ชีวิตมัน ชีวิตเรา หรือจะมีค่าไม่เท่ากัน?

[ikad]

“มีเรื่องหมาเราจะเล่าให้ฟัง”
      ถือโอกาสเริ่มเลยละกันตอนเด็กๆ เรามีหมา 5 ตัว (พ่อ แม่ พี่น้องอีก 3 ตัว) ตัวเล็กสุดชื่อไอ “คาด” เป็นตัวที่เราไม่ชอบที่สุดเพราะมันชอบแย่งข้าวตัวอื่นๆ กิน แต่ไอคาดกลับเป็นตัวที่ติดเรามากที่สุดเดินไปส่งเราที่โรงเรียนเกือบ 5 กิโล ทุกเช้า บางทีก็รำคาญมันนะเพราะไม่เคยชอบมันอยู่แล้วเอาไม้เขี่ยๆ ตีๆ ให้มันเดินห่างๆ ให้มันกลับบ้านมันก็ไม่ไป 
      จนวันนึงพี่น้องมันเริ่มตายกันหมด เราเหลือมันตัวเดียวเราก็ไม่ได้รู้สึกรักมันอยู่ดีนะ ก็มองมันเหมือนเดิม แต่ข้อดีอย่างนึงของไอคาด คือเวลาที่เราแอบร้องไห้ใต้ถุนบ้านมันจะมาอยู่เป็นเพื่อนเราทุกครั้ง ครั้งนึงเราเสียใจมากจริงๆ รู้สึกตัวเองไม่มีใครก็เหลือบไปเห็นมันมานั่งใกล้ๆ ทำให้นึกย้อนไปว่ามันนี่แหละไม่เคยทิ้งเราสักครั้ง ไม่รู้นะว่ามันตั้งใจไหม หมามันมีความคิดจริงไหม แล้วทำไมเราไม่รู้สึกตัวว่าเวลาเราร้องไห้มันมาทุกครั้งเลย แค่จากนาทีนั้นที่เราคิดได้มันก็เป็นเหมือนคนสำคัญสำหรับเราทันที เพิ่งรู้ว่าตลอดมาเดินไปโรงเรียนไม่ได้เดินคนเดียว
      แต่ไอคาดมันไม่ชอบคนขับรถบรรทุกใกล้ๆ บ้านคนนึง ทุกทีเวลาที่เค้าจะกลับมามันจะไปรอเห่าเค้าทุกครั้งประหนึ่งเจอศัตรู แต่ไม่รู้ด้วยสาเหตุนี้รึเปล่าวัน
นึงเราก็เดินกลับบ้านจากโรงเรียนซึ่งบ้านเราต้องผ่านบ้านเค้า ก็เผลอไปมองเผื่อเจอไอคาด ก็เจอจริงๆ แต่เป็นภาพที่พูดไม่ออกไม่รู้จะต้องอธิบายยังไง มันนอนดิ้นเลือดไหลออกทางปาก เราวิ่งไปหามันหกล้มและร้องไห้เสียงดังเรียกชื่อมัน ลุงรถบรรทุกเดินออกมาเราก็ถาม “มันเป็นไรมันโดนไรอะลุง” ลุงที่ท่าทางเพิ่งตื่นเมาๆ ยังไม่สร่าง” ตอบคำถามว่า “กุเหยียบมันเองอะ หมาห่าไรน่ารำคาญชิบหาย” เท่านั้นแหละเราตะโกนคำด่าทุกคำที่พอจะนึกออกตอนนั้น แล้วรีบอุ้มมันกลับบ้านซึ่งไม่ไกลมากแล้วมาเจอป้าอยู่ที่บ้าน
เราจึงบอกป้าว่า : “พามันไปหาหมอหน่อย”
ป้าเดินมาดูแล้วตอบว่า : “มันใกล้ตายแล้วไม่ต้องพาไป”
เราก็เถียง : “มันยังไม่ตายหนูอุ้มมา มันกระดิกตัวอยู่”
ป้า : “เดี๋ยวมันก็ตาย เอาค่ารักษาไว้กินดีกว่าไหม ไม่ใช่ถูกๆ นะหมาอะ”
      จนวันนี้เราทำงานแล้วมีเงินเราไม่เคยลืมวันนั้น ทุกอย่างที่ทำได้ตอนนี้เราทำให้หมาเราประกันเราก็ทำ เพียงหวังว่าชีวิตมันจะมีค่าเท่ากับคน หวังว่าถ้ามันจะตายก็ไม่ให้มันตายด้วยเหตุผลนี้

[narakwa]

 

[บินก]

มันก็มองได้สองอย่างนะ แต่เขาก็ไม่น่าถึงกับฆ่ามันเลย ถ้าเราเป็นลุงก็คงไปบอกกับเจ้าของหมาให้จัดการ เรื่องนี้จะโทษลุงข้างบ้านคนเดียวก็ไม่ได้ ต้องโทษ จขกท ด้วยที่ไม่ดูแลสุนัขตัวเอง จขกท รู้ว่าลุงเขาไม่ชอบ ทำไมไม่ขังหรือปิดรั้วบ้าน ปล่อยให้น้องเขาไปบ้านลุงทำไม หากคิดจะเลี้ยงสุนัข ก็ต้องรู้จักดูแลอย่าทำให้คนอื่นเดือดร้อนรำคาญ บ้านเราเองก็มีสุนัขอยู่ 10 ตัวเป็น ชิสุห์กับพุดเดิ้ล ตอนแรกๆ เราก็ปล่อยออกมา แต่เพื่อนบ้านบางคนเขาก็กลัวไปกัดเด็กๆ ทั้งที่หมาเรานะขี้เล่นจะตาย สุดท้ายก็ต้องปิดรั้ว ให้อยู่แต่ในบ้าน เพื่อความสบายใจของชุมชน และเราเองก็เคยเจอปัญหาหมาปากซอยที่ชอบวิ่งไล่เห่าคนเดิน แล้วเจ้าของเขาไม่ห้าม เราเองก็โดนมาหลายรอบ จนสุดท้ายโมโหจัด งัดไม้ไปไล่มันถึงในบ้านเลย พอเอาจริง เจ้าของก็หลบในบ้าน ไม่ออกมาพูด ตั้งแต่นั้นมา มันไม่กล้าวิ่งออกมาไล่เราอีกเลย แค่มุดมัวมาเห่า คนแถวนั้นโดนไล่กันทุกคน เด็กๆ นี่โดนไล่จนหกล้มกันทุกวัน จนสุดท้ายมันไปไล่ยาม แล้วยามเอารถจักรยานไปชน บีเอ็ม บ้านข้างๆ ต้องใช้ตังค์เขาเยอะ เจ้าของก็เลยเอามันไปไว้สวนแทน