว่ามีกรรม ที่เรียกกันว่า อุปฆาตกรรมมาริดรอน ตัดรอนเสียตั้งแต่ยังไม่หมดอายุขัย ท่านพวกนี้เวลาตาย ทางนรกไม่ต้องการ ทางสวรรค์ไม่ต้องการ บุญที่ทำไว้ยังไม่ให้ผล หรือว่าบาปที่เขาทำยังไม่ให้ผล ยังไม่ถึงเวลาที่เขาจะเรียกไปสอบสวนและจัดการลงโทษ มีสภาพเหมือนกับคนออกจากบ้านนี้ แล้วไปเข้าบ้านโน้นไม่ได้ จะกลับมาเข้าบ้านนี้ก็ไม่ได้ เดินไปเดินมาอยู่ด้วยความลำบาก อยากจะกินอะไรก็หากินไม่ได้ ผีประเภทนี้เรียกว่า สัมภเวสี แปลว่าพวกแสวงหาที่เกิด

วิธีช่วยคนตายก่อนอายุขัย(สัมภเวสี)

     ถ้าญาติของเราตาย ตายด้วยอำนาจของสัมภเวสี คือไม่สิ้นอายุ ฟ้าผ่าตาย สุนัขกัดตาย มดกัดตาย ยุงกัดตาย คลอดบุตรตาย ถูกฆ่าตาย ถูกยิงตาย รถชนตาย แต่ก็ไม่แน่นักนะบรรดาพวกนี้ถึงอายุขัยก็มี แต่เผื่อเหนี่ยวไว้ก่อน
     สมมุติว่าเขาเป็นสัมภเวสี พอตายไปแล้วไม่ต้องทำบุญมาก ทำบุญให้ได้บุญชัดๆ หาอาหารชนิดที่ไม่มีบาป เอาผ้าไตรมา ๑ ไตร เอาพระพุทธรูปมา ๑ องค์ นิมนต์พระมารับสังฆทานที่บ้าน ทำเงียบๆ อย่าให้มีเหล้ายาปลาปิ้ง อย่าทุบแม้แต่ไข่สักหนึ่งฟอง เมื่อทำบุญเสร็จ อุทิศส่วนกุศลให้เฉพาะคนที่ตาย ไม่ให้ใครทั้งหมด ถ้าทำอย่างนี้ละ ท่านพวกนี้จะมีความสุข ได้รับผลบุญทันที มีความผ่องใส มีความอิ่มเอิบ เมื่อเข้าถึงอายุขัยเมื่อใด ก็เป็นอันว่าพวกนี้จะไปถึงด้านของสวรรค์ก่อน

[Siranoi]

..............

คนโบราณไม่นิยมกินข้าวบ้านงานศพ!!??
     อยากรู้ใหมว่าเพราะอะไร? หือ...เหอ..เหอ..เหอ...โบร๋วววว....
คืนนี้เดี๋ยวมาเล่า..ตอนนี้ยังไม่ว่าง
...........................

[>_อนัตตา_<]

เฮ้อออ....รออีกแล้ววววววว 



ตกใจรอไว้ก่อนค่ะ ฮ่าๆๆๆๆ

[Siranoi]

เฮ้อออ....รออีกแล้ววววววว 



ตกใจรอไว้ก่อนค่ะ ฮ่าๆๆๆๆ

หือ...
เป็นแฟนฟันปลอมแหง๋..

[>_อนัตตา_<]

จุ๊ๆๆๆๆๆ  ไม่ใช่ค่ะ เป็นแฟนต่างวัยค่ะ คริ คริ ^__^

[little girl]

จุ๊ๆๆๆๆๆ  ไม่ใช่ค่ะ เป็นแฟนต่างวัยค่ะ คริ คริ ^__^

  อนัตตาเธอมีแฟน สอวอ ค่ะ  เห็นว่าจะเปิดตัววันที่ 27 นี้ด้วยค่ะ 

[Ironmaiden]

จุ๊ๆๆๆๆๆ  ไม่ใช่ค่ะ เป็นแฟนต่างวัยค่ะ คริ คริ ^__^

  อนัตตาเธอมีแฟน สอวอ ค่ะ  เห็นว่าจะเปิดตัววันที่ 27 นี้ด้วยค่ะ 

สอวอ=สมาชิกวุฒิสภา.....??

[Siranoi]

คนโบราณไม่นิยมกินข้าวบ้านงานศพ!!??
.....................
     
