มัน บ่ได้เป๋น เรื่อง ขึด
แต่ มันเป๋นดีงืด
ตี่ บึด ใบไม้เหี่ยว กำเดียวตึงเก๊า
แหมบึด กลับมาสดใสตึงเก๊า
เรื่องโสะกั๋น(เรื่องล้อเล่น) มีอยู่ ว่า.......
คนเหนือ เตียวเข้าป่า ตวยก้นกั๋นไป กำคน ๆๆ
มีคนสูนกั๋น(กำไทยว่า ปนกัน) หลายเมือง บางเมืองกะมีหลายคนตวย ตั้งแต่ เจียงฮาย เป๋นเก๊า
ลงมา
แต่ มี คนแป้ อยู่คนเดียว เต่าอั้น(่่่่just only one ,from PRAE CITY)
ต่างคน บ่ อู้ บ่ จ๋า (ไม่คุยกัน จึง ไม่รู้ สำเนียง ว่า เป็น ชาวจังหวัดใด ๆ)
แยงผ่อหน้า กะ ออก เมือง ๆ เหมือน ๆกั๋น (หน้าโบราณ ๆ ออกเหนือ ๆ)
ใส่ผ้าหม้อฮ้อมตึงลุ่ม กะ ตึงบน (กางเกง และ เสื้อ เป็น ผ้า หม้อฮ่อม)
มันเป๋น ดีงืด ตี่ คนตึงหมู่ ฮู้ ว่า........ มีหมอนึ่งหั้น มัน ลุกจาก แป้
ขอญินดี (ขอบคุณ)แหล่งตี่มาของเรื่อง
มัน เมินมาจ๋น ผมจำจื่อคนเล่า บ่ ได้
ยินดี ฮอด ผู้เกี่ยวข้อง ตึงหมด(คนเหนือ ตังหลาย) / ผมจ๋ำมาแหมกำ แล้ว มา ตกแต่ง เป๋น สำนวนใหม่
ขอสมมาตี่ บ่ได้ แป๋ จน หมด กั๋ว อรรถรส หยะ เสียไป , I AM SORRY for can not translation all.
Nan Tong or TONY