ปุโรหิตทดลองศีล

[เมฆพัตร]

โทษแห่งอทินนาทาน.... ปุโรหิตทดลองศีล
........" ผู้มีอำนาจวาสนา หากว่าไม่รักษาศีล ย่อมไม่อาจรักษาลาภยศของตนไว้ได้ " คำกล่าว
นี้จะเป็นจริงเพียงใด พบกับคำตอบได้ เมื่อปุโรหิตผู้ยิ่งใหญ่ได้ทดลองขโมยทรัพย์ของผู้อื่น


ปุโรหิตทดลองศีล


.......เมื่อครั้งพระเจ้าพรหมทัต ครองราชสมบัติในกรุงพาราณสี ปุโรหิตผู้หนึ่งของพระองค์ ได้
เกิดความสงสัยว่าถ้าผิดศีลแล้วจะเป็นอย่างไร จึงได้ทดลองด้วยการขโมยเงินหลวงไปวันละ ๑ กหาปนะ

ในวันแรก และวันที่ ๒ นั้น ไม่มีอะไรเกิดขึ้น เพราะเจ้าหน้าที่ทั้งหลายยังมีความยำเกรงในตัว
ปุโรหิตอยู่ ด้วยเห็นว่าเป็นถึงราชครู แต่พอวันที่ ๓ เจ้าหน้าที่เหล่านั้นก็หมดความยำเกรง ร้องประกาศ
ขึ้นว่า " ขโมย ขโมย " แล้วจับตัวปุโรหิตผู้นั้นไปถวายพระราชา

ในขณะที่เดินไปตามทางนั้น ปุโรหิตได้เห็นพวกหมองูแสดงการเล่นงูอยู่ งูนั้นเป็นงูพิษ แต่
ไม่กล้ากัดใคร เพราะถูกสะกดไว้ด้วยอำนาจมนต์ของหมองู แต่ถึงอย่างนั้นผู้คนทั้งหลาย ก็พากัน
ชื่นชมงูนั้นว่า " งูตัวนี้ดี เป็นงูมีศีล ไม่กัดใคร " ปุโรหิตจึงคิดอยู่ในใจว่า " แม้แต่งูซึ่งไม่กัดใคร
เพราะอำนาจของหมองู ยังได้รับคำชื่นชมว่าเป็นงูดี งูมีศีล หากมนุษย์เช่นเราเป็นผู้มีศีล คงจะดี
ยิ่งขึ้นไปอีก "

เมื่อเข้าเฝ้าพระราชา พระองค์ตรัสถามปุโรหิตว่า " เหตุใดท่านจึงทำเช่นนี้ "

ปุโรหิตกราบทูลว่า " ข้าพระองค์ทำไป เพื่อจะทดลองดูว่า เมื่อผิดศีลแล้วจะเป็นอย่างไร เมื่อ
ก่อนข้าพระองค์สงสัยว่า ที่องค์ราชานับถือข้าพระองค์ ที่ประชาชนยำเกรงข้าพระองค์นั้น เป็น
เพราะชาติตระกูล ศีลปวิทยา ความเป็นปุโรหิต หรือเพราะศีลกันแน่ มาบัดนี้.......ข้าพระองค์ได้
ทราบแล้วว่า เป็นเพราะศีลนั่นเอง

ข้าแต่มหาราชา ทรัพย์สมบัติซึ่งเป็นของบิดาของข้าพระองค์ก็ดี ทรัพย์สมบัติที่ข้าพระองค์หาได้
ด้วยตนเองก็ดี ทรัพย์สมบัติที่พระองค์ได้พระราชทานก็ดี ข้าพระองค์มีอยู่เป็นอันมาก แต่ที่ข้าพระองค์
ขโมยเงินเช่นนี้ ก็เพื่อจะทดลองผิดศีลดู และนี่เองจึงทำให้ข้าพระองค์ได้รู้ว่า ศีลนั้นสูงกว่าชาติ
ตระกูล สูงกว่าทรัพย์สมบัติใดๆ ทั้งสิ้น "

จากนั้นปุโรหิตได้ทูลขออนุญาตจากพระราชา ออกบวชเป็นฤาษีอยู่ในป่าหิมพานต์ สมาทาน
ตั้งมั่นอยู่ในศีล และปฎิบัติกัมมัฏฐาน จนได้สำเร็จอภิญญาสมาบัติ เมื่อละจากโลกแล้วได้ไปเกิด
ในชั้นพรหมโลก


.......ปุโรหิตผู้ทรงปัญญาได้รู้ซึ้งแล้วว่า อำนาจ วาสนา หรือ ทรัพย์สมบัติใดๆ ก็ไม่มีความหมาย
ไม่อาจช่วยอะไรได้ ยามเมื่อเขาได้ชื่อว่าเป็นขโมย

ถ้าหากการลักทรัพย์ในครั้งนี้ มิใช่เป็นเพียงแค่การทดลอง หากแต่เป็นการกระทำด้วยความโลภ
เรื่องนี้คงต้องจบลงอย่างน่าอัปยศอดสูแน่นอน

ในที่สุด จุดจบอันร้ายแรงที่สุดนั้น ย่อมมิใช่อยู่ที่ความเสียหายในทรัพย์สินของทางราชการ หรือ
โทษทัณฑ์ทางกฎหมายที่ปุโรหิตจะต้องได้รับ หากแต่อยู่ที่ความพินาศย่อยยับในคุณสมบัติของ
ความเป็นมนุษย์ นี่คือผลเสียหายที่ร้ายแรงที่สุดของการลักทรัพย์

ที่ีมา::
ที่มา คุณwellrider เว็บพลังจิต

[kai015]

ลึกซึ้งๆๆ