ป 1
          ปกติผู้คงแก่เรียน ร่ำเรียนวิชาคาถาอาคม ในบางหลักสูตร ในบางครูบาอาจารย์ ท่านได้ห้ามไว้ว่าเมื่อเป็นศิษย์เป็นอาจารย์กันแล้ว หรือเมื่อเรียนวิชานี้แล้ว ห้ามกินข้าวบ้านงานศพเป็นเด็ดขาด หาไม่แล้ววิชาอาคมที่อุตส่าห์ร่ำเรียนมาจะเสื่อมลงในทันที ในบางข้ออาจห้ามลอดราวตากผ้า โดยมีเหตุผลในข้อเดียวกันคือคาถาเสื่อม เคยฟันแทงยิงไม่เข้านัยว่าหนังเหนียว ครั้นพอโดนลูกปืนที่เคยคลุกเคล้าผ้าถุงที่เปื้อนประจำเดือนมาก่อนหน้านี้ ลูกปีนกลับโจนทะยานเจาะผิวเนื้อหนังอย่างทะลุทะลวงไปเลยก็มี
          ปี พ.ศ 2534 หลังเลิกงานประจำวัน ผู้เขียนและผองเพื่อนมักจะเปิดประเด็นการประชุม นั่งเป็นวงกลมล้อมแก้วล้อมขวดอยู่เป็นประจำ วันหนึ่งเมื่อได้ที่ออกอาการตึง ๆ เกิดนึกสนุก เห็นเพื่อนร่วมงานสูงวัย กำลังนั่งยอง ๆ บนตอมะพร้าว อัดชิกกาแล็ต พ่นควันโขมงเข้าออกเพื่อบริหารปอดอยู่ ด้วยความคะนองและความไม่คิดอะไรจึงอุ้มแกลงมา
          อีก 30 นาทีต่อมา อาการหน้ามืดตาลาย ใจสั่นหวั่นไหว ไม่มีเรี่ยวแรงเกิดขึ้นในฉับพลันโดยไม่ทราบสาเหตุ นอนหายใจรวยรินเหนื่อยล้าเหมือนวิ่งทางไกลมาแล้ว 10 กิโลเมตร อาการเกิดขึ้นนานมาก กระทั่งเพื่อนของเพื่อนเข้ามาบอกว่า ... “ ผิดครู! รีบไปขอโทษเขาเสีย ”... เมื่อขอโทษขอโพยเสร็จ อาการนั้นก็ค่อยทุเลาเบาบางลงและหายไปในที่สุด นี่หากไม่เกิดขึ้นกับตัวเองก็คงไม่ปักใจเชื่ออย่างแน่นอน ต้องทึ่งในศาสตร์อันลี้ลับนี้อีกแขนงหนึ่ง
          แต่..คุณรู้ใหม? ยังมีเรื่องที่น่าทึ่ง! ชวนขนหัวลุกกว่าเรื่องนี้เป็นใหน ๆ นี่..ตามหัวข้อเลย แน่จริงตามมา...โบร๋วววววววว.....บรู๋วววววววววว....

[Alony]

น่ากลัวเหมือนกันนะ สัมภเวสี

เป็นคนกลัวผีแต่ชอบฟัง ชอบอ่านเรื่องผี ฮี่ๆ

[Siranoi]

ป 2
          มีเรื่องเล่าขานเป็นคุ้งเป็นแคว..เป็นตำนานปรัมปรา..ปร็อก..ปแร็ก! สืบ ๆ กันมาว่า .......
          มีครอบครัวชาวนาผู้มีอันจะกินครอบครัวหนึ่ง ได้สูญเสียบุตรสาวคนเล็กอันเป็นที่รักไปอย่างน่าใจหาย เธอสิ้นใจด้วยโรคปัจจุบันทันด่วน หลังนอนซมเพราะพิษไข้ได้ไม่กี่วัน สุดที่หมอยาในสมัยนั้นจะแก้ไขได้ทันท่วงที เธอจากโลกนี้ไปด้วยวัยเพียง 15 ขวบปี เท่านั้นเอง
          บิดา – มารดา ญาติพี่น้องจึงจัดงานศพให้ท่ามกลางความโศกเศร้าเสียใจอาลัยอาวรณ์ อย่างสาหัส  โดยเฉพาะมารดายิ่งแล้วใหญ่  หล่อนร้องให้เป็นวรรคเป็นเวรปริ่มว่าจะขาดใจ เป็นลมแล้วเป็นลมอีกตลอดงานศพทั้ง 2 วัน เพราะทำใจไม่ได้.. ใช่สิ ใครหน้าใหนมีรึจะทำใจได้ หากตกที่นั่งเยี่ยงนั้น
          ในคืนที่ 2 ขณะพระสงฆ์ จำนวน 4 รูป กำลังสวดพระอภิธรรม ผู้ร่วมงานก็นั่งนิ่งฟังด้วยอาการสงบ ท่ามกลางบรรยากาศอันเศร้าสร้อยนั้น
          ฉับพลัน! ก็เกิดเหตุการณ์แปลกประหลาดอันน่าสะพรึงกลัวขึ้น..โดยไม่มีใครคาดคิด ขนหัว ขนหาง แต่ละเส้นของแต่ละคนต่างลุกตั้งชันไปตาม ๆ กัน ตลอดทั้งงาน ...เอ๊ะ!!!! นั้น! ..นั่นมันอะไรกัน !!.....??

