คิดแล้วแค้น...เหมือนโดนหักหลัง ปกติครบกำหนดแล้วเค้าก็ต้องทำให้เลยนะ แต่สุดของที่สุดแล้ว
เราต้องยอมรับความจริงที่เกิดขึ้น ถึงแม้มันไม่ควรเป็นแบบนี้ก็เถอะ เราต้องหันมาช่วยตัวเองแล้วล่ะครับ ยังไงก็สู่ๆ สู่ต่อไปนะครับ ผมเอาใจช่วย เพื่อ ภารยาและลูก
ยังไงก็สู้ ๆ ครับ คนพวกนี้เค้าเห็นแต่ได้เห็นแต่ประโยชน์ของตนเองเค้าไม่คิดถึงคนทำงานอย่างเราหลอกครับ ยังไงก็สู้ ๆ และแสดงความยินดีด้วยนะครับ
ผมเข้าใจน่ะครับ ความรู้สึกแบบนี้
ไม่มีใครอยากให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นหรอก เมื่อเกิดขึ้นแล้ว ทำอะไรไม่ได้ ก็ให้ทำใจ
ยอมรับ ในสิ่งที่เกิดขึ้นให้เกิด ตั้งสติ คิดบวกเข้าใว้ครับ ไม่ใช่ว่าคิดบวกเพื่อที่จะลืมปันหา แต่ให้คิดบวกเพื่อที่จะให้มีความสุขได้ขนะที่มีปันหา อย่างน้อยๆผมก็ขอแสดงความยิมดีน่ะครับที่คุณ2คนได้แก้วตาดวงใจ มา1คน สู้ๆครับ
ใช่ครับ คิดแล้วก็เจ็บใจทั้งที่เราทำตามเงื่อนไขแล้วแต่กลับไม่เป็นไปตามนั้น เหมือนกับว่า ไม่อยากให้สิทธิที่คนท้องควรได้คือ ค่าช่วยเหลือและค่าชดเชยเวลาในการพักตัวหลังคลอดบุตรน่ะครับ ถ้าเพิ่งเข้าทำงานนี่จะไม่น้อยเนื้อต่ำใจเลยแต่นี่ทำงานให้จนครบเงื่อนไขแล้วนี่ น่าน้อยใจจริง แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นแล้วนี่ก้จำต้องทนยอมไปเรามันแค่พนักงานต๊อกต๋อยจะไปเรียกร้องอะไรก้ไม่ได้
ยังไงผมก้ต้องขอขอบพระคุณทุกๆท่านที่กรุณาให้ความคิดเห็นและให้กำลังใจครับ ชีวิตไม่สิ้นก้ต้องดิ้นต่อไปครับ ขอบพระคุณมากครับ