อ่อ คำตอบง่ายๆครับ อาการนี้มักจะเป็นเฉพาะพวกมือใหม่ครับ ถ้ามือเก่าหรือทำจนเป็นปกติแล้ว และเข้าใจธรรมชาติของมนุตย์และสังคมแล้ว เขาก็จะเฉยๆ และเปลี่ยนเป็น อนิจจังแทนครับ ซึ่งอาจจะมีเมตตาช่วยแนะนำอย่างเรียบๆง่ายมากกว่า ไม่อิงคำพระมาก หรือบาลีให้มึน หรือไม่ก็วางเฉยไปเลยกับสภาวะที่ไม่ควรยุ่งหรือไม่มีอารมณ์ เรียกว่า อุเบกขามาแบบธรรมชาติ อิอิ (มนุตย์มีกรรมเป็นของตนเอง , หรือ มนุตย์ย่อมเป็นไปตามกรรม)
บางท่านอินมากหน่อย หรือพูดให้เข้าใจแบบบ้านๆคือ เห่อธรรมะมากหน่อย เพราะมักเห็นเป็นของใหม่ ของดี และถูกต้อง ก็มักเป็นเรื่องธรรมดา ที่อยากอวด หรือพูดให้เห็นชอบตาม แต่จิตลึกๆนั้นเขาเมตตาครับ ซึ่งอยากให้ท่านๆได้รับสิ่งดีๆและวิเศษด้วย แต่วิธีอาจไม่ค่อยถูกใจผู้ฟัง หรือผู้เห็นเป็นต้น
อาการเหล่านี้ ผมเรียก ธรรมะริซึ่ม ครับ 5555+
อาการนี้มีทางแก้ ทางเยียวยา หรือประถมพยาบาล ซึ่งสามารถปรึกษาเป็นการส่วนตัวได้ครับ
เพราะอาการนี้เคยเป็นมาแล้ว ถึงขั้นอยากจะใส่ชุดขาวมันทุกวันเลย 5555+ (เข้าขั้นจะบ้ามั่งครับ 55+ พูดแล้วขำ)
สนใจและขอแนะนำหาสมาชิคเฝ้าห้องหรือหัวห้องธรรมะส่วนตัวใน การีน่า
http://www.chiangraifocus.com/forums/index.php?topic=490480.0