เชิญเซียนจริง สิงห์แท้ รบกวนช่วยเช็คพระให้หน่อยครับ

[พ่อค้าวานิช]

มีคนบอกว่า พระของผมหน่ะเก๊ อย่าไปดูมันเลย
ของไม่แท้หรอก ของท่าพระจันทร์เอามาลง
เลยอยากให้เซียนจริง สิงห์แท้เชียงรายโฟกัส
ช่วยดูพระองค์นี้ให้หน่อยว่าเป็นไงบ้าง
วิจารณ์ได้เต็มที่เลยครับ

[หนุ่ย เชียงใหม่]

ของดูหลังด้วยครับ 

[inthapong]

เก๊หรือแท้ก็ศรัทธาครับ

[peterpae]

ถ้าให้ดี ต้องถ่ายขอบข้าง ใต้ฐาณ และด้านด้านหลัง เพื่อให้สดวกต่อการพิจารณาครับ

[onlyyou2009]

รูปต้องชัด ทั้งหน้าและหลัง + ด้านข้าง ด้านก้นฐาน  ถึงจะพิจราณา ได้นะคับ  ให้ทางร้านถ่ายรูปแล้วมาลงใหม่ก็ได้คับ 

[พ่อค้าวานิช]

ภาพด้านหลังครับ
ส่วนอื่นๆแกะไม่ได้เพราะเลี่ยมทองไปแล้ว แต่บอกได้ว่าฐานบางเรียบ จั่วด้านบนไม่กระดก
อันนี้ด้านหลังครับ

[พ่อค้าวานิช]

ตอนอยู่ปัตตานีผู้ใหญ่ท่านนึงเคยบอกว่า พระรุ่นนี้ดูแค่หน้าก่ะหลังก็รู้แล้ว
ถ้าคนนั้นเซียนจริง แต่ก็อย่างว่าหล่ะครับ ตอนนี้ของแบบว่างานฝีมือออกมาเยอะ
พลาดกันเยอะ ขนาดสนามประกวดต่างจังหวัดพลาดมาแล้ว
สุดท้ายพอเช็คที่สถาบันที่เขารับรอง(ไม่เปิดเผยชื่อ)จริงๆปรากฏว่าวรรณของผิวไม่ผ่าน
นิดส์เดียวเองครับ องค์นี้ก็ดันเข้ากรอบซะด้วยแล้วสิ

[peterpae]

 

[พ่อค้าวานิช]

จริงครับ...ผมจะบอกแต่แรกแต่ยังเกรงใจหรือคิดว่าอาจเป็นเพราะแสงจาการถ่าย..เพราะผิวออกโซนแดงๆ คล้ายถูกแช่หรือทาประเภทกำมะถันทำให้ปฎิกิริยากับผิวออกมาเป็นวรรณะนั้น ซึ่งต่างกับผิวที่เก่าโดยธรรมชาตฺิของโลหะประเภททองผสม ซึ่งมีส่วนผสมหลักที่เป็นทองเหลืองกับทองแดง...อันนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวนะครับ...ท่านอื่นมีความคิดเห็นอย่างไรก็แบ่งความรู้กันครับ พวกเราจะได้ปลอดภัยจากของปลอม..ได้พระแท้มาใช้กัน แต่อย่างที่ว่าพระหลวงปู่เก๊ก็ศักดิ์สิทธ์ครับ เพราะแรงศรัทธาของเราที่ยึดมั่นต่อหลวงปู่นั่นเอง

