คมธรรม คำกลอน อ. กตธุโร

[fulltime]

    ปฏิบัติธรรม ย่ำมานาน ผ่านทางนี้
ดูดีดี ไม่ยาก ฝากบอกท่าน
ความพอใจ ไม่พอใจ ไม่สำคัญ
ถ้ารู้ว่า เหตุของมัน สัญญาเดิม
    สัญญาอดีต ปัจจุบัน นั้นไม่หาย
เกิดดับ กลับไป เป็นฝ่ายเสริม
สังขารปรุง เพราะวิญญาณ มันต่อเติม
ก็จิตเดิม เขาว่าง อย่างนิพพาน
     เพราะไม่รู้ จึงไม่ดู ที่ตัวจิต
ถูกหรือผิด จิตต่อ ก่อประสาน
จิตคือจิต สัญญา เวทนา และวิญญาณ
รวมสังขาร ไม่ใช่เรา ถ้าเฝ้าดู
    ทุกสิ่งอย่าง เขาเป็น เช่นนั้นหนา
ที่เกิดมา ไม่ใช่เรา แต่กล่าวตู่
หลงดินน้ำ ไฟลม ว่ากายกู
พอท่านรู้ ก็ร้องฮู้ มันหลอกเรา

[fulltime]

    ดวงจิต ไม่ใช่เรา อย่าเฝ้าจิต
ไม่ผูกติด ปั้นอยู่ ไม่รู้หาย
ปั้นว่าจิต เป็นเรา เฝ้าจนตาย
จิตสลาย กายแตก แยกไปเอง
     เราไม่มี ในจิต อย่าติดข้อง
ไปยึดครอง เกี่ยวเกาะ อย่างเหมาะเหมง
จิตไม่ ใช่เรา เขามีเอง
ใครจะเก่ง ไม่เก่ง พังด้วยกัน

[fulltime]

     ถ้ามองจิต ตัวเอง เพ่งมองจิต
ไม่มีถูก ไม่มีผิด จิตสดใส
ไม่เศร้าหมอง ขึ้นลง ส่งเกิดตาย
เพราะจิตเดิม มันเพียงได้ รับรู้เอา
     อยู่เฉยเฉย มันก็เคย อยู่ทุกวัน
ไม่จัดสรร ให้ขึ้นลง และตรงเป้า
จิตเป็นจิต เป็นอนัตตา อย่ามีเรา
ที่สุขเศร้า เป็นเขา เจตสิกธรรม
    เขาเกิดดับ กลับไป ได้ทุกเมื่อ
ถ้าหลงเชื่อ เกิดดับ กลับกระหน่ำ
พอรู้ทัน มันก็หาย ไม่ติดตาม
ไม่ต้องถาม ไม่ต้องทำ อะไรเลย

[fulltime]

    เมื่อไม่ติด อะไร ในโลกเลย
สิ่งที่เคย ติดอยู่ ก็รู้เท่า
จิตมันเบา ทุกสิ่ง ยิ่งกว่าเบา
ความเป็นเรา เป็นใคร มันไม่มี
     ทั้งรูปหยาบ รูปละเอียด เฉียดแล้วหาย
จึงไม่ยึด สิ่งใด ในโลกนี้
แม้จิตเอง ก็ยังถอย ปล่อยอีกที
แล้วจะมี สิ่งใด ในตัวตน
    อยากจะตะโกน กู่ก้อง ร้องลั่นโลก
ถึงมีโชค อับโชคโศกไม่สน
แยกขันธ์ห้า ทิ้งขันธ์ห้า ฆ่าตัวตน
ใครจะพ้น หรือไม่พ้น ค้นกันเอง

[fulltime]

     อย่าหยุดจิต หรือคิด ให้จิตหยุด
คนที่พูด คนที่ทำ ตามวิสัย
ได้แต่พูด ได้แต่ทำ ตามกันไป
ผลสุดท้าย หยุดได้ ประเดี๋ยวเดียว
    จิตเกิดทุกข์ ทุกที ที่ขันธ์ห้า
จิตก็เป็น อนัตตา ข้าไม่เกี่ยว
จิตก็จิต กาย ก็กาย ตายทีเดียว
ถ้าใครเกี่ยว ใครข้อง ต้องเกิดตาย
   จิตจะนิ่ง หรือไม่นิ่ง ทิ้งมันก่อน
อาจารย์สอน ลูกศิษย์ ติดไม่ได้
จิตไม่มี เราไม่มี จะมีใคร
อ้ายที่เกิด ที่ตาย โลกสร้างเอง

