กราบลาชาวเจียงฮาย

มาอาศัยทำเนียนเป็นชาวเชียงรายอยู่ได้ 4 ปี กับอีก 7 เดือน จนมีบ้านมีช่องเป็นของตัวเอง ตอนนี้ถึงเวลาแล้วที่จะต้องพาตัวเอง กลับไปอยู่ในที่ ที่เหมาะสมกับตัวเอง สร้างความก้าวหน้าให้กับชีวิต และทดแทนผู้มีพระคุณ

จาก กทม มา เชียงราย โดยอาศัยการบินไทย ถึงสนามบิน อ้าว ไม่มีแท๊กซี่หรือนี่ ต้องเหมารถตู้ให้ไปส่งที่โรงแรม รู้สึกจะ 300 บาท พิมานอินน์ คือที่พำนักในช่วงแรก กว่าเดือน ถึงจะได้บ้านเช่า พิมานอินน์แรก ๆ ก็ไม่ได้มีตึกเยอะแยะเช่นปัจจุบัน มีแค่อาคารตรงกลางอาคารเดียว พื้นเป็นหินกรวดบดอัด ที่สำคัญ ระบบขนส่ง เชียงราย ไม่มี ไม่มีรถโดยสารประจำทาง มีเพียงรถสองตุ๊ก ซึ่งก็ไม่ได้วิ่งเป็นประจำแล้วแต่จะไปส่งผู้โดยสารแล้วผ่านมา ทำงัย เช่ารถยนต์แถว ๆ ไนท์ไปอีกเกือบเดือนเช่นเดียวกัน วันละ 1500 เช่าจนรู้จักมักจี่กับเจ้าของจนหลัง ๆ ลดให้เหลือ 1100 จนปัจจุบันเพิ่งมีแท๊กซี่ให้บริการ

มาแบบไม่รู้จักเชียงรายเลย มาช่วงแรก เอาแค่เสื้อผ้า ชุดทำงานมาแค่นั้น ข้าวของยังไม่ได้ขน รถไม่ได้เอามา จนได้บ้านเช่า จึงได้ฤกษ์ขนของ

ผมมาอยู่จังหวัดเชียงรายพร้อมวันเริ่มต้นของถนนคนเดินวันแรก ซึ่งมีแค่ท่อนเดียวของถนน และข้าวของยังไม่เยอะมากมาย หลากหลายดังเช่นทุกวันนี้ เดินแป๊บเดียวก็ได้รอบนึง จำได้ว่า เดินวนอยู่ 3 ถึง 4 รอบ พอเหงื่อซึม หายคิดถึงบ้าน แล้วก็กลับ

ความตั้งใจเดิมนั้น กะเอาเชียงรายเป็นเรือนอยู่และเรือนตาย ไม่ย้ายไปไหนอีกแล้ว เพราะชอบในบรรยากาศ สภาพแวดล้อม และอากาศที่เย็นสบาย ขอพ่อขุน ว่าขอให้ลูกช้างได้มีส่วนช่วยพัฒนาจังหวัดเชียงรายให้มีความเจริญก้าวหน้า ขอเป็นลูกหลานคนเชียงรายซักคนนึง

สุดท้่ายก็ได้มาและได้ทำตามความประสงค์ ได้มีส่วนร่วมในการพัฒนาจังหวัดเชียงราย เป็นส่วนหนึ่งเล็ก ๆ ที่มีแค่สองมือกับหนึ่งสมอง ทำได้เท่าที่มีแรงจะทำ แต่รับรองว่าเต็มที่ แม้นมาอยู่แรก ๆ ความเจริญจะไม่เหมือนปัจจุบัน ขนาดจะหาซื้ออะไรซักอย่าง หาทั้งเชียงรายแล้วยังไม่มี สุดท้ายต้องขับรถไปซื้อที่ กทม การพัฒนาทางด้านวัตถุยังไม่เจริญขนาดปัจจุบันนี้ ปั้มน้ำมันเองยังไม่มีำี่กี่ปั้ม

ด้วยความที่เป็นคนกินยาก แรก ๆ เลยน้ำหนักลดไปหลายกิโล อาหารการกิน ไม่ชิน ไม่ถูกปาก เพราะอาหารเหนือ จะออกจืด ๆ หวาน ๆ พริกสด น้ำปลา เลยต้องติดบ้านไว้ตลอด เคี้ยวพริกแกล้มข้าวมาหลายปี

ช่วงแรก ๆ ด้วยความที่ไม่คุ้นชิน อากาศก็หนาว ไม่มีเพื่อน และเหงา เลยต้องขับรถกลับบ้านทุกอาทิตย์ วันศุกร์ออก อาทิตย์ค่ำ ๆ กลับ มาถึงเชียงรายก็ตีสอง ตีสาม (ชร - กทม) เป็นอย่างนี้เกือบสองปี หลัง ๆ มาเป็นสองอาทิตย์หน จนสามอาิทิตย์หน และเดือนละหน เมื่อเข้าปีที่ 3 (ถนนจาก กทม มาเชียงราย ก็แย่สุด ๆ เป็นหลุมเป็นบ่อ เกือบทั้งเส้น มีบางจังหวัดทำไปบ้าง แต่ปัจจุบัน เริ่มซ่อมอีกแล้ว ทั้งที่เพิ่งทำ เป็นเพราะเหตุใดคงเดากันได้ มีเงิน 100 ทำไป 40 ไม่พังก็ให้มันรู้กันไป)

