เด็กเอ้ยเด็ก รับไม่ได้จริงๆ

[Down_Hill]

วันก่อนไปรับเด็กที่โรงเรียนอนุบาล เด็กป.3 พูดถึงการ์ตูนผู้ใหญ่โด... (ไม่สามารถพิมพ์ได้ครับ) พูดกันแบบว่าอะนะ................ สังคมไทยมันเสื่อมลงไปขนาดนี้แล้วเหรอ เด็ก10 ขวบเองนะครับ เป็นลูกเป็นหลานจะตบปากเอามันเลือดออกปากนู้นเลย   จะโทษเด็กอย่างเดียวก็ไม่ได้มันอยู่ที่ผู้ใหญ่ อยู่ที่การสังสอนของพ่อแม่ ครู และคนในสังคม รับไม่ได้จริงๆครับ

[@เชียงแสน]

...สื่อ มีส่วนมากมาย เทคโนโลยีต่าง ๆ ที่เด็กยุคใหม่เสพเข้าไป การเข้าถึงอันง่ายแสนง่าย...
...นี่คงเป็นปัญหาหนักอกสำหรับคนมีลูกครับ...บางทีการห้าม ก็ทำให้อยากรู้ อยากลอง อยากเห็นมากขึ้น...

[HARLEY DAVIDSON]

...สื่อ มีส่วนมากมาย เทคโนโลยีต่าง ๆ ที่เด็กยุคใหม่เสพเข้าไป การเข้าถึงอันง่ายแสนง่าย...
...นี่คงเป็นปัญหาหนักอกสำหรับคนมีลูกครับ...บางทีการห้าม ก็ทำให้อยากรู้ อยากลอง อยากเห็นมากขึ้น...

เหนื่อยครับ

[city]

...สื่อ มีส่วนมากมาย เทคโนโลยีต่าง ๆ ที่เด็กยุคใหม่เสพเข้าไป การเข้าถึงอันง่ายแสนง่าย...
...นี่คงเป็นปัญหาหนักอกสำหรับคนมีลูกครับ...บางทีการห้าม ก็ทำให้อยากรู้ อยากลอง อยากเห็นมากขึ้น...

+1 แล้วมันก่อเป๋นสิ่งตี่ ทำหื้อเกิดปัญหาต่างๆ โตยมาในสังคม

[Down_Hill]

ใช่ครับ เด็กมอยากรู้อยากลองนี้แหละปัญหาโรคเอดส์ ท้องโดยไม่ป้องกัน

[..ดอกไม้plastic..]

...สื่อ มีส่วนมากมาย เทคโนโลยีต่าง ๆ ที่เด็กยุคใหม่เสพเข้าไป การเข้าถึงอันง่ายแสนง่าย...
...นี่คงเป็นปัญหาหนักอกสำหรับคนมีลูกครับ...บางทีการห้าม ก็ทำให้อยากรู้ อยากลอง อยากเห็นมากขึ้น...

+1 แล้วมันก่อเป๋นสิ่งตี่ ทำหื้อเกิดปัญหาต่างๆ โตยมาในสังคม

ถ้าอยู่กับเด็กเราควรจะสังเกตุเด็กด้วย ไม่ควรปล่อยให้เล่นเวปหรือเทคโนโลยีอะไรตามลำพังค่ะ

[unspecialGift]

สื่อก็มีส่วน การเลี้ยงดูของผู้ปกครองก็มีส่วน แต่ที่คนส่วนใหญ่มักมองข้ามก็คือ การที่บุคคลรอบข้างที่ใกล้ชิดกับเด็กเช่น พ่อแม่พี่น้อง ญาติใกล้ชิด แสดงพฤติกรรมทางลบให้เห็นเป็นตัวอย่าง พอเด็กเห็น เด็กก็ทำตาม คราวนี้จะสอนเด็กยังไงล่ะ??? ในเมื่อคนสอนก็ทำ บางทีเด็กทำผิด รู้ทั้งรู้ว่าผิดแต่ก็ให้ท้ายเด็ก ชอบพูดกันนักว่า "ไม่เป็นไร เล็กอยู่ เดี๋ยวโตค่อยสอน" แล้วจะสอนกันเมื่อไรหรือ??? ยิ่งโตยิ่งสอนยาก