[fulltime]

   ถ้าจิตเป็นอนัตตาดังว่าไว้
จะยึดจิตทำไมให้สับสน
จิตจะมีไม่มีอยู่ที่คน
ถ้าใครพ้นจิตได้ไม่ไปมา   

[fulltime]

    เมื่อเอาจิต ดูจิต ไม่ติดอื่น
จิตจะชื่นสดใส ได้ความว่าง
ที่วุ่นวาย เพราะมีเรา เข้าไปบัง
จิตไม่ว่าง ทั้งวัน ดูวุ่นวาย
    ต้องขจัด ความเป็นเรา นั้นเอาออก
ใครจะบอก หรือไม่บอก ออกไม่ได้
ต้องหมดเรา จริงจริง ทิ้งกายใจ
จึงจะหมด วุ่นวาย เพราะจิตเบา
    ใครประสพ พบเห็น จะเต้นผาง
พบความว่าง ไม่วุ่น หมุนเหมือนเก่า
หยุดแล้วโว้ย หยุดแล้วหวา ข้าฆ่าเรา
เหลือเปล่าเปล่า ดังประกาศ ประหลาดจริง

[fulltime]

     ถ้าไม่มีตัวเราเขาก็ว่าง
เพราะว่าเราเข้าไปขวางว่างไม่ได้
ก็เพราะเราสร้างเราไม่เข้าใจ
จิตจึงได้หลงใหลว่ามีเรา   

[fulltime]

   ให้ตรวจดู กายใจ ในทุกคน
จะได้ผล ไม่ได้ผล ตนย่อมรู้
รู้สึกตัว ทั่วพร้อม น้อมเป็นครู
ถ้าหมดกู หมดหลอก เขาบอกเอง
    กายมันบอก ให้รู้ หรือตู่เอา
หรือใจ ตู่เงา ว่าเราเก่ง
หรือใจ ตู่ใจ ไม่กลัวเกรง
หรือว่า ตู่เอาเอง ทั้งกายใจ

[fulltime]

   ก่อนจะจัดพวกเขาจัดเราก่อน
จะไม่ร้อนไม่รุ่มกลุ้มสมอง
ใครแบกรับเอามาน้ำตานอง
จึงจะต้องไม่ขัดไปจัดใคร   

[fulltime]

     เมื่อยามใดจิตฟุ้งและปรุงแต่ง
จะแอบแฝงความทุกข์ไม่สุขสันต์
ให้หลบหลีกปรุงแต่งแล้วแช่งมัน
อย่าให้ปรุงเป็นฉันขึ้นมาเลย    

[fulltime]

     ต้องว่างจากตัวตนจึงพ้นทุกข์
ต้องว่างจากความสุขสนุกสนาน
ต้องว่างจากรู้จากเห็นเป็นนิพพาน
ต้องว่างจากว่างทุกด้านสู่ธาตุเดิม   

[fulltime]

     ถ้าใครยุ่งกับโลกจะโศกเศร้า
เพราะโลกเขายุ่งอยู่ไม่รู้หาย
จะต้องออกจากโลกโศกจึงคลาย
จะต้องรู้ลงไปโลกคือเรา

[fulltime]

    เมื่อกายเป็นกาย จิตเป็นจิต ไม่ติดคน
ก็ไม่ปน รวมกัน ดังกาลก่อน
กายก็ปรุง อยู่บ้าง เช่นนั่งนอน.......
จิตก็ปรุง สั่งสอน ก่อนจะตาย
    จิตเขา ยืนอยู่ รู้แล้วดับ
กายก็ปรับหน้าที่ มีมี หายหาย
ทั้งกายจิต ไม่ติดอยู่ รู้วันตาย
จึงสบาย แสนสบาย ตายไม่จริง
    แล้วบอกศิษย์ ทุกคน อย่าวนอยู่
ออกจากรู้ ดับรู้ ดูทุกสิ่ง
ก็มีแต่ ขันธ์ห้า ว่าการจริง
ทั้งเสือสิงห์ กระทิงเถื่อน ก็เหมือนคน

[fulltime]

   
    ถ้าหมดยึดสิ่งใดใจก็ว่าง
อย่าได้สร้างสิ่งใดให้ใจหลง
เพราะมันว่างมาแต่เดิมเติมไม่ลง
อย่าแบกหลงไปล้างหลงกันอีกเลย

[Kontae_ki]

อ่านแล้วเพลินเลย

ไพเราะ + มีข้อคิด