|
nantong
ปั๋น กั๋นฮู้ แล้วก่อยเอาไปกึ๊ดอ่าน กั๋น แหมกำ อาจมีผิดถูก ฯ
ระดับ ป.ตรี
ออฟไลน์
กระทู้: 1,579
|
|
« ตอบ #41 เมื่อ: วันที่ 11 สิงหาคม 2013, 23:14:41 » |
|
ละอ่อนเจียงของ เปิลค้า เปิลขาย ก่าบ่ะหันเป๋นหยัง................... หูไปนา ตาไปไร่ ซะนานขอมาดูคอมเม้นสักหน่อย ดาบมันคม เลยต้องมีฝัก เน้อออออันคนค้าคนขาย ถ้ามันผิด อั้นก็ต๋ายกั๋นหมดละก่ะ จื่อก็น่าฮักดีเนาะ อาจ๋านน้อยตั๋วแสบ ชอบๆ ฮ้อนตั๋วไปน้อย เมินๆเข้ามาเตื่อ แหมน้อยก็บ่เข้ามาละ อย่างว่านั่นเน๊าะ อเสวนาจะบัณฑิตนัง555 ผมมันคนหวังดีประสงค์ฮ้าย เป๋นคนพาล อู้เอางาม สร้างภาพคับ ขอบใจ๋จ๊าดนัก บ๊ายบาย ไหว้สา ต่าน ยังหลวกอยู่ ตี่ฮู้ว่า เป๋นคนง่าว หวังดี ประสงค์ฮ้าย แต่ หากกึ๊ด ว่า หยะเลิกมาฮ่วมเสวนา แสดงว่า หลึก คือ ว่าง่าว กะหลวก ว่าหลวก กะง่าว มี ตึงดำ ตึงขาว มารชัด ๆ มาร คือ ผู้ตัดรอนคุณงามความดี หรือ บุญกุศล กิเลสมาร อันเกิดจาก ความโมโห คือ หลง ในกำกึ๊ด ตั๋วเก่าว่า บ่ อยากเสวนากับ คนหลวก หรือ บัณฑิต เป๋น อาจ๋ารย์หน้อย คนหลึก ฮับกำจี้แนะ จาก ใผ บ่ ได้ กั๋มม์จัดสันต์ (กรรมจัดสรร) หมายเหตุ : ผมพยายาม พิมพ์กำศัพท์ ตี่ศัพท์เดิมเป๋น บาลี แล้วในภาษาไทย มาเขียนเป๋น สันสกฤต ผมปิ๊กกลับไปเป๋น แบบบาลี แหม อย่างกำ ว่า กัมม์ (บาลี) ภาษาไทย เขียน กรรม (สันสกฤต)
|
|
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: วันที่ 11 สิงหาคม 2013, 23:28:30 โดย nantong »
|
IP :
บันทึกการเข้า
|
หนานขี้อู้หำยาน : นายจิราวัฒน์ โสรัจพงศ์เกษม / หนานธง อีเมล : k e n g k a b h e n g @ g m a i l . c o m มือถือ 081 777 51 76
|
|
|
ละอ่อนเจียงของ
บทเรียนนอกห้องเรียน
ระดับ ป.ตรี
ออฟไลน์
กระทู้: 1,120
เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป
|
|
« ตอบ #42 เมื่อ: วันที่ 12 สิงหาคม 2013, 19:23:24 » |
|
