สันคือ?

[chamanant]

ตี้หลังร.ร.บ้านป่ารวก ต.ศรีดอนไชย อเทิง มีคันดินเก่าแก่ จาวบ้านฮ้องว่า  สันคือ  ตี้แต้ๆมันเป๋นอะหยัง  ผู้ฮู้จ่วยบอกจิ่มเน้อครับ ขอบคุณ

[คำปันเกย]

"สัน"
น่าจะหมายถึงอะหยังที่สูงกว่าพื้นราบ
แต่ต่ำกว่า ดอย  (ไจ่ก่อหา)

เกยได้ยินคำว่า "ฮูดังเป็นสัน"  (ตรงข้ามกับ"ฮูดังแม็บ")

[qwert]

อ๋ออออ

[jesdath]

โปรดแจ้ง กก.วัฒนธรรมโดยด่วน น่าจะเป็นแนวกำแพงเมืองโบราณฯ

[kooboori]

คงเหมือนกับคือเมืองเชียงแสนนะครับที่เป็นคือรอบยาวๆที่จริงคือคูเมืองนะครับแต่ตอนนี้มับไม่มีน้ำแล้วจากคำบอกเล่าของผู้เฒ่าผู้แก่ไม่มีวิชาการนะครับ

[Ck 401]

ข้อสันนิฐานส่วนตัวนะครับ
ปกติกำแพงเมืองโบราณมักจะมีคูน้ำล้อมรอบ
สันคือ น่าจะเพี้ยนมาจากคำว่า สันคู(คูเมือง)
(สัน - เนิน/กำแพงเมืองเก่าที่ยังมีร่องรอยเหลืออยู่) 

[แมงคอลั่น]

ขุดคือ(ขุดคู) เอาขี้ขวยมาแป๋งกำแปง กลายเป็นสัน คือขุดฮ่องน้ำเอาดินที่ขุดขึ้นมาแป๋งคันเหมือง ถ้าแป๋งแวดเวียงก็เป๋นกำแปงเมือง

[chamanant]

คนเฒ่าป้ออุ้ยป้อหม่อนเล่าว่าคนหม่าเก่าแป๋งไว้ป้องกั๋น(ควายโพง)?

[oishibenz07]

"สัน"
น่าจะหมายถึงอะหยังที่สูงกว่าพื้นราบ
แต่ต่ำกว่า ดอย  (ไจ่ก่อหา)

เกยได้ยินคำว่า "ฮูดังเป็นสัน"  (ตรงข้ามกับ"ฮูดังแม็บ")

5555+ตลกแตะ

[ohyes]

ถามอุ้ยละ อุ้ยบอกว่า ดินสูงขึ้น ดินยกเป๋นดอน...

[nansom]

สัน เป๋นกำแพงดินที่ขุดรอบเวียง จนเป๋นคือเวียง หรือคูเมือง มีหลายชั้นเน้อ เป๋นเวียงเก่าเวียงเทิง

[CEI_Lover]

สัน คือ เขตแดน ที่แบ่งระหว่าง ถิ่นที่อยู่อาศัย กับ พื้นที่ใช้สอยที่อยู่ใกล้ ใช้ประโยชน์ง่าย เดินทางไปก็ใช้เวลากำเดียว (แป๊บเดียว) ถ้าเลย จาก "เขตแดน" นี้ไปก็จะเป็น แพะ หนอง ป่า

อย่างเช่น

ต่งหล่ายหน้า ก็คือ ที่นา ที่อยู่ติดบ้าน ติดหมู่บ้าน มีลำน้ำ กั้นอยู่
ต่งสัน เลยออกไปแหมน้อย ไปง่าย มาง่าย
ต่ง แพะ เลยออกไปไกล๋ ขึ้น เริ่มเป็นที่ลุ่มน้ำจำ
ต่ง หนอง ไกล๋ออกไปแหม เป๋น แอ่งน้ำขัง รองรับน้ำ ได้เยอะ
(ต่ง หนองเล็ง คือ ถัดต่อจากหนอง เป็นที่รองรับเก็บกักน้ำ เอาไว้ได้เมินกว่า หนอง ลุ่มน้ำ อุดมสมบูรณ์)
ต่ง ป่า ไกล๋ออกไปสุด ๆ อยู่ใกล้ตี๋นเขา ตี๋นดอย มีลักษณะ เริ่มขึ้นเนิน ตี๋นเขา

