นักศึกษา มีเงิน 3000 ลงทุนไรดีครับ

[jabkitticha]

ใครรู้ช่วยตอบหน่อย นะครับ

อยาก ทำไร ที่ เลี้ยงตัวเองได้ ไม่ต้องรบกวนเงิน พ่อแม่อะครับ

ขอบคุณครับ

[civilroom]

เพาะพันไก่ขาย

[jabkitticha]

ขอบ คุณครับ มีไร อีก มั้ยครับ

[singhato]

ใครรู้ช่วยตอบหน่อย นะครับ

อยาก ทำไร ที่ เลี้ยงตัวเองได้ ไม่ต้องรบกวนเงิน พ่อแม่อะครับ

ขอบคุณครับ

อยาก ทำไร ที่ เลี้ยงตัวเองได้
ก็เหล้า เบียร์ บุหรี่ จิ้น จิ้น ไงครับ เลี้ยงตัวเอง ไม่ต้องเลี้ยงเพื่อน  (ล้อเล่นครับ)
ท่านน่าจะดูความถนัดครับความชอบด้วยว่าชอบทำอะไร
ดูตัวอย่างจากใครสักคนที่ประสบการณ์ความสำเร็จจะได้มีแรงผลักดัน(แต่ห้ามอิจฉานะครับ)
ดูคนที่ด้อยกว่าเราก็มี(จะทำให้มีพลัง)
เท่านี้ก็น่าจะทำให้ท่านดูแลตัวเองได้เเล้ว

[jabkitticha]

ขอบ คุณครับ

[9D]

ก่อนอื่นถามก่อนว่าอายทำกินไหม.     ถ้าไม่อายเอาเงินไปชื้อของเล่นไขลานราคาถูก. เอามาขายหน้าคลีนิคตอนเย็นและถนนคนเดิน.  กำไรดีครับถ้าจะทำจริงเดี๋ยวแนะนำให้.   ฟรีๆๆไม่คิดตังค์

[【กามนิตหนุ่ม】]

เรื่อง เศรษฐีจากหนูตาย (จุลลกเศรษฐีชาดก)

“สมุฏฐาเปติ อัตตานัง อณุง อัคคิงวะ สันธะมัง

ตั้งตัวให้ได้ เหมือนก่อไฟจากกองน้อย”

คือครั้งก่อนโน้น มีเศรษฐีคนหนึ่งชื่อว่า จูฬเศรษฐี อยู่ในเมืองพาราณสี แคว้นกาสี ได้รับแต่งตั้งให้เป็นเศรษฐีประจำเมือง หลังจากที่บิดาและมารดาได้ล่วงลับไปแล้ว ด้วยความที่มีสติปัญญาเฉลียวฉลาดเป็นอันมาก อีกทั้งเป็นผู้รอบรู้ฤกษ์ต่ำ ฤกษ์บน และนิมิตดี-ร้ายทั้งปวง จึงได้รับตำแหน่งบัณฑิตนักปราชญ์ประจำวังหลวงจากพระราชา

อยู่มาวันหนึ่งเศรษฐีได้ออกเดินทางไปเฝ้าพระเจ้าแผ่นดิน ได้ไปสังเกตพบหนูตายตัวหนึ่งที่ถนนก็รู้สึกถึงนิมิต จึงตรวจดูฤกษ์บน เห็นว่าจะมีเศรษฐีคนใหม่เกิดขึ้นในเมืองนี้ จึงกล่าวลอย ๆ ขึ้นว่า “ผู้ใดอยากเป็นเศรษฐี ให้เอาหนูตัวนี้ไปทำประโยชน์ ผู้นั้นอาจเลี้ยงลูกเมียได้” ขณะนั้นชายยากจนคนหนึ่งเดินผ่านมาได้ยินเข้า จึงคิดว่าจูฬเศรษฐีพูดทำนายออกมาเช่นนี้ต้องมีเหตุแน่ จึงเก็บหนูตายตัวนั้นไปขายที่ตลาด โดยคิดว่าหวังว่าตนคงเป็นเศรษฐีคนใหม่ตามคำทำนายของจูฬเศรษฐี ต่อมามีชาวบ้านคนหนึ่งมาซื้อหนู บอกว่าจะเอาไปให้แมวกิน ขายได้เงิน ๑ กหาปณะ (กหาปณะ เป็นค่าเงินขั้นต่ำที่ใช้กับประเทศอินเดีย)

