อีกมุมหนึ่งของชีวิต ในประเทศเวียดนาม

[AEK13@กว่างกรุง]

พระพุทธศาสนาในเวียดนามเป็นนิกายมหายาน พระภิกษุสงฆ์จึงมีความแตกต่างจากนิกายเถรวาทในบ้านเรา และเราจะเห็นพระภิกษุขับขี่ยานพาหะด้วยตัวเองอยู่ทั่วไป

[AEK13@กว่างกรุง]

จากหน้าแรก มาถึงหน้า 15 กระทู้นี้ น่าจะเป็นกระทู้ที่โพสต่อเนื่องนานที่สุดในเว็บแล้วมั้งครับ 

ขอบคุณที่ยังมาอัพเดทเรื่อยๆนะครับ 

ยินดีครับ

[AEK13@กว่างกรุง]

เรื่องอาหารทะเลที่เวียดนามมีเมนูอร่อยๆมากมายครับ แต่ก็ต้องคนในท้องถิ่นช่วยแนะนำหาร้านที่ราคาไม่แพงและรสชาดดี ที่นี่มีทั้งที่ราคาถูกๆไปจนถึงราคาแพงหูฉี่ แต่ภาพรวมแล้วมีให้เลือกมากมายเลยครับ แล้วแต่รสนิยม ผมเพิ่งมีโอกาสไปร้านนึงแถวๆเขต 2 เป็นร้านเล็กๆ เมนูหลักคือ หอย ประมาณว่าร้านสารพัดหอย แต่ก็มีเมนูอาหารทะเลอื่นๆบ้าง มีโต๊ะนั่งกินแบบเล็กๆ ราคาย่อมเยา แต่เมนูอาหารถูกปากเกือบทุกเมนูครับ อร่อยจริงๆ

[AEK13@กว่างกรุง]

เรื่องอาหารทะเลที่เวียดนามมีเมนูอร่อยๆมากมายครับ แต่ก็ต้องคนในท้องถิ่นช่วยแนะนำหาร้านที่ราคาไม่แพงและรสชาดดี ที่นี่มีทั้งที่ราคาถูกๆไปจนถึงราคาแพงหูฉี่ แต่ภาพรวมแล้วมีให้เลือกมากมายเลยครับ แล้วแต่รสนิยม ผมเพิ่งมีโอกาสไปร้านนึงแถวๆเขต 2 เป็นร้านเล็กๆ เมนูหลักคือ หอย ประมาณว่าร้านสารพัดหอย แต่ก็มีเมนูอาหารทะเลอื่นๆบ้าง มีโต๊ะนั่งกินแบบเล็กๆ ราคาย่อมเยา แต่เมนูอาหารถูกปากเกือบทุกเมนูครับ อร่อยจริงๆ

[slurpeeman]

เข้ามาติดตามครับ 

[pond555]

อยากไปนะ แต่กลัวโดนรถมอเตอร์ไซค์ชนตาย

[AEK13@กว่างกรุง]

รถติด

[Number9]

ติดตามเจ้า 

[AEK13@กว่างกรุง]

ฤดูชักว่าว (ว่าวของเวียดนามโดยรวมแล้วมีขนาดใหญ่กว่าบ้านเราพอสมควร ดูๆไปก็เหมือน ผู้คุมวิญญาณในเรื่อง แฮรี่ พอตเตอร์เลยครับ)

[AEK13@กว่างกรุง]

ลูกชาย ลูกครึ่งไทย-เวียดนามครับ

[AEK13@กว่างกรุง]

