เป็นคนขี้สงสัยน่ะ ถ้าอะไรที่ไม่ออกมาแบบไม่มีเหตุผลรองรับ
คนหูหนวก ไม่ได้ยินตั้งแต่เล็ก การสื่อสารไม่ได้ ผลคือการเป็นใบ้ ต้องใช้ภาษามือ
ถ้าจะฝึกสีไวโอลิน ต้องอาศัยการได้ยินเสียง คีย์โน๊ตสูงต่ำ ใช่ไหมครับ อันนี้ก็คาใจ ฝึำกได้ไง?
(หมายถึงในของจริง ฝึกกันได้ไหม? ใครพอมีข้อมูลช่วยตอบที)
เนื้อเรื่อง พอปะติดปะต่อได้ แต่อยู่บ้านหรู มาเดินถนน และมาซ้อมมาเล่นบนฟุตบาทได้ไง?
ต่ออีก คือน้ำเน่าแบบไทยๆ ยังคงรักษาไว้เช่นเรื่องอื่นๆ คือการอิจฉาริษยา กลั่นแกล้ง ไม่ขาดเลย?
ต่ออีก คือ ถ้าตัวไวโอลินถูกทุบพัง ขนาดนั้น มาแปะเทป ปะด้วยกาวอย่างดี แต่มันใช้ได้จริง
มีเสียง ออกมาเป็นแบบเดิมได้จริงๆเหรอ ? ใครเคยเล่นดนตรีแบบนี้ช่วยบอกที
ต่ออีก คือ ลองให้หญิงผมยาว ท่านใดก็ได้ ลองเล่นดนตรีสักชิ้น แล้ว เอาไอ้ผมที่สยายพริ้ว
มาพาดที่เส้นเสียงหรืออุปกรณ์กำเนิดเสียงดูซิครับ มันจะได้อารมย์ตามนั้นไหม?
มีอีกหลายมุม แต่คงได้แค่ประเดี๋ยวเดียวเท่านั้น ถ้ามันจะติดตลาด คงไม่นานหรอก
ไม่ได้ขวางโลก หรือ ไร้อารมย์นะครับ แต่อะไรที่มันสงสัย ต้องถามออกมา
มีหลายโฆษณา ที่เป็นแบบนี้ ไม่รู้ว่าอยู่ในหลักสูตรหรือเปล่า ท่านที่จบมาทางนี้ช่วยเฉลยที
ทำไงก็ได้ให้คนจดจำได้ไว และได้เยอะที่สุด นั่นคือประสบผลสำเร็จของงาน....ใช่หรือเปล่า?
ถึงมันเหมือนจะดูเกินจริง แต่คนส่วนมากก็ชอบโฆษณานี้นะค่ะ เพราะความหมายมันดี