เมื่อผมก้าวไปใช้ชีวิตในหลังกำแพงสูง

[3cha cafe']

เรื่องราวน่าอ่านน่าติดตาม และนับถือใจ จขกท.มากๆครับที่กล้านำเสนอเรื่องนี้
ฟ้าหลังฝนย่อมสดใสเสมอ เป็นกำลังใจให้นะครับ
ปล.ส่วนตัวผมเองเป็นคนไม่ชอบอ่านกระทู้อะไรที่มีเนื้อหาหรือข้อความเยอะๆหรือหลายๆบรรทัด แต่กระทู้ของท่านผมอ่านทุกตัวอักษรครับ

[joeyfire]

ยินดีต้อนรับสู่อิสระภาพครับ ตางหน้าเป๋นไป...

[anan_nun]

ได้รับความรู้มากคับ
ขอบคุณ  จขกท. คับ

[Rung]

ถ้าคุณออก พอคเก็ตบุ๊ค ดิฉันจะซื้อทันที และซื้อแจกเด็กวัยรุ่นตาม รร. ด้วยค่ะ *-*

[องคุลีมาล]

2..มีเมียเด็กครับ…รักต่างวัย (คดีนี้ชั้นต้นตัดมา 50ปี ตอนนี้อุทรณ์นะครับ ผู้ต้องขังตอนนี้ย้ายไปคลองเปรม)…
นาย ก เช่นเดิม ง่ายดี ขี้เกียจคิด… นาย ก อายุราว 45-50ปี ครับ ไปพบรักกับสาวรุ่นลูก ณตอนนั้นผู้หญิงอายุ 14 เรียนม.2 ก็รักกันทั้งคู่รักกัน ก็ไปมีความสัมพันธ์กัน พ่อแม่ฝ่ายหญิง ก็เป็นธรรมดาที่ไม่เห็นด้วย เพราะนาย ก ก็ไม่ใช่ว่าเป็นคนมีเงิน แต่ในเมื่อลูกสาวโดน นาย ก เอาไปกินแล้ว ก็เลยให้มีการมัดไม้มัดมือขอขมาหมั้นหมายกันไว้กัน แล้วจบ ม3.ค่อยว่ากัน   นาย ก ก็ไปครับ มัดมือเสร็จก็ได้ส่ง แฟนเด็ก เรียน จนจบ ม3. จากนั้นเด็กสาวท้อง ทำให้ต้องหยุดการเรียนต่อไป 1 ปี เพื่อคลอด ..พอคลอดก็เอาไปให้แม่เด็กสาวเลี้ยง ส่วนนาย ก ก็ทำงานเลี้ยงลูก และส่งเมียเรียน ระดับ ปวช ต่อไป (ผมจำไม่ได้ว่าแกทำงานอะไร)   จนกระทั่งแฟนสาวจบ ปวช ก็อายุ 18 ลูกที่คลอดก็ได้ 3 ขวบละ พ่อ แม่ ฝ่ายหญิง ซึ่งไม่ชอบนาย ก เป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ที่มาแอบซ่บ ลูกสาวตัวเองในวัยละอ่อน จึงให้นาย ก จัดหาสินสอดมาแต่งลูกสาวตามที่เคยตกลงกันไว้ โดยเรียกสินสิดรวมทุกอย่าง 5 แสนบาท นาย ก ซึ่งตอนนั้นไม่มีเงิน ซึ่ง แฟนสาวก็เห็นใจสามี แต่ก็ไม่สามารถช่วยอะไรได้ ได้แต่คิดเอาเองว่าถ้าไม่มีก็ไม่แต่ง เพราะได้ส่งเสียแฟนเรียนจนจบ และมีลูกด้วยกันแล้ว พ่อตา แม่ยาย คงต้องรับให้ได้ ถึงเวลานัดหมายแนวทาง นาย ก ก็บอกว่าไม่มี พ่อตา แม่ยายไม่ยอม ครั้นให้ไปหาที่ไหน ก็คนมันไม่มี ไม่รู้ไปเอาที่ไหนอ่ะนะ พ่อแม่แฟนสาวเลยไปแจ้งความ ว่านาย ก ข่มขืน พรากย์ผู้เยาว์ลูกสาวตน ตำรวจนำนาย ก ไปสอบปากคำ พร้อมแฟนสาว นาย ก และแฟนสาว ให้การตรงกันว่า คบหากัน มีลูกด้วยกัน และแฟนสาวยืนยันชัดเจนว่าเต็มใจ นาย ก คิดว่ารอด แต่เปล่าครับ ตำรวจควบคุมตัว ส่งฟ้อง จนศาลตัดสินจำคุกรวม 50 ปียกคร่อมมารวมกันไม่แยกกรรม  โดยไม่สนใจคำให้การของแฟนสาว ที่ในคดีคือผู้เสียหายเลย เพียงเพราะในขณะครั้งแรกเริ่มต้น แฟนสาวนาน ก ยังเป็นเด็กหญิงอายุ 14 ที่ศาลมองอ่อนต่อโลก ไม่สามารถคิดเอง ทำเองได้  คือศาลออกลูกว่า ตอนนั้น นาย ก ล่อลวงเด็ก ที่สำคัญ พ่อ แม่ แฟนสาวไม่ยอมความท่าเดียว นาย ก จำอยู่พิเศษกรุงเทพอยู่ประมาณ 1 ปี ก่อนตัดสินแล้วย้ายไปคลองเปรม แฟนสาวคนนี้มาเยี่ยมเกือบทุกวัน ไปศาลแฟนก็อุ้มลูกไป แถลงให้ว่าเต็มใจ … ครั้นหลักฐานที่มัดแน่นก็คือลูก ที่บ่งชี้เวลา อายุของแฟนสาวเป็นอย่างดี  ขนาดรักกัน ยอมกัน ต่างวัยแต่ก็ใช่ว่าจะพ้นคุก…..