หลัง ๆ ไม่เคยสัมผัสได้ถึงอากาศที่หนาว ๆ พูดควันออกปากอย่างปีแรก ๆ แล้ว มีแต่ฝน กับร้อน กับร้อนจั๊กนัก ร้อนแต๊ ๆ ร้อนขนาดจ้าวว

เชียงราย เป็นเมืองที่มีศักยภาพที่ดีมาก ในสายตาผม ทั้งในเรื่องของทรัพยาการ การเป็นเมืองท่า เมืองชายแดน พื้นที่ สภาพภูมิประเทศ จะเห็นได้ว่า 4 ปีที่ผ่านมา เชียงรายพัฒนาตัวเองได้อย่างรวดเร็ว เร็วซะจนประชาชนชาวเชียงรายตามไม่ทัน ตรงนี้แหละน่ากลัว เมืองโต แต่ประชากร โตตามไม่ทัน หลาย ๆ สิ่งหลาย ๆ อย่างที่เกิดขึ้น มาจากนักลงทุน เข้ามาป้อนเม็ดเงิน ทำให้เกิดอาการก้าวกระโดด ยิ่งเปิดอาเซียนเมื่อไหร่ เชียงรายจะยิ่งกระโดดไปไกลกว่านี้

ปฏิเสธกันไม่ได้ ผมว่าหลาย ๆ ท่ีานก็เห็น ๆ กันอยู่ว่า ทีมนำ คือระบบราชการเชียงราย ยังยะเนิบ ๆ จะอู้จะอี้จะอั้น กันอยู่เป็นปกติ ยังไม่ขยับตัวกันเท่าที่ควร ทั้ง ๆ ที่จริง ๆ ควรจะเป็นกำลังหลักในการพัฒนาจังหวัดกันได้แล้ว ไม่ว่าจะส่วนราชการ หรือในภาคของการเมือง ยังค่อนข้างนิ่ง เงียบ

ง่าย ๆ แค่เรื่องระบบสาธารณูปโภคพื้นฐานที่รัฐต้องบริการประชาชน
ระบบขนส่งมวลชนที่จนปัจจุบันการเดินทางยังลำบากลำบน ไม่มีรถก็เหมือนขาดขา อย่าไปนับเรื่องแท๊กซี่ ที่เป็นเอกชน

ถนนหนทางที่ปัจจุบันยังขุด ๆ กลบ ๆ เรื่อย ๆ เปื่อย ๆ ระบบบริหารจัดการวุ่นวาย ตายเซ่นการทำถนนก็มีให้เห็นเยอะ ถนนหลาย ๆ เส้นทาง แม้นในเมือง เขตเทศบาลเองแท้ ๆ ก็ยังเป็นหลุมเป็นบ่อ เลยออกมาหน่อยก็มีให้เห็นจนชินตา ทั้งหลุมบ่อ ฝุ่นโคลน คูระบายน้ำที่ขุดไว้เป็นคลองชลประทานล่อให้รถไปตกนี่ก็เยอะ

ระบบการจราจร ที่เป็นจราจลทุกซะทุกวัน และยิ่งเพิ่มความจราจลจากเดิมเข้าทุก ๆ วัน ช่องยูเทิร์นก็มีซะมากมาย ไฟจราจรที่ทำให้เป็นไฟจราจลทุกครั้งที่เลิกเรียนเลิกงาน ตำรวจก็ชอบที่จะตั้งด่านจับหมวก จับรถมอเตอร์ไซด์ แต่ไม่ค่อยจะเห็นอำนวยการจราจร หรือจับปรับพวกชอบย้อนศร ฝ่าไฟแดง หรือพวกรถบรรทุกที่ไม่มีผ้าใบคลุม ขับรถผิดกฎจราจร ไม่ชะลอรถให้รถในวงเวียนไปก่อน จอดรถในที่ห้ามจอด จอดซ้อนคััน ไม่ว่าตลาดไหน ๆ เหมือนเป็นวัฒนธรรมที่ฝังลึกของชาวเชียงราย แก้ยาก ฯลฯ

ผังเมืองที่ก็ยังมึน ๆ งง ๆ ไม่มีระเบียบ ทั้ง ๆ ที่ก็ทราบว่าคุยกันมานานแล้วว่าจะทำผังเมืองเชียงรายใหม่ จัดโซนนิ่งกันใหม่ เพราะก็อย่างที่เห็น ไร้ระเบียบ วุ่นวาย ตลาด โรงเรียน เมือง วัด วุ่นวาย แออัด กันไปทั้งเมือง