ชายยากจนได้เงินมาแล้วก็คิดหาทางที่จะทำให้เงินงอกเงยขึ้นมาอีก เขารู้ว่าชาวสวนดอกไม้หลังจากเก็บดอกไม้เสร็จต้องเหน็ดเหนื่อยกับการทำงานแน่นอนเลย เขาจึงใช้เงิน ๑ กหาปณะนั้นไปซื้ออ้อยงบตัดเป็นท่อน เอามาต้มแล้วเป็นน้ำอ้อย เอาไปบริการ พูดเชิญชวนกับคนเก็บดอกไม้อย่างสุภาพ อ่อนน้อม ชาวสวนดอกไม้ก็มาดื่มกิน ปรากฏว่าแก้กระหายได้เป็นอย่างดี พวกเก็บดอกไม้จึงตอบแทนโดยได้ให้ดอกไม้แก่เขาคนละเล็กคนละน้อย ชายยากจนแปรรูปดอกไม้ให้เป็นเงินโดยเขาก็เอาดอกไม้เหล่านั้นไปขาย แล้วเอาเงินไปซื้ออ้อยงบจำนวนมากแล้วนำมาต้มเป็นน้ำอ้อยเอาไปบริการคนสวนดอกไม้เหมือนเดิม พวกชาวสวนต่างก็ดีใจ พากันมาดื่มกินน้ำอ้อยจากชายยากจนและให้ดอกไม้คนละเล็กละน้อยเป็นการตอบแทน เขาก็เอาดอกไม้ไปขายเรื่อย ๆ กระทั่งรวบรวมเงินเก็บได้มากขึ้น ๆ เป็นเงิน ๘ กหาปณะ

อยู่มาวันหนึ่งเกิดมีพายุฝนอย่างรุนแรง ลมพัดกิ่งไม้ในสวนหลวงหักลงเป็นอันมาก ชายยากจนได้เดินไปหาคนเฝ้าสวนแล้วพูดว่า “นายครับ กิ่งไม้พวกนี้ ข้าจะขอท่านไปทำประโยชน์ได้ไหม ?” ชายเฝ้าสวนได้ตอบว่า “ให้หมดทั้งสวน โดยไม่คิดอะไรเลย กลัวจะเอาไปไม่หมด” เพราะสุดท้ายก็ต้องเป็นหน้าที่ของเขาอยู่แล้วที่ต้องเก็บ ชายยาจกเมื่อได้ฟังดังนั้นก็ดีใจมาก ได้ไปหาพวกเด็กเลี้ยงโคให้ช่วยขนกิ่งไม้ออกไปวางกองไว้นอกสวนหลวง (คนผ่านไปผ่านมาอาจจะมาซื้อก็ได้) โดยให้น้ำอ้อยเป็นค่าตอบแทน เมื่อเด็ก ๆ ขนเสร็จแล้วสักพักมีช่างปั้นหม้อเดินผ่านมาพอดีจึงขอซื้อฟืนเหล่านี้ทั้งหมด ชายยากจนขายให้เป็นเงิน ๑๖ กหาปณะ (ตอนนี้เขามีเงินเก็บรวมแล้ว เท่ากับ ๒๔ กหาปณะ , ๘ + ๑๖)

เมื่อได้เงินมาแล้ว เขาจึงคิดวิธีหาเงินอีกต่อไป เขาคิดจะใช้วิธีเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ให้แก่พ่อค้าคนหาบหญ้ามาขาย เพราะเขารู้ว่าคนทำงานต้องเหนื่อยกันทุกคนเขาจึงไปทำความรู้จักกับพวกพ่อค้าขายหญ้า โดยการเอาน้ำใส่โอ่งไปบริการฟรีที่ใกล้ประตูเมือง พอพวกหาหญ้าขายทาบหญ้ามาถึงตอนเย็น ชายยากจนก็ร้องเรียกด้วยเสียงไพเราะและจริงใจให้มาดื่มน้ำแก้เหนื่อยฟรี เมื่อพ่อค้าคนหาบหญ้ามาขายได้ยินต่างก็มาดื่มน้ำฟรีกันทุกคน แล้วบอกกับชายยากจนว่า “เจ้าช่างเป็นผู้ที่มีน้ำใจดีแท้ ภายภาคหน้าถ้าท่านมีอะไรให้พวกเราช่วย ท่านก็บอกพวกเราได้เลยนะ” ชายยากจนจึงตอบว่า “ขอบคุณครับ ถ้าเรามีเรื่องให้ท่านช่วยแล้วเดี๋ยวข้าจะบอกพวกท่าน แต่คงมีไม่มากหรอก พวกท่านไม่ต้องคิดมากนะ”

