คุ้กกี้ 1 ห่อ

[◕‿◕ cecilia ◕‿◕]

คุกกี้หนึ่งห่อ.....

ที่สนามบินนานาชาติระดับโลก มีนักธุรกิจหญิงแต่งตัวดี 
จำเป็นต้องรอเวลาถึง 3 ชั่วโมง 
ในการเปลี่ยนเครื่องบินเพื่อไปจุดหมายปลายทาง 

เธอจึงตัดสินใจเดินไปซื้อหนังสือ 1 เล่มและคุกกี้ 1 ห่อ 
และเตรียมหาที่นั่งเพื่ออ่านและกินฆ่าเวลาไปพลาง ๆ 
เธอสอดส่ายมองหาที่นั่งได้ 1 แห่ง เธอสังเกตเห็นว่าข้างๆ 
เธอมีชายหนุ่ม 
ซึ่งนั่งเหยียดกายอย่างไม่สนใจใคร ว่าจะมีใครนั่งอยู่ข้าง ๆ เขา 
สักครู่หนึ่ง ขณะที่เธออ่านหนังสือ 
ชายหนุ่มก็หยิบขนมคุกกี้ออกจากถุง 
ซึ่งวางอยู่ระหว่างคนทั้งสอง 
แล้วกินมันอย่างละชิ้น เธอมองด้วยความโกรธ 
แต่ไม่ต้องการทำเรื่องวุ่นวาย 
เธอจึงทำเป็นไม่สนใจ 

เธอเริ่มรู้สึกเบื่อที่จะกินคุกกี้และเฝ้ามองนาฬิกา 
ในขณะที่ชายหนุ่มซึ่งเป็นผู้ขโมยไร้ยางอาย กำลังกินมันให้หมดสิ้นไป 
เธอเริ่มโมโหและคิดในใจว่า 
"ถ้าฉันไม่ใช่ผู้ดีมีการศึกษาแล้วละก็..ฉันจะชก 
หน้าเจ้าหมอนี้ให้แหลกไปเลย" 

ทุกครั้งที่เธอหยิบกิน 1 ชิ้น ชายหนุ่มก็หยิบมันกิน 1 ชิ้น 
ทั้งสองส่งสายตามองกัน เมื่อคุกกี้เหลือเพียงชิ้นสุดท้าย 
เธอหยุดและอยากรู้ว่าชายหนุ่มจะทำอย่างไร ชายหนุ่มค่อย ๆ 
หยิบคุกกี้ชิ้นสุดท้ายแล้วหักออกเป็น 2 ชิ้น 
ส่งให้เธอครึ่งชิ้นและกินเองครึ่งชิ้น 
เธอรับจากชายหนุ่มอย่างรวดเร็วและคิดในใจว่า "เขาช่างเป็นคนไร้มารยาทสุดๆ 
ช่างไร้การศึกษา ไม่มีแม้แต่พูดขอบคุณสักคำ" 

เธอลุกขึ้นหยิบข้าวของทั้งหมดแล้วตรงไปยังประตูขึ้นเครื่อง 
ไม่แม้แต่เหลียวหลังกลับมามองหัวขโมยผู้ไร้มารยาทซึ่งยังนั่งอยู่ที่เดิม 

ภายหลังจากขึ้นเครื่องและนั่งประจำที่อย่างสบายแล้ว 
เธอก็หยิบหนังสือที่อ่านค้างอยู่ขึ้นมาอีกครั้ง 
ในขณะที่หยิบหนังสือจากกระเป๋า ก็พบว่ามีขนมคุกกี้ 1 ห่อ เธอตกใจมาก 
ถ้าคุกกี้ของฉันยังอยู่ที่นี่ ก็แปลว่า..... 
คุกกี้ห่อนั้นเป็นของชายหนุ่มที่แบ่งให้เธอกินเธอลุกขึ้นทันที 
แล้ววิ่งออกจากเครื่องบินไปยังที่นั่งของชายหนุ่ม 
แต่คงเหลือแต่ที่นั่งว่างเปล่า 
มันสายไปเสียแล้วที่จะได้ขอโทษชายหนุ่ม 
ระหว่างเดินกลับเข้าเครื่อง 
เธอรู้สึกเจ็บปวดหัวใจ เธอนั่นเองที่ไร้มารยาท 
เป็นหัวขโมยที่ไร้การศึกษาตัวจริง 

มีกี่ครั้งในชีวิตของคนเรา ที่ค้นพบในภายหลังว่า 
สิ่งที่เกิดขึ้นนั้นมันไม่ใช่เรื่องจริงมันเป็นการเข้าใจผิด 
มีกี่ครั้งในชีวิตที่เราขาดความไว้วางใจผู้อื่น 
และทำให้เราตัดสินผู้อื่นจากความคิดเย่อหยิ่งของเราเอง 
ซึ่งห่างไกลจากความเป็นจริงมากมาย 
นี่แหละที่ทำให้เราต้องคิดซ้ำแล้วซ้ำอีกก่อนตัดสินผู้อื่นหลาย ๆ 
สิ่งไม่ได้เป็นอย่างที่เห็น ควรมองผู้อื่นในแง่ดี 
แล้วคอยสงสัยตัวเองว่า 

เรามองโลกในแง่ดีพอหรือยัง?

เราเคยแบ่งปันอะไร-ให้ใคร-บ้างไหม?

[นู๋นิดออนไลน์]

กำ

[หมวยลูกสาม]

สอนดีคะ 

[oyoyo *^_^*]

ถ้าผมเป้นผู้หญิงคนนั้นจะิวิ่งไปตามหาชายหนุ่มเพื่อขอคุ้กกี้มากินเพิ่มและเก็บส่วนของเราไว้กินคนเดียวบนเครื่อง...

[newbum666]

ผมเคยเป็นทีนึ่ง เรื่องมีอยู่ว่าไปกินก๋วยเตี๋ยวข้างทางแล้วขี่มอไซดรีมสีแดง
ขณะกินไปพักนึง ก็มีผู้ชายเมาเหล้า สภาพเมาสุดๆอะแบบไปนั่งเก้าอี้ยังตกเก้าอี้เลยอะ
แล้วขี่รถดรีมสีแดงเหมือนผมมาจอดข้างๆกัน แล้วผมคิดในใจว่าแกเมาขนาดนี้กลัวจะไปควบมอไซผิดแน่ๆ หลังจากนั้นผมกินเสร็จ ก็จ่ายตังแล้วรีบลุกจากโต๊ะไปเพราะ
หนวกหูขี้เหล้าส่งเสียงดัง ยียวนกวนประสาท กลับไปที่รถตายละหว่าทำไมกุจแจรถมันทำไมเปิดไมได้ มะกี้ก็ขี่มาดีๆนี่นา จากนั้นก็ได้ยินเสียงขี้เหล้าคนนั้นตะโกมมาทางผม
ว่าไอ่น้อง"  ไอ่น้องนั้นมันรถเพ่  "

[เพชรพลอยผ้าม่าน]

ขอเอาไปแบ่งคนอื่นอ่านบ้างนะค่ะ



ขอบคุณหลาย