อันนี้ คือ จักรวาลวิทยา ของชาวบ้าน ในการกำหนดชื่อพื้นที่ใช้สอย โดยมีศูนย์กลางคือ หมู่บ้าน ครับ

ยังบ่าได้อู้เกี่ยวกับ จักรวาลวิทยา การจัดระเบียบของหมู่บ้าน ผ่านการฮ้องจื่อ "ป๊อกบ้าน"  เป๋น บ้านเหนือ บ้านใต้ บ้านต่ง บ้านปง .. เน้อครับ

[banja]

สันคือ ห่างจากหลังโฮงเอียนไกลก่ ครับ  ใค่อยากหัน กว้างสักเม๊าใด

[chate]

สัน คือ เขตแดน ที่แบ่งระหว่าง ถิ่นที่อยู่อาศัย กับ พื้นที่ใช้สอยที่อยู่ใกล้ ใช้ประโยชน์ง่าย เดินทางไปก็ใช้เวลากำเดียว (แป๊บเดียว) ถ้าเลย จาก "เขตแดน" นี้ไปก็จะเป็น แพะ หนอง ป่า

อย่างเช่น

ต่งหล่ายหน้า ก็คือ ที่นา ที่อยู่ติดบ้าน ติดหมู่บ้าน มีลำน้ำ กั้นอยู่
ต่งสัน เลยออกไปแหมน้อย ไปง่าย มาง่าย
ต่ง แพะ เลยออกไปไกล๋ ขึ้น เริ่มเป็นที่ลุ่มน้ำจำ
ต่ง หนอง ไกล๋ออกไปแหม เป๋น แอ่งน้ำขัง รองรับน้ำ ได้เยอะ
(ต่ง หนองเล็ง คือ ถัดต่อจากหนอง เป็นที่รองรับเก็บกักน้ำ เอาไว้ได้เมินกว่า หนอง ลุ่มน้ำ อุดมสมบูรณ์)
ต่ง ป่า ไกล๋ออกไปสุด ๆ อยู่ใกล้ตี๋นเขา ตี๋นดอย มีลักษณะ เริ่มขึ้นเนิน ตี๋นเขา

อันนี้ คือ จักรวาลวิทยา ของชาวบ้าน ในการกำหนดชื่อพื้นที่ใช้สอย โดยมีศูนย์กลางคือ หมู่บ้าน ครับ

ยังบ่าได้อู้เกี่ยวกับ จักรวาลวิทยา การจัดระเบียบของหมู่บ้าน ผ่านการฮ้องจื่อ "ป๊อกบ้าน"  เป๋น บ้านเหนือ บ้านใต้ บ้านต่ง บ้านปง .. เน้อครับ

กระจ่างเลย ;Dเหลือบ้านโจ้

[ขุนโถ]

สันมุย

[สบายแมน]

ดอนยาวๆ คันนาก้า แต่ใหญ่กว่า บางที่ก่อเป็นถนน.........
เอ่อ.....ผมมีกระคู้อู้เรื่องลึกลับเรื่องผี เรื่องประหลาดเน่อ ย้ายมาบะได้ ไผสนใจ๋แวะเข้าไปฮอมปอยได้ตี้ห้องนั่งเล่น เดียวผมจะกู้กระทู้ขึ้นมาจะได้หาง่ายๆเน่อ

[teetee2011]

