>> สัมภเวสี ผีพเนจร << ตอน... " .. มั น ! ต า ม ม า .. "

[♡♡<Fairy>♡♡]

...น่ากลัวอ่ะ...

[Siranoi]

     ลูกรัก...ตายเสียเถิด!!
..................

ป 1
           กิจโฉ มนุษะ ปฏิภาโพธิ์   การเกิดเป็นมนุษย์นั้นแสนยาก   เป็นพระพุทธพจน์ขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ในครั้งหนึ่งพระสารีบุตรเคยทูลถามพระพุทธองค์ว่า...
          “ ... การ จะเกิดเป็นมนุษย์นั้นมีโอกาสมากน้อยเพียงใดพระเจ้าข้าฯ? ... ”
          พระพุทธองค์ไม่พูดอะไรเลย แต่ทรงใช้นิ้วมือแตะลงบนพื้นดินแล้วชูขึ้น ตรัสตอบกับพระสารีบุตรว่า
          “ ... มีเพียงแค่นี้....สารีบุตร ... ”
          นั้นหมายถึงสรรพ สัตว์ที่ต้องไปเวียนว่ายตายเกิดในภพภูมิต่าง ๆ มีจำนวนมากเทียบเท่ากับดินทั่วไป  ทั่วพื้นปฐพี แต่ที่สามารถเกิดเป็นมนุษย์ได้....มีเพียงแค่ดินที่ติดปลายนิ้วของพระ พุทธองค์เท่านั้น
          ทำแท้ง คือ การฆ่าคน เป็นฆาตกรฆ่าลูกในไส้ของตนเอง ไม่ว่าผู้นั้นจะขึ้นชื่อว่าแม่หรือพ่อล้วนเป็นหุ้นส่วนกรรมมหันต์นี้ด้วยกัน ทั้งคู่ ไม่ต้องโยนบาปให้กันและกัน ไม่ต้องโยนผิดป้ายโทษว่าใครเป็นต้นเหตุ สุดท้ายได้รับกรรมอย่างสาสมด้วยกันทั้งคู่  ความจริงเรื่องการทำแท้งเป็นผลสุดท้ายของความชั่วที่ได้รับการไตร่ตรอง วางแผนทำลายหลักฐานการก่อความชั่ว ส่วนเหตุนั้นมาจากการที่บุคคลขาดการสำรวม ทั้งกายกรรม วจีกรรม และมโนกรรม เห็นความมักมากในกามอารมณ์เป็นของสนุกอย่างไร้ยางอาย  ขาดความศรัทธาและขาดความเคารพในธรรม ไม่เชื่อเรื่องบาปบุญคุณโทษ ความประพฤติที่ประมาทท้าทายต่อธรรม ไม่เกรงกลัวไม่ละอายต่อบาปใดๆ ทั้งสิ้น บาปที่มีโทษหนักที่สุด ๕ ประการ คือ ฆ่าบิดา ฆ่ามารดา ฆ่าพระอรหันต์ ทำให้สงฆ์แตกแยก ทำร้ายพระวรกายพระพุทธเจ้าห้อเลือด
          ดังนั้น การทำแท้งจึงมีบาปเท่ากับการฆ่าพระอรหันต์ เหตุเพราะ เด็กในครรถ์ยังบริสุทธิ์ มิเคยได้สร้างบาปกรรมใดๆ เลย และไม่มีเหตุปัจจัยของการสร้างกรรม   ชีวิตของเขาจึงบริสุทธิ์ดั่งพระอรหันต์ ดังนั้น การทำแท้งฆ่าเด็กทารกในครรถ์หนึ่งคนจึงมีบาปเท่ากับฆ่าพระอรหันต์หนึ่ง พระองค์   การฆ่ามนุษย์นั้นว่าบาปมากแล้ว แต่การฆ่าเด็กทารกที่บริสุทธิ์เป็นบาปหนักยิ่งกว่า
          ผลกรรมจากการทำแท้ง พระพุทธองค์ยังได้ตรัสอีกว่า ผู้ที่เคยทำแท้ง ขณะมีชีวิตจะได้รับผลกรรมสนองจากโรคร้าย ป่วยหนัก อายุสั้น การถูกขัดขวางไม่ให้พบความเจริญ ความฉิบหายมาสู่ตนอย่างหาสาเหตุไม่ได้ ครั้นจบชีวิตแล้วจิตวิญญาณต้องได้รับโทษทัณฑ์ที่แสนสาหัสในนรกภูมิเป็นเวลา อันยาวนานมิอาจประมาณได้ และยิ่งถ้าหากเด็กผู้ตายนั้นมีจิตอาฆาตพยาบาทด้วยแล้วยิ่งลำบากหนัก เพราะจิตอาฆาตนั้นจะเฝ้าจองเวรกันทุกลมหายใจเข้าออก ทำให้ชีวิตไม่เป็นสุขทุกข์ทรมานต้องพบกับความล้มเหลวอย่างไม่น่าจะเป็นไปได้   หรือบางท่านพบแต่ความทุกข์ระทม ล้มละลายทั้งชีวิตการงานและชีวิตครอบครัวหาความสงบสุขได้ยาก ต้องชดใช้กรรมกันอย่างสาสม จนกว่าแรงกรรมนั้นจะได้ชำระกันจนหมดสิ้น หรือ จนกว่าเป็นที่เพียงพอของจิตวิญญาณนั้น ที่สุดยกให้เป็นอโหสิกรรม ...