บันทึกประสบการณ์ครอบครัวติดโควิดทั้งสามคน ในเวียดนาม

ผมเริ่มมีอาการระคายเคืองที่ลำคอช่วงเย็นวันที่ 24 สค. แต่ยังนอนในห้องก็เดียวกับแฟนและลูกชายในห้องแอร์ (ผมย้ายตัวเองลงไปนอนเปล) กลางคืนเริ่มมีอาการระคายเคืองมากขึ้นเรื่อยๆ จึงพยายามจิบน้ำอุ่นบ่อยๆและใช้ยาอมตราตะขาบ 5 ตัว ถึงตอนนี้ผมไม่สามารถนอนหลับสนิทได้เพราะมีอาการหลับๆตื่นๆ จนกระทั่งประมาณตี 2 จึงนอนไม่หลับอีกเลย
เช้าวันที่ 25 สค. จึงตรวจATKพบ 2 ขีด รีบแยกตัวออกมานอนอีกห้องนึง (ห้องตรงกันข้าม) เตรียมพร้อมสำหรับการกักตัวอย่างสมบูรณ์ ในเช้าวันนี้ผมไม่มีอาการไข้แต่อย่างใด มีเพียงอาการเจ็บ แสบ ที่ลำคออย่างอย่างหนัก จึงใช้วิธีดื่มน้ำร้อน น้ำอุ่น+น้ำผึ้ง+มะนาว เป็นหลัก อีกทั้งคุณแฟนได้เตรียมหาซื้อส้มสำหรับคั้นพร้อมเครื่องคั้นเล็กๆ ส้มเขียวหวาน มาสต๊อกไว้ให้จำนวนนึง จนกระทั่งช่วงเย็นๆ จึงเริ่มมีไข้นิดหน่อย 37.5 องศา และมีไข้สูงช่วงกลางคืน 37.9 องศา
เช้าวันที่ 26 สค.ตื่นนอนตั้งแต่ ตี 4 กว่าๆ อาการแสบลำคอยังคงอยู่ เริ่มมีอาการปวดเมื่อยตามลำตัว อาการไข้ลดลงนิดหน่อย 37.8 องศา และมาไข้สูงในช่วงเที่ยง 38.2 องศา อ๊อกซิเจนในเลือด 96 จึงเริ่มกินยา โมลนูพิราเวียร์ 400 กรัม 2 เม็ดแรก ลิ้นไม่รับรสอาหาร คือจะออกแนวจืดๆไปหมดทั้งๆที่อาหารมีรสจัด หลังจากกินยาโมลนูพิราเวียร์ไข้ไม่ลดลง ยังคงจิบน้ำร้อน คั้นน้ำส้มกินต่อไป
วันที่ 27 สค. ตื่นนอนตั้งแต่ประมาณ ตี 4 อาการแสบลำคอยังคงอยู่ อาการไอยังคงอยู่เพิ่มเติมคือมีเสลด อาการปวดเมื่อยตามลำตัวยังคงอยู่ ลิ้นไม่รับรสยังคงอยู่ มีอาการปวดหัวจี๊ดๆเพิ่มขึ้นมา คล้ายๆปวดหัวไมเกรนแต่ไม่หนักเท่า เริ่มขับถ่ายหนักถี่ขึ้น จากวันละ 1-2 ครั้ง เป็นวันละ 3-4 ครั้ง ช่วงเย็นๆ ไข้จึงลดลงเป็นปกติ ที่ 37.2 องศา
วันที่ 28 สค. ตื่นนอนประมาณ 6 โมงเช้า ถึงตอนนี้อาการไข้เป็นปกติแล้วไม่มีไข้อีกต่อไป อาการไอมีเสลดยังคงอยู่ อาการปวดเมื่อยตามลำตัวหายแล้ว ลิ้นไม่รับรสยังคงอยู่ การขับถ่ายกลับมาปกติอีกครั้ง แต่ผมเริ่มอาการคันเป็นตุ่มเม็ดเล็กๆตรงหน้าท้องด้านขวาขนาด 1 ฝ่ามือ มันคือ งูสวัดนั่นเอง และข่าวร้ายที่ผมไม่อยากได้รับที่สุดก็คือ แฟนของผมตรวจ ATK พบ 2 ขีดแล้ว เธอจึงเริ่มใส่หน้ากากอนามัยในการอยู่กับลูกชาย (วัย 18 เดือน) ตั้งแต่วันที่ผมติดโควิด พวกเรา 3 คนพ่อแม่ลูกก็ติดต่อกันทางออนไลน์เท่านั้น และจะเฝ้าติดตามอาการของอีกฝ่ายอย่างสม่ำเสมอ จนถึงเมื่อวานอาการของแฟนผมก็ยังปกติทุกอย่าง มีเพียงเริ่มมีอาการนอนไม่ค่อยหลับและตื่นนอนแต่เช้าตรู่ ทันทีที่แฟนผมตรวจพบเชื้อ ผมก็เปิดประตูห้องเข้าไปอยู่ในห้องแบบพร้อมหน้าพร้อมตากันอีกครั้ง แต่จะพยายามไม่อยู่ใกล้ลูกชายในมากที่สุด ในขณะช่วงเวลานอนผมยังแยกห้องนอนเหมือนเดิม จะเรียกว่าเคราะห์ซ้ำหรือโชคดีก็ไม่รู้ แอร์ในห้องก็ได้พังไปเรียบร้อย จึงต้องใช้พัดลมอย่างเดียวเท่านั้น
วันที่ 29 สค. ตื่นนอนเป็นเวลาปกติแล้ว คือช่วง ตี 5 ถึง 6 โมง เช้า ไม่มีไข้แล้ว มีอาการไอนิดหน่อยยังมีเสลดนิดหน่อย ไม่มีปวดเหมื่อยแล้ว ลิ้นเริ่มรับรสได้บ้างแล้ว งูสวัดก็เริ่มคันขึ้นเรื่อยๆ พอเกาก็เริ่มแสบร้อนมากขึ้น ผมใช้ยาสีฟันทาบางๆ ให้หายร้อน พอไม่เกาก็ไม่ขยายตัวออกเพิ่ม ระดับอ๊อกซิเจนในเลือดผมปกติมาตลอดไม่มีปัญหา ในขณะที่คุณแม่เริ่มมีไข้เล็กน้อย มีไอเล็กน้อย ลูกชายยังปกติดี อารมณ์ดี เพราะมีป๊ะป๋าเข้าไปเล่นด้วยในห้องทั้งวัน
วันที่ 30 สค. อาการโดยรวมตัวผมเองคงเหลือแค่งูสวัดและปัญหาลิ้นรับรสเท่านั้น อาการอย่างอื่นกลับมาปกติหมดแล้ว แต่ผลการตรวจ ATK ยังคงมีเชื้อ 2 ขีดอยู่จางๆ  ในขณะที่แฟนของผมเริ่มมีอาการไข้ต่อเนื่องไม่ค่อยลดลงแล้ว แต่ไม่ค่อยมีการอาการระคายเคืองที่ลำคอ คุณแม่เริ่มมีอาการปวดเมื่อยตามลำตัว และมีอาการนอนไม่ค่อยหลับ ลูกชายยังคงปกติดี ยังคงกินอาการเป็นลิ้นจระเข้เหมือนเดิม อารมณ์ดีตามปกติ
วันที่ 31 สค. อาการของผมคงที่แล้ว ประคับประคองงูสวัดไม่ให้ลุกลาม การกินอาหารก็พยายามกินให้ได้มากที่สุด ถึงจะไม่ค่อยอร่อยเท่าไหร่ก็ตาม ส่วนคุณแม่อาการไข้ลดลงแล้ว อาการไอยังอยู่นิดหน่อย แต่ไม่มีเสลด ไม่มีอาการระคายเคืองที่ลำคอ อาการปวดเมื่อยตามลำตัวทุเลาลง และในคืนนี้เอง เหตุการณ์ที่ครอบครัวกลัวและกังวลที่สุดก็ได้เริ่มต้นขึ้น ในตอนดึกลูกชายมีอาการไข้ขึ้น 39-40 องศา คุณแม่ต้องดูแลอย่างใกล้ชิด โดยที่ไม่ได้นอนทั้งคืน ต้องเฝ้าดูอาการคอยเช็ดตัวให้ความร้อนลดลงอยู่ตลอดเวลา ส่วนคุณพ่อยังคงได้นอนตามปกติอยู่ห้องตรงกันข้าม
วันที่ 1 กย. ตอนเช้าตรู่ผมจึงเข้าไปในห้องและได้เห็นอาการของลูกชายก็หัวใจหล่นวูบ ทั้งทั้งที่ได้เตรียมใจไว้บ้างแล้วว่ายังไงลูกชายก็คงต้องติดโควิดไปกับพ่อและแม่ เกิดอาการรนอย่างไม่รู้ตัว ทำอะไรไม่ค่อยจะถูก ลกไปหมด ลูกชายตัวร้อนและไข้สูงถึง 39-40 องศา ถึงแม้ว่าจะให้กินยาลดไข้ของเด็กแล้วก็ตาม เราใช้วิธีเช็ดตัวด้วยผ้าชุบน้ำร้อน (ด้วยน้ำที่อุณภูมิสูงกว่าอุณภูมิไข้) ลูกชายดูพลังงานลดลงอย่างเห็นได้ชัด ต้องถอดแพมเพริ์สออกให้เกิดการระบายได้ง่าย หาชุดที่ดูเบาบางลง ชุดหลวมๆให้ลูกชายใส่ การกินข้าวของลูกชายยังคงปกติ ผมต้องพยายามให้คุณแม่ได้พักบ้างด้วยการเปลี่ยนเวรดูแลลูกสลับกันไป แต่คุณแม่ก็ยังคงไม่ค่อยไว้วางใจคุณพ่อเท่าไหร่ จึงยังคงได้นอนในตอนกลางวันนิดนิดหน่อยหน่อย เพราะช่วงเวลาที่ลูกชายจะนอนจะเรียกหาแต่แม่เท่านั้น ไม่ยอมให้พ่อไปนอนด้วย ผมดูแลลูกชายอยู่จนถึงเวลานอนกลางคืนของลูกชาย คือ 2-3 ทุ่ม แล้วจึงกลับไปนอนแยกห้องนอนเหมือนเดิม ผมใช้วิธีตั้งนาฬิกาปลุกตอนประมาณ ตี 2 แล้วค่อยกลับเข้ามาดูคุณแม่และคุณลูกในห้องอีกครั้ง ผมเข้ามานอนเปลในห้องด้วยกันถึงเช้า
วันที่ 2 กย. อาการไข้ของลูกชายถือว่าวิกฤติเป็นอย่างมากเพราะไข้สูงอย่างต่อเนื่อง บางครั้งไปถึง 42 องศา ลูกชายมีอาการ ซึมๆ เพ้อร้องเรียกหาแม่ตลอดเวลาที่ไข้ขึ้นสูง (คุณพ่อเข้าใกล้ไม่ได้เลย) การใช้ผ้าชุบน้ำร้อนดูจะไม่ได้ผลและไข้ไม่ลดลงเลย เราเปลี่ยนมาใช้แผ่นเจลลดไข้ ผลิตภัณฑ์ที่มีจำหน่ายในเวียดนาม ซึ่งได้ผลพอสมควร ลูกชายกินข้าวได้น้อยลง และมีอาการอ้วกนมและอ้วกอาหารเป็นบางชนิด พลังงานแถบจะหมดเกลี้ยง แทบไม่มีแรงเดิน แรงยกช้อนกินข้าว เราปรึกษากันว่า ถ้าพรุ่งนี้  ลูกชายยังมีอาการไข้ไม่ลดลงต่ำว่า 39 องศา จะพาลูกชายไปโรงพยาบาล ซึ่งผมได้ทำเอกสารการเข้ารักษาตัวในโรงพยาบาลให้กับคุณแม่และคุณลูกไว้เรียบร้อยแล้ว คล้ายๆกับประกันสังคมในบ้านเราแต่เป็นการทำเอกสารแยกส่วนเฉพาะการรักษาพยาบาลประจำโรงพยาบาลประจำเขตที่พำนัก จ่ายเป็นรายปี วันนี้คุณแม่ดูเพลียอย่างเห็นได้ชัด ผมจะพยายามดูแลลูกชายให้มากที่สุด ผมอุ้มลูกชายมานอนเล่นช่วงตอนกลางวันในห้องตรงข้ามที่ผมนอนทุกวัน แล้วกล่อมพาลูกชายนอนได้ประมาณเกือบ 2 ชั่วโมง (ซึ่งปกติจะไม่ค่อยยอมนอนกับพ่อ แต่ไม่มีแรงต้านทาน ไม่มีแรงลุกหนีจากที่นอน) จึงพอจะทำให้คุณแม่เริ่มฟื้นตัวมาบ้าง คุณแม่ยังคงมีอาการปวดหัวจี๊ดอยู่บ้าง แต่ที่ยังไม่ฟื้นไข้ได้อย่างเต็มที่เพราะไม่ค่อยได้นอนติดต่อกันหลายวันนั่นเอง คืนนี้ผมใช้วิธีตั้งนาฬิกาปลุกตอนประมาณ ตี 3 เหมือนเดิม แล้วค่อยกลับเข้ามาดูคุณแม่และคุณลูกในห้อง คืนนี้คุณแม่และคุณลูกดูหลับสนิทได้มากขึ้น