[Down_Hill]

สื่อก็มีส่วน การเลี้ยงดูของผู้ปกครองก็มีส่วน แต่ที่คนส่วนใหญ่มักมองข้ามก็คือ การที่บุคคลรอบข้างที่ใกล้ชิดกับเด็กเช่น พ่อแม่พี่น้อง ญาติใกล้ชิด แสดงพฤติกรรมทางลบให้เห็นเป็นตัวอย่าง พอเด็กเห็น เด็กก็ทำตาม คราวนี้จะสอนเด็กยังไงล่ะ??? ในเมื่อคนสอนก็ทำ บางทีเด็กทำผิด รู้ทั้งรู้ว่าผิดแต่ก็ให้ท้ายเด็ก ชอบพูดกันนักว่า "ไม่เป็นไร เล็กอยู่ เดี๋ยวโตค่อยสอน" แล้วจะสอนกันเมื่อไรหรือ??? ยิ่งโตยิ่งสอนยาก

+100000 เลยครับ เห็นเด็กทำผิดหัวเราะ เด็กก็คิดว่าน่ารัก ดี

[ตุ๊มมง]

คุณอาจจะแค่เพิ่งรู้ก็ได้นะครับ ผมขออนุญาตเล่าอะไรให้ฟัง อาจยาวไปหน่อย พยายามจะเขียนให้ไม่น่าเบื่อนะครับ


พื้นเพเดิมผมเป็นคน กทม.ครับ แต่ย้ายตามครอบครัวมาอยู่ที่เชียงรายตอน ป.3 เทอม 2 วัยไล่ๆ กับเด็กที่ จขกท.กล่าวถึงพอดีเลย ผมจำช่วงเวลานั้นได้ค่อนข้างดีเพราะมันเป็นเรื่องใหญ่มากสำหรับเด็กคนนึงที่ต้องปรับตัวเข้ากับสิ่งแวดล้อมใหม่ๆ ที่ต่างไปจากเดิมอย่างสุดขั้ว ไม่ว่าจะด้วยเรื่องภูมิอากาศ ภาษาหรือแม้แต่สังคมและวิถีชีวิต (แค่เจอเพื่อนพูดภาษาเมืองใส่ ผมก็แทบรู้สึกราวกับว่าอยู่ต่างประเทศ เพราะผมสื่อสารกับใครไม่ค่อยได้เลย) สำหรับผมแล้ว คำว่า สุดขั้ว ไม่ได้เกินเลยไปเลย ผมรู้สึกอย่างนั้นจริงๆ

ตอนผมยังอยู่กรุงเทพฯ กล่าวถึงเฉพาะในโรงเรียนนะครับ ทุกสิ่งอย่างที่ผมเป็นมาและพบเจอ มันคือความเป็นเด็กอย่างแท้จริงเลยครับ ผมไม่รู้ว่าจะบรรยายยังไงให้เห็นภาพความแตกต่างเพราะลึกๆ แล้วผมรู้สึกว่านี่ต่างหากที่เป็นเรื่องปกติธรรมดา ส่วนเรื่องที่ผมกำลังจะได้เจอที่โรงเรียนใหม่ต่างหากที่เป็นความต่างออกไป

