ขอ ขอบคุณ...

[My_Boss]

นัยอันล้ำลึกของคำว่า "ขอบคุณ"
ขอบคุณความไม่รู้  ที่ทำให้รู้วิธีลุกขึ้นสู้
ขอบคุณความยากจน   ที่ทำให้เป็นคนมุมานะ
ขอบคุณความล้มเหลว   ที่ทำให้เกิดความเชี่ยวชาญ
ขอบคุณความผิดพลาด  ที่ทำให้ฉลาดยิ่งกว่าเดิม
ขอบคุณความริษยา   ที่ทำให้กล้าสร้างสรรค์สิ่งใหม่
ขอบคุณคำวิพากษ์วิจารณ์   ที่ทำให้ผลิบานอย่างไร้ข้อตำหนิ
ขอบคุณความไม่รู้  ที่ทำให้รู้จักครูที่ชื่อประสบการณ์
ขอบคุณความผิดหวัง  ที่ทำให้ตั้งสติเพื่อลุกขึ้นมาใหม่
ขอบคุณศัตรูที่แกร่งกล้า  ที่ทำให้รู้ว่าเรายังไม่ใช่มืออาชีพ
ขอบคุณมหกรรมคอรัปชั่น  ที่ทำให้เราอยากสร้างสรรค์การเมืองใหม่ขอบคุณความป่วยไข้  ที่ทำให้เราตั้งใจดูแลสุขภาพ
ขอบคุณความทุกข์ที่  ทำให้เรารู้ว่าความสุขมีค่าแค่ไหน
ขอบคุณความพลัดพราก  ที่ทำให้เราสละจากความยึดมั่น ถือมั่นขอบคุณเพลิงกิเลส  ที่ทำให้เรามีเหตุอยากถึงพระนิพพาน
ขอบคุณความตาย   ที่ทำให้ฉากสุดท้ายของชีวิตสมบูรณ์แบบ
ขอบคุณความรัก ที่ทำให้ชีวิตมีค่าและรู้ว่าอยู่เพื่ออะไร และทำเพื่อใคร
ว.วชิรเมธี

[แชทซาโนย่า กอยุ่ง~*-.]

โออออ..........  ขอขอบคุณเช่นกันค่ะ

ที่เอาสิ่งดีดีมาแบ่งปัน

[ccjjoe@C.R.S.C.#รักในหลวง#]

ขอบคุณครับ 

[เจียงฮายรำรึก]

ขอบคุณมากครับ มีกำลังใจขึ้นตั้งเยอะ

[ⒷⒼ*]

