เชียงรายโฟกัสดอทคอม สังคมออนไลน์ของคนเชียงราย ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน
วันที่ 01 พฤศจิกายน 2024, 06:29:19
หน้าแรก ช่วยเหลือ เข้าสู่ระบบ สมัครสมาชิก



  • ข้อมูลหลักเว็บไซต์
  • เชียงรายวันนี้
  • ท่องเที่ยว-โพสรูป
  • ตลาดซื้อขายสินค้า
  • ธุรกิจบริการ
  • บอร์ดกลุ่มชมรม
  • อัพเดทกระทู้ล่าสุด
  • อื่นๆ

ประกาศ !! กรุณาอ่านเพื่อทำความเข้าใจ : https://forums.chiangraifocus.com/index.php?topic=1025412.0

+  เว็บบอร์ด เชียงรายโฟกัสดอทคอม สังคมออนไลน์ของคนเชียงราย
|-+  ศูนย์กลางข้อมูลเชียงราย
| |-+  คนเชียงราย สังคมเชียงราย (ผู้ดูแล: bm farm, [ตา-รา-บาว], zombie01, ۰•ฮักแม่จัน©®, ตาต้อม, nuifish, NOtis)
| | |-+  ก่อนทำอะไร..คิดให้มาก
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
« หน้าที่แล้ว ต่อไป »
หน้า: [1] 2 3 4 พิมพ์
ผู้เขียน ก่อนทำอะไร..คิดให้มาก  (อ่าน 7852 ครั้ง)
nitis buttaku
บุคคลทั่วไป
« เมื่อ: วันที่ 08 กรกฎาคม 2010, 12:59:04 »

อ่านเจอครับอยากให้ได้อ่านกัน


* หมาขี้เรื[1]...jpg (176.43 KB, 861x599 - ดู 2754 ครั้ง.)
* หมา.xlsx (13.34 KB - ดาวน์โหลด 86 ครั้ง.)
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: วันที่ 30 กรกฎาคม 2010, 15:23:07 โดย คนเวียง » IP : บันทึกการเข้า
corolado4
ระดับ :ป.โท
****
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 4,835


บ้านสวน ดอยพระบาท11 (ธารน้ำกรณ์2)


« ตอบ #1 เมื่อ: วันที่ 08 กรกฎาคม 2010, 15:13:23 »

ผมขอก้อปปี้จากเอ็กเซล มาเต็มความให้อ่านต่อจากภาพของเจ้าของกระทู้
เพื่อทุกท่านได้อ่านกันทันทีไม่ต้องมีขั้นตอน คงไม่ว่ากันนะครับ