คุณpeterpae
โลหะผสมที่ทำหลวงปู่ทวดปี ๐๕ ไม่ทราบพอจะบอกได้ไหมว่าเขาผสมแบบไหน แล้วผสมกี่รอบ และออกมาเป็นอะไรบ้าง ไม่จำเป็นต้องไล่วรรณะหรอกนะครับ แต่สารประเภทกรดหรือด่างเอามาแช่แล้วผิวไม่ขึ้นหน่ะครับ ผมได้๐๕พิมพ์เล็กของแท้มาองค์นึง เลยลองปอกผิวดู แล้วแช่กรดแช่ด่างดู ผิวกลับแบบโลหะผสมแต่วรรณผิวไม่ขึ้นครับ สีแบบโลหะผสมของปี ๐๕ สีใช่พิมพ์ใช่ เนื้อใช่ แต่ไม่มีขี้เขียวกับขี้เบ้า ตอนนี้กำลังส่งตรวจที่กทม.ว่าผ่านไหม เขาว่าไงบ้างการปอกผิวเป็นสิ่งดีหน่ะครับเพราะเราได้เช็คพิมพ์เช็คเนื้อด้วย ชัดเจนมาก แต่เหมาะสมสำหรับเก็บไว้ใช้เองไม่ได้เอาไปปล่อยต่อ บางคนไม่รู้ปอกซะเอี่ยมเลย แต่ปล่อยต่อไม่ได้คนรับต่อเขาต้องการความคลาสสิค ซึ่งไม่มีในพระปอกผิว

องค์นี้ของคุณปู่เอามาเองจากวัดครับ ตกทอดมาที่คุณพ่อ แล้วคุณพ่อ
ท่านก็ให้ผม ผมเคยให้เซียนพระคนนึงส่อง เซียนที่เชียงรายนี่แหละครับ
ส่องดูเขาบอกว่าเก๊หน่ะ ผมบอกว่า เก๊ได้ยังไงของออกมาจากวัดปู่ผมไปเอาเองก่ะมือ
แกก็ยังบอกว่า เก๊งตั้งแต่อยู่ในวัดอยู๋ในพิธีก็มี เขาทำปลอมเยอะแยะ ของแท้อยู่ในตู้ชั้นนี่ดูซะให้เต็มตา(สภาพแย่มากไม่อยากพูด) เถียงกันไปเถียงกันมา เขาก็บอกว่า แล้วแกเชื่อเหรอว่าปู่แกเอามาเองจริงไม่ได้ไปเอาที่อื่น แกก็เกิดไม่ทัน แล้วรู้ได้ไงว่าแท้ ลมออกหูเลยครับ ขนาดหลวงปู่ทวด ๒๔๙๗ แกปั้มเองก่ะมือ แกปั้มพิมพ์ซีมา เอามาให้เชียงรายดูบอกว่า หลักเมืองยะลาหน้าจีน บ้าแท้ เพิ่งเคยเจอตอนมาอยู๋เชียงรายนี่แหละครับ(ตอนมาเรียนที่เชียงรายใหม่ ๆตอนนี้จบโท ได้แฟนอยู๋เชียงรายนี่แหละครับ) ของเก๊งตั้งแต่อยู๋ในวัดก็มาได้ยินที่นี่แหละ เลยอยากรู้ว่าของแท้ๆมันหน้าตาเป็นไง เดี๋ยวมีอีกองค์ให้ดูครับ ถ้าทำเก๊เหมือนพระสมเด็จตั้งแต่สมัยโบราณจะไม่ว่าซักคำ เดี๋ยวลองดูอีกหน่ะครับ อันนี้เนื้อทองเหลือง อ.ทิมท่านแจกสมัยก่อนโน้นหล่ะ

[peterpae]

 

[พ่อค้าวานิช]