[Siranoi]

ป 3          มะ..มะ..แมวดำกระโดดข้ามหีบศพไปอย่างรวดเร็ว แจกันดอกไม้ 3 – 4 อันร่วงพรูลงมากองกับพื้นเสียงดังโครมใหญ่.. เป็นไปได้อย่างไร!!
          ญาติโยมหลายคนวิ่งออกมาจากจุดเกิดเหตุเพื่อตั้งหลัก.. พระที่กำลังสวดอยู่ คว้าถุงย่ามเตรียมวิ่ง! โธ่ถัง! แมวเจ้ากรรมทำได้..เล่นเอาอกสั่นขวัญห้อยไปตาม ๆ กัน
          “ .. พ่อแม่พี่น้องทุกท่าน  ไม่มีอะไรนะครับ ขอเชิญทุกท่านกลับเข้าที่ให้เรียบร้อย เราจะประกอบพิธีสวดอภิธรรมทำบุญอุทิศกันต่อนะครับ .. ”
          หลังจากได้สติสตังกลับคืนมา..ผู้ใหญ่บ้านในฐานะเป็นผู้นำก็คว้าไมค์โครโฟนป่าวประกาศ เพื่อเรียกขวัญและกำลังใจกลับคืนมาดังเดิม
          ข้างฝ่ายพระสงฆ์ก็เริ่มต้นสวดพระอภิธรรมกันใหม่..สายตาของท่านทอดปรายไปที่โลงศพเป็นระยะ ๆ ด้วยความหวาดระแวงแคลงใจ
          นี่ขนาดตายแล้วแค่ 2 วันยังเริ่มต้นส่อว่าจะเฮี๊ยนขนาดนี้ นี่ถ้าครบ 7 วันล่ะ...เหวอ!! ...ไม่อยากคิด ยิ่งแมวดำกระโดดข้ามโลงศพด้วยแล้ว โบร่ำโบราณเขาถือนัก ปากท่านสวดไปแต่ใจท่านคิดไปต่าง ๆ นานา หากเป็นเหมือนที่เคยได้ยินได้ฟังมาแต่ครั้งก่อน  แน่ละ...รายการต่อไป...ศพต้องดีดผึง! ดันฝาโลงจนโลงแตก..ลุกขึ้นนั่งเองอย่างแน่นอน...เมื่อฉุกคิดได้ดังนี้  ทำนองการสวดจึงกระชับและเร็วขึ้นตามลำดับ  มิสนใจต่อสายตาทุกคู่ของญาติโยมที่กำลังจ้องมองมาที่พระอย่างสงสัยงวยงง...

[>_อนัตตา_<]

ตื่นเต้นๆๆๆๆๆ  ต่อค่ะท่านอาจารย์ฯ

[little girl]

ยายต้าชอบอยู่คนเดียวดึก ๆ ด้วย  พอได้อ่านแล้ว รู้สึกผวาอย่างไร บอกไม่ถูกค่ะ 

[>_อนัตตา_<]

ส่วนหนูจินตนาการล้ำเลิศค่ะ ประมาณว่าเล่ามาสิบ แต่หนูเห็นเป็นร้อยเลยค่ะ แห่ะๆๆๆ

[little girl]

ส่วนหนูจินตนาการล้ำเลิศค่ะ ประมาณว่าเล่ามาสิบ แต่หนูเห็นเป็นร้อยเลยค่ะ แห่ะๆๆๆ

ความสามารถพิเศษเฉพาะบุคคล ห้ามลอกเลียนแบบ..... 