หมาขี้เรื้อนเปลื่ยนคนใจดำ
        เรื่องมีอยู่ว่า พี่ชิตแกเป็นคนใจดำครับ ชอบยิงนกตกปลาไปเรื่อย
แต่ที่หนักก็คงเป็นเนื้อหมา แกกินแหลกครับแต่แม่แกบอกมันบาปนะลูก(ไม่สนโว้ย)
เมื่อราว 15 ปีก่อน มีเหตุการณ์ที่ทำให้แกเปลี่ยนไป
ครั้งนั้นมีหมาขี้เรื้อนตัวหนึ่งครับมันมักวิ่งไปหาของกินแถวๆบ้านแกบ่อย
เพราะบ้านแกติดตลาด พี่แกกินหมาอยู่บ่อยๆแต่ กรณีหมาขี้เรื้อนแกบอก
'xxxกินไม่ลงว่ะ' แกทำอย่างเดียวคือไล่ฆ่า แต่มันรอดได้ทุกครั้ง (สงสัยมีของ)
มันไปหาของกินทีบางทีก็ได้บางทีก็ไม่ได้คราวนั้นเนื้อแห้งที่แกตากไว้หายไป
พอมองไปก็เห็นแม่หมาขี้เรื้อนวิ่งหลุนๆไป แกเดือดทันทีครับวิ่งตามไป
 คราวนี้ทันครับเพราะหมาขี้เรื้อนวิ่งช้ามาก
แกทุบไปทีเดียวหมานั่นล้มลงชักทันที (แกบอกว่าหากตีตรงจุด แค่ใช้ไม้บรรทัดก็ตาย) แกทิ้งไว้ตรงนั้นไม่อยากจับแต่จะทำกินตรงนั้น จึงกลับบ้านไปเตรียมของ
(แค้นจัดอยากกินหมาขี้เรื้อน) ให้ผมเฝ้าไว้
ผมก็มัวแต่เก็บตะขบจนลืมดู (ในใจอยากให้มันรีบไปจะได้ไม่ตาย)
มันไปจริงครับหายวับไป พี่ชิตแกโกรธมากคงอยากเตะผมเต็มแก่ แต่ลุงผม
แกเป็นนักเลงใหญ่และเป็นคนสอนวิธีฆ่าหมาให้ ก็ต้องวิ่งตามอย่างเดียวพร้อมบ่น
'ทำไมมันไม่ตายวะ'
พักหนึ่งก็ได้ยินเสียงหมาเห่าแกตามทันทีพอไปถึง ภาพที่เห็น ..............................................
หมาขี้เรื้อนกำลังจะตายมันมีลูกที่ต้องเลี้ยง 5 ตัวครับวัยกำลังหย่านมบางตัวยังกินนมอยู่
 บางตัวก็วิ่งไปคาบเนื้อที่แม่หมาขี้เรื้อนคาบไปฝาก (เห็นกับตา) ที่มันยังไม่ยอมตายเพราะต้องกลับไปให้นมลูก แม้น้ำนมแห้งกรังเอาอาหารไปให้ลูกมัน เรียกลูกๆเพื่อให้นม
 ให้อาหาร เป็นครั้งสุดท้าย แม่หมาพยายามอย่างดีที่สุด
มันมองผมกับพี่ชิตอย่างขอร้อง ขอให้มันให้นมลูกเป็นครั้งสุดท้ายก่อนตาย
ไม่อยากเชื่อนั่นคือน้ำตาของหมาขี้เรื้อน มันแค่ต้องการให้นมลูกก่อนตาย
พี่ชิตไม้หล่นลงกับพื้น เดินเข้าไปดูแม่หมานั่น ในยามนั้นสิ่งที่แกเห็นไม่ใช่หมาขี้เรื้อน
แต่แกเห็นแม่ที่ยิ่งใหญ่ที่ทนเจ็บกลับไปหาลูก แกไม่พูดอะไรทุกอย่างจุกอยู่ที่ลำคอ
สายตาอ่อนโยนลงลูกหมาตัวหนึ่งวิ่งไปหาแกกระดิกหางให้
แกอุ้มลูกหมาขึ้นพร้อมพูดว่า
'ขอโทษ' พูดได้แค่นั้นแม่หมาก็ตาย เราช่วยกันฝังแม่หมา
แกรับเลี้ยงหมานั่นไว ้ทั้ง5ตัว
ตั้งแต่นั้นแกกลายเป็นคนใจดีไม่ไล่ยิงนกยิงหมายิงแมวอีกแกบอก
'มันอาจมีลูกรออยู่ก็ใด้'
เมื่อ 12 สิงหา 2 ปีที่แล้ว แกเอามะลิร้อยเป็นพวงไปให้แม่ทั้งๆ ที่ไม่เคยทำ
พูดกับแม่ว่า 'แม่ตอนผมอายุ16 แม่สอนผมยังไงนะสอนอีกหนใด้ไหมครับ'
แม่แกน้ำตาคลอพูดไม่ออก ไม่อยากเชื่อแม่หมาขี้เรื้อนตายไป 1 ตัว
กลับทำให้คนใจดำอย่างแกเปลี่ยนไปขนาดนี้
ขอให้ทุกท่านได้บุญกุศล ถ้าเปลี่ยนบุคคลิกตามเรื่องนี้ไปด้วยครับ
IP : บันทึกการเข้า

Pok Havana(รักในหลวง)
ระดับ ป.ตรี
***
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 2,054


อย่ามองคนที่ภายนอก เพราะมันไม่ได้บ่งบอกถึง "สันดาน" !!


