|
|
|
maifah
บุคคลทั่วไป
|
 |
« ตอบ #3 เมื่อ: วันที่ 22 กันยายน 2010, 20:58:34 » |
|
จริงๆครับๆตอนนี้ยังไม่รู้ตัวเองเลยว่ามีชีวิตอยู่เพื่ออะไร(ไม่ใช่มีปัญหาชีวิตนะครับ..  ) วันๆไปทำงาน/กลับบ้าน เป็นอย่างนี้ทุกๆวันกิจวัฒซ้ำๆซากๆ..มีบ้างบางครั้งไปสังสรรค์เฮฮา..แต่นั่นไม่ได้ทำให้ผมรู้จักชีวิตตัวเอง.. แต่ก่อนไม่เคยรู้สึกอย่างนี้ (ตอนเป็นนักเรียน+นักศึกษา)..ไม่รู้ว่าใครเคยรู้สึกแบบนี้หรือเปล่า..แล้วผ่านมันไปอย่างไร ช่วยแนะวิธีด้วยครับบบบ...  เมื่อก่อนผมเคยเป็นครับ มีคำถามตั้งมากมายเกี่ยวกับชีวิตว่าเกิดมาทำไม อยู่ไปเพื่ออะไร เคยอ่านปรัชญาต่างๆเยอะแยะแต่ไม่สามารถให้คำตอบที่พอใจ ขณะเดียวกันก็ศึกษาพระพุทธศาสนาไปด้วย โดยบวชๆสึกๆตั้ง3รอบในช่วงเวลากว่า20ปี [มีต่อ]
|
|
|
|
|
maifah
บุคคลทั่วไป
|
 |
« ตอบ #5 เมื่อ: วันที่ 22 กันยายน 2010, 21:21:28 » |
|
...ความรู้สึกขณะช่วงเวลานั้นคงไม่ต่างกับคนตาฝ้าฟางที่ตกอยู่ในถ้ำอันมืดมิดที่ไม่มีแม้แต่แสงหิ่งห้อยเพื่อปลอบประโลมให้อบอุ่นใจเลย มิพักจะกล่าวถึงสังคม สิ่งแวดล้อมหรือแม้กระทั่งคนใกล้ตัวที่ไม่เข้าใจในความรู้สึกของเรา ผมมักจะตั้งคำถามกับคนรู้จักเสมอว่าคนส่วนใหญ่ไม่รู้สึกเบื่อกันบ้างหรือไงกับความซ้ำซากจำเจ วนเวียนอยู่ในชีวิตประจำวันเดิมๆไปตลอด วันนี้ก็ไม่ต่างจากเมื่อวาน วันพรุ่งนี้ก็ไม่ต่างจากวันนี้อยู่อย่างนั้นตาปีตาชาติคล้ายกับไม่มีที่สิ้นสุด เหมือนเรากำลังเดินทางเพื่อไปให้ถึงสุดโลก คำถามคือแล้วเมื่อไหร่จะถึงขอบโลกเล่า?
|
|
|
|
|
|
|
|
setgabell
บุคคลทั่วไป
|
 |
« ตอบ #10 เมื่อ: วันที่ 22 กันยายน 2010, 21:42:22 » |
|
เข้าค่ายโรคเบื่อนะเนี้ย
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
maifah
บุคคลทั่วไป
|
 |
« ตอบ #17 เมื่อ: วันที่ 22 กันยายน 2010, 22:32:02 » |
|
...ความรู้สึกขณะช่วงเวลานั้นคงไม่ต่างกับคนตาฝ้าฟางที่ตกอยู่ในถ้ำอันมืดมิดที่ไม่มีแม้แต่แสงหิ่งห้อยเพื่อปลอบประโลมให้อบอุ่นใจเลย มิพักจะกล่าวถึงสังคม สิ่งแวดล้อมหรือแม้กระทั่งคนใกล้ตัวที่ไม่เข้าใจในความรู้สึกของเรา ผมมักจะตั้งคำถามกับคนรู้จักเสมอว่าคนส่วนใหญ่ไม่รู้สึกเบื่อกันบ้างหรือไงกับความซ้ำซากจำเจ วนเวียนอยู่ในชีวิตประจำวันเดิมๆไปตลอด วันนี้ก็ไม่ต่างจากเมื่อวาน วันพรุ่งนี้ก็ไม่ต่างจากวันนี้อยู่อย่างนั้นตาปีตาชาติคล้ายกับไม่มีที่สิ้นสุด เหมือนเรากำลังเดินทางเพื่อไปให้ถึงสุดโลก คำถามคือแล้วเมื่อไหร่จะถึงขอบโลกเล่า?
สิ่งที่วนเวียนอยู่ในหัวคือสิ่งที่น่าจะหาคำตอบได้ไม่ยาก แต่การกระทำซ้ำๆซากๆยากยิ่งกว่า ผมเฝ้าครุ่นคิดหาคำตอบอยู่อย่างนั้นเหมือนคนคนย้ำคิดย้ำทำจนแทบจะเสียศูนย์ในบางสถานการณ์ สภาวะและความรู้สึกหลากหลายเข้ามารุมเร้าจนบางครั้งสมองมึนงงวูบดับเลยก็ยังมี ในที่สุดผมลองตั้งโจทย์กับตัวเองว่า ลึกๆแล้วตัว่ราต้องการอะไร?แน่นอนว่าคำตอบที่ได้ก็คงเหมือนกับมนุษย์ทั่วโลกรวมทั้งสิ่งมีชีวิตอื่นด้วย นั่นคือทุกชีวิตย่อมต้องการความสุขนั่นเอง..เมื่อได้คำตอบผมก็เริ่มแสวงหาความหมายของความสุขให้ลึกยิ่งกว่านี้โดยไล่เรียงสิ่งที่คิดว่าน่าจะให้ความสุขที่สุดแก่ผมได้ที่สุดจากสิ่งเหล่านี้ 1.ไม่ต้องทำงาน อยู่เฉยๆ2.ดื่มจนหัวราน้ำ3.เที่ยวกลางคืน4.หลีหญิง5.มั่วอบายมุขและหรืออะไรต่างๆอีกมากแล้วทำสิ่งเหล่านั้นผ่านวันผ่านเดือนและผ่านปีไปด้วยความจำเจไม่มีอะไรยิ่งไปกว่านี้เลย สุดท้ายแล้วผมยังหาคำตอบให้กับตัวเองไม่ได้
|
|
|
|
|
HickGuitar
บุคคลทั่วไป
|
 |
« ตอบ #19 เมื่อ: วันที่ 22 กันยายน 2010, 22:36:03 » |
|
|
|
|
|