[Siranoi]

เริ่มเรื่องใหม่ค้างไว้ 5 วัน

[>_อนัตตา_<]

น่าติดตามๆๆๆๆๆค่ะ  ว้า....ต้องรออีกแร๊ะ  วัยรุ่นเซ้งงงงเลยค่ะ....

แต่เป็นบาปมหันต์ที่คนทำส่วนมากไม่รู้ผลของการกระทำนั้นน่ะค่ะ 

[Siranoi]

ป 2
     เดวนะ..หลุด

[Siranoi]

ป 2
          ดวงตา .. สาวสวยใจแตกวัย  20  ปี  นิสิตของมหาวิทยาลัยมีชื่อแห่งหนึ่ง  การดำเนินชีวิตขณะเป็นนิสิตของเธอ ได้เกิดสิ่งผิดพลาดครั้งยิ่งใหญ่ในชีวิต 1 เรื่องคือ การตั้งครรภ์ที่ไม่พึงประสงค์ได้ 1 เดือนครึ่ง โดยไม่เจตนาและไม่ได้ป้องกันระมัดระวัง  กระทั่ง..จบลงด้วยการไปเอาเด็กออก
          ซึ่งเมื่อถึงเวลานั้น  สิ่งที่เธอเห็น เป็นเพียงก้อนเลือดกลม ๆ  เล็กกว่ากำปั้น ครึ่งงต่อครึ่ง ด้วยความเวทนาทั้งตัวหล่อนเอง และชีวิตของเด็ก  ดวงตา.. จึงนำก้อนเลือดนั้นห่อกระดาษ เพียง 1 แผ่น แล้วนำไปทิ้งถังขยะ อีกจังหวัดหนึ่ง
          1 - 2   อาทิตย์ต่อมา   มีรุ่นพี่ที่ชอบพอกับดวงตาได้พาหล่อนไปกินข้าวในร้านอาหารแห่งหนึ่งที่ค่อนข้างหรูหรา   ซึ่งในตอนนั้นไม่มีใครล่วงรู้เลยว่าเกิดอะไรขึ้นกับดวงตา และ หล่อนไปทำอะไรมา..ทุกอย่างเป็นความลับขั้นสุดยอด..  เมื่อนั่งรับประทานอาหารได้ซักพักใหญ่   หล่อนต้องถึงกับแทบน้ำตาร่วง   นั่งนิ่งเป็นรูปปั้นไปชั่วขณะ   เพราะขณะที่ทุกคนกำลังนั่ง กินดื่ม เคล้าเสียงเพลงกันอยู่นั้น
           แมวดำขนาดเขื่องตัวหนึ่งมาจากไหนไม่มีใครรู้   กระโดดมายืนถมึงทึงที่โต๊ะ ... มันจ้องหน้าของดวงตาแล้วร้อง แบบเอาเป็นเอาตาย รุ่นพี่ที่นั่งกับหล่อน  เห็นเหตุการณ์โดยตลอด   ต่างก็พยายามไล่มันไป ซักพักมันก็ไปของมันดื้อ ๆ  ทุกคนในร้านงงมาก แต่ลึกๆ ในใจของดวงตานี่สิ..! หล่อนพอจะเดาได้ว่ามันคืออะไร!!?? 
         

