ของกิ๋นบ้านเฮา
ท่านลองดูผังการแต่งค่าวจากไฟล์ภาพนี้
และดูตัวอย่างที่พญาพรหมโวหารแต่ง
หวังว่าท่านจะแต่งค่าวได้เก่งขึ้นอีก มากๆ
มะโนเนือง ใจ๋เหลืองเหี่ยวม้วย เป้ดเปียงดั่งกล้วย บ่มไว้ในขุม
แดนแต่น้อง แม่บัวจี๋จุ๋ม เจ้าหัวคำจุม ต้อดตุมละข้า
ละเวเหหน เป้ดคนเมาบ้า เพื่อตั๋วนายมา ทิ้งละ
พี่ได้ยินเขา เล่าถ้อยวาต๊ะ ไขฟู่หื้อ หลายราย
อยู่มาจุมื้อ พร่ำคือตั๋วต๋าย อยู่เหนือดินดาย ซะล่างบ่หล้อน
เกิดมาเป๋นคน ทะรงทุกข์ข้อน ก่ป๋างคราวครา ครั้งนี้
เพราะว่านายเลา เจ้าหล๋บหลีกลี้ หนีพรากหน้า มาเมือง
มาละพี่ไว้ โศกไหม้หมองเหลือง เป้ดเปียงเฟือง น้องเหยืองเบื่อข้า
มาต้อดตุมจาย เรี่ยรายเหนือหญ้า แก๋มพสุธา ฝุ่นมุก
ฯลฯ
กันไผประสงค์ เก๋บมาอ่านไจ๊ เตี้ยงสนั่นใต้ ดินเฟือง
มะโนเนือง สุ๋ดเสี้ยงหนี้ เท่านี้สู่ดาฟัง ก่อนแลนายเหย
ต้องขออภัย การจัดวรรคไม่ค่อยจะตรงกัน
ผมเคยแปลต้นฉบับค่าวนางจม นี้จากต้นฉบับภาษาล้านนา
หากมีเวลาจะค้นหามาบอกกล่าวกัน คำแปลอาจไม่ตรงกับภาษาไทย
ที่ผมค้นคว้ามานำเสนอนี้