สำหรับคนฟังคำเมืองไม่ออกนะคับ (บางคำไม่ทันจริงๆคับ เอาเท่าที่รู้ก่อนละกัน
)
(เสียงโทรศัพท์) คุณแม่ : ฮาโหล..ฮาโหล ได้ยินป่าว
น้องดาว : คะ ได้ยินคะ
คุณแม่ : วันเสาร์นี้กลับบ้านมาช่วยพ่อถอนต้นกล้า(ต้นข้าว)ด้วยนะ
น้องดาว : คะ ได้ค่ะ งั้นแค่นี้ก่อนนะคะ
คุณแม่ : OK น่ะ
้น้องดาว : โธ่! เบื่อแม่จริงๆเลย โอ้ย..กูละเหนื่อย(ประมาณว่า กูละเซ็ง)
(เพลง) ดิฉันเป็นลูกคนเล็ก จบม.6 มา จาก ร.ร.บ้านดอนไชย ชาวบ้ืานขายไร่ขายนา ส่งฉันเข้ามาเรียนมหาลัย มาเรียนอยู่ในตัวเมือง ราชภัฎเชียงรายที่ทันสมัย ฉันมันสวย ฉันมันเริ่ม ฉันมันเด่น คนมันสวยทำอะไรก็เด่น ก็เลยถูกพรีเซ้นต์ ให้เป็นดาวราชภัฏคะ (ชอบๆแหละ)....
เสาร์-อาทิตย์์ แม่เรียกน้องกลับนา ให้มาหาบต้นกล้า ทำนาทำไร่ ไปอยู่บนดอยไกลสื่อ ฉันบอกตรงๆว่ามันไม่ใช่ บนดอยขาดการพัฒนา มีแต่หมูป่า เห็ดเผาะ หน่อไม้ ชาวบ้านก็ไร้การศึกษา กินหลู่, กินส้า ที่ไม่ผ่านพาสเจอร์ไรซ์ แมงกุดจี่, แหนม, ลาบแย้, ห่อหมกสมองหมู อันนี้ชอบจริงๆ กินแม้แต่ตัวด้วงที่อยู่ในไม้ไผ่อ่ะ อึ้ย...กินเข้าไปได้ยังไงก็ไม่รู้...
หนุ่มๆ ดูแล้วไม่ได้เรื่อง กินเหล้าขาว, เหล้าโท จะว่าเป็น....
(อันนี้ฟังไม่ออกครับ) ก็ไม่ใช่ ไม่เหมือนหนุ่มราชภัฏ ใส่ฟันเหล็กดัด ทำหน้าตาใส เพลงซอฟังไม่เป็นจริงๆ ฉันฟังเป็นแต่ พี่เป๊ก,อ็อฟ,ไอซ์ ไปงานพ่อขุนปีนี้ จะไปดูพิธีร้องเพลงมากมาย มีแต่คนเมืองเรคคอร์ด,ตู่ ดารณี และเสมา เมืองเม็งราย เช้ย...เชย...
ถนนคนเดินตอนเย็น เซเว่น,บิ๊กซี ไม่มีที่บ้านดอนไชย มีแค่ตลาดนัดวัวควาย ขายหมู,ขายไก่,ขายตะกวด,ขายค่าง(ชะนี),ปลาไหล 2 ตัวยี่ิสิบไม่รู้ว่าเค้าซื้อได้ยังไง ไปเดินเล่นแถวตลาดบ้านดู่ต้องมาเดินอดสูที่ตลาดขายควาย คิดแล้วฉันอยากจะตาย คิดถึงราชภัฏเชียงรายตอนที่ฉันเรียนอยู่เป็นดาวราชภัฏเชียวนะคะ อยู่บนดอยสูงๆอย่างงี้ ฉันรับไม่ได้อ่ะ....
ไปดอยใส่รองเท้าส้นสูง ติดหล่มติดหลุม ฉันทนไม่ไหว ใส่กางเกงสั้นแค่คืบดำนาหาบกล้าหมูดอยหมูป่าจ้องน้ำลายไหล คุณแม่พานั่งรถขนผัก คอแทบจะหักกลับถึงบ้านเป็นไข้ อยู่ราชภัฏเป็นเชียร์ลีดเดอร์,เป็นหางเครื่องเป็นทั้งแดนซ์เซอร์ ให้มาหาบกล้า เหนื่อยนะ ฉันว่ามันไม่ใช่อ่ะ มันไม่ใช่ตัวตนที่แท้จริงของฉันอ่ะ...
แม่ขาหนูอยากกลับเชียงราย คิดถึงผู้ชายที่มหาลัย หนูเบื่อชีวิตบนดอยต้องมาเดินต้อยๆไล่วัวไล่ควาย หนูเบื่อชีวิตแบบนี้อยากไปจากที่นี่ตามฝันที่ตั้งไว้ อย่างหนูต้องอยู่ราชภัฏถึงจะถนัดเป็นดาวมหาลัย หนูเบื่อ,หนูเซ็ง,หนูหน่าย อยู่เฉยๆมันก็ยังจะหน่าย ทำยังไงก็ไม่สนุกสนาน จะหนีไปเชียงรายจะทำยังไงดีนะ..ชีวิตดาวมหาลัยอ่ะ...
(เสียงพ่อ) เฮ้ย...ไอ้ลูกชายเอ้ย..จะไปตายที่ไหนก็ไปซะ ให้ไปทำงานก็ไม่ทำงาน ให้ไปเรียนก็เรียนไม่จบ จะไปตายที่ไหนก็ไปซะไป๊...
(เสียงน้องดาว) โธ่...พ่ออ่ะ มาว่าหนูเป็นตุ๊ดอย่างงี้ได้ยังไง หนูเสียภาพพจน์ดาวราชภัฏหมดเลยน่ะ...มันไม่ใช่อ่ะ มันไม่ใช่ พ่ออ่ะ พ่อไม่เซ้นต์ซิทีฟ อ่อนไหวกับเรื่องแบบนี้เลยอ่ะ โอ้ย..เหนื่อยแล้วน่ะ...
(เสียงพ่อ) อย่ามาบ่นว่าเหนื่อยน่ะ งานการไม่ทำ เอาแต่นั่งแต่งหน้าทาปากอยู่นั่นแหละ..นิสัยยยยยยหรือนี่...
*****
ฟังทีไรก็ฮาทุกที*****
หน้าหลักเว็บไซต์
เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกให้ทันที..."
ผู้เขียน