[Siranoi]

ป 3

           จะเป็นด้วยอุปทานหรือไม่ก็ไม่อาจรู้ได้ .. เพราะคืนนั้น  ดวงตาได้เก็บเอาเหตุการณ์ที่ผ่านมาของเธอเองมาฝัน
          “ ... แม่.. แม่จ๋า แม่ใจร้าย ..แม่ทิ้งหนู  ฮือ ๆ ๆ ๆ ... ”
          เสียงเด็กผู้ชายแรกเกิด  ที่กำลังคลานต้วมเตี้ยมออกมาจากถังขยะสีเขียว!!!  สภาพของเด็กเนื้อตัวมอมแมมเกรอะกรังไปด้วยเลือด  กำลังใช้ความพยายามคลานล้มบ้างลุกบ้างมาหาหล่อน..ดวงหน้าเจิ่งนองไปด้วยน้ำตา...พร้อมเสียงสะอึกสะอื้น...แล้วเธอก็ตกใจตื่น...
          ความฝันอันประหลาดและน่ากลัว  ทำให้ดวงตานอนไม่หลับอีกเลยในคืนต่อมา  หัวใจของเธอครุ่นคิดไปต่าง ๆ นานา ... ภาพเด็กน้อยหน้าตาน่ารักน่าเอ็นดูในฝันยังติดตาตรึงใจอยู่ตลอดเวลา... ยิ่งเสียงที่เธอได้ฟังในฝันคืนนั้นมาหลอกหลอนในมโนจิต  ยิ่งคิดก็ยิ่งน่าเวทนาเสียยิ่งนัก  ความรู้สึกผิดชอบชั้วดีเริ่มเกิดขึ้น...ความผูกพันธุ์ทางสายเลือดกับเด็กน้อยในความฝันก็ยิ่งเพิ่มทวีคูณขึ้นเป็นลำดับ  เธอถึงกับปล่อยโฮ..อย่างไม่อายใครในทุกครั้งที่คิด
          สองสามวันต่อมา... ดวงตาได้รับโทรศัพท์จากเพื่อนรักของเธอ... หล่อนเล่าให้เธอฟังหน้าตาตื่นว่า .....
          “ ... ตา ... เมื่อคืนชั้นฝันว่ามีเด็กผู้ชายตัวเล็ก ๆ คนหนึ่งคลานออกมาจากถังขยะสีเขียว..แล้วมาหาชั้น.. บอกชั้นว่าเขาเป็นลูกของแก...!!!??? ... ”
          ดวงตาถึงกับอึ้ง  พูดอะไรไม่ออก  เหมือนมีก้อนอะไรบางอย่างมาจุกที่คอหอย  เพื่อนสาวเล่าไปเหมือนกับจะมีความเสียดายกับอะไรบางสิ่งบางอย่าง... กว่าที่ดวงตาจะทำความเข้าใจและบอกปัดปฏิเสฐไปก็เล่นเอาเหนื่อย...
          ทำไมนะ??...  ก็ในเมื่อทุกสิ่งทุกอย่างที่เธอทำลงไปนั้นมันเป็นความลับ!  แม้แต่เพื่อนสนิทเธอก็ยังไม่เคยปริปากบอกเลย  แล้วทุกอย่างมันตรงกันได้อย่างไร
          แต่นั้นมา...หล่อนเริ่มเข้าวัดทำบุญถวายสังฆทาน  กรวดน้ำอุทิศส่วนกุศลแด่ดวงวิญญาณของเด็ก  เพราะตั้งแต่วันที่เธอไปทำแท้งมา..ดวงเธอตก..ของรักของหวงที่มีค่าหาย..ตกงาน ...ใจคอไม่ดี  สารพัด
          “ ... เจ้าตัวเล็กของแม่...แม่ขอโทษนะ..มารับเอาส่วนกุศลที่แม่อุทิศให้นะลูกนะ...”
          หล่อนอธิษฐานจิตด้วยน้ำตานองหน้าครั้งแล้วครั้งเล่า.....

[>_อนัตตา_<]

  ความคิดชั่ววูบ ไม่น่าเลยน่ะค่ะ 

[♡♡<Fairy>♡♡]

เรื่องราวแบบนี้...เกิดขึ้นมากมายเหลือเกินในสังคมปัจจุบัน....

[Siranoi]

หือ...
คงต้องรอแล้วหล่ะ..
เพราะเรทติ้งไม่ถึง 1000 อ่ะ

[สบายแมน]

เรื่องจริงหรือครับ

[Siranoi]

เรื่งนี้เป็นประสบการณ์ตรงของอดีตผู้หญิงคนหนึ่ง...
เพื่อไม่ให้เกิดความเสียหายจึงเปลี่ยนเพียงชื่อ..และไม่ออกชื่อสถานที่
 

[>_อนัตตา_<]

หือ...
คงต้องรอแล้วหล่ะ..
เพราะเรทติ้งไม่ถึง 1000 อ่ะ

หนูจะเข้ามาบ่อย ๆ น่ะค่ะ จะได้ถึง 1000 เร้ววววเร็ว คริ คริ ^__^

[Siranoi]

ป 4
...........