เอามาเพิ่มด้วยคนครับ
 4 อย่างที่นำพาชีวิตไปสู่ความสุข‏
การบรรยายธรรมะโดยท่าน ว.วชิรเมธี ท่านได้ให้พร 4 ข้อ ดังนี้
> 1. อย่าเป็นนักจับผิด 
คนที่คอยจับผิดคนอื่น แสดงว่า หลงตัวเองว่าเป็นคนดีกว่าคนอื่น ไม่เห็นข้อบกพร่องของตนเอง 'กิเลสฟูท่วมหัว ยังไม่รู้จักตัวอีก'  คนที่ชอบจับผิด จิตใจจะหม่นหมอง ไม่มีโอกาส 'จิตประภัสสร' ฉะนั้น จงมองคน มองโลกในแง่ดี ' แม้ในสิ่งที่เป็นทุกข์ ถ้ามองเป็น ก็เป็นสุข '
> 2. อย่ามัวแต่คิดริษยา   
'แข่งกันดี ไม่ดีสักคน  ผลัดกันดี ได้ดีทุกคน' คนเราต้องมี พรหมวิหาร 4 คือ เมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขาคนที่เราริษยาเป็นการส่วนตัว มีชื่อว่า 'เจ้ากรรมนายเวร'  ถ้าเขาสุข เราจะทุกข์ ฉะนั้น เราต้องถอดถอน   ความริษยาออกจากใจเรา เพราะไฟริษยา เป็น 'ไฟสุมขอน' (ไฟเย็น) เราริษยา 1 คน เราก็มีทุกข์ 1 ก้อนเราสามารถถอดถอนความริษยาออกจากใจเราโดยใช้วิธี 'แผ่เมตตา' หรือ ซื้อโคมลอยมา แล้วเขียนชื่อคนที่เราริษยา แล้วปล ่อยให้ลอยไป
> 3. อย่าเสียเวลากับความหลัง 
90% ของคนที่ทุกข์ เกิดจากการย้ำคิดย้ำทำ 'ปล่อยไม่ลง ปลงไม่เป็น'
มนุษย์ที่สลัดความหลังไม่ออก เหมือนมนุษย์ที่เดินขึ้นเขาพร้อมแบกเครื่องภาระต่างๆ ไว้ที่หลังขึ้นไปด้วย ความทุกข์ที่เกิดขึ้นแล้ว จงปล่อยมันซะ ' อย่าปล่อยให้คมมีดแห่งอดีต มากรีดปัจจุบัน  อยู่กับปัจจุบันให้เป็น '  ให้กายอยู่กับจิต จิตอยู่กับกาย คือมี 'สติ' กำกับตลอดเวลา
> 4.. อย่าพังเพราะไม่รู้จักพอ   
'ตัณหา'ที่มีปัญหา คือ ความโลภ ความอยากที่เกินพอดี เหมือนทะเลไม่เคยอิ่มด้วยน้ำ ไฟไม่เคยอิ่มด้วยเชื้อ  ธรรมชาติของตัณหา คือ 'ยิ่งเติมยิ่งไม่เต็ม'  ทุกอย่างต้องดู ' คุณค่าที่แท้จริง ' ไม่ใช่ คุณค่าเทียม  เช่น คุณค่าที่แท้ของนาฬิกาคืออะไร ? คือไว้ดูเวลาไม่ใช่ใส่เพื่อความโก้หรู คุณค่าที่แท้ของโทรศัพท์มือถือคืออะไร ? คือไว้สื่อสาร แต่องค์ประกอบอื่นๆ ที่เสริมมาไม่ใช่คุณค่าที่แท้จริงของโทรศัพท์  เราต้องถามตัวเองว่า 'เิกิดมาทำไม' คุณค่าที่แท้จริงของการเกิดมาเป็นมนุษย์อยู่ตรงไหน ตามหา ' แก่น ' ของชีวิตให้เจอ
คำว่า 'พอดี'  คือ ถ้า 'พอ' แล้วจะ 'ดี'    รู้จัก 'พอ' จะมีชีวิตอย่างมีความสุข
 
 
 
 
 

[NEONAZI]

ขอบคุณสำหรับทุกสิ่งดีๆที่มีแบ่งปันให้แก่กัน

[สาวเหลือน้อย]

ขอบคุณเจ้า

[hino]

ขอบคุณเหมือนกัน ภูมิใจท่านด้วย ท่านเป็นคนเชียงราย

[Jajae]

ขอบคุณนะค่ะที่ทำให้ได้อ่านเรื่องราวดีๆ 

[Auto IT Service]

ขอบคุณมากค่ะ

[นานา..จิตตัง รักพ่อค่ะ]

ขอ ขอบคุณเช่นกันค่ะ ที่เอาสิ่งดีๆมาให้อ่าน

[taekeuk_poomse]

ขอบคุณมากๆเลยครับ

[สาวเหลือน้อย]

ว่างๆก็เข้าไปกราบนมัสการท่านได้ค่ะ ที่ไร่เชิญตะวัน บ้านสันป่าเหียง ต.ห้วยสัก อ.เมือง จ.เชียงราย เจ้า ( ไม่การันตีว่าจะเจอรึปล่าวนะคะ แต่ท่านจำพรรษาอยู่ที่เชียงรายค่ะ)

[ⒷⒼ*]

ว่างๆก็เข้าไปกราบนมัสการท่านได้ค่ะ ที่ไร่เชิญตะวัน บ้านสันป่าเหียง ต.ห้วยสัก อ.เมือง จ.เชียงราย เจ้า ( ไม่การันตีว่าจะเจอรึปล่าวนะคะ แต่ท่านจำพรรษาอยู่ที่เชียงรายค่ะ)

ไปเมื่อต้นเดือน ประตูปิดครับ ไม่มีใครอยู่

[>:l!ne-po!nt:<]

ขอบคุณที่เอามาแบ่งปัน