จับไปทำไม มีกิจกรรมอะไรยังไง บอกด้วยครับ
มีคนเคยกล่าวไว้ว่า " ความรักก็เหมือนผีเสื้อ " ยิ่งไขว่คว้าก็ยิ่งบินหนี แต่ถ้าอยู่เฉยมันก็จะมาหาเราเอง มันก็อาจจะเป็นจริงกับใครหลายๆคนก็ได้
สำหรับตัวของผมแล้ว ความรักมันก็คงจะเป็นอย่างนั้นจริงๆแหละ เมื่อใดก็ตามที่เราตะเกียกตะกายไขว่คว้ามันมาเท่าไหร่ สิ่งที่ได้กลับมามันก็เป็นแค่อากาศเหลวๆในมือ ซ้ำไปกว่านั้นอาจจะมีรอยแผลติดกลับมาด้วย ความจริงแล้วการไขว่คว้าของผมมันมีจุดเริ่มต้น และมีที่มาที่ไป ไม่ใช่เป็นการคว้ามั่วๆซั่วๆนะ
ทุกครั้งที่ไขว้คว้า มันก็ออกมาจากความรู้สึกที่ถูกกลั่นกรองมาก่อนแล้ว ซึ่งก็เหมือนกับหลายๆคน ที่รู้สึกยังไงก็แสดงความรู้สึกออกมาอย่างนั้น กับคนที่เรารู้สึกดีด้วย ซึ่งก็เพื่อหวังให้เขามองเห็นมันเท่านั้นเอง
แต่เมื่อทุกครั้งที่ยื่นมือออกไปไขว้คว้า ก็กลับเหมือนต้องอยู่ในคำสาปอะไรสักอย่าง เป็นต้องผิดหวังไปทุกที ไม่ว่าจะวางแผนการหรือปล่อยไปตามความรู้สึก มันก็ไม่สามารถที่จะสมหวังซะที ยิ่งพยายามไขว่คว้าต่อไป กลับยิ่งเหนื่อยมากว่าเดิม
แต่พอตอนที่เราเหนื่อยล้าและกลับมาพักในพื้นที่สวนตัวของเรา ก็กลับมีผีเสิ้อบินเข้ามาอย่างมากมาย แต่ที่บินเข้ามาก็ไม่ใช่ว่าจะเป็นอย่างที่เราต้องการนะสิ หรือบางครั้งอาจจะมี แต่เราก็กลับทำเป็นเหมือนว่า มันไม่ใช่ นั่นก็คือตัดโอกาสของตัวเองไป แล้วก็มานั่งพร่ำรำพันว่า ไม่เคยสมหวังสักที
ไอ้เรื่องแบบนี้ก็ไม่รู้ว่าจะสงสารหรือหมั่นไส้ตัวเองเหมือนกัน บางทีเราก็ควรปรับตัวและยอมรับกับมัน ซึ่งอาจจะเป็นทางที่ดีที่สุดก็ได้ ถ้าเรายอมเปิดใจและยอมรับความเป็นจริง และยอมให้ผีเสื้อบางตัวนั้นบินมาเกาะเรา เราก็อาจจะไม่ต้องมานั่งเหี่ยวเฉาเหมือนอย่างวันนี้ต่อไป
" เปิดโอกาสตัวเอง ให้พบกลับผีเสื้อตัวใหม่บ้าง "