หลังจากใช้เวลาปรับตัวสักพัก ผมก็เริ่มเข้าใจว่าบรรดาเพื่อนใหม่เขาพูดคุยอะไรกัน ซึ่งนั่นเป็นเรื่องใหม่ของผมเลยนะ ผมได้รู้จักคำศัพท์และแสลงต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับการร่วมเพศก็ตอนนั้นแหล่ะ ทั้งคำหยาบและธรรมดา อี๋ จวย เจ๊ท ชักว่าว เอากัน ฯลฯ (แม้แต่คำว่าอัดถูด) แน่นอนว่าแรกๆ ผมไม่รู้ความหมายของคำเหล่านี้จึงเก็บมาถามพ่อแม่ ซึ่งคงทำให้พวกแกกระอักกระอ่วนไม่น้อย (ผมยังจำได้ พ่อผมบอกว่าคำว่า จวยจริงๆ แล้วมันเป็นภาษาอีสาน หมายถึงกระบือ แกเองก็พยายามเลี่ยงบาลีสุดๆ ) ทุกคำผมได้มายินครั้งแรกก็ที่นี่ ตอนแรกผมนึกว่ามันเป็นภาษาท้องถิ่นด้วยซ้ำไป แรกๆ ก็ไม่รู้ว่ามันสะกดยังไง ได้ผนังห้องน้ำช่วยสอนจนครบเลย มีตัวอย่างการเรียบเรียงเป็นประโยคด้วยนะ อันไหนเป็นคำนาม อันไหนเป็นกริยา ใครเป็นประธาน ใครเป็นกรรม ครบหมด

ตอน ป.4 ผมอายุ 9 ขวบ ผมโดนแม่ด่าลั่นบ้านเพราะผมเอาคำถามที่คิดว่าเป็นคำถามทดสอบปัญญาไปถามแม่เล่นๆ ผมจำได้ว่าเป็น ป.4 แน่นอนเพราะผมจำภาพเหตุการณ์ตอนที่ผมถูกเพื่อนถามคำถามนี้ได้ดี เป็นภาพในห้องเรียน ป.4 ของผม เพื่อนที่ถามก็เป็นคนที่อยู่ห้องเดียวกันตอน ป.4 ถึงตอนนี้ยังจำชื่อเล่น-ชื่อจริง-นามสกุลเพื่อนคนนั้นได้ คำถามนั้นคือ "ประเทศอะไรที่ขาด ล.ลิง ไม่ได้?" คำเฉลยก็คือ "เกาหลี" (ตอนแรกผมตอบว่าประเทศลาวเพราะถ้าไม่มี ล.ลิง มันออกเสียงไม่ได้ ผมพยายามจะมีเหตุผลแล้วนะ 55) หนึ่งในเพื่อนร่วมห้องของผม ตั้งครรภ์และต้องออกจากการเรียนกลางคัน แน่นอนว่าเพื่อนก็มาบรรยายสอนผมด้วยเช่นกันว่าคนเราจะตั้งครรภ์ก็ต่อเมื่อทำสิ่งใด ผมตกใจกับเรื่องใหม่นี้มากเพราะก่อนนี้คิดว่าตรงหว่างขาของแต่ละคนมีไว้ฉี่เท่านั้น ผมว่าเพื่อนผมมันบรรยายเรื่องนี้ได้ดีกว่า นพ.พันธ์ศักดิ์เสียอีก มันทำให้เด็ก ป.4 คนนึงเข้าใจความแตกต่างระหว่างเพศทั้งสอง ทำไมเพศนึงมีรู อีกเพศจึงมีแท่ง ระดับนั้นเลย

ตอน ป.5 เพื่อนร่วมห้องมาถามผมว่า "ชักว่าวเป็นหรือยัง?" แล้วมันก็บรรยายสอนผมเรื่องนี้ ตอนนั้นผมสูงสัก 1.2 เมตรเองมั้ง

ตอน ป.6 ได้รู้จักหนังสือโป๊เป็นครั้งแรกในห้องเรียนตัวเอง และได้มีโอกาสเห็นคนจูบกัน (ที่ไม่ใช่แค่หอมแก้ม) เป็นครั้งแรก ในห้องพักครูซะด้วย แต่ตอนนั้นพวกหัวโจกเริ่มมีประเด็นพูดคุยใหม่กันแล้ว นั่นคือ มาคุยกันว่า ใครเคย "เอา" แล้วบ้าง ตอนนั้นคำว่า เอา สะพัดมากถึงขนาดตอนที่ครูให้ นร.ท่องสระภาษาไทย นร.ชายทุกคนพร้อมใจตะเบ็งเสียงแข่งกันตอนที่ท่องถึงสระ เ-า ราวกับว่ามันเป็นการปลดปล่อยอย่างนึง ไม่ได้ยุ่งเกี่ยวกับมันแต่ก็ขอตะโกนมันออกมาละกันวุ้ย ราวนั้น

