เชียงรายโฟกัสดอทคอม สังคมออนไลน์ของคนเชียงราย ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน
วันที่ 14 กันยายน 2025, 17:35:07
หน้าแรก ช่วยเหลือ เข้าสู่ระบบ สมัครสมาชิก



  • ข้อมูลหลักเว็บไซต์
  • เชียงรายวันนี้
  • ท่องเที่ยว-โพสรูป
  • ตลาดซื้อขายสินค้า
  • ธุรกิจบริการ
  • บอร์ดกลุ่มชมรม
  • อัพเดทกระทู้ล่าสุด
  • อื่นๆ

ประกาศ !! กรุณาอ่านเพื่อทำความเข้าใจ : https://forums.chiangraifocus.com/index.php?topic=1025412.0

+  เว็บบอร์ด เชียงรายโฟกัสดอทคอม สังคมออนไลน์ของคนเชียงราย
|-+  ศูนย์กลางข้อมูลเชียงราย
| |-+  ห้องนั่งเล่น
| | |-+  เรื่องมันมีอยู่ว่า
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
« หน้าที่แล้ว ต่อไป »
หน้า: [1] 2 พิมพ์
ผู้เขียน เรื่องมันมีอยู่ว่า  (อ่าน 2692 ครั้ง)
.nung.
ชั้นประถม
*
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 260


แบกวิชาไว้บนบ่า เบาที่สุดในโลก


« เมื่อ: วันที่ 23 ธันวาคม 2010, 14:42:39 »

ขำขัน
e mail
เรื่องมีอยู่ว่า ชายคนหนึ่งเพิ่งจะเข้าพักในโรงแรม
เค้าเห็นคอมพิวเตอร์เครื่องหนึ่งอยู่ในห้อง
จึงตัดสินใจส่ง e-mail ให้กับภรรยา แต่เขาดันพิมพ์
e-mail address ของภรรยาผิดไป
และได้ทำการส่ง e-mail นั้นไปโดยที่ไม่ได้เอะใจอะไรเลย!


ในขณะนั้น...ณ. ที่แห่งหนึ่งในฮัสตัน
แม่ม่ายคนหนึ่งเพิ่งจะกลับจากพิธีฝังศพสามี
เธอตัดสินใจเข้าไปตรวจดู e-mail
โดยหวังว่าจะมีข้อความแสดงความเสียใจจากญาติๆ
และเพื่อนฝูงส่งมาให้กำลังใจ หลังจากเธอได้อ่านข้อความแรกจบลง

เธอก็หมดสติ ล้มลงทันที


ลูกชายของเธอก็วิ่งเข้ามาในห้อง เห็นแม่นอนนิ่ง ตาค้างอยู่ที่พื้น
โดยได้จ้องมองไปที่จอคอมพิวเตอร์ ลูกชายได้เห็นข้อความเขียนไว้ว่า




To : ภรรยาที่รักของผม
Subject : ผมถึงเรียบร้อยแล้วน่ะ ไม่ต้องเป็นห่วง!
Date : 09 พ.ค 2007



ผมรู้ว่า คุณจะต้องแปลกใจเป็นอย่างมาก ที่ได้รับข่าวนี้
ที่นี่มีคอมพิวเตอร์ด้วยล่ะ! และพวกเราก็ได้รับอนุญาตให้ส่ง e-mail
ถึงคนที่เรารักได้หนึ่งคน ผมเพิ่งจะมาถึง และ Checked in เรียบร้อยแล้ว
ตอนนี้ทุกอย่างได้เตรียมพร้อมไว้หมดแล้วเพื่อรอต้อนรับคุณที่จะมาถึงในวัน พรุ่งนี้

รัก...คิดถึงเสมอ....รีบมาล่ะ.....พวกเรารออยู่น่ะ

ปล. ถ้าให้ผมรอคุณนานคุณยังไม่มาหาผมสักที คืนนี้ผมจะไปรับคุณเองล่ะนะ ที่รัก !!!!!!!!!!!!


คำตอบหน้าห่วง
หนูน้อยคนหนึ่งถามพ่อว่า "พ่อฮับ การเมืองคืออะไรฮับ"
คุณพ่อใจดีตอบว่า "พ่ออธิบายง่าย ๆ อย่าง นี้ดีกว่า คือ
พ่อเป็นคนหาเลี้ยงครอบครัว หนูต้องเรียกพ่อว่า ทุนนิยม
ส่วนแม่เป็นคนจัดการเรื่องเงิน ๆ ทอง ๆ ก็ต้องเรียกแม่ว่ารัฐบาล
เราสองคนมีหน้าที่ดูแลความต้องการของลูก เพราะฉะนั้น
เราจะเรียกลูกว่า ประชาชน
ส่วนพี่เลี้ยงของหนูเรามองว่าเธอเป็น ชนชั้นผู้ชั้นแรงงาน
สำหรับน้องชายของลูก เราจะเรียกเขาว่า อนาคต
เอาละ ลองเก็บไปคิดดูว่าหนูเข้าใจหรือเปล่า"

คืนนั้น
หนูน้อยเข้านอนพลางคิดถึงคำพูดของคนเป็นพ่อ
กลางดึกพ่อหนูได้ยินเสียงน้องร้องจ้า
ย่องเข้าไปดูเห็นอึกองโตเต็มผ้าอ้อม
พ่อหนูเดินไปห้องพ่อแม่ แต่กลับเจอมามี้นอนกรน คร่อกฟี้
เดินไปห้องพี่เลี้ยง ปรากฏว่าประตูติดล็อก เขย่ง มองในรูกุญแจ
ก็เห็นภาพบิดากำลังเล่นจ้ำจี้กับพี่เลี้ยง เข้าเต็มตา
หนูน้อยเลยล้มเลิกความพยายาม แล้วกลับไปนอนคลุมโปงตามเดิม

เช้าวันต่อมาหนูน้อย เดินไปหาพ่อบอกเสียงขรึมว่า
"พ่อครับ ตอนนี้ผมเข้าใจ คอนเซ็ปต์การเมืองแล้วละครับ"
"เหรอลูก ไหนบอกพ่อซิ ลูกคิดว่าการเมืองคืออะไร"
คุณพ่อตัวดีซักไซร้

คุณลูกตอบฉะฉาน "การเมืองก็เป็นเรื่องประมาณว่า
ขณะที่ทุนนิยมกำลังกดขี่ชนชั้นใช้แรงงาน
รัฐบาลก็หลับคุดคู้ไม่รู้ไม่เห็น
ด้านประชาชนก็ถูกละเลยไม่ได้รับความสนใจ
ส่วนอนาคตก็จมอยู่ในกองขี้ไงครับ"

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: วันที่ 23 ธันวาคม 2010, 16:17:09 โดย .nung. » IP : บันทึกการเข้า

ท่านเกียจตัวเองนักหรือ จึงได้เอาอย่างคนอื่นอยู่ร่ำไป
หากเดินตามรอยเท้าของคนอื่น ก็ไม่มีวันมีรอยเท้าเป็นของตัวเอง
.nung.
ชั้นประถม
*
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 260


แบกวิชาไว้บนบ่า เบาที่สุดในโลก


« ตอบ #1 เมื่อ: วันที่ 23 ธันวาคม 2010, 14:45:28 »