แล้วประกอบกับที่ผ่านมาชายยากจนก็พยายามเที่ยวคบเพื่อนพ่อค้าทั้งทางบกและทางน้ำไว้ด้วย ความที่เขาเป็นคนมีไมตรี พูดจาสุภาพไพเราะ ถูกกาลเทศะอย่างนี้เอง ไม่ว่าเขาจะเดินไปไหน ทุกคนต่างต่างก็พร้อมที่จะให้ความช่วยเหลือ ได้มีการทักทาย ถามสารทุกข์สุขดิบกันด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้มแจ่มใส (จากชายที่ยากจนเงินทองก็กลายเป็นคนร่ำรวยมิตรสหาย)

ต่อมาเพื่อนพ่อค้าทางบกก็บอกข่าวล่วงหน้าว่า “พรุ่งนี้ พ่อค้าม้าจักนำม้า ๕๐๐ มาถึง” เขาก็ไปบอกพวกเพื่อนพ่อค้าคนหาบหญ้ามาขายว่า “วันนี้จงให้หญ้าแก่เราคนละฟ่อน ๆ แล้วพรุ่งนี้ขอให้ท่านอย่าเพิ่งแบ่งขายหญ้าก่อนที่เราจะขายหมด (ไม่อย่างนั้นเราจะขายไม่ได้เพราะว่าเพิ่งขายครั้งแรก)” พวกเพื่อนพ่อค้าขายหญ้าก็นำหญ้าไปทิ้งไว้ในบ้านของเขาคนละฟ่อน ๆ (รวมเป็น ๕๐๐ ฟ่อน) รวมทั้งรับปากว่าจะช่วยเพื่อน (ไม่ขายหญ้าก่อนที่เขาจะขายหมดก่อน)

เช้าขึ้นมา พวกพ่อค้าม้าก็มาถึงเมืองพาราณสี งานที่ต้องทำก่อนอื่นคือต้องเดินตามหาแหล่งที่ขายหญ้าเพื่อที่จะเอามาให้ม้า ๕๐๐ ตัวกิน แต่ไม่มีใครขายซักเจ้าเลย จนกระทั่งไปเจอชายยากจนนั่งขายหญ้าอยู่ จึงขอซื้อหญ้าทั้งหมดจากเขา เขาก็ขายได้ ๑,๐๐๐ กหาปณะ (ตอนนี้ชายยากจนมีเงินเก็บประมาณ ๑,๐๒๔ กหาปณะ)

หลังจากนั้นต่อมาไม่กี่วันก็ได้รับข่าวล่วงหน้าจากเพื่อนพ่อค้าทางน้ำว่า “พรุ่งนี้ จะมีสำเภา ๕๐๐ ลำมาถึง” เขานำเงิน ๘ กหาปณะไปเช่ารถเศรษฐี พร้อมกับบริวารลงไปที่ท่าเรือสำเภา ได้วางมัดจำสินค้าเรือสำเภาไว้สิ้นในราคาที่ถูก (ตอนนี้เป็นพ่อค้าใหญ่ที่สุดในกรุงพารณสีแล้ว เพราะทุกคนต้องมาซื้อของกับเขา) แล้วจัดสำนักงานง่าย ๆ เพื่อสะดวกในการติดต่อ วันรุ่งขึ้น เรือสำเภาเทียบท่า ชายยากจนก็แต่ตัวและวางตัวให้เหมาะสมกับเป็นพ่อค้าใหญ่แล้วเข้าไปนั่งอยู่ภายในม่านมีบริวารห้อมล้อม (ห้องเจรจาต่อรองการซื้อขาย) ก็มีพวกพ่อค้ามาขอเข้าหุ้นด้วย (เพราะสินค้าทั้งหมดไม่มีซื้อไปขายในเมือง ไปติดต่อกับเรือสำเภาเขาก็บอกว่าถูกพ่อค้าใหญ่เหมาหมดแล้ว)

พ่อค้ารายย่อยต่างเชื่อถือ (การวางตัว การแต่งตัว การพูดการเจรจาต่อรองถูกตามกาลเทศะ) ยอมให้เงินคนละ ๑,๐๐๐ กหาปณะถึง ๗๐ คน (๗๐,๐๐๐ กหาปณะ) ไม่พอเท่านั้น เหล่าพ่อค้าทั้งหลายยังขอร้องให้เขาปล่อยหุ้นทั้งหมดพร้อมทั้งยินดีช่วยเพิ่มให้อีกคนละ ๑,๐๐๐ กหาปณะ (๗๐,๐๐๐ กหาปณะ) รวมเป็นเงิน ๑๔๐,๐๐๐ กหาปณะ เขาก็ยอมรับ จากชายยากจนเริ่มจากการขายหนูตายในราคา ๑ กหาปณะ ผ่านไปเป็นเวลาประมาณ ๔ เดือนเท่านั้น มีเงินร่วมประมาณ ๑๔๐,๐๐๐ กหาปณะ

