พุทธวิธีในการบริหารทรัพย์ของพระพุทธศาสนา

[เมฆพัตร]

ในพระพุธศาสนาเรามีหลักคำสอนเกี่ยวกับการบริหารจัดการทรัพย์ที่หามาได้ ซึ่งจัดได้ว่า

เป็นคุณธรรมอย่างหนึ่งของนักบริหารที่จะต้องมีกัน หากปราศจากหลักธรรมที่จะกล่าวต่อไป

นี้แล้ว ก็ยากที่จะประสบผลสำเร็จในด้านของการดำรงค์ชีวิตที่มีความสุขได้

หลักการแสวงหาทรัพย์ (หัวใจเศรษฐี)

1.อุฎฐานสัมปทา ถึงพร้อมด้วยการหา เราควรหาทรัพย์ด้วยอาชีพที่ไม่เป็นโทษและผิดศีลธรรม

2.อารักขสัมปทา ถึงพร้อมด้วยการเก็บรักษา เราควรรักษาทรัพย์ที่เราหามาได้ไม่ควรใช้จ่ายไปแบบฟุ่มเฟือยโดยไม่รู้คุณค่าของทรัพย์

3.กัลยาณมิตตตา ถึงพร้อมด้วยการคบมิตรที่ดี เราควรคบสหายที่เป็นคนดีมีศีลธรรมไม่เป็นคนอันธพาล ที่จะชักพาให้เราเสียทรัพย์

4.สมชีวิตา ถึงพร้อมด้วยการประมาณในการใช้จ่ายทรัพย์ เราต้องรู้จักการจัดแจงทรัพย์ที่หามาได้ ไม่ให้ฟืดเคืองนัก หรือ สุรุ่ยสุร่ายเกินไป

[เมฆพัตร]

หลักการบริหารทรัพย์ที่หามาได้

1.เอเกน โภเค ภุญเชยฺย พึงใช้จ่ายทรัพย์เลี้ยงชีพตน เลี้ยงครอบครัว และคนที่พึงเลี้ยงเช่นบิดา มารดา และ ทำประโยชน์ส่วนหนึ่ง

2.ทวีหิ กมฺมํ ปโยชเย พึงใช้เป็นทุนในการประกอบอาชีพเสีย 2 ส่วน

3.จตุตฺถญฺจ ติราเปยฺย พึงเก็บไว้ในคราวจำเป็น 1 ส่วน
สามารถสรุปหลักธรรมที่กล่าวมานี้ ได้ว่าเราควรจัดแจงทรัพย์ ออกเป็น 4 ส่วน

(ส่วนที่หนึ่ง)เราควรเอาไปใช้ เลี้ยงตัวเอง ครอบครัว และ ทำประโยชน์

(ส่วนที่สอง)กับ(สาม)เราควรเอาไปเป็นทุนในการประกอบอาชีพ ซึ่งมีข้อหน้าสังเกตว่าทุน

ในการประกอบอาชีพเหตุใดจึงต้องแบ่งเป็นออกเป็นสองส่วน เพราะในการประกอบอาชีพ

นั้น ควรมีทุนสำหรับลงทุนหนึ่งส่วน อีกส่วนหนึ่งพึงใช้เป็นทุนสำรอง(คราวจำเป็น)โดยที่ทุน

ส่วนที่หนึ่งหากเมื่อถึงคราวประสบปัญหา(ขาดทุนหรือไม่พอใช้) ทุนส่วนที่สองนี้จะเป็นทุนที่

สามารถแก้ปัญหาได้ เพราะฉะนั้นท่านเลยให้แบ่งทุนออกเป็น 2 ส่วน

(ส่วนที่สี) เราควรเก็บไว้ใช้ในคราวจำเป็นต่างๆ เช่น เกิดว่าเราป่วย เราก็สามารถนำทุนส่วนนี้มาใช้ในการรักษาได้เป็นต้น

[เมฆพัตร]

หลักการใช้ทรัพย์ที่หามาได้
(1) ใช้เลี้ยงมารดาบิดาครอบครัวให้เป็นสุข
(2) ใช้เลี้ยงมิตรสหาย และผู้ที่ร่วมกิจการงานให้เป็นสุข
(3) ใช้ป้องกันอันตราย ปกป้องรักษาสวัสดิภาพ ทำงานให้มีความปลอดภัย
(4) ทำพลี ๕
ญาติ สงเคราะญาติ
อถิติ ต้อนรับแขก
ปุพเปต ทำบุญอุทิศให้แก่ญาติผู้ล่วงลับไป เช่น พ่อ แม่
ราชพลี บำรุงราชการ เช่นเสียภาษี เป็นต้น
เทวตา ทำบุญอุทิศแก่สิ่งที่เราเคารพบูชา
(5) อุปถัมภ์นักบวช
การจัดแจงทรัพย์ที่กล่าวมาข้างต้นนี้เป็นหลักของการวางแผนการใช้ทรัพย์ของทางพระพุทธศาสนา ในการที่เราจะใช้จ่ายทรัพย์หรือบริหารทรัพย์ควรมีหลักในการปฏิบัติที่ดีและควรคิดให้รอบคอบเสียก่อน เพราะบางท่านอาจมีรายรับรายจ่ายไม่เหมือนกัน ดังนั้นพุทธวิธีที่กล่าวมาทั้งหมดนี้อาจจะช่วยให้ผู้ที่มีความสนใจได้นำไปปฏิบัติให้เกิดประโยชน์กับตัวเองได้ และสามารถยืนหยัดในสังคมได้เป็นอย่าง

[เมฆพัตร]

ที่มา : http://www.pstbd.com/webforum2/index.php?topic=132.0

พระจิระเดช ญาณธีโร

[เมฆพัตร]

อาชีพที่พระพุทธเจ้าทรงห้ามไว้ เป็นบาปและก็ผิดมรรคด้วยคือ

อาชีพที่ว่ามีดังนี้
1.การค้าขายศัสตราวุธ
2.การค้าขายมนุษย์
3.การเลี้ยงสัตว์เพื่อขาย เพื่อฆ่า (คือการเลี้ยงให้โต แล้วขายต่อให้ผู้อื่นนำไปฆ่าต่อ)
4.การค้าขายน้ำเมา
5.การค้าขายยาพิษ

[เมฆพัตร]

การฆ่าสัตว์ มีโทษมากหรือน้อย ขึ้นอยู่กับ

๑. พิจารณาจากคุณประโยชน์ การฆ่าสัตว์ที่มีคุณมาก จะมีโทษมากกว่าการฆ่าสัตว์ที่มีคุณน้อยหรือไม่มีคุณ เช่น ฆ่าพระอรหันต์ มีโทษมากกว่าฆ่าปุถุชน ฆ่าสัตว์ที่ช่วยงานมีโทษมากกว่าฆ่าสัตว์ดุร้าย เป็นต้น

๒. ขนาดกาย สำหรับสัตว์ดิรัจฉานจำพวกที่ไม่มีคุณเหมือนกัน การฆ่าสัตว์ใหญ่ มีโทษมาก กว่าการฆ่าสัตว์เล็ก

๓. ความพยายาม มีความพยายามในการฆ่ามาก มีโทษมาก มีความพยายามน้อย มีโทษน้อย

๔. กิเลสหรือเจตนา กิเลสหรือเจตนาแรง มีโทษมาก กิเลสหรือเจตนาอ่อน มีโทษน้อย เช่น การฆ่าด้วยโทสะ หรือความเกลียดชัง มีโทษมากกว่าการฆ่าเพื่อป้องกันตัว