เธอแก่แล้วนะ

สมชายต้องการเอาใจแกมกระเซ้าสมศรีภรรยาด้วยการซื้อเค้กวันเกิดครบรอบปีที่ 35

เมื่อไปถึงร้านขนมเค้กชื่อดังก็สั่งให้จัดเค้กขนาดสามปอนด์พร้อมให้เขียนคำอวยพรลงบนหน้าเค้ก

สมชาย: ช่วยเขียนคำว่า “เธอแก่แล้วนะ” และคำว่า“แต่ก็วิเศษมาก”

พนักงานขาย: พี่จะให้จัดตัวเขียนยังไงคะ

สมชาย: ช่วยเขียนคำว่า “เธอแก่แล้วนะ” ตรงข้างบน

แล้วก็ “แต่ก็วิเศษมาก” ตรงข้างล่าง

เมื่อถึงวันเกิดของภรรยาสุดที่รัก สมชายก็จัดการเอาขนมเค้กที่เตรียมไว้ส่งให้ทันที
เมื่อสมศรีเปิดกล่องเค้กท่ามกลางบรรดาแขกไฮโซฯ ไฮซ้อฯ ที่มางานทั้งหลาย
ก็เกิดอาการหน้าแดงก่ำด้วยความโกรธระคนความอายทำให้สมชายเกิดความงงเป็นอันมาก
จึงได้มองดูที่เค้กซึ่งมีคำอวยพรของตนเขียนไว้ว่า

“เธอแก่แล้วนะ ตรงข้างบน”
“แต่ก็วิเศษมาก ตรงข้างล่าง”


 
IP : บันทึกการเข้า

ท่านเกียจตัวเองนักหรือ จึงได้เอาอย่างคนอื่นอยู่ร่ำไป
หากเดินตามรอยเท้าของคนอื่น ก็ไม่มีวันมีรอยเท้าเป็นของตัวเอง
.nung.
ชั้นประถม
*
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 260


แบกวิชาไว้บนบ่า เบาที่สุดในโลก


« ตอบ #2 เมื่อ: วันที่ 23 ธันวาคม 2010, 15:04:39 »

หญิงสาวนั่งรอขึ้นเครื่องที่สนามบินจึงอ่านหนังสือรอ
ขณะนั้นชายหนุ่มผ่านมาจึงแค่อยากจะทักทายตามนิสัย
ชายหนุ่ม ..หวัดดีครับนั่งรอรัยเหรอครับ
เหตุเกิดที่สนามบิน

หญิงสาว .. รอขึ้นเครื่องน่ะค่ะ
ชายหนุ่ม.. ชอบอ่านหนังสือหรอครับ แล้วอ่านเรื่องรัยอยู่เอ่ย
หญิงสาว.. อ๋อ อ่านเกี่ยวกับเรื่องเพศศึกษาน่ะค่ะ
ชายหน่ม .. แล้วในหนังสือเค้าบอกว่าไงอ่ะคับ
หญิงสาว .. เค้าบอกว่า คนอินเดียจะใหญ่และยาว คนลาวจะแข็งทั้งดุ้น
คนญี่ปุ่นจะโครตรอึดน่ะค่ะ .........เอ่อแล้วคุณล่ะคะ ชื่ออะไร
ชายหนุ่ม ...ผมชื่อ.. ท้าวคำปัน รามาซิง ยาโมโต ครับ
หญิงสาว .... XXXXXXXXX
บะน๊อยเมืองเหนือ
IP : บันทึกการเข้า

ท่านเกียจตัวเองนักหรือ จึงได้เอาอย่างคนอื่นอยู่ร่ำไป
หากเดินตามรอยเท้าของคนอื่น ก็ไม่มีวันมีรอยเท้าเป็นของตัวเอง
.nung.
ชั้นประถม
*
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 260


แบกวิชาไว้บนบ่า เบาที่สุดในโลก


« ตอบ #3 เมื่อ: วันที่ 23 ธันวาคม 2010, 15:12:20 »

ประกาศจาก นครวาติกัน
เนื่องในเทศการขอบคุณพระเจ้า
ข้าพเจ้านายกรัฐมนตรีนครวาติกัน ขอออกมาให้ความรู้แก่ประชาชนว่า การที่ผู้หญิงไปพัวพันกับผู้ชายสองต่อสอง
แล้วตะโกนออกมาว่า โอ้! พระเจ้า! โอ้! พระเจ้า! (Oh! My god!) นั้น ไม่ถือเป็นการสวดมนต์
IP : บันทึกการเข้า

ท่านเกียจตัวเองนักหรือ จึงได้เอาอย่างคนอื่นอยู่ร่ำไป
หากเดินตามรอยเท้าของคนอื่น ก็ไม่มีวันมีรอยเท้าเป็นของตัวเอง
Maenongbaitoey
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #4 เมื่อ: วันที่ 23 ธันวาคม 2010, 15:18:33 »

 ยิ้มกว้างๆ ยิ้มกว้างๆ ยิ้มกว้างๆ
IP : บันทึกการเข้า
.nung.
ชั้นประถม
*
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 260


แบกวิชาไว้บนบ่า เบาที่สุดในโลก


« ตอบ #5 เมื่อ: วันที่ 23 ธันวาคม 2010, 15:23:01 »

แอบดู

ซินดี้ไปโรงเรียนวันแรก เด็กชายคนหนึ่งบอกจะให้เงินเธอ 5 เหรียญ ถ้าเธอปีนเสาธงให้เขาดู ซินดี้ตกลง ซินดี้กลับไปเล่าให้แม่ฟัง "อย่าไปทำอีกนะซินดี้ เจ้าเด็กนั่นมันหลอกดูกางเกงใน" แม่บอก
วันรุ่งขึ้น เด็กชายมาบอกให้ซินดี้ปีนเสาธงอีกโดยเพิ่มเงินให้เป็น 10 เหรียญ ซินดี้ตกลง ซินดี้กลับไปเล่าให้แม่ฟัง
"บอกแล้วไงว่าเจ้าเด็กนั่นมันหลอกดูกางเกงใน วันหลังอย่าทำอีกนะ"

แม่ดุ ซินดี้รู้สึกตัวว่าโดนหลอกอีกแล้ว วันต่อมาเมื่อซินดี้ไปโรงเรียน เด็กชายคนเดิมพยายามชวนให้ซินดี้ปีนเสาธง แต่ซินดี้ไม่ยอมเพราะเธอจำคำสอนของแม่ขึ้นใจ แต่ในที่สุดซินดี้ก็ยอมเพราะเด็กชายให้เงินถึง 50 เหรียญ แม่เริ่มโกรธ

"แม่บอกแล้วไง ว่าเจ้านั่นมันหลอกดูกางเกงใน"
ซินดี้ยิ้มกริ่ม
"หนูรู้ทันแล้วค่ะ หนูเลยถอดกางเกงในออกก่อนปีนเสาธงแล้ว"
IP : บันทึกการเข้า

ท่านเกียจตัวเองนักหรือ จึงได้เอาอย่างคนอื่นอยู่ร่ำไป
หากเดินตามรอยเท้าของคนอื่น ก็ไม่มีวันมีรอยเท้าเป็นของตัวเอง
.nung.
ชั้นประถม
*
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 260


แบกวิชาไว้บนบ่า เบาที่สุดในโลก


« ตอบ #6 เมื่อ: วันที่ 23 ธันวาคม 2010, 15:27:45 »