ละอ่อนเจียงของ เปิลค้า เปิลขาย ก่าบ่ะหันเป๋นหยัง................... หูไปนา ตาไปไร่ ซะนานขอมาดูคอมเม้นสักหน่อย ดาบมันคม เลยต้องมีฝัก เน้อออออันคนค้าคนขาย ถ้ามันผิด อั้นก็ต๋ายกั๋นหมดละก่ะ จื่อก็น่าฮักดีเนาะ อาจ๋านน้อยตั๋วแสบ ชอบๆ ฮ้อนตั๋วไปน้อย เมินๆเข้ามาเตื่อ แหมน้อยก็บ่เข้ามาละ อย่างว่านั่นเน๊าะ อเสวนาจะบัณฑิตนัง555 ผมมันคนหวังดีประสงค์ฮ้าย เป๋นคนพาล อู้เอางาม สร้างภาพคับ ขอบใจ๋จ๊าดนัก บ๊ายบาย ไหว้สา ต่าน ยังหลวกอยู่ ตี่ฮู้ว่า เป๋นคนง่าว หวังดี ประสงค์ฮ้าย แต่ หากกึ๊ด ว่า หยะเลิกมาฮ่วมเสวนา แสดงว่า หลึก คือ ว่าง่าว กะหลวก ว่าหลวก กะง่าว มี ตึงดำ ตึงขาว มารชัด ๆ มาร คือ ผู้ตัดรอนคุณงามความดี หรือ บุญกุศล กิเลสมาร อันเกิดจาก ความโมโห คือ หลง ในกำกึ๊ด ตั๋วเก่าว่า บ่ อยากเสวนากับ คนหลวก หรือ บัณฑิต เป๋น อาจ๋ารย์หน้อย คนหลึก ฮับกำจี้แนะ จาก ใผ บ่ ได้ กั๋มม์จัดสันต์ (กรรมจัดสรร) หมายเหตุ : ผมพยายาม พิมพ์กำศัพท์ ตี่ศัพท์เดิมเป๋น บาลี แล้วในภาษาไทย มาเขียนเป๋น สันสกฤต ผมปิ๊กกลับไปเป๋น แบบบาลี แหม อย่างกำ ว่า กัมม์ (บาลี) ภาษาไทย เขียน กรรม (สันสกฤต) ต่าน ยังหลวกอยู่ ตี่ฮู้ว่า เป๋นคนง่าว หวังดี ประสงค์ฮ้าย แต่ หากกึ๊ด ว่า หยะเลิกมาฮ่วมเสวนา แสดงว่า หลึก คือ ว่าง่าว กะหลวก ว่าหลวก กะง่าว มี ตึงดำ ตึงขาว มารชัด ๆผมฮู็ตั๋วว่าง่าว นักแล ผมฮู้ตั๋วว่ามารชัดๆแน่แท้ อันน้ำใสไหลเย็นเห็นตัวปลา น้ำใสแต้ก่ อี้น่าา ไหว้สาหนานธง คนยอด อันมองเห็นผมเป๋นคนง่าว เห็นผมนี่มารชัดๆ ผมก็ยังผ่ตั๋วเก่าบ่ ออก ขอบคุณที่จ่วยผ่จ่วยเตือน ผมมองตัวเองไม่ออกจริงๆ พอดีว่าตัวผมเองนี่มันคงเข้ากำตี่ว่า "โทษของเรามองเห็นแค่เส้นผม" อิอิ
|
หนึ่งการกระทำสำคัญกว่าพันคำพูด
|
|
|
ละอ่อนเจียงของ
บทเรียนนอกห้องเรียน
ระดับ ป.ตรี
ออฟไลน์
กระทู้: 1,120
เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป
|
|
« ตอบ #43 เมื่อ: วันที่ 12 สิงหาคม 2013, 19:27:44 » |
|
ส่วนตัวเข้าใจเจตนาท่านหนานธงดี และขอแก้ด้วยว่าผมบ่อได้เป็น ศัตรูกับใครเน้อ ท่านหนานธงก็อย่าน้อยใจไป ผมก็รักก็ชอบ เป็นห่วงท่านอยู่ ท่านเองก็เป็นบัณฑิตที่น่าคบหา(ถึงแม้จะสุดโต่ง หัวแข็งไปบ้าง อิอิ มีของดีๆก็แบ่งผมศึกษาบ้างเน้อ ) ส่วนตัวผมเองก็มักพูดให้เห็น ชี้ให้ชัด ตรงๆเท่านั้นเอง (แรงบ้าง หยาบบ้างก็พยายามลดและระวัง เช่นคำว่าโง่ ง่าว (ปกติผมไม่ใช้ในการเขียนนะ มักใช้คำว่ามึนๆแทนอิอิ แต่ก็ไม่แรง มักพูดตัวๆมากกว่า เวลาสอนใครแบบมีอารมณ์ บ้างก็หลุดด่าไปว่า อย่าโง่ อิอิ) ถ้าใช้บ่อยหรือมากไป มันก็จะไม่งาม อย่าเน้นบ่อยเป็นต้น เพราะผู้ฟังมักมองไม่เห็นถึงแก่นคำ ได้แต่อารมณ์เท่านั้น เขาเหล่านั้นมักหงุดหงิดไม่พอใจที่ได้อ่านได้เห็นเป็นธรรมดา ส่วนตัวธรรมดามากๆ ดังนั้นท่านเองก็รู้สึกแบบนั้นเช่นกัน แต่ผู้อื่นไม่ ตัวอย่างกระทู้นี้ คำว่าบ้าบอลผมพูดเล่นเป็นธรรมดา เจตนาไม่ว่าใคร เป็นอาการของคนติดบอลเฉยๆ แต่ผู้ฟังบางท่านอาจไม่พอใจก็มี เพราะจะหาว่าเราดูถูกเขาซะงั้น ส่วนตัวปากผมก็มักตรงไปตรงมาอยู่แล้ว มันเลยต้องแคร์คนอื่นด้วยเป็นต้น โดยเฉพาะบางคนที่ขัดตา ถ้ากล้าท้วงขัดผม ผมก็กล้ายื่นคำใหม่ให้ แต่ความหมายก็ไม่ต่างกัน เขาแค่อยากฟังแล้วดูดี ไพเราะเราก็จัดไป คือผมเองก็ชอบแสดงเจตนาว่าเราไม่ได้คิดอะไรมาก และมีมารยาทพอ แค่ปากหนักไปหน่อยเท่านั้นเอง เป็นนิสัยส่วนตัวอิอิ ถ้าเขาไม่ขำเราก็แสดงมารยาทให้ก็เท่านั้นเอง http://www.chiangraifocus.com/forums/index.php?topic=463277.msg5574605#msg5574605) มีอีกคำนะที่บางกลุมกลุมไม่ชอบฟัง อันนี้พอเข้าใจ แต่อยากยกตัวอย่างเป็นข้อคิด คือคำว่า ติดยา ผู้เสพเองไม่ชอบคำนี้นะ เขาใช้คำนี้แทนมากกว่า คือคำว่า เล่นยา 5555+ ฟังแล้วดูดีเนอะ งั้นเรามาเล่นยากันเถอะ 55+ หรือจะเล่นพระดี ท่านหนานธง (ถ้าเล่นไม่ดี พระก็จะเล่นเราแทนนะ 55+) ดังนั้นผมเองจึงติเตือนกันด้วยความเป็นห่วง เป็นมิต (ก็เหมือนที่ท่านกระทำกับผู้อื่นนั่นหละื เวลาท่านได้รับคืนบ้าง ท่านก็ได้รับผลของการกระทำดีๆนั้นคืนเช่นกัน เพียงแต่อาจขัดใจท่านบ้างเท่านั้นเอง นั่นหละที่เขาก็ได้รับจากท่านเป็นต้น มันเป็นผลบุญที่ได้เห็นกันชัด และไวทันตาดีนะ อิอิ เรื่องวาจาเนี่ย 55+) เพียงแต่ท่าน เวลาเป็นห่วงใคร หรือเห็นใฝทำอะไรไม่ถูก มันจะออกแนวจับผิด เพ่งโทษ มากไปหน่อยเท่านั้นเอง เหมือนเขาถูกด่า ถูกประนามบ้าง เขาและหลายๆท่านจึงมักไม่พอใจ ด้วยความเมตราของท่านที่มากเกินไป มันกลับกลายเป็นความไม่พอใจของคนส่วนมากไปเสีย ซึ่งมักจะกลับมาเป็นถัยตัวเองอีก ในจุดนี้คนธรรมหลายๆท่านจะเข้าใจดี จึงมัก พูด มักเตือน ให้สติไม่กี่คำ นอกนั้นก็แล้วแต่เขาจะเอาดี บ่อดีเอาเอง ซึ่งผู้หวังดีมีธรรมก็จะมีอุเบกขา เป็นที่สิ้นสุดนั่นเอง ดังบัวสี่เหล่า ถ้ามันไม่ดีขึ้นก็คงแค่ใหนแค่นั้น เป็นต้น เป็นราก เป็นดอก เป็นนผล
