|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
james_cr2001
บุคคลทั่วไป
|
 |
« ตอบ #15 เมื่อ: วันที่ 05 มิถุนายน 2012, 19:27:38 » |
|
โลกก็วุ่นวายไปตามธรรมดา ตามเหตุ ตามปัจจัยของมัน โลกมันก็เป็นแบบนี้แหละครับ จะไปเปลี่ยนแปลงอะไรได้ ส่วนตัวผมเองก็เคยเจอคนที่อยากหนีโลกหนีจากที่หนึ่งไปอยู่ีอีกที่หนึ่ง จะไปที่ไหน เราก็มีกายกับใจไปด้วย หนีปัญหาที่นี่ ก็ไปเจอปัญหาที่โน่นอีก หนีไปไม่มีที่สิ้นสุดครับ ไปอยู่ที่ตรงนั้นก็ไปเจอกับคน ๆนั้น กับระเบียบวินัยที่เราไม่ค่อยยอมรับ ไปเจอกับคนที่ไม่คุ้นเคย ไม่ชอบขี้หน้าเรา เกี่ยงให้เราทำงาน คนเก่าๆ อยู่ คนใหม่เข้ามาก็คอยแกล้ง คอยข่ม ปัญหาไม่จบสิ้นหรอกครับ ถ้าเจ้าของกระทู้ หันมาเรียนรู้ กายกับใจตนเองแล้ว น่าจะเป็นทางออกของปัญหาครับ ไปอยู่ที่สงบ ๆ พอกลับออกมาก็ฟุ้งซ่านอีก มันก็สลับกันไป สลับกันมาแบบนี้ครับ แต่ถ้าลัดตรงเข้าไปเรียนรู้ที่จิตเลย น่าจะเป็นหนทางที่ลัดสั้นที่สุดครับ เรียนรู้สิ่งที่เ้กิดกับกายกับใจของเรา อะไรที่นำความไม่สบายกาย ไม่สบายใจมาให้ ต้นตอก็คือจิตใจที่มันปรุงแต่ง สร้างภพสร้างชาติ มันนำความทุกข์มาให้ ถ้าเราตัดเข้ามาเรียนรู้ที่จิตเราได้ เราอยู่ที่ไหนมันก็สงบเยือกเย็น ไม่ต้องหนีโลก เพราะรู้ความจริงแล้วว่า สิ่งพวกนี้มีเหตุ มันก็เกิด หมดเหตุมันก็ไปการเรียนรู้่ไม่ยากครับ เฝ้ารู้เฝ้าดูอะไรเกิดที่จิตใจรู้มันเข้าไปครับ พระพุทธเจ้าท่านนิยามคำว่าทุกข์คือ กายกับใจครับ รู้ทุกข์ให้มาก ๆ คือเรียนรู้กายกับใจเรามาก ๆ แล้วจะเห็นธรรมครับ
ผิดถูกอย่างไรต้องขออภัยด้วยครับ
|
|
|
|