« ตอบ #2 เมื่อ: วันที่ 08 กรกฎาคม 2010, 15:18:20 »

อ่านแล้วเศร้า และซึ้ง น้ำตาไหล  เกินคำบรรยาย ร้องไห้ ร้องไห้ ร้องไห้ ขอบคุณมากคะ
IP : บันทึกการเข้า

ฮาวาน่าเมดช็อป ออกแบบ ป้ายไวนิล งานเพ้นท์ การ์ตูนล้อเลียน งานแฮนด์เมด นามบัตร แกะสติ๊กเกอร์
092-6899354
ผลงาน
http://www.chiangraifocus.com/forums/index.php?topic=49812
หมวยลูกสาม
สมาชิกลงทะเบียน
ระดับ ป.ตรี
*
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,201



« ตอบ #3 เมื่อ: วันที่ 08 กรกฎาคม 2010, 15:23:28 »

ขอบคุณค่ะ ที่ให้ข้อมูล ได้แง่คิดแบบนี้
IP : บันทึกการเข้า
ChaN
ชั้นประถม
*
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 482



« ตอบ #4 เมื่อ: วันที่ 08 กรกฎาคม 2010, 15:34:47 »

อ่านแล้วดีมาก ๆ ขอบคุณมากครับ
IP : บันทึกการเข้า
zombie01
ผู้ดูแลบอร์ด
แฟนพันธ์แท้
*
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 10,515


ความสุขเกิดขึ้นได้ เพียงแต่รู้จักใช้ชีวิต


« ตอบ #5 เมื่อ: วันที่ 08 กรกฎาคม 2010, 15:48:32 »

ได้ข้อคิดดี ๆ มากเลยครับ ขอบคุณ จขกท
IP : บันทึกการเข้า

ap.41
ตอบแทนคุณแผ่นดิน
ผู้ดูแลบอร์ด
แฟนพันธ์แท้
*
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 19,010


ไม่มีเทพไม่มีโปร..มีแต่เราที่จะก้าวไปพร้อมกัน...


« ตอบ #6 เมื่อ: วันที่ 08 กรกฎาคม 2010, 16:07:01 »

ขอบคุณข้อความดีดีครับ
IP : บันทึกการเข้า

นานา..จิตตัง รักพ่อค่ะ
ระดับ ป.ตรี
***
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,336



« ตอบ #7 เมื่อ: วันที่ 08 กรกฎาคม 2010, 16:09:18 »

เศร้ามาก  ร้องไห้ ร้องไห้ เเม่คำนี้ยิ่งใหญ่นัก
IP : บันทึกการเข้า

ไม่มีใครเเก้ไขอดีตได้ เเต่เลือกที่จะทำวันนี้ให้ดีที่สุด
             เพื่อพรุ่งนี้ที่ดีกว่าเมื่อวาน
  เพื่อลูกๆ เพื่อพ่อเเม่ เเละเพื่อตัวของเราเอง
modtanoy
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #8 เมื่อ: วันที่ 08 กรกฎาคม 2010, 17:44:29 »

 :'(ซึ้งแต๊ๆ
IP : บันทึกการเข้า
nitis buttaku
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #9 เมื่อ: วันที่ 08 กรกฎาคม 2010, 17:50:19 »

ผมขอก้อปปี้จากเอ็กเซล มาเต็มความให้อ่านต่อจากภาพของเจ้าของกระทู้
เพื่อทุกท่านได้อ่านกันทันทีไม่ต้องมีขั้นตอน คงไม่ว่ากันนะครับ

