|
^<หมูช:มวง>^
มัธยม
ออฟไลน์
กระทู้: 619
~MSๅด~>~เชีeJSๅe<~
|
|
« ตอบ #21 เมื่อ: วันที่ 05 มิถุนายน 2012, 13:18:48 » |
|
ความทุกข์ ... มีไว้ให้เห็น .... ไม่ใช่ .... มีไว้ให้เป็น ค่ะ ^__^"" ............................................................................... ทุกข์เกิดขึ้นจากจิตของเรา ฤ ป่าว ถ้าเกิดจากจิตของเรา เราก็ควรที่จะดับด้วยจิต ด้วยตัวของเรา ...ปล่อยวาง...ลงจะช่วยให้เราดีขึ้นนะคะ.....(ให้กำลังใจกับเจ้าของกระทู้ค่ะ)
|
>>>"" ค ว า ม ทุ ก ข์ ... มี ไ ว้ ใ ห้ เ ห็ น .... ไ ม่ ใ ช่ .... มี ไ ว้ ใ ห้ เ ป็ น ......" ""<<<
>>>"" มองเห็นตัวตน เท่ากับ มองเห็นธรรมะ ""<<<
|
|
|
|
kai015
ชั้นประถม
ออฟไลน์
กระทู้: 204
|
|
« ตอบ #23 เมื่อ: วันที่ 05 มิถุนายน 2012, 18:02:56 » |
|
ทำสมาธิไม่สำเร็จ ทำใจให้นิ่งไม่ได้ ใครแนะนำได้ ช่วยด้วยค่ะ <------------ ขออนุญาตตอบตรงนี้น๊ะครับ ไม่ทราบว่าเจ้าของกระทู้ยังอ่านอยู่หรือป่าว
จิตเป็นอนัตตาครับ ไม่มีใครบังคับจิตให้นิ่งได้ครับ อีกอย่างเท่าที่อ่านข้อความของเจ้าของกระทู้ที่เล่า แสดงว่าจริตนิสัยไม่เหมาะกับการทำสมาธิครับ เป็นคนที่คิดมาก ฟุ้งซ่าน ทำสมาธิยังไงก็เอาไม่ลงหรอกครับ เจ้าของกระทู้ต้องทำความเข้าใจเรื่องสมาธิก่อนน๊ะครับ
สมาธิทำไปเพื่อให้จิตใจสงบ เป็นที่พักผ่อนของจิต มันเป็นแค่ สมถกรรมฐาน แต่ก็มีความสำคัญที่สุดสมาธิจะขาดไม่ได้เลย เพราะสมาธิมันสำคัญมากในการปฏิบัติภาวนา แต่เจ้าของกระทู้ คงไม่ใช่นักบวช หรือ แม่ชีอะไร ซึ่งเวลาส่วนมากก็คงต้องทำงาน หรือมีเรื่องงานที่ต้องคิด ต้องทำ ลองปรับมุมมองหรือวิธีในการปฏิบัติ เป็นอีกแบบนึง ตามวิธีการแนวทางที่เรียกว่า "ดูจิต" จะดีกว่าครับ
เจ้าของกระทู้จะต้องหัดสังเกตุ ดูอาการที่สร้างความไม่สบายใจ หรือความเสียดแทงที่เกิดขึ้นกับตัวเองดูครับอาการทั้งหลายทั้งปวงที่เจ้าของกระทู้เล่ามา มันคืออาการปรากฏของความทุกข์ ที่มันบีบคั้น จิตใจของเจ้าของกระทู้ ตราบใดที่จิตของเจ้าของกระทู้ ไม่ถอดถอนออกมาเป็นผู้รู้ ผู้ดู จริง ๆ อาการแบบนี้ก็ จะปรากฏขึ้นเมื่อรู้ไม่ทันมันก็จะสร้างความเสียดแทง หรือไม่สบายใจให้ ตรงนี้เรียกว่า วิบาก คือผลที่กระทำกรรมมานั่นเองยังไงก็ต้องรับวิบากตัวนี้ไปอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
เจ้าของกระทู้ลองเฝ้่าดูอาการเหล่านี้ที่ปรากฎ สังเกตุดูว่า มันหนักเบาไม่เท่ากัน บางครั้งมันก็หายไป บางครั้งมันก็เกิดขึ้นมาอีก อาการเหล่านี้มันมีเหตุมันก็เกิด พอหมดเหตุมันก็หายไป คือมาแล้วก็ไป ให้เฝ้ารู้เฝ้าดูมันลงไป วิธีการแบบนี้คือ การมีความรู้สึกตัวอยู่เรื่อย ๆ ให้จิตใจอยู่กับเนื้อกับตัว ไม่ต้องไปสงสัยอะไรกับอาการเหล่านี้ เพราะ มันมีเหตุมันก็เกิด มันหมดเหตุมันก็หายไป บังคับมันไม่ได้ เวลามันเกิดไล่มันก็ไม่ไป บังคับให้มันหยุดอาการก็ไม่ได้ เจ้าของกระทู้ต้องทำความรู้สึกตัวให้เป็นก่อน คือ ดึงตัวเองให้อยู่ในปัจจุบันมากที่สุด แล้วเจ้าของกระทู้ จะพบเส้นทางที่เริ่มต้นสู่ วิปัสนา ความรู้สึกตัว