ลูกสาว

ครอบครัวหนึ่งมีลูกสาว 3 คน แม่จึงจัดงานแต่งงานให้ลูกสาวทั้ง3คนพร้อมกัน พอเข้าห้องหอด้วยความเป็นหวงจึงแอบฟังขณะที่ลูกสาวกับลูกเขยอยู่ด้วยกัน

ห้องพี่คนโตได้ยินเสียงตบมือ แปะแปะแปะแปะแปะแปะแปะแปะแปะแปะแปะแปะแปะ
ห้องคนกลางได้ยินแต่ลูกสาวพูดว่า ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ
ห้องคนเล็กไม่ได้ยินอะไรเลย

รุ่งเช้า
แม่:ทําไมเมื่อคืนได้ยินแต่เสียงตบมือละ
คนโต:ก็แม่สอนว่าถ้าจะชื่นชมใครให้ตบมือนี่คะ

แม่:ทําไมเมื่อคืนได้ยินแต่เสียงขอบคุณละ
คนกลาง:ก็แม่สอนว่าใครทําอะไรให้เราพอใจให้พูดว่าขอบคุณนี่คะ

แม่:แล้วทําไมห้องของลูกถึงเงียบอยู่ห้องเดียว
คนเล็ก:ก็แม่สอนว่าถ้ามีอะไรอยู่ในปากห้ามพูดเดียวมันจะสำลัก!!!


IP : บันทึกการเข้า

ท่านเกียจตัวเองนักหรือ จึงได้เอาอย่างคนอื่นอยู่ร่ำไป
หากเดินตามรอยเท้าของคนอื่น ก็ไม่มีวันมีรอยเท้าเป็นของตัวเอง
Kungking
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #7 เมื่อ: วันที่ 23 ธันวาคม 2010, 16:02:22 »

เริ่ด ยิ้มเท่ห์
IP : บันทึกการเข้า
.nung.
ชั้นประถม
*
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 260


แบกวิชาไว้บนบ่า เบาที่สุดในโลก


« ตอบ #8 เมื่อ: วันที่ 23 ธันวาคม 2010, 16:04:54 »

บ้านคนรวย

เพื่อน : นายจะดื่มอะไร ?
น้ำผลไม้ โซดา ชา โกโก้ ช็อคโกแลตหรือกาแฟ ?
ป๋ม : ขอชาแล้วกัน
เพื่อน : เอาซีลอน หรือชาสมุนไพร หรือเอาบุช ?
ผสมน้ำผึ้งดีมั้ยหรือเอาชาเย็น หรือชาเขียว ?
ป๋ม : เอาซีลอน ^^
เพื่อน : เอาแบบไหนเหรอ ใส่นมหรือไม่ใส่ ?
ป๋ม : ใส่นมด้วยแล้วกัน
เพื่อน : เอานมแพะ นมอูฐ หรือนมวัว ?
ป๋ม : นมวัวดีกว่า . . .
เพื่อน : เอานมจากวัวฟรีซแลนด์หรือวัวแอฟริกาดี ?
ป๋ม : เอ่อ... ไม่ต้องใส่นมก็ได้ !
เพื่อน : อยากได้หวานแบบไหนล่ะ ใส่น้ำตาลหรือว่าน้ำผึ้ง ?
ป๋ม : น้ำตาลดีกว่า . . .
เพื่อน : น้ำตาลบีทหรือน้ำตาลอ้อย ?
ป๋ม : น้ำตาลอ้อย
เพื่อน : เอาแบบขาว หรือแดง หรือว่าเหลือง ?
ป๋ม : ... นายลืมเรื่องชานี่ซะเถอะ.... T^T" ขอน้ำสักแก้วก็พอว่ะ !
เพื่อน : จะเอาน้ำแร่หรือน้ำกลั่น ?
ป๋ม : น้ำแร่
เพื่อน : เอาแต่งรสด้วยมั้ย? หรือว่าไม่ ?
ป๋ม : กรูหิวน้ำจะตายอยู่แล้วโว้ยยยยย....... !!!
เพื่อน : ? ? ? ก็แค่ถาม.....
เพื่อน : แล้วจะใส่แก้วทรงไหนดีล่ะ แก้วใส ขุ่น / ทรงยุโรปทรงไทย หรือ ทรงแขกดี ?
ป๋ม : เอ่อ...ที่มัน ใส่น้ำแล้วไม่รั่วก็ได้นะจะดีมากถ้ามีน้ำแข็งด้วย !
เพื่อน : อ่า เอาน้ำแข็งแบบไหนดี ทุบละเอียดหรือก้อนกลม ( ยูนิค ) ?
ป๋ม : กลมๆละกัน...
เพื่อน : เอาแบบใหญ่ๆ หรือ เล็กๆดีล่ะ ?
ป๋ม : =_=" เอาว่า... ใส่น้ำแล้วมันเย็นอ่ะ !
เพื่อน : จานรองแก้วล่ะ เอาเป็นไม้ หรือ สแตนเลสดี ?
ป๋ม : สแตนเลส
เพื่อน : กลมๆ หรือ สี่เหลี่ยม ?
ป๋ม : เดี๋ยวกรูไปกินน้ำที่บ้าน เดี๋ยวมา....... ( เวง.... อยากจะชกซัก 1 ที )
เพื่อน : เราผิดอาราย......... -_-"
IP : บันทึกการเข้า

ท่านเกียจตัวเองนักหรือ จึงได้เอาอย่างคนอื่นอยู่ร่ำไป
หากเดินตามรอยเท้าของคนอื่น ก็ไม่มีวันมีรอยเท้าเป็นของตัวเอง
.nung.
ชั้นประถม
*
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 260


แบกวิชาไว้บนบ่า เบาที่สุดในโลก


« ตอบ #9 เมื่อ: วันที่ 23 ธันวาคม 2010, 16:12:36 »

เรื่องของใส้กรอก

จะเกิดอะไรขึ้น ถ้าหญิงไทยชาวบ้านซึ่งเรียนจบแค่ป.4 คนนึง ต้องมาพบรักและแต่งงานกับชาวต่างชาติ และก็ต้องย้ายถิ่นฐานไปอยู่ถึงเมืองผู้ดีกับสามีสุดที่รัก

วันหนึ่งหญิงสาวต้องการไปจ่ายตลาด และก็ได้ของมามากมาย เหลือแต่ขาหมู
....... เมื่อไปถึงร้านขายหมูก็ส่งภาษากับเจ้าของร้านกันอยู่พักใหญ่
แต่ก็ไม่เป็นผลสำเร็จ ทันใดนั้นด้วยความคิดอันฉับไว...........
หญิงสาวก็ถกกระโปรงขึ้นชี้ต้นขาให้พ่อค้าดู
พ่อค้าก็ตรัสรู้โดยทันใดว่าสาวเจ้าต้องการขาหมู

วันนั้นหญิงสาวก็ได้ขาหมูกลับบ้านสมใจ.
..........วันถัดมา หญิงสาวต้องการที่ซื้อเนื้อหมูตรงส่วนอก
พอไปถึงร้านขายหมูก็ไม่พูดพร่ำทำเพลงให้เสียเวลา.
.........ปลดกระดุมเสื้อ 1 เม็ด พร้อมกับชี้ไปที่เนินอกของตน
พ่อค้าเห็นดังนั้นก็พยักหน้าหงึกๆ พร้อมกับหยิบเนื้อส่วนอกขึ้นมาหั่นให้เธอทันที

วันนี้เธออยากที่จะซื้อไส้กรอกสัก 2 กิโล......
......แต่วันนี้เธอพาสามีมาด้วย คุณคิดว่าเธอจะทำอย่างไร?
v

v

v

v

v

v

v


v

v

v

v

v
.....
.......
เฮ้ย!!!!!คุณคิดอะไรของคุณน่ะ
................
................