หมาขี้เรื้อนเปลื่ยนคนใจดำ
        เรื่องมีอยู่ว่า พี่ชิตแกเป็นคนใจดำครับ ชอบยิงนกตกปลาไปเรื่อย
แต่ที่หนักก็คงเป็นเนื้อหมา แกกินแหลกครับแต่แม่แกบอกมันบาปนะลูก(ไม่สนโว้ย)
เมื่อราว 15 ปีก่อน มีเหตุการณ์ที่ทำให้แกเปลี่ยนไป
ครั้งนั้นมีหมาขี้เรื้อนตัวหนึ่งครับมันมักวิ่งไปหาของกินแถวๆบ้านแกบ่อย
เพราะบ้านแกติดตลาด พี่แกกินหมาอยู่บ่อยๆแต่ กรณีหมาขี้เรื้อนแกบอก
'xxxกินไม่ลงว่ะ' แกทำอย่างเดียวคือไล่ฆ่า แต่มันรอดได้ทุกครั้ง (สงสัยมีของ)
มันไปหาของกินทีบางทีก็ได้บางทีก็ไม่ได้คราวนั้นเนื้อแห้งที่แกตากไว้หายไป
พอมองไปก็เห็นแม่หมาขี้เรื้อนวิ่งหลุนๆไป แกเดือดทันทีครับวิ่งตามไป
 คราวนี้ทันครับเพราะหมาขี้เรื้อนวิ่งช้ามาก
แกทุบไปทีเดียวหมานั่นล้มลงชักทันที (แกบอกว่าหากตีตรงจุด แค่ใช้ไม้บรรทัดก็ตาย) แกทิ้งไว้ตรงนั้นไม่อยากจับแต่จะทำกินตรงนั้น จึงกลับบ้านไปเตรียมของ
(แค้นจัดอยากกินหมาขี้เรื้อน) ให้ผมเฝ้าไว้
ผมก็มัวแต่เก็บตะขบจนลืมดู (ในใจอยากให้มันรีบไปจะได้ไม่ตาย)
มันไปจริงครับหายวับไป พี่ชิตแกโกรธมากคงอยากเตะผมเต็มแก่ แต่ลุงผม
แกเป็นนักเลงใหญ่และเป็นคนสอนวิธีฆ่าหมาให้ ก็ต้องวิ่งตามอย่างเดียวพร้อมบ่น
'ทำไมมันไม่ตายวะ'
พักหนึ่งก็ได้ยินเสียงหมาเห่าแกตามทันทีพอไปถึง ภาพที่เห็น ..............................................
หมาขี้เรื้อนกำลังจะตายมันมีลูกที่ต้องเลี้ยง 5 ตัวครับวัยกำลังหย่านมบางตัวยังกินนมอยู่
 บางตัวก็วิ่งไปคาบเนื้อที่แม่หมาขี้เรื้อนคาบไปฝาก (เห็นกับตา) ที่มันยังไม่ยอมตายเพราะต้องกลับไปให้นมลูก แม้น้ำนมแห้งกรังเอาอาหารไปให้ลูกมัน เรียกลูกๆเพื่อให้นม
 ให้อาหาร เป็นครั้งสุดท้าย แม่หมาพยายามอย่างดีที่สุด
มันมองผมกับพี่ชิตอย่างขอร้อง ขอให้มันให้นมลูกเป็นครั้งสุดท้ายก่อนตาย
ไม่อยากเชื่อนั่นคือน้ำตาของหมาขี้เรื้อน มันแค่ต้องการให้นมลูกก่อนตาย
พี่ชิตไม้หล่นลงกับพื้น เดินเข้าไปดูแม่หมานั่น ในยามนั้นสิ่งที่แกเห็นไม่ใช่หมาขี้เรื้อน
แต่แกเห็นแม่ที่ยิ่งใหญ่ที่ทนเจ็บกลับไปหาลูก แกไม่พูดอะไรทุกอย่างจุกอยู่ที่ลำคอ
สายตาอ่อนโยนลงลูกหมาตัวหนึ่งวิ่งไปหาแกกระดิกหางให้
แกอุ้มลูกหมาขึ้นพร้อมพูดว่า
'ขอโทษ' พูดได้แค่นั้นแม่หมาก็ตาย เราช่วยกันฝังแม่หมา
แกรับเลี้ยงหมานั่นไว ้ทั้ง5ตัว
ตั้งแต่นั้นแกกลายเป็นคนใจดีไม่ไล่ยิงนกยิงหมายิงแมวอีกแกบอก
'มันอาจมีลูกรออยู่ก็ใด้'
เมื่อ 12 สิงหา 2 ปีที่แล้ว แกเอามะลิร้อยเป็นพวงไปให้แม่ทั้งๆ ที่ไม่เคยทำ
พูดกับแม่ว่า 'แม่ตอนผมอายุ16 แม่สอนผมยังไงนะสอนอีกหนใด้ไหมครับ'
แม่แกน้ำตาคลอพูดไม่ออก ไม่อยากเชื่อแม่หมาขี้เรื้อนตายไป 1 ตัว
กลับทำให้คนใจดำอย่างแกเปลี่ยนไปขนาดนี้
ขอให้ทุกท่านได้บุญกุศล ถ้าเปลี่ยนบุคคลิกตามเรื่องนี้ไปด้วยครับ
ยินดีครับ..ผมก็ตั้งใจอยากให้เป็นอย่างที่ท่านทำ แต่ทำมิเป็นครับ ยิงฟันยิ้ม
IP : บันทึกการเข้า
bm farm
หัวหมู่ทะลวงฟัน
ผู้ดูแลบอร์ด
แฟนพันธ์แท้
*
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 9,575