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

[องคุลีมาล]

ถ้าคุณออก พอคเก็ตบุ๊ค ดิฉันจะซื้อทันที และซื้อแจกเด็กวัยรุ่นตาม รร. ด้วยค่ะ *-*

คงไม่อาจเอื้อมขนาดนั้นครับ ถ้าสนใจอยากทำ ผมยินดีอัดเสียงให้แล้วไปเรียบเรียงพิมพ์เองจะง่ายกว่าครับ
ผมพิมพ์ไปตามความที่จำได้ เพื่อประโยชน์ให้คนอื่นใช้เป็นแนวทางที่ถูกต้อง ในการดำเนินชีวิตครับ

[crazy_nexus]

เป็นกระทู้ที่ดีมาก ๆ เลยครับ ติดตามอยู่นะครับ

[องคุลีมาล]

3…โนเกีย 3310 เครื่องเดียว 10ปี…(ตอนนี้ยังอยู่ครับคนนี้ จำมาตั้งแต่ปี 55 ครับ)
นาย ก (อีกละ ง่ายดีเนอะ)  เคยมีประวัติเข้าฟื้นฟูการบำบัดผู้เสพยาเสพติดครับ เข้าฟื้นฟู 48วัน พอครบกำหนดก็ออกมาใช้ชีวิตตามปกติทั่วไป จนผ่านมาได้ประมาณ 3ปี ขณะนั้น นาย ก ไปทำงานทีชลบุรี จู่ๆมีตำรวจจาก กทม ไปจับที่ทำงาน แจ้งว่า นาย ก ไปชิงทรัพย์มา พอนาย ก มาถึง กทม ถึงทราบว่า ตนถูกกล่าวหาว่าไปชิงโทรศัพท์มือถือโนเกีย 3310  จากเด็กผู้ชายวัย 7 ขวบ ที่ศูนย์การค้าที่นึง โดยเด็กให้การยืนยันว่าจำหน้าคนร้ายได้ชัดเจน โดยที่เด็กได้ชี้รูปคนร้ายจากแฟ้มประวัติอาชญากรที่ตำรวจมีจากการเข้าฟื้นฟู นาย ก ปฎิเสธทุกข้อกล่าวหา คดีนี้เหมือนจะเกิดเมื่อปี 51-53   จากนั้น ได้ประกันตัวไปสู้คดี  ในขั้นตอนการสู้คดี ตำรวจก็ให้นาย ก หาพยานมายืนยันว่า ตามวัน เวลา ขณะที่เกิดเหตุ ถ้านาย ก ไม่ได้ทำแล้ว นายก อยู่ไหน แต่ด้วยที่อยู่กับครอบครัว และทำงานกับครอบครัว คนที่เป็นพยานได้ก็มีแค่คนในครอบครัว ซึ่งอีหรอบนี้ พยานศาลตีค่าอ่อนอยู่แล้ว ในวันชี้ตัว เด็กก็ดันมาชี้ตัว นาย ก อีก ทั้งๆที่นาย กก็ยืนยัน ว่าไม่ได้ทำ จนศาลชักลังเล เพราะเด็กดันชี้แต่บอกว่าไม่แน่ใจว่าจะใช่หรือเปล่า จนถึงการสืบประกอบคดีวันสุดท้าย นาย ก ด้วยความที่อยากให้เรื่องมันจบ เลยคุยกับเด็กและผู้ปกครองเด็กว่า เอางี้ จะได้จบๆกันไป เด๋วจะซื้อไอโฟนให้ เพราะทุกวันนี้เสียค่าเดินทาง เสียเวลาจนไม่ได้ทำอะไรแล้ว  ปรากฏว่า…เข้าทางเป๊ะ…ทนายโจทย์ รวมถึงอัยการ เอาประเด็นนี้มาเป็นตัวเล่น ว่า ถ้าจำเลยไม่ได้เอาไป ทำไมจำเลยจึงจะซื้อไอโฟนให้ (ซึ่งตอนนั้นไอโฟนน่าจะแพง น่าจะไอโฟน 3 ธรรมดาด้วยละมั้ง ผมว่า)
