ไหว้สา พระธัมมวินัย สายบุญ
หนานบอกแล้ว ว่า เป็น มารตัวพ่อ มารนั้นยังเป็น ลูกหนานธงอยู่เลย
เป็น คนธัมมะ ธัมโม นมไม่โต หนานไม่เอา วัดก็เข้า พระ เจ้า ก็ไหว้ เหล้าปูรีหอยจิ้น ยังหมอยู่
อัตตาตัวตน ตัวเก่า มีนี่หมด โลภะ ใคร่ได้ โทสะ ใคร่โขด เกี๊ยด โกรธ โมหะ โมโห ใคร่หลง ลืมตน มีมานะ
ทิฏฐิแข้งกระด้าง อัตตาแข็งหยาบ นักปริยัติผีบ้า นักกัมมัฏฐานขี้หมา คือ หนานธง เป๋นเก๊า เป็นต้น
จึงต้อง ยอมรับ ว่า ตัวเก่าเราเป็น มารตัวพ่อ โคตรพ่อมาร : หนานขี้อู้หำยาน
พระพุทธเจ้า ครูอาจารย์ ให้เรามองเข้ามาหาส่องดูจิต ผ่อใจเรา จึงต้อง ยอมรับตามคำ ของ พระบวรสัมมาสัมพุทธเจ้า
หนานขอกราบบอกสายบุญหนานธง จงอย่า ตั้งตน เป็น อริสัตรู ต่อ พระธัมมวินัย คือ คำสอน คำสั่ง ของ พระพุทธบวรนาถนายกโลก
ดั่งท่านบอกเอาไว้ยามใกล้ดับขันธปรินิพพาน ทรงตรัสประมาณ ว่า พระธัมมะ พระวินัย ที่เราตถาคตได้สั่ง ได้สอน เอาไว้นี้แล จักเป็น ตัวแทนเรา ตถาคต เมื่อดับขันธปรินิพพานไปแล้ว
สาวก ผู้เป็น อริสัตรู ต่อ พระธัมมวินัย น่ากลัวกว่า พญามาร หัวหน้าสวรรค์ชั้น 6 พระพุทธเจ้า ทรงสอนบอกมา ว่า
ให้ จงระมัด ระวัง อริสัตรู มาในรูปแบบมิตร
เป็น สัตรู กับ บัณฑิต คนหลวกแหลม ดีกว่า การคบมิตร เป็น พาลชน คนง่าว
แปลมา ได้ ว่า ผู้อริสัตรู แฝงมาเป็นมิตรให้ระวัง เราคบมิตรชั่ว น่ากลัว กว่า การที่เราผิดหัวกับผู้รู้
ผลบุญ กุศลใด พึงมี ขอจงถึง แด่ สายบุญหนานธง ใน จักรวาล ฮอด อนันตจักรวาลด้วยเถิด สาธุ ๆ ๆ อนุโมทามิ
ใคร ไม่พอใจ ไม่ยอมรับ ไม่อนุโมทนาด้วย ย้อน ขัดใจ ขัดคอเขา ไม่เอาพระพุทธธัมมวินัย คือ ความรู้ของพระพุทธเจ้า ให้เป็น สาวก ของ มารไปเถอะ
สาธุ บ้ายบาย