เป็นก้าวแรกของวิปัสนาครับ พยายามทำความรู้สึกตัว ให้จิตใจอยู่กับเนื้อกับตัวบ่อย ๆ อย่าหลงไปในโลกของความคิด คงไม่ยากเกินสำหรับเจ้าของกระทู้ ตรงนี้คือเส้นทางเบื้องต้นครับ แล้วจะพบกับความเปลี่ยน แปลงของชีวิตต่อๆ ไป มันแปลกตรงที่ พอเรารู้สึกตัวแล้ว ความทุกข์ต่าง ๆ ก็จะค่อยๆเบาบางลง ไอของความสุขจะเพิ่มมากขึ้นครับ ตรงนี้รับรู้ด้วยใจครับ วิธีการปฏิบัติมันทางใครทางมันครับ ไม่มีเหมือนกันครับ ขอให้จับหลักให้แม่นๆ ก็ใช้ได้ครับ ก้าวแรกก็คือรู้สึกตัวให้เป็นครับ อย่าหลงไปในโลกของความคิด
ผิดถูกอย่างไรก็ต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยครับ
ผมเห็นด้วยครับ ของมันไม่นิ่งครับทำให้มันนิ่งยิ่งลำบากยิ่งเพิ่มครับ ที่ดีคือเราต้องรู้เท่าทันมันมันครับอันนี้ก็ดังว่าครับแล้วแต่จริตเพราะพระท่านสอนไว้มีหลายวิธีครับเพื่อให้ตรงกับแต่ละจริตบุคคลครับ
|
|
|
|
|
|
|
Bhon
ชั้นประถม
ออฟไลน์
กระทู้: 484
|
|
« ตอบ #27 เมื่อ: วันที่ 14 มิถุนายน 2012, 17:56:52 » |
|
นั่งสมาธินานไม่ได้เหมือนกันเลยค่ะ เพราะตัวเองเป็นคนสมาธิสั้น คิดเรื่องนั้นเรื่องนี้อยู่ตลอดเวลา ^^
นั่นแหละครับใกล้เข้าสมาธิแล้วเพียงแต่จิตไม่ได้จับที่สิ่งใดสิ่งนึงเท่านั้นเองครับ ลองทำบ่อยๆสิครับเดี๋ยวก้ทำได้เอง ความพยายามเป็นที่ตั้งครับ
|
|
|
|
|
|
chitipong
บุคคลทั่วไป
|
|
« ตอบ #30 เมื่อ: วันที่ 24 ตุลาคม 2012, 15:06:35 » |
|
ความวุ่นวายอยู่ที่ไหน...ความสงบก็อยู่ที่นั่นครับ...
|
|
|
|
fulltime
ชั้นประถม
ออฟไลน์
กระทู้: 131
|
|
« ตอบ #31 เมื่อ: วันที่ 27 ตุลาคม 2012, 04:52:47 » |
|
อยากดับทุกข์ที่อัดแน่นอยู่ตอนนี้ แต่นั่งสมาธิ ทำใจให้ว่างไม่ได้เลย แค่ใช้ชีวิตให้เป็นปกติยังไม่ได้ ไม่ว่าจะมองไปทางไหน ทำอะไร มันเหมือนทุกอย่างรอบตัวเป็นเข็ม ทิ่มแทงเราอยู่ตลอดเวลา เคยปฏิบัติธรรมมาบ้างก่อนหน้า ศึกษาเรื่องนี้มาพอสมควร แต่พอมาเจอทุกข์ครั้งนี้กลับตั้งรับไม่ได้เลย ความทุกข์มันบังตา พยายามจะใช้เหตุผล ใช้ธรรมมะ แต่ไม่สำเร็จ เหมือนคนหลงทางเลย ทั้งที่รู้ว่าทำยังไงถึงจะดับทุกข์ได้ แต่กลับทำไม่ได้ ฉันสับสน ไม่รู้จะหาทางออกยังไง รอให้เวลาช่วยรักษา ก็คงยาก ฉันพยายามทำสมาธิ แต่สิ่งที่ทำให้ทุกข์ใจมันวนเวียนรบกวนใจตลอด ฉันจะทำยังไงดี
คุณ Alias ครับ คุณทุกข์กับเรื่องราวในโลก โดยเฉพาะเรื่องราวในชีวิตของคุณใช่หรือเปล่าครับ ? คุณคิดว่าการนั่งสมาธิจะทำให้จิตสงบ แล้วจะไม่ทุกข์ใช่ไหม ? ไม่ทราบคุณ ศึกษาธรรมมานานเท่าไหร่แล้ว ? ผมฝึกมานานกว่า ยี่สิบปีแล้ว ยังนั่งสงบบ้างไม่สงบบ้างเลย ส่วนมากไม่สงบหรอกครับ เอาแน่เอานอนไม่ได้ครับ ยิ่งตอนมีปัญหาแล้วไปนั่ง ส่วนมากฟุ้งร้อยทั้งร้อยครับ คุณ Alisa ครับ คุณรู้หรือเปล่าว่าโลกคือะไร ? แล้วเรื่องราวในชีวิตคืออะใร ? ถ้ายังไม่รู้ มันก็จะหลงโลก หลงเรื่องราวต่าง ๆในชีวิตไปเรื่อย แล้วก็จะทุกข์กับมันไปเรื่อย ครับ ธรรมมะมันเรื่องลึกซึ้ง ต้องใช้เวลา ไม่อาจจะพูดให้เข้าใจได้ง่าย ๆ ในเลาส้ั้น ๆได้ ครับ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|