แต่ตอนนั้นเรื่องพวกนี้มันเป็นส่วนนึงของชีวิตประจำวันของผมไปแล้ว พ่อแม่ผมก็บอกเองว่าสักวันผมจะได้เรียนรู้เรื่องพวกนี้ ผมก็เข้าใจว่ามันเป็นไปตามวัย (แต่จริงๆ แล้วพวกแกคงจนตรอกมากกว่า) จนโตมาแล้วมองย้อนกลับไปถึงรู้ตัวว่า เฮ้ย? มันเร็วไปหน่อยมั้ย? มันถูกต้อง? ตอนนี้ผมอายุ 29 ปี นั่นแปลว่าช่วงนี้เป็นการครบรอบ 20 ปีที่ผมได้รู้ว่าการร่วมเพศมันคืออะไร มันก็เป็นเรื่องธรรมชาติแหล่ะ แต่นั่นก็ทำให้ผมขนลุก นี่ผมรู้เรื่องพวกนี้ตอนอายุเลขหลักเดียวจริงๆ เหรอเนี่ย

ผมไม่ได้จะว่าร้ายสิ่งแวดล้อมใหม่ที่ผมเจอที่นี่เลยนะ ไม่ได้กล่าวโทษว่าเชียงรายผิดหรือ กทม.ดีกว่า ผมไม่รู้หรอกว่าเด็กกทม.อายุ 9 ขวบเขาคุยอะไรกันเพราะนั่นเป็นสิ่งที่ผมไม่ได้พบเจอ (แต่ตอน 8 ขวบ ผมยังนั่งดูมิกกี้เมาส์อยู่เลยนะ) ถ้าผมไม่ได้ย้ายมาเชียงราย ตอนนี้ผมอาจมีลูกเรียนชั้น ม.1 แล้วมันก็ยังเป็นไปได้ แต่เอาเป็นว่าสนใจแต่เรื่องที่มันเกิดขึ้นจริงดีกว่า

ย้ำอีกทีว่านี่เป็นเรื่องเมื่อ 20 ปีก่อนนะครับ ขอจบการเล่าเรื่องด้วยการย้อนไปที่คำแรกที่ผมพิมพ์ไป คือคุณอาจจะแค่เพิ่งรู้ก็ได้นะครับ

[teetee2011]

หนทางเด็กเสื่อม  1. สื่อทาง ตา หู  จมูก  ลิ้น กาย ใจ   มีผลเท่ากันหมดอยากรู้อยากเห็นอยากลอง
2.ไปทำรายงานเข้ากลุ่ม, กิจกรรม, ลูกเสือ, กิจกรรมกีฬา พาไปพักแรมดูงานต่างจังหวัด, ตอนนี้ชาวเชียงรานมีชมรมรถเครื่องอะไรนะคันใหญ่ ๆไปกันเป็นกลุ่ม ๆ ซ้อนกอดเอวเป็นคู่ ๆ  ตั้งแคมป์ดื่มเหล้า  เปลี่ยนคู่นอนทั้งหญิง ๆ ชาย  ๆ ชายหญิง   รถเครื่องก็ิเงินพ่อแม่   น้ำมันเงินพ่อแม่  โทรศัพท์ราคาเครื่องเป็นหมื่น ๆ ค่าโทรศัพท์  เงินพ่อแม่ทั้งนั้น   ตอนนี้ทำใจไ้ว้เถิดว่าลูกใครจะรักษาตัวได้อย่างไร   ลูกใครจะพาลูกสาวใครไปหาใคร  เพราะตัวเองไปมาแล้วต้องให้เพื่อมันเสียดวย  เวลาอยู่บ้านเป็นเหมือนผ้าพับไว้  แต่อยู่ในห้องเล่นเน็ต  ไปอ่านดูได้เขาอ่านประสบการณ์ xxxx  กันเมื่ออายุเท่าไหร่เกิดขึ้นได้อย่างไร มันเล่าให้มองเห็นภาพเลย  แล้วเด็กไวกลัดมันอยากรู้อยากลองอยากเห็นของจริงกันทั้งนั้น(ทั้งเขาและเรา) เขาถึงมีสะโลแกนไงครับ   เขารวยอย่าไปอิจฉาให้อิจฉาที่เขามีลูกสอนลูกได้เชื่อฟัง ลูกใครเสียหายอย่าไปซ้ำเติมเขา  เพราะอีกไม่นานเราก็จะมีเช่นเดียวกับเขา   สังคมรอบข้างมันพาไป