ที่เธอพาสามีมาด้วยก็เพราะสามีเธอพูดภาษาอังกฤษได้น่ะสิ
ไม่เห็นจะยากเลย คุณน่ะคิดไปถึงไหนน่ะ.............รู้นะ
IP : บันทึกการเข้า

ท่านเกียจตัวเองนักหรือ จึงได้เอาอย่างคนอื่นอยู่ร่ำไป
หากเดินตามรอยเท้าของคนอื่น ก็ไม่มีวันมีรอยเท้าเป็นของตัวเอง
bm farm
หัวหมู่ทะลวงฟัน
ผู้ดูแลบอร์ด
แฟนพันธ์แท้
*
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 9,576


canon eos


« ตอบ #10 เมื่อ: วันที่ 23 ธันวาคม 2010, 16:26:15 »

 ยิงฟันยิ้ม ยิงฟันยิ้ม...หึหึ
IP : บันทึกการเข้า

ยิ้มกว้างๆ .....อ่านกฏ,กติกาการใช้งานเวบบอร์ดด้วยครับ.....
.nung.
ชั้นประถม
*
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 260


แบกวิชาไว้บนบ่า เบาที่สุดในโลก


« ตอบ #11 เมื่อ: วันที่ 23 ธันวาคม 2010, 17:30:13 »

สารภาพผิด

เด็กหญิงอายุ 16 เข้าไปสารภาพผิดกับหลวงพ่อ

"หลวงพ่อขา เมื่อวานนี้หนูพูดไม่สุภาพค่ะ หนูเรียกผู้ชายคนหนึ่งว่าไอ้สาระเลว"

"ทำไมหนูถึงพูดจาแบบนั้นล่ะ" หลวงพ่อถาม

"เขาจับมือหนูโดยไม่ได้ขออนุญาตค่ะ" สาวน้อยตอบ

"อย่างนี้เหรอ" หลวงพ่อจับมือสาวน้อย "ใช่ค่ะ หลวงพ่อ"

"เรื่องแค่นี้ไม่น่าถึงกับต้องด่าเขานี่" หลวงพ่อพูด

"เขาจับหน้าอกด้วย หลวงพ่อ"

"อย่างนี้เหรอ" หลวงพ่อเอามือจับหน้าอกเธอ

"ใช่ค่ะ หลวงพ่อ"

"ก็ยังไม่มีเหตุผลพอที่จะด่าเขานะ" หลวงพ่อออกความเห็น

"เขาถอดเสื้อผ้าหนู" สาวน้อยเล่าต่อ

"อย่างนี้เหรอ" หลวงพ่อหัวงูถอดเสื้อผ้าเธอออก

"ใช่ค่ะ หลวงพ่อ"

"ชักจะมากไปหน่อย แต่หนูก็ยังไม่ควรว่าเขานะ" หลวงพ่อพูด

"เขาเสียบของเขา เข้ามาในของหนู"

"อย่างนี้เหรอ" หลวงพ่อเสียบของหลวงพ่อ เข้าไปในของหล่อน

"ใช่ค่ะ หลวงพ่อ" สาวน้อยตอบเสียงสั่น

"เธอก็ไม่ควรด่าเขาเป็นไอ้สาระเลวอยู่นั่นแหละ" หลวงพ่อพูด

"แต่หลวงพ่อคะ" เธอแย้ง "เขาเป็นเอดส์นะคะ"

"ไ อ้ ส า ร ะ เ ล ว " หลวงพ่อคำราม
 
IP : บันทึกการเข้า

ท่านเกียจตัวเองนักหรือ จึงได้เอาอย่างคนอื่นอยู่ร่ำไป
หากเดินตามรอยเท้าของคนอื่น ก็ไม่มีวันมีรอยเท้าเป็นของตัวเอง
.nung.
ชั้นประถม
*
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 260


แบกวิชาไว้บนบ่า เบาที่สุดในโลก


« ตอบ #12 เมื่อ: วันที่ 23 ธันวาคม 2010, 18:03:22 »

อย่ารีบร้อนนู๋

บนเครื่องการบินไทยหลังจากที่กัปตันพูดแสดงความขอบคุณผู้โดยสารเรียบร้อยแล้ว
ปรากฏว่ากัปตันลืมปิดไมค์ แล้วก็เผลอคุยกับเพื่อนร่วมงานว่า เดี๋ยวจะไปอื้บแอร์สักหน่อย แต่จะไปขี้ก่อน
แอร์สาวคนหนื่งได้ยินก็รีบวิ่งจะไปปิดไมค์ แต่เผอิญสะดุดหกล้มเสียก่อน
คุณป้าที่นั่งอยู่ใกล้ๆจึงพูดขื้นว่า

หนูไม่ต้องรีบหรอก กัปตันเค้าบอกว่าจะไปขี้ก่อน. …….
IP : บันทึกการเข้า

ท่านเกียจตัวเองนักหรือ จึงได้เอาอย่างคนอื่นอยู่ร่ำไป
หากเดินตามรอยเท้าของคนอื่น ก็ไม่มีวันมีรอยเท้าเป็นของตัวเอง
.nung.
ชั้นประถม
*
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 260


แบกวิชาไว้บนบ่า เบาที่สุดในโลก


« ตอบ #13 เมื่อ: วันที่ 23 ธันวาคม 2010, 18:17:11 »

" ลองมาอ่านเรื่องดีๆกันมั้ง "

ชายหนุ่มคนหนึ่งมีชีวิตที่เรียกได้ว่าสมบูรณ์แบบ
หน้าตาหล่อเหลา มีการศึกษาสูง
มีงานการที่มั่นคง มีความก้าวหน้าในอนาคต
มีคนรักใคร่รอบข้าง เรียกว่าใครเห็นใครรู้เป็นต้องอิจฉา

วันหนึ่งชีวิตที่สมบูรณ์แบบของชายคนนี้ยิ่งสุดยอด
สมบูรณ์แบบมากขึ้น เมื่อพี่ของเขายอมควักเงินก้อนโต
ซื้อรถสปอร์ตคนงามเป็นของขวัญให้กับน้องชาย

ไม่ต้องบอกว่าเจ้าตัวจะยินดีปรีดาแค่ไหน
เพราะรถสปอร์ตสุดหรูคันนี้ ชายหนุ่มนายนี้ฝันอยากได้
เป็นเจ้าของมาตลอดชีวิต

เมื่อความฝันเป็นจริง
สิ่งที่ชายหนุ่มคิดทำอย่างแรกคือ ขับเจ้ารถสปอร์ตตระเวน
ไปตามที่ต่างๆให้สมอยาก
ใจหนึ่งต้องการทดสอบแรงม้าที่ซ่อนตัวอยู่ในห้องเครื่อง
ว่าจะมีเรี่ยวแรงเต็มกำลังแค่ไหน อีกใจก็แน่นอนว่า
ใครที่มีรถสวยแรงขนาดนี้ คงไม่บ้าเก็บเอาไว้ดูตามลำพัง
ที่โรงรถในบ้าน

