พระเจ้าอยู่หัวของเรา เคยตรัสกับท่านสุเมธ ตันติเวชกุล
ท่านสุเมธเคยขายเศษเหล็กไหม
เศษเหล็กเหล่านั้น เวลาขาย คุณค่าของมันต่ำมาก
คงได้เงินมาไม่กี่บาท
แล้วถ้าเราเอาเศษเหล็กเหล่านั้นมาหลอมรวมกันเป็นแท่ง
เวลาหล่อมนี่ เหล็กมันคงรู้สึกร้อนมาก
พอหลอมเสร็จเรานำมาทำเป็นดาบคงต้องนำมาตีให้แบนอีก
ตีก็ต้องคอยเอาไปเผาด้วย ต้องตีไป เผาไป
อยู่หลายรอบจนกว่าจะเป็นรูป เป็นร่างดาบอย่างที่เราต้องการ
ต้องผ่านความเจ็บปวด ความร้อนอยู่นาน
แถมเมื่อเสร็จแล้วถ้าจะให้สวยงามดังใจ
ก็ต้องนำไปแกะสลักลวดลาย
เวลาที่จะแกะลวดลายก็คงต้องใช้ของแข็งมีคมมาตีให้เป็นลวดลาย
แต่เมื่อเสร็จเป็นดาบที่งดงามก็จะมีคุณค่าที่สูงมาก
เทียบกับเศษเหล็กคงจะต่างกันลิบลับ
จะเห็นว่า กว่าเศษเหล็กที่ไม่มีคุณค่ามากนัก
จะกลายเป็นดาบอันงดงามนั้น ต้องผ่านอุปสรรคมามากมาย
ทั้งความเจ็บปวดต่าง ๆ กว่าจะประสบความสำเร็จ
ดังนั้น ขอให้จำไว้อย่างหนึ่งว่า
"ใครไม่เคยถูกตี ถูกทุบ เจอเรื่องเลวร้ายในชีวิตมาเลยนั้น
จงอย่าได้หาญคิดทำการใหญ่"
ขอจงทรงพระเจริญ ยิ่งยืนนาน