คืองี้.........รับฟังหน่ะรับฟังทุกความเห้นครับ
แต่ที่พูดเนี่ยไม่ได้สวนกลับหรือลองของหน่ะ
การที่เอาความเห้นหลายๆความเห็นมาแชร์กัน มัน
ก่อนให้เกิดการเรียนรู้ร่วมกัน ทำให้ได้จุดสังเกตเล็กๆน้อยๆ
ประสบการณ์ต่างๆ เผื่อท่านใดผ่านมาอ่านจะได้เก้บเป็นเทคนิค
อย่างเทคนิคอย่างนึงที่คนปัตตานีสอนผมคือ
ของแท้หลังต้นบุ๋ม ผิวต้องแห้ง พอมาเชียงราย หลังต้องเต็ม
ฐานบัวต้องสวย ฐานโดนรอยปัดก็ไม่ผ่าน งงเลย
อย่างคำว่า แท้แต่ดูไม่ดี แท้แต่ดูยาก ตกลงมันยังไง
รับฟังทุกความเห็นนั่นหล่ะครับ ไม่ได้ว่าผิดหรือถูก ส่วนตัว
เป็นคนชอบศึกษาลึก บางทีอาจจะลึกเกินก็ได้ พอเราได้คุยทำให้
ได้ความรู้กว้างขึ้น สิ่งที่ลึกเกินไปก็อาจจะตื้น ความรู้เราแชร์ได้
บางอย่างที่ผมรู้อาจจะกลายแนวทางให้คนอื่นศึกษาต่อ ความรู้ของบางท่าน
อาจจะเป็นประสบการณ์สำหรับคนสนใจรุ่นใหม่ๆ ผมว่าดีหน่ะ
เดี๋ยวนี้หนุ่มๆศึกษาพระเครื่องเยอะนะครับ ข้อมูลก็เยอะ ภาพก็แยะ
แต่ถ้าเราร่วมแชร์ประสบการณ์กัน ไม่ได้ว่าใครผิดใครถูกหน่ะแฮ่ะๆ
อย่างเรื่องวรรณมันเป็นที่ถกเถียงกันเยอะมาก ผมก้อยากรู้เหมือนว่า
คนอื่นเจอมาแบบไหนมั่ง อย่างที่คุณบอกว่าของเพื่อนหน่ะครับ
พอจะเล่าให้ฟังได้ไหม ไม่ได้ถามขั้นตอนการทำหน่ะครับ
อยากทราบสีและลักษณะการดู เผื่อไปเจอหลุดมาจะได้ตั้งหลักทัน

[พ่อค้าวานิช]

เพิ่มรูปหน่ะครับ องค์นี้ปั้มซ้ำเนื้อทองเหลือง
อ.ทิมท่านเอาไว้แจกตั้งแต่สมัยโน้นหล่ะครับ
ข้อสังเกต เขาบอกว่า อ.ทิม ท่านเอาน้ำมันอะไรไม่ทราบ
ทาเอาไว้ ติดแน่นมากล้างยากล้างไม่ออก
ลงไวท์เทนนิ่งก็ยังยังไม่ออก ได้สุดแค่นี้หล่ะครับ
มีรอยปัดเพื่อดูเนื้อนิดนึงด้านบน ลองดูกันนะครับ

[พ่อค้าวานิช]

อีกนิดๆๆๆ

[peterpae]

 

[พ่อค้าวานิช]

จริงๆที่ผมเห็นและผ่านมือมา ก็จะมีทั้งหลังเต็มและ บุ๋มลงไป แต่ถ้าบวมจบกันครับ บางองค์หล่อได้สมบูรณ์ด้านหลังเต็ม บางองค์หล่อไม่เต็มเป็นแอ่งก็มี แต่ไม่ใชเป็นแอ่งบุ๋มเป็นวงกลม หรือวงรี บางองค์ก็มีรอยแต่งจากเนื้อที่เกิน ลองดูจากองค์แท้ๆก็ได้ครับ ที่เจ้าของเป็นที่ยอมรับในวงการ ใต้ฐานยิ่งสำคัณครับ ทุกองค์จะต้องมีรอยแต่งจาการใช้หินเจียหรือตะไบ เพราะพระเทหล่อออกมาเป็นช่อจะต้องมีการตัดออกจากช่อแล้วนำมาแต่งครับ บางองค์ยังเห็นรอยก้านช่ออยู่ก็มีถือว่าง่ายต่อการพิจารณา ด้านข้างก็เช่นกัน ต้องมีรอยแต่งโดยใช้หินเจีย หรือตะไบครับ แต่จะไปในทางเดียวกันหรือคนละทางขึ้นอยู่กับช่างแต่ละคนครับ พระอายุ 51 ปีแล้วย่อมมีความแห้งหดตัวของเนื้อโลหะ บางองค์มีคราบดินเบ้าตามซอก บางองค์ก็ไม่มี แต่คราบเบ้าสีดำที่ไหม้ติดกับองค์พระ อันนี้จะมีให้เห็นทุกองค์ถ้าพระไม่ผ่านการล้างมาอย่างหนัก เพราะจะติดแน่นกับอองค์พระมาก ส่วนวรรณของผิวจะออกคล้ายกันทุกองค์ ยกเว้นเนื้อนวะครับ เพราะส่วนผสมหลักๆคือทองแดงและทองเหลือง อยู่ที่การเก็บรักษา ถ้าแทบไม่โดนมือจับเลย ก็จะออกนำ้ตาล ถึงนำ้ตาลเข้ม ส่วนคราบสีเขียวเกิดจากความชึ้น หรือไม่ก็เหงื่อครับ ส่วนนำ้ตาลออกแดงที่ผมว่านั่นเกิดจากการใช้สารเคมีชนิดหนึ่งทาบริเวณองค์พระ แล้วทิ้งไว้ใช้เวลานานเป็นเดือนถึงหลายเดือน นี่โดนมานะครับไม่ใช่มาบอกวิธีปลอมพระ.....เล่าสู่กันฟังครับแลกเปลี่ยนประสพการณ์กัน....ส่วนตัวผมเกือบทั้งชีวิตการทำงานอยู่ใต้นะครับไม่ได้อยู่เชียงราย