ขับโฉบเฉี่ยวไปมาสักพัก ก็ถึงเวลาพักทั้งเครื่องและคน
ชายหนุ่มจัดแจงจอดรถข้างถนน ระหว่างกำลังพักผ่อนอิริยาบถ
เขาเห็นเด็กคนหนึ่งเดินลูบๆคลำๆรอบรถคันงาม
ด้วยกิริยาท่าทีชื่นชอบรถสปอร์ตอย่างเห็นได้ชัด

ชายหนุ่มรู้สึกภาคภูมิใจในการเป็นเจ้าของ
สิ่งที่หลายต่อหลายคนใฝ่ฝัน เขาเดินยืดอกมาที่รถ
พร้อมพูดจาทักทายเด็กคนนั้นด้วยน้ำเสียงมั่นใจ
ดั่งขุนศึกผู้ชนะสงคราม

"ระวังหน่อยน้อง เดี๋ยวเป็นรอย" เขาบอก
เด็กคนนั้นมองไปยังชายหนุ่มเจ้าของเสียง
ก่อนจะพูดตอบ "รถของพี่เหรอ สุดยอดจริงๆ"

"แน่นอน" เขาตอบ
"พี่ซื้อมาราคาเท่าไหร่" เด็กคนเดิมถาม
"คนอื่นอาจต้องควักสตางค์ซื้อเอง
แต่พี่ไม่ต้อง เพราะพี่ชายพี่ซื้อให้เป็นของขวัญ"
"โอ้โห! ดีจัง ผมอยาก...."

เด็กคนเดิมพูดตะกุกตะกักชะงักในตอนท้าย
ชายหนุ่มคิดในใจว่า เด็กคนนี้คงไม่กล้าพูดต่อ
เพราะที่เด็กอยากจะพูดแต่ยั้งปากยั้งคำไว้นั้น
คงต้องการบอกว่าอิจฉาตัวเขาเอง
อยากจะเป็นอย่างเขาบ้าง

...มีพี่ที่แสนดีซื้อรถสุดหรูให้เป็นของขวัญ...
แต่สิ่งที่ชายหนุ่มคิดกลับผิดถนัด

"โอ้โห ดีจัง ผมอยาก....เป็นอย่างพี่ชายของพี่จัง"
เด็กคนนั้นพูด "ผมจะได้ซื้อรถให้น้องชายผมนั่งบ้าง"
ชายหนุ่มถึงกับอึ้ง ในสังคมทุกวันนี้
ที่ใครๆตั้งหน้าตั้งตาแต่จะรับ หรือบางคนไม่ยอมรอ
ใช้กำลังความได้เปรียบแย่งชิงของคนอื่นมาเป็นของตัวเอง
แต่เด็กคนนี้กลับคิดสวนทางใครๆ
...เขาอยากเป็นผู้ให้ มากกว่าเป็นผู้รับ...

.... ชายหนุ่มมองเด็กด้วยความรู้สึกทึ่งและพูดออกมาทันทีว่า

"อยากนั่งรถเล่นกับฉันไหม"
"ครับ อยากมากเลย"

หลังจากขับรถเล่นอยู่พักหนึ่ง
เด็กชายหันมาพูดด้วยดวงตาวาวแวว

"คุณจะกรุณาขับรถไปหน้าบ้านผมได้ไหมครับ"
ชายหนุ่มยิ้มน้อยๆ
เขาคิดว่าเขารู้ดีว่าเด็กหนุ่มต้องการอะไร
เขาคงต้องการให้เพื่อนบ้านเห็นว่าเขาได้นั่งรถคันโตกลับบ้าน
แต่ชายหนุ่มคิดผิดอีกแล้ว

"คุณจอดตรงบันไดนั่นล่ะครับ" เขาวิ่งขึ้นบันได
จากนั้นสักครู่จึงกลับมาแต่เขาไม่ได้วิ่ง
เขาอุ้มน้องตัวเล็กๆที่ขาพิการมาด้วย
และวางน้องลงที่บันไดล่าง กอดไว้และชี้ไปที่รถ

"นั่นไง บัดดี้ รถคันที่พี่เล่าให้ฟัง
พี่ชายของเขาซื้อให้เป็นของขวัญ
เขาไม่ต้องเสียตังค์เลย สักวันหนึ่งพี่จะซื้อให้น้องบ้าง
น้องจะได้ดูของสวยๆงามๆด้วยตาของน้องเองเหมือนที่พี่เคยเล่าให้ฟัง"

ชายหนุ่มลงจากรถ แล้วอุ้มเด็กน้อยขึ้นรถ
พี่ชายปีนตามขึ้นมานั่งใกล้และแล้วทั้งสามก็เริ่มออกเดินทาง

ชายหนุ่มรู้แล้วว่า "ความสุขจากการให้" หมายถึงอะไร

" สังคมจะน่าอยู่ถ้าผู้ให้มากกว่าผู้รับ "
IP : บันทึกการเข้า

ท่านเกียจตัวเองนักหรือ จึงได้เอาอย่างคนอื่นอยู่ร่ำไป
หากเดินตามรอยเท้าของคนอื่น ก็ไม่มีวันมีรอยเท้าเป็นของตัวเอง
ละอ่อนโบราณ
ระดับ :ป.โท
****
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 4,468



« ตอบ #14 เมื่อ: วันที่ 23 ธันวาคม 2010, 18:23:49 »

" ลองมาอ่านเรื่องดีๆกันมั้ง "

ชายหนุ่มคนหนึ่งมีชีวิตที่เรียกได้ว่าสมบูรณ์แบบ
หน้าตาหล่อเหลา มีการศึกษาสูง
มีงานการที่มั่นคง มีความก้าวหน้าในอนาคต
มีคนรักใคร่รอบข้าง เรียกว่าใครเห็นใครรู้เป็นต้องอิจฉา

วันหนึ่งชีวิตที่สมบูรณ์แบบของชายคนนี้ยิ่งสุดยอด
สมบูรณ์แบบมากขึ้น เมื่อพี่ของเขายอมควักเงินก้อนโต
ซื้อรถสปอร์ตคนงามเป็นของขวัญให้กับน้องชาย

ไม่ต้องบอกว่าเจ้าตัวจะยินดีปรีดาแค่ไหน
เพราะรถสปอร์ตสุดหรูคันนี้ ชายหนุ่มนายนี้ฝันอยากได้
เป็นเจ้าของมาตลอดชีวิต

เมื่อความฝันเป็นจริง
สิ่งที่ชายหนุ่มคิดทำอย่างแรกคือ ขับเจ้ารถสปอร์ตตระเวน
ไปตามที่ต่างๆให้สมอยาก
ใจหนึ่งต้องการทดสอบแรงม้าที่ซ่อนตัวอยู่ในห้องเครื่อง
ว่าจะมีเรี่ยวแรงเต็มกำลังแค่ไหน อีกใจก็แน่นอนว่า
ใครที่มีรถสวยแรงขนาดนี้ คงไม่บ้าเก็บเอาไว้ดูตามลำพัง
ที่โรงรถในบ้าน