[TzJL]

ยุคนี้มันยุคสื่อออนไลน์...มีลูกสอนลูกมีหลานสอนหลานครับช่วยๆกันดูแล

[maxma]

สมัยผมเป็นเด็ก ป.3 นี่ผมแค่เปิดกระโปรงเพื่อนเท่านั้นเองจริงๆ อย่างอื่นไม่รู้เลย จนถึง ป5-ป6 นี่แหละ ได้ยินที่เพื่อนคุยกัน มันก็เป็นธรรมดาถ้าคุยกันเฉยๆ แต่ไอ้ที่ไปทดลองทำจริงๆ จะเป็นพวกเด็กที่เกเรหน่อย ม1-ม3 มันก็เอากันแล้ว หลายคนก็ท้อง หลายคนก็แท้ง ผมว่านอกจากสื่อแล้วสิ่งสำคัญคือความเอาใจใส่ของครูและผู้ปกครอง ต้องปลูกฝังให้เขารู้จักคิด และเห็นว่าสิ่งเหล่านี้ไม่ใช่เรื่องที่สมควรทำในวัยเรียน

[Down_Hill]

ผมว่ามันเร็วไปสำหรับเด็กที่จะรู้เรื่องประเภทนี้มันทำให้เด็กฝักใฝ่ แล้วผลคือเด็กจะไม่ตั้งใจเรียน พ่อแม่ผู้ปกครองต้องป้องกันที่บ้าน ครูต้องป้องกันที่โรงเรียนครับ

เอาโปรป้องกันไม่ให้เด็กเข้าเว็ปไม่พึงประสงค์ครับ  ดาวน์โหลดที่นี่

[atzcret]

อนาคตของชาติ ^^

[jotaro]

คุณอาจจะแค่เพิ่งรู้ก็ได้นะครับ ผมขออนุญาตเล่าอะไรให้ฟัง อาจยาวไปหน่อย พยายามจะเขียนให้ไม่น่าเบื่อนะครับ


พื้นเพเดิมผมเป็นคน กทม.ครับ แต่ย้ายตามครอบครัวมาอยู่ที่เชียงรายตอน ป.3 เทอม 2 วัยไล่ๆ กับเด็กที่ จขกท.กล่าวถึงพอดีเลย ผมจำช่วงเวลานั้นได้ค่อนข้างดีเพราะมันเป็นเรื่องใหญ่มากสำหรับเด็กคนนึงที่ต้องปรับตัวเข้ากับสิ่งแวดล้อมใหม่ๆ ที่ต่างไปจากเดิมอย่างสุดขั้ว ไม่ว่าจะด้วยเรื่องภูมิอากาศ ภาษาหรือแม้แต่สังคมและวิถีชีวิต (แค่เจอเพื่อนพูดภาษาเมืองใส่ ผมก็แทบรู้สึกราวกับว่าอยู่ต่างประเทศ เพราะผมสื่อสารกับใครไม่ค่อยได้เลย) สำหรับผมแล้ว คำว่า สุดขั้ว ไม่ได้เกินเลยไปเลย ผมรู้สึกอย่างนั้นจริงๆ