ห่ะแรกก็นึกว่าอยู่เชียงราย อยู่ใต้นี่เอง ผมก็ไปๆมาๆระหว่างปัตตานีกับเชียงราย
ผมคงไม่ถามนะครับว่าผิวนั้นเขาทำยังไง เพราะถ้ามิจฉาชีพผ่านมาแล้วจะยุ่งกันใหญ่
ไม่ทราบพอจะมีภาพองค์นั้นไหมครับ เผื่อเก็บไว้ศึกษาบ้าง สมาชิกหลายคนจะได้ไม่ตกเป็นเหยื่อไงครับ
ขอเล่าให้ฟังนิดนึง เล่าสู่กันฟังนะครับ องค์ที่เอามาโชว์ที่แรก คุณพ่อใส่กรอบสแตนเลสเอาไว้ ท่านใส่ไปไหนมาไหนตลอด ก่อนจะมาอยู๋กับผม เขียวกว่านี้อีก ไม่ได้จับมาก็ซํกสิบกว่าปีได้หล่ะครับ พอเปลี่ยนมือมาอยู๋กับผม ก็เลยเอาไปใส่กรอบกันน้ำ ไม่งั้นถ้าเหงื่อเข้าไปอีก คงได้เขียวทั้งองค์แน่ๆ แฮ่ะๆ
จากประสบการณ์การศึกษาปี ๐๕ เท่าที่พอทราบนะครับ เฉพาะพิมพใหญ่มี ๔ หน้า
แต่ว่าบล๊อกกี่บล๊อกนี่ไม่ทราบ สี่หน้านี้เป็นที่นิยมกันมา โดยองค์ที่ตอก"ฉ"จะเป็นนวแก่ทองเพราะใส่ทองเยอะมาก พอเทจนครบแล้ว โลหะยังเหลือ ก็ผสมกับชนวนของนวโลหะอีกรอบนึง แต่เพิ่มทองแดงเข้าไป เพื่อให้ได้ปริมาณมาก จึงเกิดเป็นเนื้อโลหะผสม พอหล่อเสร็จจึงเกิดวรรณะแดงขึ้น ทำการหล่ออยู๋สี่ครั้ง แล้วเพิ่มโลหะทองแดงเข้าไป สาเหตุที่เกิดหลายวรรณเนื่องจากส่วนผสมของทองแดงไม่เท่ากัน ทำให้แต่ละครั้งของการหล่อ พระที่ออกมาสีไม่เท่ากัน และสิ่งสำคัญคือ พระรุ่นนี้สามากลับผิวเองได้ ถึงแม้ล้างผิวก็จะกลับอมน้ำตาลแดงเอง เมื่อเจออากาศเป็นเวลานาน หากเจอกรดหรือด่าง ไม่ว่ามากหรือน้อย จะออกเป็นสีทองทันที เรื่องจากมีส่วนผสมของทองคำด้วย และจะไม่เป็นสีแดง
เท่าที่พอทราบในตลาดพระ เวลาทำปลอมมักจะหล่อจากเนื้อทองเหลืองหรือทองแดงหรือสำริดไปเลย ที่สำคัญคือไม่สามารถกลับผิวได้ เลยเอาไปทอดน้ำมันแทนผิวจะได้มันๆและคล้ำออกน้ำตาล ซึ่งไม่ใช่ลักษณะผิวแห้งแบบปกติ
ขอนุญาติขยายความเรื่องผิวแห้งจากที่คุณพูดเอาไว้เพิ่มเติมนะครับ เรื่องผิวแห้งเนี่ย ลักษณะผิวแห้งที่ดี ควรจะไม่สม่ำเสมอ เพราะถ้าสม่ำเสมอมันผิดปกติ ต่อให้ไม่จับเลยก็ตาม การเกิดผิวแห้งและวรรณะ ในทางโลหะจะเรียกปรากฏการณ์"ภาวะสนิมเทียม"
เมื่อเวลาผ่านมาห้าสิบกว่าปี โลหะจึงเกิดการหดตัว บางมุมอาจเห็นเนื้อภาพใน เนื่องจากสนิมเทียมภายนอกเกิดการกล่อน
อีกนิดนึงเผื่อใครอยากจะลองก็ได้นะครับส่วนใหญ่เราจะใช้กล้องสิบเอ็กส่องกัน บางทีเห็นสีทองๆก็นึกว่าใช่แล้ว แต่หารู้ไม่ว่าอาจจะเกิดจากทองเหลืองที่ยังหลอมไม่กินกัน ดังนั้นผมเลยใช้กล้องส่องเพชร(ของแฟน)กับกล้องขยายขนาด ๑๐๐ เอ็กมาส่อง จะเห็นสายทองคำวิ่งในเนื้อ บางองค์จะเป็นเม็ดประปรายเห็นได้ชัดครับ ว่างๆลองดูนะครับ อุปกรณ์เดี๋ยวนี้ราคาไม่แพง