ขับโฉบเฉี่ยวไปมาสักพัก ก็ถึงเวลาพักทั้งเครื่องและคน
ชายหนุ่มจัดแจงจอดรถข้างถนน ระหว่างกำลังพักผ่อนอิริยาบถ
เขาเห็นเด็กคนหนึ่งเดินลูบๆคลำๆรอบรถคันงาม
ด้วยกิริยาท่าทีชื่นชอบรถสปอร์ตอย่างเห็นได้ชัด

ชายหนุ่มรู้สึกภาคภูมิใจในการเป็นเจ้าของ
สิ่งที่หลายต่อหลายคนใฝ่ฝัน เขาเดินยืดอกมาที่รถ
พร้อมพูดจาทักทายเด็กคนนั้นด้วยน้ำเสียงมั่นใจ
ดั่งขุนศึกผู้ชนะสงคราม

"ระวังหน่อยน้อง เดี๋ยวเป็นรอย" เขาบอก
เด็กคนนั้นมองไปยังชายหนุ่มเจ้าของเสียง
ก่อนจะพูดตอบ "รถของพี่เหรอ สุดยอดจริงๆ"

"แน่นอน" เขาตอบ
"พี่ซื้อมาราคาเท่าไหร่" เด็กคนเดิมถาม
"คนอื่นอาจต้องควักสตางค์ซื้อเอง
แต่พี่ไม่ต้อง เพราะพี่ชายพี่ซื้อให้เป็นของขวัญ"
"โอ้โห! ดีจัง ผมอยาก...."

เด็กคนเดิมพูดตะกุกตะกักชะงักในตอนท้าย
ชายหนุ่มคิดในใจว่า เด็กคนนี้คงไม่กล้าพูดต่อ
เพราะที่เด็กอยากจะพูดแต่ยั้งปากยั้งคำไว้นั้น
คงต้องการบอกว่าอิจฉาตัวเขาเอง
อยากจะเป็นอย่างเขาบ้าง

...มีพี่ที่แสนดีซื้อรถสุดหรูให้เป็นของขวัญ...
แต่สิ่งที่ชายหนุ่มคิดกลับผิดถนัด

"โอ้โห ดีจัง ผมอยาก....เป็นอย่างพี่ชายของพี่จัง"
เด็กคนนั้นพูด "ผมจะได้ซื้อรถให้น้องชายผมนั่งบ้าง"
ชายหนุ่มถึงกับอึ้ง ในสังคมทุกวันนี้
ที่ใครๆตั้งหน้าตั้งตาแต่จะรับ หรือบางคนไม่ยอมรอ
ใช้กำลังความได้เปรียบแย่งชิงของคนอื่นมาเป็นของตัวเอง
แต่เด็กคนนี้กลับคิดสวนทางใครๆ
...เขาอยากเป็นผู้ให้ มากกว่าเป็นผู้รับ...

.... ชายหนุ่มมองเด็กด้วยความรู้สึกทึ่งและพูดออกมาทันทีว่า

"อยากนั่งรถเล่นกับฉันไหม"
"ครับ อยากมากเลย"

หลังจากขับรถเล่นอยู่พักหนึ่ง
เด็กชายหันมาพูดด้วยดวงตาวาวแวว

"คุณจะกรุณาขับรถไปหน้าบ้านผมได้ไหมครับ"
ชายหนุ่มยิ้มน้อยๆ
เขาคิดว่าเขารู้ดีว่าเด็กหนุ่มต้องการอะไร
เขาคงต้องการให้เพื่อนบ้านเห็นว่าเขาได้นั่งรถคันโตกลับบ้าน
แต่ชายหนุ่มคิดผิดอีกแล้ว

"คุณจอดตรงบันไดนั่นล่ะครับ" เขาวิ่งขึ้นบันได
จากนั้นสักครู่จึงกลับมาแต่เขาไม่ได้วิ่ง
เขาอุ้มน้องตัวเล็กๆที่ขาพิการมาด้วย
และวางน้องลงที่บันไดล่าง กอดไว้และชี้ไปที่รถ

"นั่นไง บัดดี้ รถคันที่พี่เล่าให้ฟัง
พี่ชายของเขาซื้อให้เป็นของขวัญ
เขาไม่ต้องเสียตังค์เลย สักวันหนึ่งพี่จะซื้อให้น้องบ้าง
น้องจะได้ดูของสวยๆงามๆด้วยตาของน้องเองเหมือนที่พี่เคยเล่าให้ฟัง"

ชายหนุ่มลงจากรถ แล้วอุ้มเด็กน้อยขึ้นรถ
พี่ชายปีนตามขึ้นมานั่งใกล้และแล้วทั้งสามก็เริ่มออกเดินทาง

ชายหนุ่มรู้แล้วว่า "ความสุขจากการให้" หมายถึงอะไร

" สังคมจะน่าอยู่ถ้าผู้ให้มากกว่าผู้รับ "

คะแนนมีเท่าไหร่เทให้หมดเลย
ขอบคุณเจ้าของกระทู้จริงๆ.....
IP : บันทึกการเข้า

..............
.nung.
ชั้นประถม
*
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 260


แบกวิชาไว้บนบ่า เบาที่สุดในโลก


« ตอบ #15 เมื่อ: วันที่ 23 ธันวาคม 2010, 18:25:53 »

คะแนนมีเท่าไหร่เทให้หมดเลย
ขอบคุณเจ้าของกระทู้จริงๆ.....
:oยินดีครับ   ผมจะหามาลงอีก ยิ้มเท่ห์ ยิ้มกว้างๆ
IP : บันทึกการเข้า

ท่านเกียจตัวเองนักหรือ จึงได้เอาอย่างคนอื่นอยู่ร่ำไป
หากเดินตามรอยเท้าของคนอื่น ก็ไม่มีวันมีรอยเท้าเป็นของตัวเอง
Blacky
—————————
ระดับ ป.ตรี
***
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,160


—‘ ฅ น ติ ด ดิ น ’—


« ตอบ #16 เมื่อ: วันที่ 23 ธันวาคม 2010, 20:11:49 »

" ลองมาอ่านเรื่องดีๆกันมั้ง "

ชายหนุ่มคนหนึ่งมีชีวิตที่เรียกได้ว่าสมบูรณ์แบบ
หน้าตาหล่อเหลา มีการศึกษาสูง
มีงานการที่มั่นคง มีความก้าวหน้าในอนาคต
มีคนรักใคร่รอบข้าง เรียกว่าใครเห็นใครรู้เป็นต้องอิจฉา

วันหนึ่งชีวิตที่สมบูรณ์แบบของชายคนนี้ยิ่งสุดยอด
สมบูรณ์แบบมากขึ้น เมื่อพี่ของเขายอมควักเงินก้อนโต
ซื้อรถสปอร์ตคนงามเป็นของขวัญให้กับน้องชาย

ไม่ต้องบอกว่าเจ้าตัวจะยินดีปรีดาแค่ไหน
เพราะรถสปอร์ตสุดหรูคันนี้ ชายหนุ่มนายนี้ฝันอยากได้
เป็นเจ้าของมาตลอดชีวิต

เมื่อความฝันเป็นจริง
สิ่งที่ชายหนุ่มคิดทำอย่างแรกคือ ขับเจ้ารถสปอร์ตตระเวน
ไปตามที่ต่างๆให้สมอยาก
ใจหนึ่งต้องการทดสอบแรงม้าที่ซ่อนตัวอยู่ในห้องเครื่อง
ว่าจะมีเรี่ยวแรงเต็มกำลังแค่ไหน อีกใจก็แน่นอนว่า
ใครที่มีรถสวยแรงขนาดนี้ คงไม่บ้าเก็บเอาไว้ดูตามลำพัง
ที่โรงรถในบ้าน