ศาลมองตาม เห็นตามอัยการแย้ง ศาลชั้นต้นตัดสินจำคุก 10 ปี (ไม่ลดเพราะสู้ปฎิเสธ) นาย ก ยื่นประกันอุธรณ์อีก ทีนี้เหมือนเด็กถูกสอนมา เพราะตอนอุธรณ์ จะห่างจากชั้นต้นประมาณ 1 ปีเศษ เด็กก็โตขึ้นกว่าเดิม จากที่เด็กลังเล ว่าใช่หรือไม่ใช่นาย ก เด็กกลับยืนยันว่าใช่อีก จบเลยทีนี้….แพ้เพราะคิดว่า ซื้อไอโฟนให้มันไป จะได้จบๆแล้วขอให้มันถอนฟ้องไป บทเรียนที่แสนแพง แพงพอๆกับ 3310
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

[samnoy]

ตามนั้นเลย

[Kileer]

สักวันผมจะเขียนบ้างก้าวแรกอาชีพผู้คุม ยินดีที่ได้ออกไม่ต้อนรับกลับมาอีกนะครับ

[องคุลีมาล]

สักวันผมจะเขียนบ้างก้าวแรกอาชีพผู้คุม ยินดีที่ได้ออกไม่ต้อนรับกลับมาอีกนะครับ

ครับผม เด๋วจะคุยถึงเรื่องผู้คุมกันบ้างนะครับ ขอพิมพ์ก่อน...

[องคุลีมาล]

พักเรื่องคดีที่คิดว่าไม่เป็นเรื่อง…มาเรื่องนี้ก่อนเลยดีกว่าครับ กันลืม   
………………………….ผู้คุม………………………………….
ผู้คุม หรือ นาย หรือ พี่ ถ้าระดับอาวุโสหน่อยก็จะเรียกกันว่า ป๋า หรือพ่อ  ถ้าทางการก็”หัวหน้า”…..
ในส่วนที่ผมสัมผัสด้วยตัวเอง มีหลายอย่าง หลายประเภทครับ แต่ทุกคน ก็สามารถควบคุมผู้ต้องขัง ให้อยู่ในกรอบ ระเบียบ หรืออยู่รวมกันแบบไปด้วยกันได้ ผู้คุมมีหลายรูปแบบ ตามความเห็นส่วนตัว ผมแยกประเภทจากความคิดตัวเอง จากผู้คุมแดนที่ผมอยู่ รวม 10 คน กับผู้ต้องขัง 750 กว่าคน ตามที่ประสบ ดังนี้..
1..ประเภทที่คุมจริงๆ เป๊ะ ทุกอย่าง
    ประเภทนี้ ในแดนที่ผมอยู่มี 2 คน พวกผู้ต้องขังจะมีวลีพูดติดปากเสมอกับประเภทนี้ว่า””ไม่เอาผมเลยดิ”” คือเราจะอะไรนิดหน่อย ไม่ได้เลย ห้ามทุกอย่าง ดึงหน้า ขึงขังทุกอย่าง แต่สุดท้าย ก็มักจะมาขอบุหรี่จากผู้ต้องขังเอง