ตอนผมยังอยู่กรุงเทพฯ กล่าวถึงเฉพาะในโรงเรียนนะครับ ทุกสิ่งอย่างที่ผมเป็นมาและพบเจอ มันคือความเป็นเด็กอย่างแท้จริงเลยครับ ผมไม่รู้ว่าจะบรรยายยังไงให้เห็นภาพความแตกต่างเพราะลึกๆ แล้วผมรู้สึกว่านี่ต่างหากที่เป็นเรื่องปกติธรรมดา ส่วนเรื่องที่ผมกำลังจะได้เจอที่โรงเรียนใหม่ต่างหากที่เป็นความต่างออกไป

หลังจากใช้เวลาปรับตัวสักพัก ผมก็เริ่มเข้าใจว่าบรรดาเพื่อนใหม่เขาพูดคุยอะไรกัน ซึ่งนั่นเป็นเรื่องใหม่ของผมเลยนะ ผมได้รู้จักคำศัพท์และแสลงต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับการร่วมเพศก็ตอนนั้นแหล่ะ ทั้งคำหยาบและธรรมดา อี๋ จวย เจ๊ท ชักว่าว เอากัน ฯลฯ (แม้แต่คำว่าอัดถูด) แน่นอนว่าแรกๆ ผมไม่รู้ความหมายของคำเหล่านี้จึงเก็บมาถามพ่อแม่ ซึ่งคงทำให้พวกแกกระอักกระอ่วนไม่น้อย (ผมยังจำได้ พ่อผมบอกว่าคำว่า จวยจริงๆ แล้วมันเป็นภาษาอีสาน หมายถึงกระบือ แกเองก็พยายามเลี่ยงบาลีสุดๆ ) ทุกคำผมได้มายินครั้งแรกก็ที่นี่ ตอนแรกผมนึกว่ามันเป็นภาษาท้องถิ่นด้วยซ้ำไป แรกๆ ก็ไม่รู้ว่ามันสะกดยังไง ได้ผนังห้องน้ำช่วยสอนจนครบเลย มีตัวอย่างการเรียบเรียงเป็นประโยคด้วยนะ อันไหนเป็นคำนาม อันไหนเป็นกริยา ใครเป็นประธาน ใครเป็นกรรม ครบหมด

ตอน ป.4 ผมอายุ 9 ขวบ ผมโดนแม่ด่าลั่นบ้านเพราะผมเอาคำถามที่คิดว่าเป็นคำถามทดสอบปัญญาไปถามแม่เล่นๆ ผมจำได้ว่าเป็น ป.4 แน่นอนเพราะผมจำภาพเหตุการณ์ตอนที่ผมถูกเพื่อนถามคำถามนี้ได้ดี เป็นภาพในห้องเรียน ป.4 ของผม เพื่อนที่ถามก็เป็นคนที่อยู่ห้องเดียวกันตอน ป.4 ถึงตอนนี้ยังจำชื่อเล่น-ชื่อจริง-นามสกุลเพื่อนคนนั้นได้ คำถามนั้นคือ "ประเทศอะไรที่ขาด ล.ลิง ไม่ได้?" คำเฉลยก็คือ "เกาหลี" (ตอนแรกผมตอบว่าประเทศลาวเพราะถ้าไม่มี ล.ลิง มันออกเสียงไม่ได้ ผมพยายามจะมีเหตุผลแล้วนะ 55) หนึ่งในเพื่อนร่วมห้องของผม ตั้งครรภ์และต้องออกจากการเรียนกลางคัน แน่นอนว่าเพื่อนก็มาบรรยายสอนผมด้วยเช่นกันว่าคนเราจะตั้งครรภ์ก็ต่อเมื่อทำสิ่งใด ผมตกใจกับเรื่องใหม่นี้มากเพราะก่อนนี้คิดว่าตรงหว่างขาของแต่ละคนมีไว้ฉี่เท่านั้น ผมว่าเพื่อนผมมันบรรยายเรื่องนี้ได้ดีกว่า นพ.พันธ์ศักดิ์เสียอีก มันทำให้เด็ก ป.4 คนนึงเข้าใจความแตกต่างระหว่างเพศทั้งสอง ทำไมเพศนึงมีรู อีกเพศจึงมีแท่ง ระดับนั้นเลย