ขับโฉบเฉี่ยวไปมาสักพัก ก็ถึงเวลาพักทั้งเครื่องและคน
ชายหนุ่มจัดแจงจอดรถข้างถนน ระหว่างกำลังพักผ่อนอิริยาบถ
เขาเห็นเด็กคนหนึ่งเดินลูบๆคลำๆรอบรถคันงาม
ด้วยกิริยาท่าทีชื่นชอบรถสปอร์ตอย่างเห็นได้ชัด

ชายหนุ่มรู้สึกภาคภูมิใจในการเป็นเจ้าของ
สิ่งที่หลายต่อหลายคนใฝ่ฝัน เขาเดินยืดอกมาที่รถ
พร้อมพูดจาทักทายเด็กคนนั้นด้วยน้ำเสียงมั่นใจ
ดั่งขุนศึกผู้ชนะสงคราม

"ระวังหน่อยน้อง เดี๋ยวเป็นรอย" เขาบอก
เด็กคนนั้นมองไปยังชายหนุ่มเจ้าของเสียง
ก่อนจะพูดตอบ "รถของพี่เหรอ สุดยอดจริงๆ"

"แน่นอน" เขาตอบ
"พี่ซื้อมาราคาเท่าไหร่" เด็กคนเดิมถาม
"คนอื่นอาจต้องควักสตางค์ซื้อเอง
แต่พี่ไม่ต้อง เพราะพี่ชายพี่ซื้อให้เป็นของขวัญ"
"โอ้โห! ดีจัง ผมอยาก...."

เด็กคนเดิมพูดตะกุกตะกักชะงักในตอนท้าย
ชายหนุ่มคิดในใจว่า เด็กคนนี้คงไม่กล้าพูดต่อ
เพราะที่เด็กอยากจะพูดแต่ยั้งปากยั้งคำไว้นั้น
คงต้องการบอกว่าอิจฉาตัวเขาเอง
อยากจะเป็นอย่างเขาบ้าง

...มีพี่ที่แสนดีซื้อรถสุดหรูให้เป็นของขวัญ...
แต่สิ่งที่ชายหนุ่มคิดกลับผิดถนัด

"โอ้โห ดีจัง ผมอยาก....เป็นอย่างพี่ชายของพี่จัง"
เด็กคนนั้นพูด "ผมจะได้ซื้อรถให้น้องชายผมนั่งบ้าง"
ชายหนุ่มถึงกับอึ้ง ในสังคมทุกวันนี้
ที่ใครๆตั้งหน้าตั้งตาแต่จะรับ หรือบางคนไม่ยอมรอ
ใช้กำลังความได้เปรียบแย่งชิงของคนอื่นมาเป็นของตัวเอง
แต่เด็กคนนี้กลับคิดสวนทางใครๆ
...เขาอยากเป็นผู้ให้ มากกว่าเป็นผู้รับ...

.... ชายหนุ่มมองเด็กด้วยความรู้สึกทึ่งและพูดออกมาทันทีว่า

"อยากนั่งรถเล่นกับฉันไหม"
"ครับ อยากมากเลย"

หลังจากขับรถเล่นอยู่พักหนึ่ง
เด็กชายหันมาพูดด้วยดวงตาวาวแวว

"คุณจะกรุณาขับรถไปหน้าบ้านผมได้ไหมครับ"
ชายหนุ่มยิ้มน้อยๆ
เขาคิดว่าเขารู้ดีว่าเด็กหนุ่มต้องการอะไร
เขาคงต้องการให้เพื่อนบ้านเห็นว่าเขาได้นั่งรถคันโตกลับบ้าน
แต่ชายหนุ่มคิดผิดอีกแล้ว

"คุณจอดตรงบันไดนั่นล่ะครับ" เขาวิ่งขึ้นบันได
จากนั้นสักครู่จึงกลับมาแต่เขาไม่ได้วิ่ง
เขาอุ้มน้องตัวเล็กๆที่ขาพิการมาด้วย
และวางน้องลงที่บันไดล่าง กอดไว้และชี้ไปที่รถ

"นั่นไง บัดดี้ รถคันที่พี่เล่าให้ฟัง
พี่ชายของเขาซื้อให้เป็นของขวัญ
เขาไม่ต้องเสียตังค์เลย สักวันหนึ่งพี่จะซื้อให้น้องบ้าง
น้องจะได้ดูของสวยๆงามๆด้วยตาของน้องเองเหมือนที่พี่เคยเล่าให้ฟัง"

ชายหนุ่มลงจากรถ แล้วอุ้มเด็กน้อยขึ้นรถ
พี่ชายปีนตามขึ้นมานั่งใกล้และแล้วทั้งสามก็เริ่มออกเดินทาง

ชายหนุ่มรู้แล้วว่า "ความสุขจากการให้" หมายถึงอะไร

" สังคมจะน่าอยู่ถ้าผู้ให้มากกว่าผู้รับ "

คะแนนมีเท่าไหร่เทให้หมดเลย
ขอบคุณเจ้าของกระทู้จริงๆ.....

ขอให้อีกคนนึงละกันครับ

เรื่องเท่าที่อ่านมาเรื่องนี้ดีที่สุดแล้วครับ
IP : บันทึกการเข้า

.nung.
ชั้นประถม
*
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 260


แบกวิชาไว้บนบ่า เบาที่สุดในโลก


« ตอบ #17 เมื่อ: วันที่ 24 ธันวาคม 2010, 09:47:01 »

ร้านขายยาอัจฉริยะ


คลายเครียดให้กับวันทำงาน
ชายหนุ่มคนหนึ่ง บ่นกับเพื่อนว่า

' อั๊วรู้สึกเจ็บข้อศอกอย่างรุนแรง
สงสัยจะ ต้องไปหาหมอล่ะ '

' เฮ้ยไม่ต้อง มีร้านขายยาคอมพิวเตอร์ร้านนึง
มีเครื่อง อัจฉริยะ ถูกกว่า เร็วกว่าไปหาหมอเยอะง่าย ๆ
แค่เอาตัวอย่างปัสสาวะใส่ไปในเครื่อง
คอมพิวเตอร์จะวินิจฉัย และให้คำแนะนำออกมาเสร็จ
แค่ร้อยเดียว ' เพื่อนรัก บอก

ชายหนุ่มคิดในใจ ว่าลองดูก้อไม่เสียหายอะไรว่าแล้ว
ก็ฉี่ใส่กระป๋องแล้วตรงไปร้านขายยาที่ว่า พอเจอเครื่อง
ก็จัดการเทปัสสาวะเข้าเครื่องหยอดเหรียญ
กดปุ่ม
ซักครู่ เครื่องเริ่มส่งเสียงทำงาน
ไฟกระพริบแล้วพิมพ์กระดาษรายงานผลออกมา

' คุณเป็นโรคเอ็นข้อศอกอักเสบ ให้เอาข้อศอกแช่น้ำอุ่นบ่อย ๆ
หลีกเลี่ยงการทำงานหนัก จะดีขึ้นภายในสองสัปดาห์ '