canon eos


« ตอบ #10 เมื่อ: วันที่ 08 กรกฎาคม 2010, 19:50:24 »

 ร้องไห้ ร้องไห้...อ่านแล้วกั๊ดอก...
IP : บันทึกการเข้า

ยิ้มกว้างๆ .....อ่านกฏ,กติกาการใช้งานเวบบอร์ดด้วยครับ.....
[ตา-รา-บาว]
"^^"
ผู้ดูแลบอร์ด
ระดับ :ป.โท
*
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 3,240


-หนุ่มบาวเองคร๊าฟ-


« ตอบ #11 เมื่อ: วันที่ 08 กรกฎาคม 2010, 19:53:55 »

ร้องไห้ ร้องไห้...อ่านแล้วกั๊ดอก...

อิ่ม(จิ้น)ก่าคับอ้าย กั๊ดอก  ยิงฟันยิ้ม ยิงฟันยิ้ม ยิงฟันยิ้ม ยิงฟันยิ้ม ยิงฟันยิ้ม

แต่ขอบคุณสำหรับบทความดีๆนะคับ อ่านแล้วกลับมาย้อนดูตัวเองอีกที
IP : บันทึกการเข้า

"เป็นอยู่อย่างต่ำ มุ่งกระทำอย่างสูง"
--พุทธทาส--
nutjunior
สมาชิกลงทะเบียน
ระดับ ป.ตรี
*
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 2,131


น้องแพน แพน


« ตอบ #12 เมื่อ: วันที่ 08 กรกฎาคม 2010, 20:05:40 »

 ร้องไห้ ร้องไห้ ร้องไห้ ซึ้งมากครับ
IP : บันทึกการเข้า

นัท 083-5752391
Line nutjuniorr
aokrab
เตรียมอนุบาล
*
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 15



« ตอบ #13 เมื่อ: วันที่ 08 กรกฎาคม 2010, 20:06:22 »

เป็นเนื้อหาที่ดีครับ ซึ้งเลยครับ
IP : บันทึกการเข้า
❀♥ญาดา♥❀
มัธยม
**
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 712


♥♬。♫♫~♬ ♫~♬♥


« ตอบ #14 เมื่อ: วันที่ 08 กรกฎาคม 2010, 20:07:23 »