วันที่ 3 กย. อาการไข้ของลูกชายเริ่มลดลงอย่างเห็นได้ชัด คือ ลงลงต่ำกว่า 39 องศาแล้ว ไม่รู้ว่าเป็นเพราะกลัวว่าจะต้องไปโรงพยาบาลหรือปล่าว แต่ว่าเรายังต้องดูแลอาการของลูกชายอย่างใกล้ชิดอย่างต่อเนื่อง ยังคงใช้แผ่นเจลลดไข้ สลับกับผ้าชุบน้ำร้อนเช็ดตัวอย่างต่อเนื่องต่อไปอย่างอดทน ลูกชายเริ่มมีอาการสดชื่นขึ้นมาบ้าง แต่แววตายังคงมีอาการอิดโรยหลังจากไข้สูงติอต่อกันมาหลายวัน มีความพยายามจะลุกขึ้นมาเดินเล่นมากขึ้น (ทั้งๆที่ยังไม่ค่อยมีแรง) มีความพยายามที่จะเอื้อมมือคว้าของเล่นใกล้มือมากขึ้นเรื่อยๆ ซึ่งถือว่าเป็นสัญญาณที่ดี ส่วนคุณแม่ก็เริ่มได้นอนพักมากขึ้น วันนี้เราสามารถเช็ดตัวให้ลูกชายไข้ลดลงมาเกือบปกติบ้างแล้ว เป็นบางช่วงเวลา การกินอาหารของลูกชายกับคุณแม่เริ่มกินได้มากขึ้นนิดหน่อย ลูกชายให้ผมอุ้มได้มากขึ้น ผมพยายามอุ้มลูกไปเดินเล่นระหว่างสองห้องเท่าที่เป็นไปได้ ป้องกันลูกชายอึดอัดหรือเบื่อที่อยู่แต่ในห้อง
วันที่ 4 กย. อาการไข้ของลูกชายกลับมาปกติแล้ว ประมาณ 37 องศา สิ่งที่ตามมาคือ พลังงานในการซน ในการเล่นของลูกชายเริ่มกลับคืนมา ประมาณ 75% แล้ว นั่นหมายความว่าถึงลูกชายผ่านวิกฤติการติดโดวิดนี้ไปอีกขั้นใหญ่ๆแล้ว การกินอาหารของลูกชายกลับมาปกติแล้วเช่นกัน น้ำหนักของลูกชายหายไปประมาณ 1 กก. คุณพ่อ 2 กก. คุณแม่ไม่ได้ชั่ง ฮ่าๆ
วันที่ 5 กย. คุณพ่อและคุณแม่ตรวจ  ATK ผ่านแล้วทั้งคู่ ในขณะที่คุณลูกยังไม่ได้ตรวจ  อาการคงเหลือคุณพ่อ มีเสลด งูสวัดแห้งไปเยอะแล้ว คุณแม่มีอาการปวดหัวจี๊ดเป็นบางเวลา ส่วนคุณลูกนั้นคุณแม่สังเกตุว่าไม่ค่อยมีเหงื่อออกตามผิวมากเหมือนเช่นเคย ทั้งๆที่ปกติคุณลูกจะเป็นคนเหงื่อออกง่ายกว่าคุณแม่ด้วยซ้ำ
วันที่ 6 กย. คุณลูกตรวจ ยังคงเหลือ 2 ขีดจางๆ 
วันที่ 9 กย. คุณลูกชายตรวจ ATK ผ่าน
ขอขอบคุณป้าบุศย์ที่ทำกับข้าวมาส่งให้ผมทุกมื้อ Bus Seesan
ขอขอบคุณพี่เล็ก สะอาดที่หาซื้อยาและกับข้าวในบางมื้อ แบกถังน้ำดื่มมาให้ถึงหน้าห้อง Saat Nguyen
ขอขอบคุณปรางค์ที่วิ่งหาซื้อผลไม้ กับข้าวของคุณแม่ คุณลูก และแผ่นเจล ลดไข้ Prang Doungraksa
ขอขอบคุณ บมจ.อิตาเลียนไทย ที่ให้ผมได้มีโอกาสดูแลครอบครัวอย่างใกล้ชิด
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
1.  การเช็ดตัวลูกน้อยให้เช็ดย้อนเข้าหาตัว
2.  วิตามินซี ไม่ได้มาจากส้ม เท่านั้น
3.  น้ำผึ้ง มะนาว น้ำร้อน คือ ยาสารพัดประโยชน์
4.  คำว่า “หัวอกคนเป็นพ่อเป็นแม่” ยังคงพบเจอประสบการณ์ด้วยตัวเองเท่านั้นจึงจะรู้สึกได้อย่างถ่องแท้
5.  “คุณอุปสรรค” ยังคงเป็นบุคคลที่ผมรังเกียจและไม่เคยต้อนรับเข้ามาให้ชีวิตเสมอมา
6.  เสลดยังคงมีอยู่ลูงตู่ก็เช่นกัน