2..ประเภทที่ 2 ปล่อยทุกอย่าง
   ประเภทนี้จะเฟรนด์ลี่กับผู้ต้องขัง และก็ค่อนข้างเป็นที่ชอบใจกับผู้ต้องขัง  เวลาเจอหน้าไม่ต้องเอ่ย ผู้ต้องขังเสริฟทุกอย่าง รวมถึงอยากได้อะไ”พี่”หิ้วให้

3..ประเภทที่ 3 รักแท้ ดูแลได้
ประเภทนี้เรียกว่าเอาลูกน้องดี ดูแลลูกน้องได้ แต่เงื่อนไขเดียว ลูกน้องในสังกัดอย่าทำอะไรที่ผิด ระเบียบ อย่าทำตัวมีปัญหา สามารถรบกวนฝากพี่โทรศัพท์หาญาติได้ ญาติสามารถโทรมาอะไรถึงเราได้ วันไหนโปร่งๆหิ้วของมาให้เราได้ อยากกินอะไรที่เราอยากกิน พี่จัดให้ได้ วางตัวกับผู้ต้องขังดี ไม่มีกดขี่ข่มเหง ประเภทนี้ไม่มีอดครับ มีลูกน้องวนมาดูแลตลอด และเป็นเงื่อนไขที่รู้กันก็คือ ถ้าเราทำผิด โดนอ่วนแน่ๆ

4..ประเภทที่ 4 เฮ้ย!น้อง พี่ขอ?
ประเภทนี้น่ากลัวครับ ขอทุกอย่าง เวลาจะเอาอะไร อยากได้อะไร เรียกเราน้องๆ เฮ้ยน้องบุหรี่หน่อย เฮ้ยน้องน้ำเย็นๆเว้ย แต่พอเราขอกลับ พี่ๆฝากซื้อของหน่อย คำตอบแบบเดิมๆบอกได้ๆ เด๋วพี่ดูให้…ตลอดปี ตลอดชาติ

5 ประเภทที่ 5 สูงส่งเหลือเกิน
 ประเภทนี้ ใหญ่ได้แค่ในคุกครับ เรียกผู้ต้องขังหัวขาว หัวดำ เหี้ย สัตว์มึงกู เวลาเรียกมันต้องเรียกหัวหน้า ถ้าเผลอเรียกพี่เหมือนคนอื่น มันจะสวนมาว่า..พ่อดูไปปี้แม่มึงตอนไหน  อะไรประมาณนี้ทันที ขนาด ผบ.แดนหรือ ผบ.เรือนจำ ยังไม่”ปากดี”เท่ามันเลย  ประเภทนี้ ไม่ค่อยมีใครคบครับ เพราะถ้าคุยกับมันแล้ว พาขึ้น…เวลาจะคุยกับมันต้องนั่งคุกเข่าคุย เวลามันเรียกเรา กู มึง ทุกอริยาบท มันไม่ได้เรียก กู มึง แบบพี่เรียกน้อง หรือเราเรียกเพื่อน แต่น้ำเสียงมันจะข่ม จะดูถูกเรามากมาย

สุดท้าย..ผู้คุมก็เป็นคนเหมือนกับผู้ต้องขังครับ มีอารมณ์ มีการแบ่งชั้น แบ่งเกรด และด้วยความเป็นคนเหมือนกัน มันก็เป็นธรรมดาที่ความคิด ความอ่าน ย่อมจะแตกต่างกัน ก็ถือว่าเป็นสีสันของการใช้ชีวิตภายในสถานที่คุมขังไปอีกอย่าง…
  ขอบพระคุณผู้คุมทุกท่านที่ทำให้ผมแกร่งขึ้นครับ

