ดอกยี่เข่ง บานเต็มต้น ชมพูสวย
ชื่นระรวย กลีบบอบบาง น่าถนอม
อยากเก็บใว้ ให้แม่เจ้า ยอดบังอร
เอื้ออาทร ถนอมใว้ ได้หยอกเอิน..
ยามค่ำคืน ฝนสาดซัด พลัดกลีบเจ้า
ดอกร่วงเร่า กลาดเกลื่อนดิน ถิ่นเขาเขิน
ให้หวลคิด ค่ำคืนนี้ ไร้คนเพลิน
ไม่สรรเสริญ เยินยอกัน มันเศร้าใจ..
เจ้าอยู่ไหน รู้มั๊ยว่า ข้าคิดถึง
แสนคำนึง ตรึงใจข้า ให้หวั่นไหว
อยากพบหน้า เจ้าสักครั้ง ก่อนจากไกล
ละเมียดไม ขอจูบลา ยามข้าจร..
บนภูเขา เงาแผ่นผา ข้าแสนเหงา
ต้องรีบเร้า ทำงานการ ไม่ถอดถอน
เร่งเดินหน้า พิชิตศึก คึกราญรอน
เพื่อบังอร แม่โฉมตรู ได้อยู่ยัง..
แต่วันนี้ อยากจูบลา ขวัญหล้าก่อน
ต้องรีบจร จะย้อนมา ในคราหลัง
ดอกยี่เข่ง ช่อสวยนี้ เป็นพลัง
แห่งความหวัง รักของเรา เข้าใจกัน..
ขอถนอม ยี่เข่งน้อย แทนแก้มเจ้า
จะพเน้า รับดูแล ไม่หยามหยัน
รักยี่เข่ง แทนดวงใจ ยอดชีวัน
ไม่กี่วัน จะกลับมา รับขวัญกลอย..
หน้าหลักเว็บไซต์
เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกให้ทันที..."
ผู้เขียน