[AEK13@กว่างกรุง]

พระภิกษุสงฆ์นิกายเถรวาทในเวียดนามก็ยังมีอยู่บ้าง
แต่ไม่แน่ใจว่าในรูปนี้ผมเจอตรงจุด 4 แยก จะเป็นภิกษุปลอมหรือปล่าว
เพราะมีมิจฉาชีพในลักษระแบบนี้มาขอทานซึ่งอยู่ทั่วไปตามแยกต่างๆ

[Number9]

ขอให้หายไวๆ ปลอดภัยทั้งครอบครัวเน้อเจ้า

[AEK13@กว่างกรุง]

ขอให้หายไวๆ ปลอดภัยทั้งครอบครัวเน้อเจ้า

หายจากโควิดกันหมดแล้วทั้งครอบครัวครับ ของคุณครับ

[AEK13@กว่างกรุง]

เมื่อเวลา 19.00 น. วานนี้ 27 กันยายน ที่ผ่านมา ศูนย์กลางพายุไต้ฝุ่นโนรู อยู่ห่างจากจังหวัดดานังและกวางนามทางทิศตะวันออก 180 กิโลเมตร แรงลม 134-166 กิโลเมตรต่อชั่วโมง คาดว่าพายุจะขึ้นฝั่งในอีก 12 ชัวโมงข้างหน้าความเร็วลมจะลดลงเป็น 89-117 กิโลเมตรต่อชั่วโมง
ในช่วงเวลาตั้งแต่ 22.00 คืนนี้(27/9)ไปถึง 6 หรือ 7.00 น.ของวันพรุ่งนี้ จะเป็นช่วงเวลาที่อันตรายที่สุดของพายุ คลื่นในทะเลสูงสี่ถึงหกเมตร กระแสลมบนบกในบางช่วงเวลาอาจสูงถึง 150 กิโลเมตรต่อชั่วโมง รัฐบาลจึงประกาศให้ประชาชนในจังหวัด ถัวเทียนเว้ ดานัง กวางนาม กวางหงาย และบิ่นดิ่น อยู่ในที่ปลอดภัย ห้ามออกไปนอกเคหสถานโดยเด็ดขาด

ภาพความเสียหายของเมืองดานังและฮอนอันเช้าวันนี้ 28 กันยายน โดยพายุไต้ฝุ่นได้เคลื่อนตัวขึ้นฝั่งเมื่อเวลาตีสี่ของวันนี้ และอ่อนกำลังลงเป็นพายุดีเปรชั่น หลังพายุโนรูได้จากไปแล้วทิ้งไว้แต่เศษปรักหักพัง

จาก
https://vtv.vn/.../bao-so-4-ap-sat-dat-lien...
เพจ คุยเฟื่องเรื่องเวียดนาม

[AEK13@กว่างกรุง]