[daodorao]

+++

[ละอ่อนเจียงของ]

กระทู้แห่งปีเลยทีเดียวคับ  ขอบคุณอีกครั้งสำหรับความรู้

[dagons]

ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆ เพื่อเป็นคติสอนใจให้กับคนใช้ชีวิตครับ 

[โซดาน้ำ]

ตามต่อๆ
เล่าเรื่องได้ดีมากเลยครับ

[CRF_User]

เป็นกำลังใจให้ครับ

[องคุลีมาล]

การใช้ชีวิตทั่วไป แบบฉบับของผมที่ให้ตัวเองอยู่รอดปลอดภัย….
แน่นอนครับ ถ้าคุก คือที่คุมขังบุคคลต้องกระทำผิด หรือสงสัยว่ากระทำความผิด เมื่อเข้ามาอยู่ที่นี่แล้ว บรรยากาศรอบตัวมันดูวังเวง น่ากลัว อึมครึม มองหารอยยิ้ม มิตรภาพ ความจริงใจ ช่างยากนัก แต่ก็ใช่ว่าในนี้จะไม่มีคนที่ดีอยู่เลย บางคนที่ผมว่าดี คนนั้นอาจจะทำผิดมาจริงๆก็ได้ แต่ในการทำผิด ในทุกๆเหตุผล มันก็จะมีตัวบ่งชี้ในเหตุผลของมัน คนที่ผิดหลายครั้ง อาจจะเป็นคนที่เลวโดยสันดาน หรืออาจจะมีทางเลือกน้อยกว่าคนปกติทั่วไปก็มีเยอะ คนเราเลือกเกิดไม่ได้ แต่ก็ไม่ใช่ทุกคนที่เลือกจะเป็นได้ ถ้าวันนึง..คุณต้องติดคุกหรือ ถ้าวันนึง คุณอาจจะเข้าไปติดอีก หรือสำหรับคนที่เคยติดมาแล้ว มาแอบอ่านดู คุณลองเอาไปคิด ไปเทียบดูว่า คุณจะต้องอยู่อย่างไร…
1..การคบคน
ผมไม่สนหรอกว่าคนที่ผมคบจะเคยติดคุกมาก่อนหน้าไหม เพราะตอนนี้สถานะเราก็เท่ากัน ผมมองที่ว่า ถ้าเค้าช่วยอะไรเราไม่ได้ แค่เค้าไม่เบียดเบียนเราก็พอ แต่คนส่วนมากที่ผมคบ มันจะเป็นกลุ่มของมันเอง คือพวกที่ติดครั้งแรกซะส่วนใหญ่ และแต่ละคนก็เป็นวัยผู้ใหญ่หมดแล้ว ปัญหาเรื่องการเล่นการพนัน การทะเลาะวิวาท การสร้างความวุ่นวายกับใครเลยไม่มี อยู่กันแบบฮาๆ เพื่อผ่อนคลายความตรึงเครียดให้กันและกัน ให้เวลามันผ่านไป ยิ่งมากคน ยิ่งมากความ  