เย็นวันนั้น
ขณะที่นั่งคิดทึ่งในความก้าวหน้า ของเทคโนโลยีปัจจุบันเค้า
นึกสงสัยว่า คอมพิวเตอร์ จะตอบมั่ว ๆ ไปเรื่อยหรือป่าว

คิดได้ดังนั้น เค้าจัดการทดสอบทันที โดยการเอาน้ำก๊อกที่บ้านผสม
กับอุจจาระของหมาที่เลี้ยงไว้ และ ปัสสาวะของภรรยา และ ลูกสาว

ปิดท้ายด้วยการช่วยตัวเอง เอาน้ำอสุจิเติมลงไป จัดการเขย่าให้เข้ากัน
แล้วตรงกลับไปที่ร้านเก่า

หลังจากหยอดเหรียญ เครื่องก็ทำงานและพิมพ์รายงานออกมา

' น้ำก๊อกบ้านนายกระด้างเกินไป ควรติดตั้งเครื่องกรองน้ำกระด้าง '

' หมานายมีพยาธิ ควรให้มันกินยาฆ่าพยาธิ '

' ลูกสาวนายติดยา ควรพาเธอเข้ารับการฟื้นฟูบำบัด '

' เมียนายตั้งครรภ์ 6 สัปดาห์ แต่ไม่ใช่ลูกนาย ควรจะปรึกษาทนายความ '

' และสุดท้าย ถ้านายยังไม่เลิกช่วยตัวเองด้วยมือบ่อย ๆ เอ็นข้อศอกอักเสบ
ของนายไม่มีวันหายแน่ '
IP : บันทึกการเข้า

ท่านเกียจตัวเองนักหรือ จึงได้เอาอย่างคนอื่นอยู่ร่ำไป
หากเดินตามรอยเท้าของคนอื่น ก็ไม่มีวันมีรอยเท้าเป็นของตัวเอง
.nung.
ชั้นประถม
*
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 260


แบกวิชาไว้บนบ่า เบาที่สุดในโลก


« ตอบ #18 เมื่อ: วันที่ 24 ธันวาคม 2010, 10:42:01 »

น้องเมีย

ผมกับแฟนคบกันมาได้ปีกว่าแล้ว
และเราตัดสินใจที่จะแต่งงานกัน
พ่อแม่ของผม คอยช่วยเหลือเราในทุก ๆ ทาง
เพื่อนๆ ก็ล้วนแต่ให้กำลังใจ
ส่วนแฟนของผมน่ะเหรอ?
เธอเป็นความฝันของผมเลยล่ะ
แต่มันมีอยู่ อย่างนึง
ที่รบกวนจิตใจผมเหลือเกิน
ให้ตายเถอะ
สิ่งเดียวสิ่ง นั้นก็คือ
น้องสาวของแฟนผมนั่นเอง
เธออายุ 21 ปี
และชอบนุ่งมินิสเกิร์ตฟิตเปรี๊ยะ
ตัวสั้นจู๋
เวลาที่เธอเข้า มาใกล้ ๆ ผม
เธอมักจะชอบก้มตัว
ให้ผมได้แอบเห็นกางเกงในของเธอทุกที
ผมรู้ว่าเธอจงใจ
เพราะไม่เคยเห็นเธอทำอย่างนี้กับใคร เลย
มีอยู่วันนึง น้องสาวแฟนผม ก็โทรมาหาผม
และขอให้ผมไปช่วยเช็คการ์ดแต่งงานที่ บ้าน
พอผมไปถึง จึงได้รู้ว่า
เธออยู่บ้านคนเดียว
เธอกระซิบที่ ข้างหูผม ว่า
อีกไม่นานผมก็จะแต่งงานกับพี่สาวของ เธอแล้ว
เธอเองมีความรู้สึก
และความต้องการ บางอย่างที่เธอเอาชนะมันไม่ได้
และเธอไม่ต้อง การจะเอาชนะความรู้สึกนั้นด้วย
เธอบอกว่าเธออยากจะมีอะไรกับผม
แค่ครั้งเดียวเท่านั้น
ก่อนที่ผมจะแต่ง งานและใช้ชีวิตร่วมกับพี่สาวเธอ
ผมช็อคไปเลย พูดอะไรไม่ออกแม้แต่คำเดียว
เธอบอกว่า
เธอจะขึ้นไปรอ ข้างบนห้องนอน
ถ้าผมอยากจะให้มันเป็นไปอย่างที่เธอ ว่า
ก็ให้ตามเธอขึ้นไป
ผมนิ่งอึ้งไปหมด
และมองเธอก้าวขึ้นบันได้ไป
พอเธอขึ้นไปถึงขั้นบนสุด
เธอก็ถอดกางเกง ชั้นในออกแล้วโยนมันลงมาข้างหน้าผม

ในวินาทีนั้นเอง ผมลุกขึ้นยืน...
และรีบเปิดประตูบ้านออกไป
เดินตรงไปที่รถ ทันที
สิ่งที่ผมพบ คือ
ว่าที่พ่อตาของผมกำลังยืนอยู่ข้างนอก บ้าน
ดวงตาของเขาเอ่อ ล้นไปด้วยน้ำตา
เขาเข้ามาสวมกอดผม
และพูดว่า

"พวกเราดีใจ เหลือเกินที่คุณผ่านการทดสอบเล็กน้อยครั้ งนี้มาได้
เราคงหาผู้ชาย ที่ดีกว่านี้ให้ลูกสาวของเราไม่ได้อีกแ ล้วล่ะ
ยินดีต้อนรับสู่ ครอบครัวของเรา"
IP : บันทึกการเข้า

ท่านเกียจตัวเองนักหรือ จึงได้เอาอย่างคนอื่นอยู่ร่ำไป
หากเดินตามรอยเท้าของคนอื่น ก็ไม่มีวันมีรอยเท้าเป็นของตัวเอง
.nung.
ชั้นประถม
*
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 260


แบกวิชาไว้บนบ่า เบาที่สุดในโลก


« ตอบ #19 เมื่อ: วันที่ 25 ธันวาคม 2010, 08:18:31 »

 ยิ้มกว้างๆ ยิ้มกว้างๆ ยิ้มกว้างๆ
IP : บันทึกการเข้า

ท่านเกียจตัวเองนักหรือ จึงได้เอาอย่างคนอื่นอยู่ร่ำไป
หากเดินตามรอยเท้าของคนอื่น ก็ไม่มีวันมีรอยเท้าเป็นของตัวเอง
หน้า: [1] 2 พิมพ์ 
« หน้าที่แล้ว ต่อไป »
กระโดดไป:  


เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

 
เรื่องที่น่าสนใจ
 

ข้อความที่ท่านได้อ่านบนกระดานข่าวแห่งนี้ เกิดขึ้นจากการเขียนโดยสาธารณชน และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเว็บไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย
และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ ผู้อ่านจึงต้องใช้วิจารณญาณในการกลั่นกรองด้วยตัวเอง และถ้าท่านพบเห็นข้อความใดๆ ที่ขัดต่อกฎหมาย และศีลธรรม พาดพิง ละเมิดสิทธิบุคคอื่น ต้องการแจ้งลบ
กรุณาส่งลิงค์มาที่
เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกให้ทันที..."

Powered by MySQL Powered by PHP Powered by SMF 1.1.21 | SMF © 2013, Simple Machines
www.chiangraifocus.com

Valid XHTML 1.0! Valid CSS!