เมื่อเวลา 19.00 น. วานนี้ 27 กันยายน ที่ผ่านมา ศูนย์กลางพายุไต้ฝุ่นโนรู อยู่ห่างจากจังหวัดดานังและกวางนามทางทิศตะวันออก 180 กิโลเมตร แรงลม 134-166 กิโลเมตรต่อชั่วโมง คาดว่าพายุจะขึ้นฝั่งในอีก 12 ชัวโมงข้างหน้าความเร็วลมจะลดลงเป็น 89-117 กิโลเมตรต่อชั่วโมง
ในช่วงเวลาตั้งแต่ 22.00 คืนนี้(27/9)ไปถึง 6 หรือ 7.00 น.ของวันพรุ่งนี้ จะเป็นช่วงเวลาที่อันตรายที่สุดของพายุ คลื่นในทะเลสูงสี่ถึงหกเมตร กระแสลมบนบกในบางช่วงเวลาอาจสูงถึง 150 กิโลเมตรต่อชั่วโมง รัฐบาลจึงประกาศให้ประชาชนในจังหวัด ถัวเทียนเว้ ดานัง กวางนาม กวางหงาย และบิ่นดิ่น อยู่ในที่ปลอดภัย ห้ามออกไปนอกเคหสถานโดยเด็ดขาด

ภาพความเสียหายของเมืองดานังและฮอนอันเช้าวันนี้ 28 กันยายน โดยพายุไต้ฝุ่นได้เคลื่อนตัวขึ้นฝั่งเมื่อเวลาตีสี่ของวันนี้ และอ่อนกำลังลงเป็นพายุดีเปรชั่น หลังพายุโนรูได้จากไปแล้วทิ้งไว้แต่เศษปรักหักพัง

จาก
https://vtv.vn/.../bao-so-4-ap-sat-dat-lien...
เพจ คุยเฟื่องเรื่องเวียดนาม

[AEK13@กว่างกรุง]

เมื่อเวลา 19.00 น. วานนี้ 27 กันยายน ที่ผ่านมา ศูนย์กลางพายุไต้ฝุ่นโนรู อยู่ห่างจากจังหวัดดานังและกวางนามทางทิศตะวันออก 180 กิโลเมตร แรงลม 134-166 กิโลเมตรต่อชั่วโมง คาดว่าพายุจะขึ้นฝั่งในอีก 12 ชัวโมงข้างหน้าความเร็วลมจะลดลงเป็น 89-117 กิโลเมตรต่อชั่วโมง
ในช่วงเวลาตั้งแต่ 22.00 คืนนี้(27/9)ไปถึง 6 หรือ 7.00 น.ของวันพรุ่งนี้ จะเป็นช่วงเวลาที่อันตรายที่สุดของพายุ คลื่นในทะเลสูงสี่ถึงหกเมตร กระแสลมบนบกในบางช่วงเวลาอาจสูงถึง 150 กิโลเมตรต่อชั่วโมง รัฐบาลจึงประกาศให้ประชาชนในจังหวัด ถัวเทียนเว้ ดานัง กวางนาม กวางหงาย และบิ่นดิ่น อยู่ในที่ปลอดภัย ห้ามออกไปนอกเคหสถานโดยเด็ดขาด

ภาพความเสียหายของเมืองดานังและฮอนอันเช้าวันนี้ 28 กันยายน โดยพายุไต้ฝุ่นได้เคลื่อนตัวขึ้นฝั่งเมื่อเวลาตีสี่ของวันนี้ และอ่อนกำลังลงเป็นพายุดีเปรชั่น หลังพายุโนรูได้จากไปแล้วทิ้งไว้แต่เศษปรักหักพัง

จาก
https://vtv.vn/.../bao-so-4-ap-sat-dat-lien...
เพจ คุยเฟื่องเรื่องเวียดนาม

[AEK13@กว่างกรุง]

สำหรับวัฒนธรรมการกินมะพร้าวของชาวเวียดนาม ส่วนใหญ่จะนิยมกินแต่น้ำไม่ค่อยกินเนื้อมะพร้าวกันครับ

[AEK13@กว่างกรุง]

วิธีการสร้างสุสานหรือหลุมฝังศพในเวียดนามตามหลักศาสนานั้นมีหลากหลายวิธีตามกำลังทรัพย์และสถานที่ที่จะเอื้ออำนวย
ในที่นี้ผมได้พบเจอการสร้างสุสานเพื่อเก็บโลงศพของผู้มีอันจะกิน คือการสร้างสุสานไว้ด้านบนของตัวบ้าน เอาไว้เก็บโลงศพของญาติ จึงได้นำรูปภาพเอามาฝากครับ

[Number9]

ได้เกร็ดความรู้ด้วย...เห็นภาพด้วย ขอบคุณเจ้า