2..ไม่ฟุ่มเฟือย  หาช่องทางมีรายได้ที่ถูกต้อง
 …. เพราะอยู่ในนั้นเราไม่มีรายได้ ในนั้นมีการใช้จ่ายเงินกันผ่านบัตรสมาร์ทการ์ด ใช้รูดของที่ร้านค้าสงเคราะห์ โดยจะหักจากบัญชีที่ญาติเอาเงินมาฝากให้ ให้ใช้ได้เต็มที่วันละ 300 บาท  การใช้เงินแต่ละบาทของผม คิดแล้ว คิดอีก ผมติดอยู่ 1 ปี 6 เดือน รวม 18 เดือน  แม่ไปหา ไปเยี่ยมทุก2สัปดาห์ 1 ครั้ง (พฤหัสฯ เว้น พฤหัสฯ)  ผมได้ขอเงินแม่ผมรวม 2400บาท แล้วช่วง 10 เดือนหลัง ผมไม่ได้มีการขอเงินแม่เลย แต่ผมมีรายได้ รายได้อันซึ่งเกิดการการรับจ้างเขียงคำร้อง คำแถลงศาล (ก๔)  เพราะในส่วนนึง หลายคนรู้เห็น จากการที่ผมต่อสู้คดี ด้วยตัวเอง จากการศึกษาเอง และมี พี่(จนท.) ช่วยให้คำแนะนำ หาหนังสือมาประกอบ จนโทษเหลือน้อย …รายได้จากตรงนี้ จะจ่ายกันเป็นบุหรี่ คำร้อง 1คดี จ่ายขั้นต่ำที่บุหรี่ 8ซอง อาทิตย์ๆนึงผมจะมีรายได้จากตรงนี้เพียงพอต่อการใช้จ่ายในชีวิตประจำวัน โดยในแต่ละวัน ผมจะใช้จ่ายอยู่ที่เฉลี่ย 50-80บาท หรือบางวันจะไม่ซื้อเลย

3…อยู่ใครอยู่มัน ไม่ต้องยุ่งเรื่องของใคร…
หากเราพบเห็นการกระทำผิดอะไร เราก็ไม่ต้องไปสนใจ ไม่ต้องยุ่ง ไม่ต้องฟ้อง ไม่ต้องทัก ไม่ต้องดู เพราะเด๋วจะมี”สาย”คอยจี้งานเอง เราฟ้อง เรายุ่ง หรือแม้แต่เราทัก เมื่อไหร่ ถ้ามันเกสม์มา เราจะถูกเพ่งเล็งทันที ภัยจะมาถึงตัวได้  ต้องละไว้เป็นฐานของความเข้าใจในสังคมตรงนั้นว่า ไม่ใช่เรื่องของเรา การระทำผิดใดในเรือนจำ ถ้ามันไม่เกี่ยวข้องกับเรา ไม่เบียดเบียนเรา ก็ปล่อยมันไป

4…จัดเก็บของตัวเองทุกอย่างให้ดี เป็นระเบียบอยู่เสมอ
เพราะอะไรก็ตามแค่เราเผลอวางไว้ 30วิ ลับตาไป กลับมาจะหายทุกที แม้กระทั่งขัน  ขันอาบน้ำ วางหลังตู้ล๊อคเกอร์สัก 30วินาทีแล้วเดินกลับมาดู ไม่เคยเจอ ของทุกอย่างในนี้ ในจัดหาง่าย แต่อะไรที่ว่าข้างนอกถูกข้างในแพง เช่นไฟแช็ค(ผมไม่ดูดบุหรี่นะ ยกตัวอย่างมาให้อ่านกัน) ไฟแช็ค ข้างนอก 10บาท 15บาท  ข้างในบุหรี่ 1ซอง  เพราะข้างในไม่มีขาย  เสื้อผ้าที่เรือนจำไม่มีขาย เช่นเสื้อตราห่านคู่สีขาว ข้างนอก 1xx กว่าบาท ข้างในบุหรี่ 5 ซอง แต่ถ้าเป็นเสื้อห่านสีสันต่างๆจะ 7 ซอง  รองเท้านันยางผ้าใบ ราคา 300บาท ข้างในขาย 10ซอง  ถ้าเราไม่รักษาของเราให้ดี หายมาที เดือดเนื้อร้อนใจ

