วิทยาลัยครูภูเก็ตนี้
เราน้องพี่ร้องร่ำพร่ำเพรียกหา
ก่อกำเนิดเถลิงฉัตรรัชดา
สยามมินทร์พระผ่านฟ้าภูมิพล
รั้วแสดดำนามนี้ที่ผ่องพัฒน์
นายฉลอง ภิรมย์รัตน์ ผู้นำผล
อำนวยการก่อสร้างอย่างอดทน
ผ่านลมฝนเนิ่นนานกาลเวลา
เป็นสถานอันโอฬารอร่ามลักษณ์
ต่างประจักษ์แหล่งสร้างครูคู่หัตถา
ทั้งศาสตร์ศิลป์ถิ่นใต้ได้นำมา
ธำรงไว้คู่พาราถิ่นขวานทอง
เราคือมุขอันดามันอันเลอค่า
ที่รับใช้ปวงประชาทั่วทั้งผอง
พัฒนาผืนดินไทยให้เรืองรอง
ที่พี่น้องผองเพื่อนร่ำเรียนมา
จากวันนั้นถึงวันนี้สี่ทศวรรษ
ราชภัฏยืนยงคงความกล้า
เพราะเราคือข้าฯ แห่งรัฐกษัตรา
ที่ยิ่งใหญ่สมนามาพระราชทาน
เรายืนยงองอาจประกาศชื่อ
เสียงล่ำลือว่าเรารักสมัครสมาน
เกียรติยศปรากฏไกลไปช้านาน
มิครั่นคร้ามหวั่นไหวแม้ภัยมี
ณ วันนี้เรายืนเด่นเป็นสง่า
ประกาศกล้ายืนยงคงศักดิ์ศรี
รับใช้ชาติศาสน์กษัตริย์เป็นชีพพลี
ถวายแด่พระภูมีองค์ราชัน
พร้อมหน้ากันวันนี้เปรมปรีดิ์นัก
ร่มแคแสดเคยพิงพักกลับสุขสันต์
เราพี่น้องผองเพื่อนชื่นชีวัน
ขอรับขวัญสู่ถิ่นเก่าเราอยู่มา
ทุกรอยยิ้มกำลังใจที่ได้รับ
คือแรงขับเคลื่อนไหวไปข้างหน้า
จักขอให้คำมั่นและสัญญา
จะกลับมา ณ ที่นี้มิมีเลือน
จงอยู่เคียงเรียงร้อยใจไว้จงมั่น
ร่วมสานฝันต่อไปไม่คลายเคลื่อน
จนสิ้นแสงสุริยาและดาวเดือน
มิแปรเปลี่ยนจากใจไปนิรันดร์
นายพนมกร นันติ ประพันธ์เนื่องในวันครบรอบ ๔๐ ปี มหาวิทยาลัยราชภัฏภูเก็ต
๕ ธันวาคม ๒๕๕๔