          เช้าวันหนึ่ง ... หลังจากทำบุญอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลเสร็จ  ระหว่างทางดวงตาเหลือบไปเห็นหญิงชราหมอดูไพ่ยิปซี  กำลังนั่งให้บริการลูกค้าในศาลาข้างทาง  เมื่อลูกค้าคนสุดท้ายจากไป  ดวงตาจึงถูกเชิญชวนให้หยิบไพ่ใบหนึ่งขึ้นมาแล้วส่งให้แม่หมอ
          “ ... หนูเคยมีการสูญเสียอย่างไม่ตั้งใจครั้งยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตเมื่อเร็ว ๆ นี้ ... ใช่ใหม? ... ”
          ดวงตาถึงกับสะดุ้ง! ท่าทางอากัปกิริยาของเธอในขณะนั้น  คงเหมือนคนแบกโลกไว้ทั้งโลกผู้หนึ่ง  จึงเป็นเหตุให้แม่หมอทักเธอเช่นนั้น  เพราะเธอเคยได้ยินได้ฟังมาว่า  หมอดูทั้งหลายเป็นนักจิตวิทยาไปด้วยในตัว
          “ ... มันคืออะไรคะ? ... ”
          เธอย้อนถาม ... ออกอาการแบบงง ๆ เหมือนไม่รู้ไม่ชี้และไม่ยอมจำนน
          “ ... หนูมีวิญญาณเด็กคอยติดตาม ... เป็นเด็กผู้ชาย ... ตายจากการทำแท้ง ... เด็กเขาบริสุทธิ์และรักหนูมาก ... ”
          เธอรู้สึกเสียวแปลบ!  ขึ้นมาในใจ  ใจหวิว ๆ หน้าซีดเผือดเหมือนลมจะจับ ... เมื่อเห็นว่าหล่อนไม่ตอบโต้ใด ๆ อีก แม่หมอจึงรุกต่อไปว่า
          “ ... ช่วงนี้เป็นช่วงที่ชีวิตหนูลำเค็ญแสนเข็ญมาก จะหยิบจับอะไรก็ดูเหมือนจะไม่มีสิ่งใดมาคอยส่งเสริมดังแต่ก่อนเลย ... ”
          แม่หมอจ้องมองดวงหน้าของดวงตาตลอด ... เธอเองก็พยักหน้ารับด้วยความอิดหนาระอาใจโดยไม่รู้ตัว
          “ ... ที่ชีวิตหนูเป็นอย่างนี้  ไม่ใช่เพราะเด็กเขาแค้นแล้วมาทำให้ เด็กเขาไม่รู้เรื่องด้วยดอก แต่ .. เป็นเพราะกรรมทันตาที่เราได้กระทำกับชีวิตเขาไว้ ... เป็นบาปอย่างหาที่สุดไม่ได้ ... ”
          แม่หมอหยุดพูดในทันที  เพราะคิดว่าเรื่องอย่างนี้ หนัก! เกินไปที่ดวงตาจะรับได้  จึงเป็นเหตุให้ดวงตาได้ฉุกคิดขึ้นมาบ้าง ... หล่อนคิดไปว่าน่าจะเป็นความจริง  เพราะเด็กที่มาในฝันนั้นไม่มีทีท่าว่าจะมีความอาฆาตมาดร้ายแค้นเคืองใด ๆ แต่ในทางตรงกันข้าม  เด็กกลับพยายามตะเกียกตะกายเข้ามาหาอ้อมกอดของเธอ  และที่สำคัญเธอกลับมีความผูกพันธุ์กับเด็กในฝันอย่างจริงจังเหมือนใจจะขาด ... นึกเสียดายกับสิ่งที่ได้ทำลงไปในอดีต
(โปรดติดตามตอนจบ)

[Siranoi]

     ตื่นกันหน่อยเร๊ววววววววววววว...
จุกกรู๊ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

[>_อนัตตา_<]

เรื่องนี้สงสัยคงจบแบบพลิกล็อคน่ะค่ะ 

[Siranoi]

น่าจะเป็นพริกขี้หนูนะ

[>_อนัตตา_<]

  ถ้างั้นต้องเตรียมน้ำไว้เยอะ ๆ ค่ะ แก้เผ็ด 

[Siranoi]

     ในทุกครั้งที่เข้ามาอ่าน
ท่านใดอ่านแล้วคอมเม้นท์..ขอให้รวย
และโชคดีปลอดภัยตลอดปี๋ใหม่เมือง
     ท่านใดเข้ามาอ่านแล้วไม่คอมเม้นท์...ก็...
คิดเอาเองกะแล้วกัน
แว๊กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก...
คิดได้งัยนะ??

[♡♡<Fairy>♡♡]

รอ...รอ...รอ.....อ่านตอนจบค่า....(เม้นท์แล้วนะคะ...อิอิ.. )