[Siranoi]

ป 4
          พระท่านกลับวัดไปแล้วแหละ..ดูเหมือนจะรีบเร่งไปจำวัด  หลังสวดอภิธรรมและเทศน์จบ ท่านไม่ยอมอยู่สนทนาปัญหาธรรมกับญาติโยมเหมือนทุกครั้งทุกงานที่ผ่านมา..ไม่อยู่เลยจริง ๆ
          คงทิ้งให้ญาติโยมนั่งนอนเฝ้าศพอย่างโดดเดี่ยวเดียวดาย...บรรดาวงรัมมี่  วงป็อกเด้ง ที่เคยเปิดดำเนินการ ภายในงานอย่างโจ๋งครึ่ม! ดั่งคืนแรกหรือทุก ๆ งานที่ผ่านมา ก็มามีอันได้อันตรธานหายไปโดยสิ้นเชิง  มิมีเสนอหน้าสลอน! ดังแต่ก่อน  จะมองเห็นเพียงเปลวแสงเทียนรำไร ๆ ในป่ากล้วยหลังบ้าน  เป็นจุด ๆ แต่คราคับคั่งไปด้วยเจ้ามือ..
          บุญเป็ง และสายคำ ผู้เป็นพ่อแม่พร้อมญาติสนิทเพียงไม่กี่คน ในฐานะเจ้าภาพต้องทำหน้าที่ คอยต้อนรับขับสู้แขกเหรื่อที่เหลืออยู่กันตามลำพัง
          ทันใดนั้น..เรื่องราวที่หลาย ๆ คนเคยคาดคิดไว้ก็บังเกิดขึ้นจนได้  ท่ามกลางสายตาของทุกคู่ที่กำลังจ้องเขม็งตาเบิกค้างไปที่โลงศพ...
          หีบบรรจุศพมีอาการเคลื่อนไหว...รุนแรงขึ้นตามลำดับ  เหมือนมีใครไปเขย่าอย่างแรง  แจกันที่ตั้งไว้ตกแต่งประดับประดา  ต้องร่วงกราวหล่นลงพื้นเสียงดังเป็นคำรบสองอีกครั้งหนึ่ง  ผู้คนที่อยู่บริเวณงานต่างให้ความสนใจมามุงดู  ด้วยใจอันเต้นระทึก! กล้า ๆ กลัว ๆ นี่มันเกิดอะไรขึ้นอีกล่ะ!!??

[Siranoi]

ป 5
          ชายฉกรรจ์  5 – 6 คน คงอดรนทนดูต่อไปไม่ไหว  เป็นงัยเป็นกัน  ดูซิว่าผีกับคนใครจะแน่กว่ากัน  หากถึงคราวซวยตายเพราะโดนผีหักคอ  ก็จะได้ดังกับเขาบ้าง  นักข่าวทั่วฟ้าเมืองไทยต้องทยอยมาทำข่าวมืดฟ้ามัวดินแน่ ๆ  ชะ ๆ .. คราวนี้ละคงได้เป็นข่าวลงหน้าหนังสือพิมพ์ โทรทัศน์ พัดลม เอาให้กระหึ่มไปเลย หรือไม่อย่างน้อย ๆ ก็จะได้คลี่คลายปมปริศนานี้ให้ประจักษ์แก่สายตามหาชนให้จงได้
          ข้าวของเครื่องประดับประดาบนหลังหีบศพ  จึงถูกรื้อออกกระจัดกระจายด้วยเวลาเพียงไม่ถึงอึดใจ...โลงศพถูกยกลงมาตั้งด้านล่างเพื่อเตรียมความพร้อม
          เสียงวิพากษ์วิจารณ์เริ่มเซ็งแซ่ขึ้น  พร้อมกับจ้องสายตามองไปที่โลงศพของเด็กสาวเป็นตาเดียวกัน...นางสายคำผู้เป็นมารดาหวีดร้องขึ้นมาสุดเสียง..พร้อมกับแน่นิ่งไป
          ความรักของคนเรานี่ก็แปลก  แม้จะรู้ว่าร่างนั้นได้ถึงวาระกรรมไม่อาจฟื้นขึ้นมาได้อีก  แต่หากจะมีใครไปทำลายร่างนั้นอีก..คงได้แต่สะเทือนใจอย่างหาประมาณไม่ได้  เหมือนรถวิ่งทับลูกหมาตัวน้อย ๆ แม้ว่าแม่หมาจะมีความรู้สึกสำนึกดีว่า  จะไม่ได้ลูกน้อยกลับคืนมาอีกแล้ว..แต่แม่หมาก็ไม่ประสงค์จะให้รถคันต่อไปมาทับซ้ำอีก  มันจึงพยายามใช้ปากคาบร่างอันปราศจากวิญญาณของลูกน้อย  ตะเกียกตะกายเสาะแสวงหาที่กำบังอันปลอดภัย.. ความรู้สึกของสายคำในขณะนั้นคงไม่แตกต่างกันนัก
          ทันทีที่ฝาโลงถูกเปิดออก..ทุกคนถึงกับตลึงงัน!  ชายฉกรรจ์ทั้ง 6 ต้องผงะหงาย..เพราะภาพที่เห็นนั้น!!!...ภาพนั้น!!!...มัน!!...มัน...

