' ภรย ตา มา ปรมา ทุกขา ' การมีภรรยา มีทุกข์อย่างยิ่ง
มีเมีย เหมือนมือถือ .............เป็นเหมือนสื่อคอย ติดตา ม
มีเมีย เหมือนมียาม .............คอยสบถามยุ่มย่ามใจ
มี เมีย เหมือนมีบ้าน ............อยู่นานนานย่อมเบื่อได้
มีเมีย เหมือนมอไซค์ ...........ซิ่งเร็วไปอาจเสี่ยงตาย
มีเมีย เหมือนมีรถ ...............ราคาหดเวลาขาย
มีเมีย เหมือนผีพราย .......... หากร่างกายไม่แต่งเติม
มีเมีย เหมือนม้าห้อ ............ควบไม่รอยามฮึกเหิม
มีเมีย เหมือนบัตรเสริม .........ต้องคอยเติมเงินเรื่อยไป
มี เมีย เหมือนปีศาจ ............ยามอาละวาดน่าตกใจ
มีเมีย เหมือนมีไห................ปลาร้า....ใส่หลายร้อยปี
มีเมีย เหมือนมีคอมพ์ ...........ต้องคอยซ่อมบ่อยเหลือที่
มีเมีย เหมือนปลากระดี่ .........ได้น้ำดีก็จากไป
มีเมีย เหมือนดั่งเสือ ........... ขย้ำเหยื่อจะเหลือไร
มีเมีย เหมือนกรรไกร........... ตัดทีไรขาดทุกที
มี เมีย ชอบจ่ายดะ .............ซื้อไม่ละ..นะคุณพี่
มีเมีย ชอบเซ้าซี้ ...............บ่นทุกทีที่เจอกัน
มีเมีย ละเหี่ยใจ................ แล้วทำไมชอบมีกัน
ที่มา : ได้มาจาก forward mail
เรียน ครูเกศราที่เคารพอย่างยิ่งยวด
กระทู้ที่ผมโพสต์นี้ หาได้มาจากความคิดของกระผมไม่ บังเอิญกระผมได้เข้าไปพบและเห็น เลยนำมาโพสต์ต่อเพื่อความบันเทิงเท่านั้น หาได้ไม่ต้องการกระทำให้กระทบกระเทือนขนแขนแต่ประการใด หากยังน้ำตาคลอเบ้า หูแดง ปากสั่น คิ้วขมวด กระผมต้องกราบขออภัย มา ณ โอกาส นี้
ขอแสดงความนับถืออย่างสุดจะหาใดเปรียบปาน
ลงชื่อ คนของหัวใจ
ปล . กระทู้กลอนบทข้างบน ขอได้อย่าเอามาใส่ใจ เพราะไม่ได้หมายถึงครูเกศราแต่ประการใด เพราะครูเกศรา หาไม่เป็นเมียไม่ แต่เป็นเสียยิ่งกว่านั้น จนมิอาจนำมาพรรณณาโวหารได้ใน โอกาสนี้