เหล่านี้ล้วนเป็นความห่วงใยของคนจะไปเช่นผม อาจจะคิดมากไป หรือหลาย ๆ คนว่าคุณเป็นใครไปคิดแทน แต่ด้วยใจจริง นี่คือความห่วงใยที่อยากให้เชียงรายพัฒนา และอยากให้คนเชียงรายมีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น เท่านั้นเอง เพราะผมเองก็คงทำได้ เท่าที่อยู่และทำ ซึ่ง พอดูแล้ว อะไร ๆ ทั้งหลายทั้งปวงนั้น ผมคนเดียวไม่สามารถทำได้ทั้งหมด แม้นขนาดองค์กรเล็ก ๆ ที่ไม่ได้ใหญ่โต ยิ่งไม่ต้องพูดระดับจังหวัด ซึ่งเป็นหน้าที่ของชาวเชียงรายทุกคน ที่จะต้องช่วยกัน ถ้าหากอยากให้เชียงรายพัฒนาแบบยั่งยืน เพราะถ้าคิดซะว่า เราคนเดียวจะทำอะไรได้ แล้วคิดกันคนเดียวคนเดียวคนเดียวกันหลาย ๆ คนเดียว มันก็จะเป็นหลาย ๆ คน ที่ไม่คิดจะทำ

เอาง่าย ๆ แค่จอดรถให้ถูกที่ ขับรถให้ถูกระเบียบ มีน้ำใจให้เพื่อนร่วมทาง ง่าย ๆ เท่านี้ก็ถือว่าไ้ด้ทำแล้วครับ แล้วก็มีเรื่องดี ๆ อีกเยอะครับ ที่ผมว่าไม่เกินความสามารถของชาวเชียงราย ถ้าคิดจะทำ

ท้ายสุดขอบคุณเชียงรายโฟกัส ที่เป็นแหล่งข้อมูลทั้งในเรื่องที่พัก ร้านอาหาร ร้านซ่อมรถ (แม้นแรก ๆ เห็นป้าย ตจว ปุ๊บ อัพราคาค่าซ่อมสองเท่าทันที) แหล่งข้อมูลอื่น ๆ รวมทั้งเป็นเืพื่อนในยามเหงา และเป็นศูนย์ข้อมูลระวังภัย แลกเปลี่ยนเรียนรู้ ที่ผมฝังตัวเป็นสมาชิกมานานแต่หลัง ๆ เข้ามาอ่านเพียงอย่างเดียว

ขอบคุณพี่น้องชาวเชียงรายที่เมตตาคนต่างถิ่น ให้โอกาสมาแอบเนียนเป็นชาวเชียงรายอยู่ตั้ง 4 ปี 7 เดือน ซึ่งแต่แรกคิดว่าจะมาอยู่จนจะตายไปจากโลกนี้แท้ ๆ แต่ไม่แน่บั้นปลายของชีวิต อาจจะกลับมาอยู่เชียงรายอีกก็เป็นได้

ฝากไว้สุดท้าย เชียงราย จะพัฒนา อยู่ที่มือและสมองของทุกคนในจังหวัดเชียงรายครับ

ขอบคุณและลาก่อนครับ

หน้าหลักเว็บไซต์	ท่องเที่ยว ที่พัก ที่กิน	ข่าวสาร กิจกรรม	ตำแหน่งงานว่าง
ตลาดซื้อขาย	โปรโมชั่น ส่วนลดสินค้า	ติดต่อโฆษณา

คนเชียงราย สังคมเชียงราย	ห้องนั่งเล่น	การเกษตร ในเชียงราย	คุยเรื่องไอที - เทคโนโลยี
นักลงทุน การเงิน การธนาคาร	ศาสนา กิจกรรมทางวัด	เรื่องล้านนา ภาษากำเมือง	คนหางาน-งานหาคน
งานบ้านงานครัว คลีนิค สุขภาพ ฯลฯ	กีฬา	การศึกษา

แจกของฟรี	ซื้อขายสินค้าจิปาถะ-ทั่วไป	เสื้อผ้า รองเท้า เครื่องประดับ สินค้าแฟชั่น	เครื่องสำอางค์ ผลิตภัณฑ์เสริมความงาม
สัตว์เลี้ยง	คอมพิวเตอร์-สินค้าไอที	กล้องถ่ายรูป - อุปกรณ์ถ่ายภาพ	โทรศัพท์มือถือ เครื่องมือสื่อสาร
ซื้อขาย-เช่า-เซ้ง บ้าน ที่ดิน อาคารพาณิชย์	พระเครื่อง-วัตถุมงคล เครื่องรางของขลัง	ศูนย์กลาง-ซื้อขายรถยนต์	อะไหล่รถยนต์,อุปกรณ์ตกแต่งรถยนต์
ซื้อขาย-รถมอเตอร์ไซด์	อะไหล่ ของแต่ง มอเตอร์ไซด์	ศูนย์กลางซื้อขาย-จักรยาน	จานดาวเทียม-กล้องวงจรปิด-เคเบิ้ลทีวี

ชมรมนักตกปลาเชียงราย	CHIANGRAI 4 LOW	ชมรมคนรักรถ	ชมรมดนตรี
ชมรมนักกลอน