ทำไมฝนตกเราจึงนึกถึงคนที่เรารัก

[sodaice1982]

เมื่อก่อนนี้ ท้องฟ้า แผ่นดิน และผืนน้ำ เป็นเพื่อนรักกัน ทั้งสามอยู่ใกล้ชิดติดกัน จนกระทั่งโลกได้กำเนิดพืชและสัตว์ขึ้นแผ่นดินและผืนน้ำก็มัวแต่ดูแลเอาใจใส่พืชและสั ตว์ จนละเลยและไม่สนใจท้องฟ้า ท้องฟ้าก็เริ่มรู้สึกน้อยใจ และถอยตัวห่างออกไป ห่างออกไปทุกที ทุกที จนถึงวันที่มีนกตัวแรกออกโบยบิน แผ่นดินและผืนน้ำจึงได้รู้ว่าท้องฟ้าได้จากไปไกลแสนไกล แผ่นดินและผืนน้ำพยายามส่งเสียงเรียกท้องฟ้า แต่ท้องฟ้าอยู่ไกลมาก เลยไม่ได้ยิน

นกตัวนั้นจึงอาสาที่จะไปบอกกับท้องฟ้า นกก็บินขึ้นสูง สูงขึ้น สูงขึ้น และส่งเสียงเรียก แต่เสียงนกนั้นเบาเกินไป ไปไม่ถึงท้องฟ้า แต่นกก็สัญญาว่า ต่อไปนี้นกทุกตัวจะบินขึ้นสู่ท้องฟ้า เพื่อนำข่าวจากแผ่นดินและผืนน้ำไปบอก

ผืนน้ำและแผ่นดินรู้สึกเศร้าใจที่เพื่อนได้ห่างออกไปไกล และคิดถึงเพื่อนเหลือเกิน ผืนน้ำพยายามที่จะม้วนตัวเป็นเกลียวคลื่นครั้งแล้วครั้งเล่า แผ่นดินพยายามยกตัวสูงจนตั้งตระหง่าน แต่นั่นก็ยังสูงไม่พอ ยังไม่ใกล้ท้องฟ้า

พระอาทิตย์ซึ่งเฝ้ามองดูเหตุการณ์มาโดยตลอด ก็บอกกับทั้งสองว่า "เราอาจจะช่วยพวกเจ้าได้" พระอาทิตย์จึงอาสาช่วย โดยการส่องแสงลงมายังผืนน้ำและแผ่นดิน ทำให้ระเหยกลายเป็นไอ ลอยไปรวมตัวกันเป็นก้อนเมฆ ลอยขึ้นไปบอกข่าวแก่ท้องฟ้า เล่าเรื่องราวต่าง ๆ เป็นรูปตามที่

แผ่นดินและผืนน้ำได้พบเจอมา และบอกว่าแผ่นดินและผืนน้ำคิดถึงมาก อยากให้ท้องฟ้าลงมาสนิทแนบชิดเหมือนเมื่อก่อน

ท้องฟ้าได้รับรู้เรื่องราว ก็รู้สึกเสียใจ แต่ก็กลับลงไปไม่ได้ "ฉันกลับลงไปไม่ได้หรอก เพราะฉันเติบโตขึ้น และอยู่สูงเกินไป ลงไปไม่ได้แล้ว ฉันได้แผ่ขยายตัวเองจนกว้างขวาง ที่ฉันทำได้ก็เพียงแต่เฝ้ามองดูอยู่ไกลๆ และโอบกอดแผ่นดินและผืนน้ำไว้อย่างอ่อนโยนเท่านั้น

และถึงแม้จะมีนกบินมาส่งข่าว แต่ฉันก็ยังคิดถึงแผ่นดินและผืนน้ำ

และอยากจะบอกกับทั้งสองว่า ฉันเองคิดถึงเพื่อนมากมายเพียงใด

"ก้อนเมฆก็ตอบว่า"อยู่บนนี้นานๆก็เหงาเหมือนกัน บางทีก็อยากกลับลงไปข้างล่างบ้าง " ท้องฟ้าเลยบอกว่า"ฉันก็เหงาเหมือนกัน แต่ว่าฉันกลับลงไปไม่ได้ แต่เจ้าลงไปได้นี่ ถ้าอย่างนั้นฉันจะส่งเจ้ากลับลงไป และความคิดถึงของฉันก็หนักมากพอที่จะส่งพวกเจ้าลงไปหมดทั้งท้องฟ้า"

จากนั้นก้อนเมฆทั้งหมดก็รวมตัวกัน และรวมเข้ากับความคิดถึงอันมากมายของท้องฟ้า แล้วตกลงมาเป็นหยาดฝน ส่งผ่านความรัก ความคิดถึงมายังแผ่นดินและผืนน้ำ

จึงไม่แปลก ถ้าเมื่อใดที่ฝนตก แล้วเราจะรู้สึกคิดถึงคนที่เรารักคนที่เราผูกพัน และบางครั้ง ท้องฟ้าก็ส่งความเหงาลงมาด้วย

[max7756]

เพราะเพลง

[Number9]

หอมไอดินกลิ่นหญ้า เมื่อหน้าฝน

คิดถึงคนบ้านไกล... ด้วยใจเหงา

แว่วเสียงขลุ่ยพริ้วมา...ฟ้าซึมเซา

หัวใจเรา เริ่มชุ่มฉ่ำ .... ด้วยน้ำตา

[Sing ha]

ฝนหนาวสาวครวญ....  