คนที่สามารถหาเงินโดยใช้วิธีอย่างนี้ได้ ต้องมี

๑. มีวิสัยทัศน์กว้างไกล

๒. มีคุณธรรม

๓. ทำการค้าไม่ผิดศีลธรรม

๔. มีน้ำใจไมตรี

เมื่อเขาร่ำรวยแล้ว เขาคิดว่า เราควรจะไปตอบแทนคุณท่านเศรษฐี ผู้มีบุญคุณจุดประกายให้สร้างเนื้อสร้างตัวได้ จึงเดินทางไปกราบขอบคุณและนำเงินมอบให้ครึ่งหนึ่ง (๗๐,๐๐๐ กหาปณะ) ท่านจูฬเศรษฐีถามว่า ได้มาอย่างไร ? เขาก็เล่าเรื่องราวชีวิตทั้งหมดของตนให้ฟัง เศรษฐีเห็นว่าเป็นคนดีมีปัญญา มีความเพียร มีคุณธรรมจึงยกลูกสาวให้แต่งงานด้วย (เป็นลูกเขย) ภายหลังจากจูฬเศรษฐีตายแล้ว ตำแหน่งเศรษฐีและทรัพย์สมบัติ (ดูแลกิจการทั้งหมด) ก็ให้แก่พ่อค้าใหญ่แห่งเมืองพาราณสี (ชายยากจน) มาชาติสุดท้าย ชายยากจนผู้มีปัญญาตั้งตัวได้เริ่มจากการขายหนูตายได้เกิดมาเป็นพระจูฬปันถกองค์อรหันต์ ส่วนเศรษฐีพ่อตาผู้รู้ฤกษ์ยามได้มาเกิดเป็นพระพุทธเจ้า จบเรื่องนี้ใน จุลลกเศรษฐีชาดก เอกนิบาต เท่านี้.

ธรรมนิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า

“ผู้มีปัญญาเฉียบแหลมย่อมตั้งตัวได้ด้วยทรัพย์เพียงเล็กน้อย”

“ผู้มีกตัญญูกตเวที ย่อมเจริญ”

“หมั่นเรียนมาก รู้มาก ซื่อสัตย์ กตัญญูกตเวที เป็นทางสู่ทางเจริญ”

[jabkitticha]

ขอบ คุณท่าน 【กามนิตหนุ่ม】 และ 9D มากครับ

[Iolran]

 

[Jiw_AK]

ขายของ สิค่ะ ตามคลองถม ถนนคนเดินก้อได้  เราก้อเป็นนักศึกษาเหมือนกัน ตอนนี้ขายของ ขายรองเท้าแฟชั้นตามตลาดนัด คลองถมจร้าาาา  สบายละ ไม่รบกวนเงินพ่อแม่ละ แถมมีเงินเก็บอีกด้วยจร้า

[jabkitticha]

ขายของ สิค่ะ ตามคลองถม ถนนคนเดินก้อได้  เราก้อเป็นนักศึกษาเหมือนกัน ตอนนี้ขายของ ขายรองเท้าแฟชั้นตามตลาดนัด คลองถมจร้าาาา  สบายละ ไม่รบกวนเงินพ่อแม่ละ แถมมีเงินเก็บอีกด้วยจร้า

โห คุณ PM กันได้มั้ยครับ

[jabkitticha]

ท่านใด มี แนวคิดดีๆ อีกมั้ยครับ จะเปิด เทอม ละ

[GigaBEST]

การจะลงทุนอะไรต้องตอบคำถามตัวเองก่อนครับว่าจะทำเพื่ออะไร ถ้าทำเพื่อหารายได้เสริมพอเลี้ยงตัวเองได้ก็ขายของทั่วไป แต่ถ้าจะลงทุนทำอะไรจริงจังต้องศึกษาถึงการต่อยอดธุรกิจที่ลงทุนว่าจากการเริ่มต้นขั้นที่ 1 จะนำพาสู่ก้าว 2 3 4 5 ในอนาคตได้หรือไม่เพราะไม่งั้นการลงทุนจะสูญเปล่ายิ่งเป็นนักศึกษาต้องแบ่งเวลาดีๆครับ ถึงแม้ปริญญาบัตรจะไม่ได้กำหนดความสำเร็จในชีวิตแต่สังคมไทยยังต้องการใบนี้เพื่อการันตี อยู่ครับ ไว้มีโอกาสคุยกันครับเผื่อได้ไอเดีย สู้ๆตั้งใจครับน้อง

