เรื่องแบบนี้ใครไม่เจอกับตัวเอง ก็คงจะพูดให้เข้าใจยาก
"การรักเดียวใจเดียวไม่ได้เป็นการประกันว่าเราจะไม่ถูกทิ้ง" ก็ในเมื่อเขาไม่เห็นคุณค่าของเราก็ช่างเขาเถอะอาจจะต้องเจ็บปวดกับการถูกทิ้ง.....ก็ต้องใช้เวลารักษาแผลนานหน่อย ยิ่งถ้าเราคาดหวังไว้มากละก้อ..เชื่อเถอะครับ เวลาเท่านั้นที่จะช่วยคุณได้
ดูเหมือนว่าน้องรู้สึกแปลกใจกับการถูกทอดทิ้ง ทั้งที่รักเดียวใจเดียว และจริงใจกับความรัก
การรักเดียวใจเดียวไม่ได้เป็นการประกันว่า เราจะไม่ถูกทิ้งครับ ผมคิดว่าหลายเรื่องราวเกี่ยวกับความรัก ไม่มีเหตุผลนักหรอกครับ...
สิ่งสำคัญคือ เมื่อเราให้คุณค่ากับความจริงใจ และความซื่อสัตย์ในความรัก สิ่งนี้ก็มีคุณค่าอยู่ในตัวของมันเองอยู่แล้วครับ และเมื่อเรารู้สึกว่า เราถูกทิ้ง... เราคงรู้สึกเจ็บปวด เศร้า เสียใจอย่างมาก เราคงต้องการการเยียวยา ดูแลหัวใจของเรา การแสดงความเสียใจกับสิ่งที่เราไม่ได้รับ การแสดงความเสียใจกับคุณค่าความจริงใจ ความซื่อสัตย์ในความรักที่เราไม่ได้รับ... ก็ช่วยให้เราเยียวยาจิตใจของเราได้ ถ้าเราต้องการความจริงใจ ความซื่อสัตย์ในความรัก เราคงไม่ได้รับจากคนที่เราเห็นได้ชัดว่า “เขาให้เราไม่ได้” ซึ่งอาจเป็นเพราะเขาไม่มีสิ่งนี้ หรือเขาอาจขาดสิ่งนี้... เขาจึงให้ไม่ได้...
การติดยึดกับบุคคลคนนี้ หรือบุคคลใดบุคคลหนึ่งว่าเขาจะมาให้ความจริงใจ ความซื่อสัตย์กับเรานั้น จะทำให้เราเจ็บปวด หรือเกิดความรุนแรงต่อกัน หรือต่อตัวเราเองได้
การกลับมาดูแลรักษาชีวิตจิตใจของเราเอง... และซาบซึ้งกับความรักของคนที่รักเราอีกมากมายจะช่วยให้เราค่อยฟื้นกายใจของเรา จนเราสามารถดูแลคนอื่น ดูแลคนรอบข้างได้... ถึงวันนั้นเราจะมีความสุขกับการให้ มีความสุขกับการทำประโยชน์ให้กับคนอื่นครับ สู้ๆๆ คริคริ
หน้าหลักเว็บไซต์
เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกให้ทันที..."
ผู้เขียน
