ขออนุญาตก็อปมาตำไว้หนี้แฮ่มกำเต๊อะ ตั๋วหนามันอ่านยากเฮาเฮ้ย
คนแต่งก็หยังมาเก่งแต๊ว่าเนาะ ยินดีจ้าดนักเน้อตี้เอามาเผื่อกั๋นอ่าน
ปุ๊ดโธ ธัมมา อาวอาปี่น้อง ผ่อเต๊อะเครื่องหย้อง ของสาวสมัย
สายเดี่ยวเตี่ยวฟิต หยังมาอิดใจ ซ้อนมอเตอร์ไซค์ หุมนั่งตางปิ้น
ละขาละปุ๋ม หุมนุ่งเตี่ยวหิ้น ใส่เสื้อเอวลอย เขินต้อง
ย่างต๋ามถนน คนผ่องเซาะซ้อง พร่องบึนปากหื้น ตวงตาง
สะดืออี่น้อง เหมือนต้องหม้อขาง ฮ่องหลังอี่นาง เหมือนฮางหมูหน้อย
เอาเลซใส่แขน เอาแหวนใส่ก้อย เอาสีมาตา แต่งเล็บ
มือถือกระเป๋า ซาวด์เบ้าท์ฟังเทป เยียะเหมือวอกเต้น งัวอึน
คนเถ้าหันแล้ว ไคร่หัวบ่ขืน พร่องต่าวตึงยืน เหมือนป๋ะผีบ้า
หนุ่มสาวสมัย ใจ๋เขามากล้า บ่อายอาวอา ปี๋น้อง
พร่องเจ๋าะจีหู หม่าด๊อกมาก๊อง พร่องเสริมแต่งหย้อง ฮูดัง
จิ้นส้มหน่อไม้ น้ำปูผักปั๋ง ย้อนเสริมฮูดัง เลยกิ๋นบ่ได้
ผมแดงตี๋หยี เหมือนผีไฟไหม้ เอาสีมาตา แต่งย้อม
สเปรย์แดงขาว เขียวเทาพร่ำพร้อม ทรงผมป๊อบก้อม ยาวลอย
พร่องเยียะผมปุ๊ เหมือนกับขี้ฝอย ที่ป่ออุ้ยมอย จั๋กตอกมัดกล้า
เกือกตึดส้นสูง ย่างวำขว้ำหน้า ปุ๊ดโธ ธัมโม เหียเต๊อะ
เอาสีแต้มเขียน กิ้วต๋าดีเจ๊อะ เก้าแขนและข้างสะดือ
ทาปากเลอะเทอะ เหมือนกับผีสือ ผ่อเหมือนปืมปือ ดังควายแม่เถ้า
แหวกแขนแหวกขา เสื้อผ้าน้องเหน้า เป็นตาดีอาย เจ่นล้ำ
ขอวอนแก้ไข ไปเยียะแถมซ้ำ อั้นเหมือนก่างเถ้า ดอนโตน
แต่งตั๋วอย่างนั้น มันเหมือนผีโขน เหมือนวอกดอยโตน ไผ่บ่อวดอ้าง
แม่ยิงอิตถี บ่ถ้าดีหล้าง ใส่เสื้อบาง ๆ เตี่ยวฟิต
แต่งแบบล้านนา สง่ามมิดชิด ปกปิดส่วนอั้น ควรอาย
ฟังสารค่าวจ้อย สาวหน้อยตังหลาย หื้นฮู้จักอาย ปี๋น้องจาวบ้าน
หื้นฮักตั๋ว ฮู้กลั๋วฮู้หย้าน เว้นตางบ่ดี เต๊อะน้อง
ย้อนมันเหลือต๋า เลยมาขอร้อง เป็นสารค่าวสร้อย ซอใย
หวังเป็นข้อคิด สะกิดเตือนใจ๋ สาวล้านนาไทย สดใสเปล่งปล้อย
ฮักฮีตฮักฮอย เนอแม่สาวหน้อย อย่าหลงลืมลอย คว่างซัด
วันพระวันศิล กิ๋นตานที่วัด จ๋ำศิลแปดห้า ฟังธรรม
ลุงหนานของร้อง อย่าได้ถลำ หื้นจ๋ำเอากำ ลุงหนานเน้อเจ้า