ขออนุญาติถกความคิดเห็น ในกรณีที่เรามาคุยกันเรื่อง โมเดลใกล้ๆตัวเรา อย่างจังหวัดเชียงรายกัน
ในที่นี้ ทุกคนมักจะพยายามแยกการเมืองออกไป แต่จริงๆ เราก็ปฎิเสธไม่ได้ครับ
ว่าทุกปัจจัย ล้วนเป็น เหตุเป็นผลกันทั้งนั้นครับ
ประชาชน,การศึกษา,องค์กรรัฐ,ข้าราชการ,นโยบายรัฐบาล,งบประมาณ
ล้วนมีผลต่อกันและกัน
พอมาเรามาคิดถึงเรื่องเชียงรายครับ
ทั้งๆที่เชียงรายนั้น ก็มีอาณาเขต ติดกับสองประเทศ และ ก็เป็นทางที่ง่ายที่สุด ที่จะไปจีนทางบก
เพราะว่า หากไปทาง มุกดาหาร ต้องผ่านเวียดนาม ด้วย แล้วถนนช่วงเวียงจันทร์ไปจีน ก็ไม่ค่อยดีนัก
ถ้าสะพาน เสร็จ ทุกๆอย่างก็คงจะเปลี่ยนไปอีกเหมือนกัน นักท่องเที่ยวก็จะมาแวะเชียงรายเยอะขึ้น
เพราะว่า ไปเชียงใหม่ มันไปไหนต่อไม่ได้
แต่เชื่อมั้ยครับ ว่า ภูมิประเทศที่เหมาะสม แต่ยังไม่มีทางรถไฟ
เรามีสัมปะทานเหมืองถ่านหิน ที่เมือง น่าจะอยู่ในจังหวัด หลวงน้ำทา
และ ตามที่ข่าวช่วงนี้ ที่พม่า ทั้งๆที่เราให้การขนส่งรถไฟ เป็นทางเลือกที่
สำหรับตัวผม ผมว่า ขนส่งพวกนี้ ดีที่สุด ปลอดภัย และ ก็ ไม่ต้องเป็นภาระ กับ การจราจร
แต่ไม่มีใครออกมาคิดถึงประเด็นนี้กันเลย
นักวิชาการ
NGO
ราชการ
รัฐบาล
เราไม่มีความคิดที่แก้ไขปัญหา ได้อย่างที่ทุกฝ่ายต้องการ
เราปฎิเสธไม่ได้ว่าเราต้องการพลังงาน
เราต้องการเมืองที่สะอาด
แต่เราไม่มีทางออกสำหรับปัญหาต่างๆ
มีแต่แก้ไขเฉพาะหน้าไปวันๆๆ
อีกไม่นาน ขยะเชียงรายก็จะเป็นปัญหาตามเชียงใหม่
เรื่องทุกอย่างที่กล่าวมาเป็นปัญหาได้ทุกเรื่อง
และไม่เคยมีเจ้าภาพเลย ที่จะดึงมาตัดสินปัญหา
แล้วทุกฝ่ายยอมรับ
ผมไม่อยากเห็นนักการเมือง(ทุกระดับ)
มีหน้าที่แค่ไปงานศพ งานรื่นเริง
นักวิชาการ ก็เซฟตัวเอง ไม่อยากเป็นเหยื่อของสังคม
ประชาชนก็ออกมาใช้สิทธิของตัวเอง ไม่งอมือ ขอทาน อย่างเดียว
แล้วก็ไม่เอาเปรียบ เห็นแก่ตัว
ฯลฯ
เราจะเริ่มตรงไหน สำหรับเชียงรายกันดีล่ะครับ ไม่รู้จริงๆๆ
ปวดหัว
?