ซึ้งค่ะ บ่อน้ำตาแตก
IP : บันทึกการเข้า

ขายปลีก ส่ง ผ้ากระสอบมือ 2 จากญี่ปุ่น,ยุโรป
โทร./Line 0949364282
ส่ง https://www.facebook.com/baby2handshop
ปลีก https://www.facebook.com/Bonusbabyhome
เฟส https://www.facebook.com/YB.baby2hand
◕‿◕ cecilia ◕‿◕
ชั้นประถม
*
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 387



« ตอบ #15 เมื่อ: วันที่ 08 กรกฎาคม 2010, 23:53:15 »

เศร้าใจ ... ขอบคุณสำหรับข้อความดี ๆ ให้สติและสอนได้ดีทีเดียวค่ะ  ยิ้มเท่ห์
IP : บันทึกการเข้า

รับเขียนโปรแกรมทุกประเภทและโปรเจคนักศึกษา ติดต่อ 085 549 0244 พัชค่ะ
nitis buttaku
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #16 เมื่อ: วันที่ 09 กรกฎาคม 2010, 09:45:15 »

อ่านทีไรนำใหลออกตาครับ..ซึ้งแล้วคิดก่อนทำด้วยนะครับ ร้องไห้
IP : บันทึกการเข้า
£D_CHK.
มัธยม
**
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 930


« ตอบ #17 เมื่อ: วันที่ 09 กรกฎาคม 2010, 09:59:12 »

อ่านแล้วจะร้องไห้
IP : บันทึกการเข้า
ⒷⒼ*
แฟนพันธ์แท้
*
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 9,368

นิพพานคือนิรันดร์


« ตอบ #18 เมื่อ: วันที่ 09 กรกฎาคม 2010, 10:06:22 »

 ร้องไห้ ร้องไห้ ร้องไห้ ร้องไห้ ร้องไห้
IP : บันทึกการเข้า
corolado4
ระดับ :ป.โท
****
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 4,835


บ้านสวน ดอยพระบาท11 (ธารน้ำกรณ์2)


« ตอบ #19 เมื่อ: วันที่ 09 กรกฎาคม 2010, 11:57:46 »

ที่คุณ คนเวียง ตอบไว้ว่า
ยินดีครับ..ผมก็ตั้งใจอยากให้เป็นอย่างที่ท่านทำ แต่ทำมิเป็นครับ
วิธีการที่ผมใช้คือ
   เปิดเอกสารที่คุณให้มา แล้วครอบทึบข้อความตัวหนังสือทั้งหมดในหน้าเอกเซล
ก้อปปี้มาวางลงบนหน้ากระดาษเทกซ์ดอคคูเมนส์  จากหน้านั้นก็ก้อปปี้ทั้งข้อความ
มาวางลงในหน้าคำตอบนี้อีกที หรือจะวางในหน้ากระดาษเวอร์ดไว้พิมพ์ออกปริ้นเต้อร์
ได้ด้วย    ถ้ามีประโยชน์เผื่อไปเจอเอกสารอื่นๆอีก  สำหรับทุกคนด้วยครับ
IP : บันทึกการเข้า

หน้า: [1] 2 3 4 พิมพ์ 
« หน้าที่แล้ว ต่อไป »
กระโดดไป:  


เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

 
เรื่องที่น่าสนใจ
 

ข้อความที่ท่านได้อ่านบนกระดานข่าวแห่งนี้ เกิดขึ้นจากการเขียนโดยสาธารณชน และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเว็บไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย
และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ ผู้อ่านจึงต้องใช้วิจารณญาณในการกลั่นกรองด้วยตัวเอง และถ้าท่านพบเห็นข้อความใดๆ ที่ขัดต่อกฎหมาย และศีลธรรม พาดพิง ละเมิดสิทธิบุคคอื่น ต้องการแจ้งลบ
กรุณาส่งลิงค์มาที่
เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกให้ทันที..."

Powered by MySQL Powered by PHP Powered by SMF 1.1.21 | SMF © 2013, Simple Machines
www.chiangraifocus.com

Valid XHTML 1.0! Valid CSS!