การทำให้ผู้อื่นดี หรือทำอะไรให้ถูกธรรมเรานั้น ไม่มี ดังนั้นการทำให้ดียิ่งๆขึ้น และแก้ใข ซึ่งตัวเองนั้นง่ายกว่า เอเมน เอเมน
สุดท้ายคนเราจะดี ถูกธรรม มีวินัย เจริญได้ ฯลฯ ก็ต้องแก้ใขด้วยตัวเองอยู่ดี ไม่ใช่ใครที่ใหน หรือหนานธงไม่ คำนี้สาธุแล้ว
ธรรมดา จิตผู้มีธรรมมักเย็นใส ดุจน้ำอันปราศจากขุ่นตะกอน เหมาะให้ผู้คนที่ร้อนได้พัก ดื่ม อาบ ให้เย็นกาย สะกดใจที่วุ่นวาย ให้ระงับเยือกเย็นลง ไม่ธรรมดา แต่ก็เป็นไปได้ ที่น้ำใจผู้มีธรรมจะขุ่นมัว เพราะเราล้วนปุถุชน (ในที่นี้คงไม่มีท่านใด เป็นพระอริยเจ้า) แต่เชื่อว่า น้ำใจแห่งผู้มีธรรม อันกระกอบด้วยบารมีทั้ง๑๐ รวมได้ถึง๓๐ทัศ ย่อมรู้ตนได้เร็วก่อนใครๆ แลระงับ บังคับให้ขุ่นตะกอนที่ฟุ้งให้ตกลง เป็นน้ำใสได้ดุจเก่า ลิ้นไม่มีกระดูก จะตะหวัดกวัดแกว่งเป็นคำพูดได้เพียงพริบตา ผู้ที่อ่อนสติ ย่อมถูกกิเลศคือขุ่นตะกอนบดบัง ก็ต้องพลั้งเผอกล่าววาจา เป็นธรรมดา จะถือสาไปไม่ได้ ดังนั้นหากผม naylex พูดจาล่วงเกิน ให้ nantong หรือสมาชิกท่านใด ต้องขุ่นข้องหมองใจประการใด จะมาก หรือ น้อย ผม ก็ต้องขออภัย มา ณ ที่นี้ด้วย หวังเป็นอย่างสูงว่า ทุกท่านจะโปรดเมตตา ให้อภัย เป็นทาน และมอบความเป็นกัลยณมิตรแก่ผม และ แก่กัน เช่นเดิมอย่างที่ผ่านมา สาธุ แปลว่ารู้แล้ว ขอบคุณครับ อ่านแล้วเพลินจิตนัก เพลินหนอๆๆ คนรู้ธรรมะชอบชนะคนอื่น คนมีธรรมะชอบชนะตนเอง หนานธงบ่ขัดถึงเรื่องบัวสี่เหล่า ขอธรรมทานเรื่องนี้แหมสักรอบได้ก่ ตี่ว่าสามบ่ใจ่สี่หน่ะ หรือผมเข้าใจผิดไป ก็ขอสุมาเต๊าะ
|
|
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: วันที่ 12 สิงหาคม 2013, 19:31:42 โดย ละอ่อนเจียงของ »
|
IP :
บันทึกการเข้า
|
หนึ่งการกระทำสำคัญกว่าพันคำพูด
|
|
|
|
JAMESCOM1
ทักทายผมได้นะครับ Line: JAMESCOM007
ระดับ :ป.โท
ออฟไลน์
กระทู้: 3,160
สอนคอม & ซ่อม เชียงราย
|
|
« ตอบ #45 เมื่อ: วันที่ 13 สิงหาคม 2013, 02:45:34 » |
|
