ผมเลิกคบกับคนๆหนึ่ง จากปัญหาดังต่อไปนี้
1.เขายังสนุกกับโลกออนไลน์ 2.เขายังสนุกกับมือถือ 3.สุดท้ายสิ่งเหล่านี้เข้ามาทำลายเรา ด้วยการคุยกับคนอื่น ...... 4.ว่างจัด เหรอ เป็นที่สันดานคน.......
ผมจับได้ว่าแอบคุยกับหนุ่มในเกมส์ ในไลน์ โทรหากันตอนผมไม่อยู่ไม่รู้ไม่เห็นเหรอตอนเผลอ
ผมเคยให้อภัยก็หลายครั้งนะ แต่ครั้งสุดท้ายนี้ผมก็ต้องจากไปแล้วละ ไม่งั้น ก็หาเขามาสวมรอเลย
ผม งงว่า สมมุติ อยู่กับผม ตอนผมเผลอ แอบคุย จับได้เลิก แล้วไปคบคนที่แอบคุยไปอยู่ด้วยกันมันจะแอบคุยคนต่อไปหรือไม่ นี่แหละที่ผมอยากรู้
เอาละ ขอนอกเรื่องนิด จากที่ผมสังเกตุในชีวิตประจำวันไม่ว่าจะไป7-11 ไปที่ห้าง ไปร้านค้า เหรอที่ต่างๆ ทุกๆวันนี้จะเห้นคนหยิบสมาทโฟน ไม่ก็แท๊ปเลต มาเลื่อนไปๆมาๆ ผมตั้งขอสังเกตุว่า ธุรกิจร้อยล้าน ? หาความรู้รอบตัว ? ขาดไม่ได้ใจจะขาด ? บางทีนั่งบนรถเครื่องหน้า7-11 2คนกับเพื่อน เลื่อนทั้ง2 ถ้ารถเสียหลักมา หลบทัน? ok มันเป็นสิทธิส่วนบุคคลผมเสือกไม่ได้ตัวใครตัวมัน แต่ชีวิตรู้สึกฝากไว้ที่เครื่อง4เหลี่ยมในอุ้งมือยังไงไม่รู้ เหรอติดแชทติดเช๊คอิน ต้องอัพเดท 24ชั่วโมง ได้เงิน ? ผมคล่อนข้างอคติกับคนที่ เลื่อนสมาทโฟนตลอด 24ชั่วโมง แต่หากมันจะเพิ่มความสุขใจให้คนทุกๆวันนี้ผมก็เข้าใจ ไม่ว่าจะเป็นแอฟพิเคชั่นต่างๆ แชทผ่านโปรแกรมต่างๆ เขี่ยๆจอไป ยิ้มไป
ผมเห็นละเงิบบบบบบ
สมัยก่อนผมเขียนจดหมายนะครับ จีบสาว ฉีดหน้ากลางสมุดเรียน เขียนด้วยตัวหนังสือนั่งคิดทั้งวันทั้งคืนจะเขียนอะไร สาวบางคนผมส่งให้ทุกวัน 3ปีผ่านไป มีหลายลัง อันนี้เรื่องจริงสมัยเป้นละอ่อน
เมื่อก่อนโทรศัพท์คุย 3วิไม่เสียตัง โทรศัพท์ตู้ ต่อคิวเป็นชาติหยอดเหรียญ กว่าจะได้คุย... เดี๋ยวนี้
โลกมันก้าวไปเร็วมากๆครับ โปรแกรมแชท ทางเน็ตเข้ามา เริ่มที่ เพทรับข้อความ เพริท MSN QQ
แคมฟ๊อก และอื่นๆ จนถึงยุคนี้ เฟส ไลน์ สไกด์ อินตาแกม ฯลฯ เข้าหากันง่ายไปไหน
กลับมาที่เรื่องของผม..... เเรกๆก็คิดหนัก คิดเยอะ ปวดหัวหลายวันครับ หลังจากที่รู้แต่ไม่แสดงออก ดีที่ผมสายธรรมมะชอบทางธรรมมากๆ จึงเอาสิ่งที่ได้ศึกษามา ได้ปฏิบัติมาเข้ามาช่วยตรงนี้ เกือบไม่รอดครับ ธรรมมะที่ผมสอนน้องๆที่รู้จักกันไป ในวันแรกผมเสียสติคุมไม่อยู่ น้องๆเหล่านั้นเอาคำที่ผมเคยบอกเคยสอนไปมาสอนผมคืน จนผมตั้งสติได้ เมื่อมีสติก็เกิดปัญญา การแก้ไขปัญหาก็ตามมา สุดท้ายทุกข์เกิดที่ไหน ก็ให้ดับที่นั่นตามที่พระพุทธเจ้าสอนครับ
1.ผมนั่งสมาธิแล้วดูจิตตนเอง ว่าเป็นเช่นไร ทุกข์หนอ เจ็บหนอ โดนหักหลังหนอ ทำไมเขาทำแบบนี้หนอ ทำไมเราทรมานหนอ
2.เมื่อเราเห็นแล้วว่าจิตเรามีสภาพแบบนี้ เราก็หาเหตุของทุกข์ครับ เพราะเขา? เพราะเรา? เพราะชู้?
