แสนไกล...ใจคิดถึง อนงค์นารถ
ใจแทบขาด ใจสลาย ใจโหยหา
อยากมาพบ สบอิงแอบ แนบกานดา
อยากไข่วคว้า ยอดแก้วตา มาแนบเคียง..
คงได้แค่ "คิดถึง" แม้นใจขาด
ไม่สมมาตร ดั่งดวงใจ ไร้สิทธิ์เสียง
วาสนา มีแสนน้อย ไร้คู่เคียง
แค่จำเรียง เสียงเบาเบา ให้เข้าใจ..
ไม่หวังหรอก ชาตินี้ จะมีคู่
คนชื่นชู คู่ควรครอง นั้นอยู่ไหน
คงเพียงแต่ แค่แอบรัก แม่ทรามวัย
เก็บเอาใว้ ซ่อนในใจ ไม่กล้าจริง..
คนแดนไกล ในเขา เผ่าพงค์ป่า
สุดเหนื่อยล้า ไร้กานดา มาสุงสิง
ก้มหน้าเถิด ถึงไร้ค่า อย่าประวิง
อย่าหยุดนิ่ง อ่อนใจ ในชะตา..
ขออัญเชิญ เจ้าป่า เทพารักษ์
ช่วยปกปัก รักษาใจ ที่โหยหา
สายลมเอย ข้าฝากใจ ให้กานดา
ช่วยพัดพา ความในใจ ไปให้เธอ..
บอกเขาว่า ข้าคิดถึง คนึงนิตย์
อยากแนบชิด ใจแลกใจ ไฝ่เสมอ
ขอเพียงน้อง ยื้มฝากหน่อย มากับเธอ
นะเพื่อนเกลอ สายลมจอย ช่วยข้อยที...ฮิฮิ..ฮิ้ววววววว