[Jiw_AK]

ขายของ สิค่ะ ตามคลองถม ถนนคนเดินก้อได้  เราก้อเป็นนักศึกษาเหมือนกัน ตอนนี้ขายของ ขายรองเท้าแฟชั้นตามตลาดนัด คลองถมจร้าาาา  สบายละ ไม่รบกวนเงินพ่อแม่ละ แถมมีเงินเก็บอีกด้วยจร้า

โห คุณ PM กันได้มั้ยครับ

ได้คร่าา ยินดีให้คำปรึกษาคร่าา ช่วยกันไปคนไทยไม่ทิ้งกันอยู่แล้วจร้าา

[louis]

หาของมาขายในเนต
ง่ายๆไม่รบกวนเวลาเรียนมาก

[แมงมุม]

แล้วคุณทำอะไรเป็นมั่งล่ะครับ

[chainat]

ออกเงินกู้ให้เพื่อนร้อยละ20

[aromdee]

ออกเงินกู้ให้เพื่อนร้อยละ20

ขอเป็นลูกค้ารายที่ 1 

---------------------------------------------
ถ้าชอบขายของกินหลังเลิกเรียน  เต้าทึง ทุนสัก 1500 ขายหมด ก็ 3000+  เตรียมของง่าย เด็กชอบ ผู้ใหญ่ชิม     ถ้วยละ 20 บาท


ขายของทางเน๊ต...ถนัดทางไหน ก็อย่างนั้น  ไปเดินหาสินค้ามือสองมาขาย  โพสแหลกทุกที่ ต้องใจเย็น  ขยันดัน  ดันได้ตลอดเวลารุ่งเรือง  มากไปโดยด่า เอาพอประมาณ..ปล.ขาดันเท่านั้นที่อยู่ได้



ขายบริการ     อย่าคิดลึก  รับทำรายงาน  มีคอมรับปริ้นงาน(ก็ยังเรียนมีรายงานทั้งนั้น)  เพื่อนๆ มีคอม ก็ลองศึกษาเรื่องการลงวินโดว์ ซ่อมเล็กน้อย ตามบ้าน    รับจ้างซักผ้า 3000 นี่น่าจะซื้อเครื่องบ้านๆ ได้สักเครื่อง   จักรยานสักคัน  รับส่ง เอาไกล้ๆบ้าน โห  เยอะแยะ  ถ้าใจคุณสู้  ไม่มีอดแน่

รับจ้างบอกรัก....รับจ้างส่งของขวัญ ในวันพิเศษ  ถ้าคุณกล้าพอ ที่จะพรีเซนต์งาน ตามความต้องการลูกค้า.....ค่าจ้างแพงนะ 5555+ อาจรวยโดยไม่รู้ตัว



คนที่อยู่ได้ คือคนที่ชอบคิดไม่เหมือนชาวบ้านเขา นี่แหละ

[PKmaster]

ขายของน่าจะดีนะครับ ได้มาขายไป ขายดีซื้อเพิ่มมาขายต่อเงินก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆครับ

แต่นั้นก็ไม่สำคัญเท่าคุณคิดดีทำดีหรอกครับ เดี๋ยวสิ่งๆดีๆก็จะตามมาเอง เชื่อมั้ยผมแทบจะไม่ได้ขอตังค์พ่อแม่เรียนเลยครับ ส่งให้พ่อแม่ใช้อีกตางหากภูมิใจมากครับ

[ซาลาเปา(เฉพาะกิจ)]

ขายของน่าจะดีนะครับ ได้มาขายไป ขายดีซื้อเพิ่มมาขายต่อเงินก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆครับ

แต่นั้นก็ไม่สำคัญเท่าคุณคิดดีทำดีหรอกครับ เดี๋ยวสิ่งๆดีๆก็จะตามมาเอง เชื่อมั้ยผมแทบจะไม่ได้ขอตังค์พ่อแม่เรียนเลยครับ ส่งให้พ่อแม่ใช้อีกตางหากภูมิใจมากครับ

แสดงว่าทำงานด้วยเรียนด้วย ทำงานไรครับ