5…ดูแล รักษา สุขภาพให้ดีอยู่เสมอ
ที่นี่หากเจ็บไข้ได้ป่วย จะมีสถานพยาบาลรองรับในการรักษา แต่จะต้องจองยื่นบัตรล่วงหน้า 1 วัน แต่ถ้าป่วยหนัก ก็สามารถออกสถานพยาบาลฉุกเฉินได้ แต่การออกฉุกเฉิน ต้องเป็นเคสที่ป่วยฉุกเฉินจริงๆ เคสปวดหัว ตัวร้อน นี่รอไปก่อนเลย  หรือรวมถึงถ้าป่วยหนัก ก็จะได้ออกไปรักษาที่โรงพยาบาลราชฑันณ์  แต่ถ้าเราป่วย เอาแค่เป็นไข้ก็พอ ผมเป็นอยู่ครั้งนึงตอนเมษา 56  ยาพารา เวลาจะกินต้องขอที่ทำการแดน จะได้ครั้งละ 2 เม็ด ที่สำคัญ ไม่ว่าคุณจะป่วย จะไข้เวลาไหนก็ตาม จะกินยาได้ตามเวลาที่กำหนดเท่านั้นคือ 14.00 และต้องเอาน้ำไปกินที่หน้าแดนเท่านั้น จะไม่มีการนำออกมา หรือกินลับหลัง จนท.เด็ดขาด  จึงทำให้มีแท็กซี่..วิ่งขายยยา ยาพาราจะขายกันที่ 10 เม็ด 1 ซอง โดยที่พวกนี้จะแกล้งป่วยเพื่อออก พบ.(สถานพยาบาล) แล้วเอายามาเร่ขาย  แต่หากอยากได้ยาแรง ทิฟฟี่ ดีคอลเจน ก็มีครับ  1แผง 4 เม็ด ขายกันที่  1ซอง 5 ห่อ (บุหรี่ 1ซอง มาม่า 5ห่อ) คิดเอาว่าส่วนต่างกี่เท่าตัว  โลกภายนอกไปหาหมอ จะมีการสอบถามอาการตรวจนั่น ส่องนี่ บางทีเราว่าหมอๆตรวจเยอะไปไหม แต่ภายใน สั้นๆได้ใจความ
…..หมอ…                     เป็นไรมา หรือบางที เป็น...วยไร
….ผู้ต้องขัง…                 ผมเป็น…..(กำลังจะตอบ
…..หมอ…….                  เอาพาราไป ……
…ผู้ต้องขัง…..                    ??
ที่จริงคนไข้มันปวดท้อง มันยังไม่ได้พูดเลย หมอจัดการเสร็จสรรพ…..
อีกคนอันนี้กับตา ต่อหน้าเลยวันออก พบ.
ลุงคนนึงแกปวดข้อมือ ปวดมาก แกอยากไปให้หมอตรวจว่าแกเป็นอะไร การเข้าตรวจจะเข้าพร้อมกัน 5คน แกอยู่คนหน้าผม พอเจอหมอ
….หมอ…….                                     เป็นไร (ถามด้วยน้ำเสียงดุมาก)
….ลุง………                                       ผมเอามือมาให้หมอดูครับ  ยังพูดไม่จบ..
…หมอ…  รีบพูดแทรก                    เอามาให้ดูเฉยๆใช่ไหม  เอ่อไป กูเห็นแล้ว!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
…ลุง….                                            
เอาละคิวผมละ เห็นบทเรียนก่อนหน้าละ คิดในใจเลยว่าจะบอกทีเดียว  พอเรียกชื่อผม
….หมอ…         กำลังจะอ้าปากถาม
….ผม…..            ไข้ เจ็บ คอ ไอ
….หมอ…            กูยังไม่ได้ถามมึงเลย  
จากนั้นผมก็ได้ยาพาราและยาแก้ไอ แต่ก็โดนแขวะอยู่ดี …
หลายคนคงเคยเลี้ยงหมา หรือเอาหมาไปหาหมอ    หมอหมา ยังคุยดีกว่าหมอในคุกเลยครับ….

แต่ก็เข้าใจว่า วันๆนึงต้องเจอกับผู้ต้องขังที่ป่วยมากกว่า 3-400 คน บางคนก็แกล้งป่วยเพื่ออยากได้ยา บางคนก็ป่วยจริงแต่พูดไม่รู้เรื่อง เลยทำให้มีความขุ่นใจ เอาใจช่วยหมอครับ …….

[autoshot27]

ตลกตรงที่ กูยังไม่ได้ถามมึงเลย 555

[[ตา-รา-บาว]]

อ่านสนุก ได้ความรู้ แง่คิดในอีกโลกที่ใครๆก็คงไม่ใฝ่ฝันที่จะไปเยือน ขอบคุณนะครับที่เอามาถ่ายทอด

อีกอย่างยินดีด้วยกับชีวิตใหม่นะครับ เป็นกำลังใจให้ครับ