นี่คือทั้งหมดของเปียงยางที่นักท่องเที่ยวทั่วๆ ไปจะไม่ได้เห็นภาพนี้ เมื่อถามไกด์ถึงบ้านเก่าๆ ที่มีอยู่มากมาย ไกด์ตอบว่าคนพวกนั้นไม่ยอมย้ายออกไป และขออยู่ที่เดิม


ในสถานที่บรรจุศพผู้นำ คุณต้องเอาเสื้อเข้าในกางเกงและทำท่าขึงขัง และวางทุกอย่างยกเว้นแว่นตาดำไว้ที่ทางเข้า คุณต้องเดินผ่านเครื่อง X-ray (ซึ่งไม่มีใครบอกคุณ) และมีเหตุผลบางอย่างที่สถานที่นี่ติด Wi Fi Router

มันเป็นความสนุกสนานอย่างหนึ่งที่เกาหลีทั้งสองฝั่งจะมอบให้คุณ นั้นคือการพาไปเยี่ยมชมชายแดน สังเกตุดูสิว่าถนนในระบบทุนนิยมนั้นมีสภาพดี แต่ในระบบคอมมิวนิสต์นี่สภาพแย่มาก

หมู่บ้าน ปัน มุน จอม หมู่บ้านนี้มีเส้นแบ่งระหว่างเกาหลีเหนือและใต้พาดผ่าน ถือเป็นพื้นที่ที่มีการเผชิญหน้ากันมากที่สุดในโลก ทหารแต่ละฝ่ายจะยืนคุมเข้มในฝั่งของตน ทหารเกาหลีเหนือจะยืนหันหน้าเข้าหากันอย่างนี้ นัยว่าเพื่อจับตาซึ่งกันและกันไม่ให้คนหนึ่งกระโดดหนีไปแดนเกาหลีใต้

ถนนนั้นเตรียมไว้แล้วสำหรับรับมือการบุก บล็อกสี่เหลี่ยมคอนกรีตนั้นจะถูกดันลงมาเพื่อสกัดกั้นรถถัง พวกเขาสร้างมันไว้บนถนนทุกเส้นในรัศมี 50 กม.จากชายแดน



ชายหาดในเกาหลีเหนือนั้นถูกล้อมด้วยรั้วไฟฟ้าซึ่งป้องกันชาวเกาหลีเหนือว่ายน้ำหนี แน่นอนว่าห้ามถ่ายภาพ

ชาวเกาหลีเหนือมักภูมิใจที่จะอวดสิ่งของที่ยึดได้มากศัตรู อย่างเช่นเรืออเมริกันที่ชื่อ Pueblo


ตึกนี้ที่มีแอร์ติดอยู่ทุกห้องในขณะที่ที่อื่นไม่มีเลย ไกด์บอกว่าห้ามถ่ายอีกตามเคย แสดงให้เห็นว่านี่ไม่ใช่บ้านธรรมดา นักวิทยาศาสตร์หรือคนระดับสำคัญอาจจะอยู่ที่นี่ก็ได้ (ความไม่เท่าเทียมมีทุกที่ แม้ในระบอบคอมมิวนิสต์)
นี่คือโฆษณาสินค้าเพียงชิ้นเดียวที่นี่ ซึ่งก็คือโฆษณารถซึ่งร่วมกันสร้างกับเกาหลีใต้