[Siranoi]

ป 6

          ภาพเด็กสาวเจ้าของร่าง  พยายามใช้ศอกใช้เท้ากระทุ้งฝาโลงจนเกิดเสียงดัง เป็นระยะให้คนข้างนอกได้ยิน  เพื่อเป็นสัญลักษณ์แสดงให้รู้ว่า..หล่อนฟื้นแล้ว!! ทั้งที่เท้าและมือถูกพันธนาการรึงรัดมัดตราสังข์ไว้อย่างแน่นหนา  ฝ่ามือทั้งสองยังประนมดอกไม้ธูปเทียนอยู่  เธอพยายามเปล่งเสียงร้องตะโกนออกมา ให้ดังที่สุดเท่าที่จะกระทำได้  ซึ่งดูเหมือนจะไร้ผล  เพราะไม่มีเสียงใด ๆ เล็ดลอดออกมาจากริมฝีปากซีด ๆ นั้นเลยนอกจากลมเพียงแผ่วเบาเท่านั้น  ความพยายามเบ่งลมปัดเป่าวัสดุที่ปิดรูจมูกทั้งสองข้างไปให้พ้น เพื่อจะได้ใช้หายใจได้อย่างสะดวกแทนการหายใจทางปาก  ก็เป็นไปโดยยาก..
          เมื่อรู้ว่าอะไรเป็นอะไร..สติกลับคืนมา  บุญเป็งก็โผเข้าหาลูกน้อยไว้ในอ้อมแขนด้วยน้ำตานองหน้า  น้ำตาของเด็กสาวรึก็ไหลหลั่งพรั่งพรูด้วยความดีใจพร้อมกับลมหายใจที่รวยระรินเสียเต็มประดา
          คืนนั้นทั้งคืนจนฟ้าสาง  ไม่มีใครสามารถปิดเปลือกตาให้หลับใหลลงได้  ต่างก็ตื่นเต้นระคนยินดีไปตาม ๆ กันกับสิ่งที่เหนือธรรมชาติที่เกิดขึ้นและสัมผัสได้ต่อหน้าต่อตาเมื่อคืนนี้  หมอประจำสุขศาลาที่ไปร่วมงาน  ได้ใช้ความพยายามอย่างยิ่งยวดที่จะแก้ไขสภาพร่างกายและสภาพจิตใจของเธอให้กลับฟื้นคืนมาให้เร็วที่สุด  กระปุกน้ำเกลือพร้อมสายจึงห้อยระโยงรยางค์รอบตัว...
          เรื่องราวต่าง ๆ ที่เกิดขึ้น  ได้ถูกถ่ายทอดแพร่สะพัดปากต่อปากเกือบทั่วจังหวัดในช่วงเวลาแค่เพียง  1  วัน  ดังนั้นคืนต่อมางานพิธีสวดอภิธรรมศพ  จึงถูกปรับเปลี่ยนมาเป็นงานพิธีสู่ขวัญเด็กสาวไปโดยปริยาย
          เมื่อได้พักผ่อนอย่างเต็มที่ภายใต้อ้อมแขนของบิดามารดา  ด้วยความรักความทนุถนอม  อาการของเด็กสาวก็ดีขึ้นเรื่อย ๆ สองวันต่อมา  เธอก็สามารถพูดชัดถ้อยชัดคำเกือบเป็นปกติ
          จึงได้มีโอกาสเล่าประสบการณ์หลังความตายให้ทุกคนได้รับรู้...แล้วคุณล่ะ...อยากรู้ใหม??
         

[Siranoi]

ว๊า...!!
ไม่มีคนอ่านเลยอ่ะ

[little girl]

มานั่งอ่านเวลานี้  กลัวมากเลยค่ะ ท่านอาจารย์
หวาาาา อ่านไม่จบ ไปก่อนละเจ้าค่ะ............หวือออออออ