ใครทำให้เราทุกข์ อะไรทำให้เราทุกข์
3.เมื่อหาสาเหตุของทุกข์เจอ ผมก็หาวิธีการดับด้วยปัญญาครับ จนนึกคำจากหนังสือเล่มหนึ่งขึ้นมาได้ว่า สภาพที่เราไปฝังจิตไว้ เป็นอุปทาน เราต้องเป็นคนฉลาด เอาเวทนาออกไปจากใจให้ได้ เมื่อนั้นสบายดีแท้ ผมเลยเข้าใจ เพราะเราไปยึดเขา เราจึงเป้นทุกข์ อุปทานว่าเขามีตัวตน อุปาทานว่าเขาเป้นของเรา อุปทานว่าเขาเป้นแฟนเรา เมื่อเขาไปมีคนอื่น จิตเราที่ไปยึดเขานั้นแหละ เป็นทุกข์
4.เมื่อเห็นสาเหตุเเห่งทุกข์ ก็ต้องดับใช้อะไรดับ ก็ต้องใช้จิตนี่แหละครับดับ ในเมื่อจิตเราเป็นทุกข์เพราะเอาไปยึดติดกับเขา คำสอนคือให้ปล่อยวาง ไม่มีใครวางได้ง่ายๆหรอกครับคนมันเสียใจ
ผมเลยใช้วิธีเราก็ต้องเอาจิตเราไปยึดกับอย่างอื่น ยึดกับอะไร ผมยึดกับคำสอนประโยคนี้ครับ
เรามีความแก่เป็นธรรมดา ไม่อาจล่วงพ้นความแก่ไปได้
เรามีความเจ็บเป้นธรรมดา ไม่อาจล่วงพ้นความเจ็บไปได้
เรามีความตายเป็นธรรมดา ไม่อาจล่วงพ้นความตายไปได้
เราต้องมีพลัดพรากจากของรักของชอบใจทั้งสิ้น
เรามีกรรมเป็นของๆตน ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว
สิ่งที่ผมเหล่า มันทำให้ผมผ่านช่วงเวลาที่ยากลำบากมาได้ครับ เพราะผมเป็นคนไม่มีเพื่อนในเชียงรายเลย ก็เลยต้องหาทางออกด้วยตนเอง ก็มีแค่พี่ชายรู้จัก 1คน กับคนรู้จัก 10 กว่า เพื่อนที่คบกันมาสมัยก่อนๆก็ไม่ได้คบเพราะไม่ใช่ทาง หาเพื่อนยากมากๆเลยนะครับ เพื่อนเก่าๆแปบๆก็คลิปโป้ แปบๆก็กินเหล้า เล่นพนัน เที่ยวหญิง ซึ่งผมก็เลยเงียบไม่ค่อยคุยกับเพื่อนมา10 กว่าปี
ใน 100 คน จะเจอคนที่ผมพูดคุยเกี่ยวกับ ธรรมมะแล้วทางเดียวกัน เพียง 1 คน ผมเพิ่งเจอ 2 คนในรอบ 7เดือน
สรุปแล้ว กลายเป็นผมบ่นอะไรก็ไม่รู้ในหัวข้อนี้ ขอบคุณพื้นที่ตรงนี้นะครับ ขอบคุณห้องนั่งเล่นและเชียงรายโฟกัส สุดท้าย ผมให้คำ1ประโยค
การที่เราเป็นคนดี ก็ใช่ว่าเราจะได้แฟนที่ดี ถึงแม้เป็นเช่นนั้น เราก็ต้องเป็นคนดีต่อไป หมู่มารจักแสดงตนและพ่ายแพ้ในความดีไปเอง.....
เท่าที่อ่านมา รับรูได้ว่าคุณ จขกท. เป็นคนมีความรู้ และมีสติปัญญา ท่านหนึ่ง เนื่องจากคุณสามารถนำธรรมมะมาใช้ในการดำเนินชีวิตได้อย่างมีเหตุมีผล ดิฉันขอชื่นชมในความรู้สติของคุณนะคะ
สังคมทุกวันนี้ วัตถุอยู่สูงกว่าจิตใจ หากใครไม่มีปัญญาไตร่ตรองนำตนเองไปข้องเกี่ยวแล้วลุ่มหลง ไม่สามารถพาตนออกจากวังวนนั้นได้ ดิฉันคิดว่าคงต้องปล่อยไปตามเวรกรรมของใครของมัน
คุณสละสิ่งที่ทำให้ทุกข์ นั่นคือสิ่งที่ควรกระทำแล้วค่ะ คนที่ศีลเสมอกัน ศีลจะนำพามาให้เจอหรือรู้จักกันเอง
ขอให้คุณมีสติและปัญญาหยั่งคิดแบบที่ทำอยู่นี้ตลอดเวลานะคะ
ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่วจริงๆค่ะ เอาใจช่วยค่ะ
หน้าหลักเว็บไซต์
เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกให้ทันที..."
ผู้เขียน
