To คนหน้าแก่
ความรัก คือ ชีวิต
Love is life.
..ทุกชีวิตในโลกล้วนมีความรักและหวงแหนชีวิตของตนเองและสิ่งที่ตนรัก เมื่อความรักถูกคุกคาม
ทั้งชีวิตย่อมยอมเสียสละได้ เพื่อสิ่งที่เรียกว่า"รัก"
..ไม่อยากให้สรรพชีวิตในโลกนี้ต้องพบกับความพรากจากและการสูญเสียเลย..เพราะว่า
..กลัวความเสียใจ..มาบั่นทอนชีวิตยังเหลืออยู่
กลัวทำใจไม่ได้..กับเหตุการณ์สะเทือนขวัญ
กลัวคำว่า "ลาก่อน"จะมาทำลายความรู้สึกดีๆต่อกัน
กลัวคำว่า ลาก่อน จะไม่มีโอกาสได้บอกคนที่เรารัก
กลัวจะไม่กล้าพูดคำว่า ลาก่อน ต่อหน้าคนที่เรารัก
กลัวคำว่าไม่มีใคร..ในเวลาที่มีมรสุมรุมเร้าชีวิต
กลัวคำว่าถูกลืม..จะไปติดอยู่ที่ป้ายโฆษณาของความเสียใจ
กลัวจะไม่มีผ้าซับน้ำตา้ที่ดีพอ
กลัวว่าความเหงาจะเฝ้าถามหาอยู่ทุกเช้าค่ำ
กลัวว่าเขาจะไปมีคนอื่น..เวลาที่เราไม่อยู่
กลัวว่าจะอยู่ตัวคนเดียวต่อไปไม่ได้..ชีวิตและจิตใจอยู่ได้เพราะมีเขา
กลัวคำว่า "คิดถึง"จะมาเยือนทุกค่ำคืนก่อนเข้านอน
กลัวว่าจะมีใครมานั่งแทนที่เรา..ในเวลาที่ำไม่ได้อยู่ด้วยกันแล้ว
กลัวคำว่า "เรา"จะเลือนหายไปจากความทรงจำ
สุดท้าย..
กลัวใจตัวเองจะลืมเลือนเขาไม่ได้
ความรัก คือ ความงดงาม
เป็นทั้งความสุขในบางเวลา..สุขจากการได้พบหน้าเมื่ออยู่ใกล้
เป็นทั้งความทุกข์ในบางขณะ..ทุกข์เพราะคิดถึงเมื่อห่างไกล
ถ้าคิดจะมี ความรัก อย่าไปกังวลกับความสุขและความทุกข์
ถ้ามีรักแล้ว มันสุขบ้างมันทุกข์บ้าง ก็เป็นสิ่งธรรมดา ไม่ควรไปยึดติดกับมัน
ความรัก คือ ความรัก
จุดเริ่มต้นของความรัก คือ บุปเพสันนิวาส
จุดกึ่งกลางของความรัก คือ ความสุข
จุดจบของความรัก คือ ความทุกข์
**ขอให้ความรักทุกสรรพชีวิตในโลกนี้จงเดินทางด้วยความสวัสดิภาพเิถิด**..บ่าวภูสวาง..
Love is life.
He lives for the people we love.
THANK YOU.
CR.บ่าวภูสวาง