ตอน ป.5 เพื่อนร่วมห้องมาถามผมว่า "ชักว่าวเป็นหรือยัง?" แล้วมันก็บรรยายสอนผมเรื่องนี้ ตอนนั้นผมสูงสัก 1.2 เมตรเองมั้ง

ตอน ป.6 ได้รู้จักหนังสือโป๊เป็นครั้งแรกในห้องเรียนตัวเอง และได้มีโอกาสเห็นคนจูบกัน (ที่ไม่ใช่แค่หอมแก้ม) เป็นครั้งแรก ในห้องพักครูซะด้วย แต่ตอนนั้นพวกหัวโจกเริ่มมีประเด็นพูดคุยใหม่กันแล้ว นั่นคือ มาคุยกันว่า ใครเคย "เอา" แล้วบ้าง ตอนนั้นคำว่า เอา สะพัดมากถึงขนาดตอนที่ครูให้ นร.ท่องสระภาษาไทย นร.ชายทุกคนพร้อมใจตะเบ็งเสียงแข่งกันตอนที่ท่องถึงสระ เ-า ราวกับว่ามันเป็นการปลดปล่อยอย่างนึง ไม่ได้ยุ่งเกี่ยวกับมันแต่ก็ขอตะโกนมันออกมาละกันวุ้ย ราวนั้น

แต่ตอนนั้นเรื่องพวกนี้มันเป็นส่วนนึงของชีวิตประจำวันของผมไปแล้ว พ่อแม่ผมก็บอกเองว่าสักวันผมจะได้เรียนรู้เรื่องพวกนี้ ผมก็เข้าใจว่ามันเป็นไปตามวัย (แต่จริงๆ แล้วพวกแกคงจนตรอกมากกว่า) จนโตมาแล้วมองย้อนกลับไปถึงรู้ตัวว่า เฮ้ย? มันเร็วไปหน่อยมั้ย? มันถูกต้อง? ตอนนี้ผมอายุ 29 ปี นั่นแปลว่าช่วงนี้เป็นการครบรอบ 20 ปีที่ผมได้รู้ว่าการร่วมเพศมันคืออะไร มันก็เป็นเรื่องธรรมชาติแหล่ะ แต่นั่นก็ทำให้ผมขนลุก นี่ผมรู้เรื่องพวกนี้ตอนอายุเลขหลักเดียวจริงๆ เหรอเนี่ย

ผมไม่ได้จะว่าร้ายสิ่งแวดล้อมใหม่ที่ผมเจอที่นี่เลยนะ ไม่ได้กล่าวโทษว่าเชียงรายผิดหรือ กทม.ดีกว่า ผมไม่รู้หรอกว่าเด็กกทม.อายุ 9 ขวบเขาคุยอะไรกันเพราะนั่นเป็นสิ่งที่ผมไม่ได้พบเจอ (แต่ตอน 8 ขวบ ผมยังนั่งดูมิกกี้เมาส์อยู่เลยนะ) ถ้าผมไม่ได้ย้ายมาเชียงราย ตอนนี้ผมอาจมีลูกเรียนชั้น ม.1 แล้วมันก็ยังเป็นไปได้ แต่เอาเป็นว่าสนใจแต่เรื่องที่มันเกิดขึ้นจริงดีกว่า

ย้ำอีกทีว่านี่เป็นเรื่องเมื่อ 20 ปีก่อนนะครับ ขอจบการเล่าเรื่องด้วยการย้อนไปที่คำแรกที่ผมพิมพ์ไป คือคุณอาจจะแค่เพิ่งรู้ก็ได้นะครับ

หนังโป๊ผมก็ดูตั้งแต่4-5ขวบละ แต่ก็ไม่คิดจะไปขมขืนใครนะ ดูหนังโป๊มันก็ไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อนซํกหน่อย ฮี่ ฮี่

[60RADIO]

ช่วยกันดูแลหน่อย

[ChawThaiLue]

ช่วยกันดูแลหน่อย

บวกหนึ่ง คับ