ฉันเอง (ภาษาภิรมย์ 1)

[watthanasit]

         

    ฉันเอง

รู้ว่าเธอเคยเหมือนฉัน  แต่สายเกินแก้ที่จะให้ฉันเหมือนเธอ

น้ำหอมที่ปรุงแต่งเธอ  เธอเผลอคิดว่าเป็นน้ำทิพย์ที่คอยหยิบยื่นความหอมซึ้งแห่งจิตใจ

เธอเองรู้ไหมว่า  ทำไมจึงต้องเสาะหารสกลิ่นไอใหม่มิมีวันหยุด  หรือเธอบูชาว่ามันอภิมหาต้องการสำหรับใจ  จึงแสวงหาใหม่ร่ำไปมิมีวันหยุด

เธอเคยคิดบ้างไหม  กลิ่นหอมจรุงใจที่ผ่านมา  มีบ้างไหมที่เธอชื่นชม  และพออกพอใจจะหยุดแค่มัน  มองแล้วว่าเธอไม่มี  ลองทบทวนให้หลายรอบ  ตอบฉันที... จริงไหม

นี่คงมิอาจอธิบายเธอได้  และมิอาจจะเหนี่ยวรั้งเธอแม้เศษเสี้ยวธุลี
 
ฉันขอกระซิบแผ่วเบา  เผื่อสะกดใจเธอได้บ้างว่า  "ฉันยังยินดี และชื่นชมกับกลิ่นรสเก่าเก่า  ที่ฉันเคยสัมผัส  ฉันวิจารณญาณว่า มันคือกลิ่นน้ำทิพย์คอยชะโลมใจให้ฉันมีความสุขที่แท้จริง"

ประทีป  วัฒนสิทธิ์
กันยายน 2556

[chate]

มาได้ใดนิ

[naylex]

ต้องการให้ใครอ่านครับ
ดูหยิ่งยโสเอาการ
สำนวนดูถูกดูหมิ่นให้ผู้อ่านรู้สึกต่ำต้อยกว่า

ขอเฉลยสักนิดสิครับว่า
"กลิ่นรสเก่าเก่า" คืออะไร
"ความสุขที่แท้จริง" คืออะไร

แต่ชื่นชมในภาษากวี สวยงามดี ทำให้เกิดความสะเทือนใจ ครับ

ปล.
หากนี้เป็นแค่เรื่องส่วนตัว ท่าน จขกท เพียงต้องการสื่อสารให้เฉพาะบุคคล
ผมต้องขออภัย

[>:l!ne-po!nt:<]

         

    ฉันเอง

รู้ว่าเธอเคยเหมือนฉัน  แต่สายเกินแก้ที่จะให้ฉันเหมือนเธอ

น้ำหอมที่ปรุงแต่งเธอ  เธอเผลอคิดว่าเป็นน้ำทิพย์ที่คอยหยิบยื่นความหอมซึ้งแห่งจิตใจ

เธอเองรู้ไหมว่า  ทำไมจึงต้องเสาะหารสกลิ่นไอใหม่มิมีวันหยุด  หรือเธอบูชาว่ามันอภิมหาต้องการสำหรับใจ  จึงแสวงหาใหม่ร่ำไปมิมีวันหยุด

เธอเคยคิดบ้างไหม  กลิ่นหอมจรุงใจที่ผ่านมา  มีบ้างไหมที่เธอชื่นชม  และพออกพอใจจะหยุดแค่มัน  มองแล้วว่าเธอไม่มี  ลองทบทวนให้หลายรอบ  ตอบฉันที... จริงไหม

นี่คงมิอาจอธิบายเธอได้  และมิอาจจะเหนี่ยวรั้งเธอแม้เศษเสี้ยวธุลี
 
ฉันขอกระซิบแผ่วเบา  เผื่อสะกดใจเธอได้บ้างว่า  "ฉันยังยินดี และชื่นชมกับกลิ่นรสเก่าเก่า  ที่ฉันเคยสัมผัส  ฉันวิจารณญาณว่า มันคือกลิ่นน้ำทิพย์คอยชะโลมใจให้ฉันมีความสุขที่แท้จริง"

ประทีป  วัฒนสิทธิ์
กันยายน 2556

[STORYKCTC]

ยอดนักกวี สงสัยมาจากเรื่องจริง เป็นกำลังใจให้ครับ _/\_