แต่ผมชอบคำนี้ ขอซื้อใช้เลยเน้อท่าน ฟังแล้วเย็นใจ ชื่...นใจ ยิ่งนัก คงถูกจริตเราเป็นแท้ ฟังม่วน ดูดี สดใส เย็นสบาย สงบกว่าคำที่ส่อเสียด รุ่มร้อน และรุนแรง นะท่าน (แต่ผมขอปรับเล็กๆน้อยๆนะ) ธรรมดาจิตผู้มีธรรม มักเย็นใส ดุจน้ำอัน ปราศจาก ตะกอนขุ่น เหมาะให้ผู้คนที่ร้อน ได้พัก ได้ดื่ม หรืออาบ ให้เย็นกาย สะกดใจที่วุ่นวาย ให้ระงับ เยือกเย็นลง
|
|
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: วันที่ 13 สิงหาคม 2013, 02:53:31 โดย JAMESCOM1 »
|
IP :
บันทึกการเข้า
|
มาทาง Big-C ถ.ศรีทรายมูล สันสลีซอย1
|
|
|
|
naylex
ระดับ :ป.โท
ออฟไลน์
กระทู้: 2,993
|
|
« ตอบ #47 เมื่อ: วันที่ 13 สิงหาคม 2013, 12:52:17 » |
|
แต่ผมชอบคำนี้ ขอซื้อใช้เลยเน้อท่าน ฟังแล้วเย็นใจ ชื่...นใจ ยิ่งนัก คงถูกจริตเราเป็นแท้ ฟังม่วน ดูดี สดใส เย็นสบาย สงบกว่าคำที่ส่อเสียด รุ่มร้อน และรุนแรง นะท่าน (แต่ผมขอปรับเล็กๆน้อยๆนะ) ธรรมดาจิตผู้มีธรรม มักเย็นใส ดุจน้ำอัน ปราศจาก ตะกอนขุ่น เหมาะให้ผู้คนที่ร้อน ได้พัก ได้ดื่ม หรืออาบ ให้เย็นกาย สะกดใจที่วุ่นวาย ให้ระงับ เยือกเย็นลง ความจริงผมก็ไม่ได้มีความรู้ธรรมมากมายหรอกครับ อาจติดไปในทางโง่เสียด้วยซ้ำ ก็อาศัย ได้อ่าน ได้ฟัง ให้ความรู้กระเตื้องขึ้นบ้างเท่านั้นเอง นานๆพอได้ที ก็พูด ก็เขียน เสียที ถูกบ้าง ผิดบ้าง มึนบ้างตามประสา แต่ก็ขอขอบคุณมากที่กรุณาชื่นชมครับ เรา-ท่าน ต่างก็เป็นเพื่อนทุกข์ ปรับทุกข์กันบ้าง คงจะไม่หนักหนาอะไร ขอบคุณครับ
|
ปรารถนาสารพัดในปฐพี เอาไมตรีแลกได้ดั่งใจจง
|
|
|
|
ละอ่อนเจียงของ
บทเรียนนอกห้องเรียน
ระดับ ป.ตรี
ออฟไลน์
กระทู้: 1,120
เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป
|
|
« ตอบ #49 เมื่อ: วันที่ 13 สิงหาคม 2013, 14:02:21 » |
|
แต่ผมชอบคำนี้ ขอซื้อใช้เลยเน้อท่าน ฟังแล้วเย็นใจ ชื่...นใจ ยิ่งนัก คงถูกจริตเราเป็นแท้ ฟังม่วน ดูดี สดใส เย็นสบาย สงบกว่าคำที่ส่อเสียด รุ่มร้อน และรุนแรง นะท่าน (แต่ผมขอปรับเล็กๆน้อยๆนะ) ธรรมดาจิตผู้มีธรรม มักเย็นใส ดุจน้ำอัน ปราศจาก ตะกอนขุ่น เหมาะให้ผู้คนที่ร้อน ได้พัก ได้ดื่ม หรืออาบ ให้เย็นกาย สะกดใจที่วุ่นวาย ให้ระงับ เยือกเย็นลง
|
หนึ่งการกระทำสำคัญกว่าพันคำพูด
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|