เป๋นลักษณะด้านหลังก่อ เช่น สันมีด, สันมุย   ด้านที่ใช้งานบางและคมส่วนด้านที่ไม่ใช้งานหนา (สันมีด)  มีเรื่องเล่าว่ายามเมื่อวันเมียเสียมีดบ้าง (บิ่น) มีดด้ามนั้นผัวฮักหุมและขาขนาด  กึ๊ดยากจะบอกหื้อผัวกั๋วโดนด่า   ก็เลยเก็บไว้แล้วไปบอกผัวฮู้เอาต๋อนกล๋างคืน ขณะจะเข้าด้ายเข้าเข็ม
เมีย  " สู ๆ ตะเจ้าข้าเสียมีดสูบ้างเน๊อะ "
ผัว  " อื่อ บ่าเป๋นหยังจ่างมันเต๊อะ"
ผ่านไปแล้วพอขวายมาผัวไปเอามีดมาผ่อตี๊ฮอยบ้างซึ่งมันบ้างนัก 
ผัวจ่มคนเดียวว่า  " โอ้ยน๊อ ฮาก็นักว่าบ้างตังสันอี๊ "  ซึ่งมันเป็นไปไม่มได้ที่จะบิ่นเพราะส่วนสันนั้นหนา
สัน คือ เนินเล็ก  ๆ  ที่เตี้ยกว่าดอน  สมมติว่าที่นาราบแต่มีอยู่ที่หนึ่งเป็นเนิน จึงเรียกว่าสัน
เช่นบ้านสันจกปก, บ้านสันนครเป็นต้น
สันคือคันแบ่งแยกเหมือที่นา  เช่นสันเหมือง (ท่านใดฮู้จ่วยอธิบายโตยครับ บอกบ่ถูก)

[Very sabai]

สัน คือ เขตแดน ที่แบ่งระหว่าง ถิ่นที่อยู่อาศัย กับ พื้นที่ใช้สอยที่อยู่ใกล้ ใช้ประโยชน์ง่าย เดินทางไปก็ใช้เวลากำเดียว (แป๊บเดียว) ถ้าเลย จาก "เขตแดน" นี้ไปก็จะเป็น แพะ หนอง ป่า

อย่างเช่น

ต่งหล่ายหน้า ก็คือ ที่นา ที่อยู่ติดบ้าน ติดหมู่บ้าน มีลำน้ำ กั้นอยู่
ต่งสัน เลยออกไปแหมน้อย ไปง่าย มาง่าย
ต่ง แพะ เลยออกไปไกล๋ ขึ้น เริ่มเป็นที่ลุ่มน้ำจำ
ต่ง หนอง ไกล๋ออกไปแหม เป๋น แอ่งน้ำขัง รองรับน้ำ ได้เยอะ
(ต่ง หนองเล็ง คือ ถัดต่อจากหนอง เป็นที่รองรับเก็บกักน้ำ เอาไว้ได้เมินกว่า หนอง ลุ่มน้ำ อุดมสมบูรณ์)
ต่ง ป่า ไกล๋ออกไปสุด ๆ อยู่ใกล้ตี๋นเขา ตี๋นดอย มีลักษณะ เริ่มขึ้นเนิน ตี๋นเขา

อันนี้ คือ จักรวาลวิทยา ของชาวบ้าน ในการกำหนดชื่อพื้นที่ใช้สอย โดยมีศูนย์กลางคือ หมู่บ้าน ครับ

ยังบ่าได้อู้เกี่ยวกับ จักรวาลวิทยา การจัดระเบียบของหมู่บ้าน ผ่านการฮ้องจื่อ "ป๊อกบ้าน"  เป๋น บ้านเหนือ บ้านใต้ บ้านต่ง บ้านปง .. เน้อครับ

กระจ่างเลย ;Dเหลือบ้านโจ้

ชัดแจ้ง เลยเจ้า 

[©ด้วยรักและปลาทู©]

แถวเทิง จะเป็นเมืองเก่าเยอะครับ เชียงเคี่ยนก็ใช่ มีหินแจ่งเขตแดน มีเสาหิน

ถ้าอยากทราบถึงประวัติ มันจะมีหนังสือเล่มนึงครับเป็นประวัติของเมืองเทิงเลย ผมเคยอ่านทีนึงตั้งแต่ตอนบวช ประวัติยาวนานมากๆ ครับ มีสันนิษฐานว่าเมืองที่เป็นตำนานพระลอ ก็มาจากเมืองเทิงนี่แหละ จากหลักฐานทางประวัติศาสตร์นะครับ

นอกจากนั้นก็ยังมีประวัติเต่าน้อยอองคำ (ที่ดัดแปลงเป็นปลาบู่ทอง)
และอีกหลายๆ ตำนานที่เกิดขึ้นที่เมืองเทิงครับ