คิดถึงเป็นเหมือนกัน...แต่คิดถึงใครดี 

[Number9]

             

              รีวิวประกอบเพลง (เพลงไพเราะมากค่ะ)

[คนหลึก 2029]

             

              รีวิวประกอบเพลง (เพลงไพเราะมากค่ะ)

 ปอคลายฮ้อนได้อยู่เนาะ

[Sing ha]

หอมไอดินกลิ่นหญ้า เมื่อหน้าฝน

คิดถึงคนบ้านไกล... ด้วยใจเหงา

แว่วเสียงขลุ่ยพริ้วมา...ฟ้าซึมเซา

หัวใจเรา เริ่มชุ่มฉ่ำ .... ด้วยน้ำตา

หอมไอดินกลิ่นสาว คราวหน้าฝน

คิดถึงคนบ้านไหน... ทำใจเหงา

มีเสียงขลุ่ยพริ้วมา...อย่าซึมเซา

ใจสองเรา อิ่มไออุ่น....กรุ่นกลิ่นกาย

แหม๋ๆๆๆๆ อยากแต่งต่ออีกอะ 

[Sing ha]

             

              รีวิวประกอบเพลง (เพลงไพเราะมากค่ะ)

อรวี .... เสียงกินขาด / ของคําหล้า ธัญยพร ก็ชอบฟังแต่คนละแนว

[Number9]

             

              รีวิวประกอบเพลง (เพลงไพเราะมากค่ะ)

 ปอคลายฮ้อนได้อยู่เนาะ

อะแระ..แป๋งฝนตกเฮียนเปิ้นอะน่อ 

[Number9]

หอมไอดินกลิ่นหญ้า เมื่อหน้าฝน

คิดถึงคนบ้านไกล... ด้วยใจเหงา

แว่วเสียงขลุ่ยพริ้วมา...ฟ้าซึมเซา

หัวใจเรา เริ่มชุ่มฉ่ำ .... ด้วยน้ำตา

หอมไอดินกลิ่นสาว คราวหน้าฝน

คิดถึงคนบ้านไหน... ทำใจเหงา

มีเสียงขลุ่ยพริ้วมา...อย่าซึมเซา

ใจสองเรา อิ่มไออุ่น....กรุ่นกลิ่นกาย

แหม๋ๆๆๆๆ อยากแต่งต่ออีกอะ 

เรียนเชิญที่ห้องกลอนได้เลยเจ้า 

[bookskil]

หอมไอดินกลิ่นหญ้า เมื่อหน้าฝน

คิดถึงคนบ้านไกล... ด้วยใจเหงา

แว่วเสียงขลุ่ยพริ้วมา...ฟ้าซึมเซา

หัวใจเรา เริ่มชุ่มฉ่ำ .... ด้วยน้ำตา

หอมไอดินกลิ่นสาว คราวหน้าฝน

คิดถึงคนบ้านไหน... ทำใจเหงา

มีเสียงขลุ่ยพริ้วมา...อย่าซึมเซา

ใจสองเรา อิ่มไออุ่น....กรุ่นกลิ่นกาย

แหม๋ๆๆๆๆ อยากแต่งต่ออีกอะ 

   กำลังนึกถึงความหลังได้ครึ่งเดียวเองครับ ช่วยต่อให้จบด้วยครับ 

[faraway]

ฝนตก ช่วงกำลังมีรัก ก็เหมือนมีอะไรมาเติมเต็มให้กับรัก

ฝนตก ยามเมื่อรักสลาย ยากจะหาคำมาอธิบายความรู้สึก

[HoiMaiSea]

...

[obob]

เพราะ เสกโลโซ

[Yungying-yingyung]

 

[Sing ha]

หอมไอดินกลิ่นหญ้า เมื่อหน้าฝน

คิดถึงคนบ้านไกล... ด้วยใจเหงา

แว่วเสียงขลุ่ยพริ้วมา...ฟ้าซึมเซา

หัวใจเรา เริ่มชุ่มฉ่ำ .... ด้วยน้ำตา

หอมไอดินกลิ่นสาว คราวหน้าฝน

คิดถึงคนบ้านไหน... ทำใจเหงา

มีเสียงขลุ่ยพริ้วมา...อย่าซึมเซา

ใจสองเรา อิ่มไออุ่น....กรุ่นกลิ่นกาย

แหม๋ๆๆๆๆ อยากแต่งต่ออีกอะ 

   กำลังนึกถึงความหลังได้ครึ่งเดียวเองครับ ช่วยต่อให้จบด้วยครับ 

ครับ ... เพิ่งมาอ่าน

[chiohoh]

อารมณ์มันพาไป  อะป่าว..