[พ่อค้าวานิช]

อันนี้มากันกรอบกันน้ำ ตอนนี้แกะกรอบแล้ว
วันก่อนลง ชรฟก.เปิดที่ สี่ห้าพันนี่แหละ
โดนลูกพี่โทรมาด่าหูดับเลย พระราคาเหยียบแสน
ปล่อยราคานี้อยากโดนตามยิงถึงบ้านหรือไง
ที่แรกว่าจะเอาลงขาย เปลี่ยนใจ
เอามาคุยดีกว่า ลองดูรูปกันนะครับ

[พ่อค้าวานิช]

อีกนิด

[peterpae]

พระองค์ที่ว่านั้นผมทิ้งไว้ที่บ้านแฟนเชียงราย ส่วนตัวผมอยู่ใต้ครับ ผมคงไม่ออกความคิดเห็นใดๆแล้ว เดี๋ยวกลายเป็นเอามะพร้าวมาขายสวน ในเวปเชียงรายโฟกัส มีคนเก่งมากมายครับ ทั้งในเชียงราย จังหวัดใกล้เคียง หรือแม้ภาคอื่นก็มีแอบแวะเข้ามาดู เพียงแต่เขาไม่อยากออกตัวเท่านั้น ข้อมูลที่เราบรรยายไปถ้าถูกต้องก็ดีไป แต่ถ้าเกิดผิดพลาดไม่ถูกต้องหรือเกิดข้อโต้แย้งขึ้นมาจะบรรยายยืดยาวแค่ใหน เขาจะหัวเราะเอาเสียชื่อ usernam เปล่าๆ นี่หมายถึงตัวผมเองนะครับ.....

[porridge]

พระแท้ต้องขายได้ครับ

[พ่อค้าวานิช]

พระแท้ต้องขายได้ครับ

ของแท้หน่ะขายได้ครับ แต่ต้องดูลูกค้าด้วย ถ้าลูกค้าไม่มีตังค์ก้จบ
ของแท้ขายถูกก็ว่าของปลอม ขายแพงก็ไม่มีตังค์ ตั้งขายถูกคนดูเป็นก็โดนตกควายไป
ผมลงเว็บพันธ์ทิพย์ตั้งราคาไว้หมื่นห้า อีกวันนึงมีคนโทรมาเรียบร้อยหล่ะ
ตอนนี้แพคห่อจะส่งไปรังสิตแล้วครับ  
รูปที่ถ่ายไว้เนี่ยเก็บไว้พูดคุย แลกเปลี่ยนความรู้ หรือศึกษาภายหลัง
ผมว่าถ้าใครมีสวยๆมาแลกกันชมก็ดีนะครับ