ผมก็ข้องใจเลยสอบถามจากผู้ใหญ่ที่รู้จัก ตอนนี้เป็นเชฟอยู่บาเรนห์ เคยออกทีวีด้วย
ถอดบทสัมภาษณ์มาได้ว่า
ต่อให้จบจากของดุสิตฯ หรือ กอดองเบลอ ที่เมืองไทยด้วย
ตอนน้ากลับมาไทยมายืนตำเเหน่ง เอ็กซ์คิวทีฟ ซูเชฟ ให้เอวาซอนภูเก็ต
ก็มีเด็กจากสามสถาบันนี่มาฝึกงานด้วย ยี่สิบกว่าคนดังที่เคยเล่า
ให้ฟังเรื่อง เกาะบอนเเล้ว ..น้าก็เซ็นใบรับรองให้ทุกคนตอนฝึกงานเสร็จ
ขนาดตอนนี้กลับมาอยู่เมืองเเขกนี่ ก็ยังต้องหอบหิ้วมาอีกสี่หน่อ
เพราะหางานทำ ยุคนี้ที่เมืองไทยไม่ได้ น้าก็จ้างเเค่คนละหมื่นเจ็ด
เเต่ก็ได้เเค่ตำเเหน่ง คอมมิส1 เพราะยังไม่มีสบการณ์ ที่เอามาด้วยนี่ก็
ต้องการให้ได้ภาษาด้วย เชฟที่พูดภาษาอังกฤษไม่ได้นี่ไม่มีราคานะ จริงๆ
เพราะจะเเยกเเยะคำศัพท์ของภาษาอาหารไม่ได้ว่า อันใหนฝรั่งเศษ
อันใหนอังกฤษ ...น้าทำอาชีพนี้มากว่าสามสิบปีเเระ เพิ่งจะมากินเงินเดือน
เเสนกว่าตอนอายุ48นี่เอง ตอนนั้นก็ หกปีมาเเล้ว
เเต่สรุปก็คือมีโอกาสถึงเเสน ทว่าเพิ่งจบมาไม่มีหรอกอย่างน้อยอีก12ปี
อีกนัยหนึ่งคือต้องมีผลงานสู่สังคมด้วย จากเปิดภัตตาคารดัง
ประสบความสำเร็จ ขายดี อาหรอร่อย ประกวดครีเอทีฟอาหารได้เหรียญ
รางวัล หรือเปิดโรงเเรม เเล้วสร้างระบบการจัดการได้อย่างยอดเยี่ยม
ควบคุมต้นทุนอาหารให้อยู่ในเกณท์ สร้างผลกำไรให้บริษัท จัดจ้างหรือ
คัดเลือกพนักงานครัวได้เองอย่างมีสิทธิภาพ
หน้าหลักเว็บไซต์
เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกให้ทันที..."
ผู้เขียน
