"ถ้าเธอมีชีวิตรอด เธอต้องจำเอาไว้นะว่า ...ฉันรักเธอ..."

[แชทซาโนย่า กอยุ่ง~*-.]

"ถ้าเธอมีชีวิตรอด เธอต้องจำเอาไว้นะว่าฉันรักเธอ"

นี่คือเรื่องราวของแม่ผู้เสียสละที่เกิดขึ้น    ในช่วงเหตุภัยพิบัติแผ่นดินไหว ที่ประเทศญี่ปุน
โดยหลังจากเหตุแผ่นดินไหวสงบลง   หน่วยกู้ภัยก็มาถึงบ้านของหญิงสาวรายหนึ่งที่พังยับไม่เหลือซาก
พวกเขาพบร่างของหญิงสาวที่เสียชีวิตผ่านรอยแตกของซากปรักหักพัง  แต่ท่าทางของศพเธอดูค่อข้างแปลก
โดยเธออยู่ในท่าคุกเข่าคล้ายท่าทางกราบไหว้  ส่วนช่วงลำตัวเอนไปทางด้านหน้า  สองมือของเธอกำลังประคองอะไรบางอย่างอยู่
ซากที่หักพังของบ้านกระแทกเข้าที่หลังและศีรษะของเธอ  
หัวหน้าหน่วยกู้ภัยได้ยื่นมือผ่านรอยแยกแคบๆ ของกำแพงเพื่อที่จะเอื้อมไปยังร่างของหญิงสาวด้วยความลำบากเป็นอย่างมาก
เขาหวังเพียงแต่ว่าหญิงสาวคนนั้นจะยังมีชีวิตอยู่  อย่างไรก็ตาม ร่างของหญิงสาวที่เย็นและแข็งทื่อบ่งบอกให้เขารู้ว่าเธอเสียชีวิตแล้วอย่าง แน่นอน

หัวหน้าหน่วยกู้ภัย และลูกทีมที่เหลือออกมาจากบ้านหลังนั้น และเริ่มค้นหาตามบ้านที่กลายเป็นซากหักพังหลังถัดไป
แต่ด้วยเหตุผลบางอย่าง ทำให้หัวหน้าหน่วยกู้ภัยเดินกลับไปยังบ้านหลังที่พบศพหญิงสาวที่เสียชีวิตไป แล้วอีกครั้ง
เขาคุกเข่าลงและยื่นมือผ่านเข้าไปในรอยแยกเพื่อค้นหาพื้นที่ว่างเล็กๆ ใต้ศพของเธอ
ซึ่งทันใดนั้น เขาก็ตะโกนออกมาด้วยความตื่นเต้น         "เด็ก! ตรงนี้มีเด็ก!"

ลูกทีมทั้งหมดต่างก็แห่เข้ามาช่วยกันยกซากปรักหักพังที่อยู่รอบ ๆ ตัวหญิงสาวที่เสียชีวิตแล้วออกอย่างระมัดระวัง
พวกเขาพบร่างเด็กชายวัย 3 เดือน  ในผ้าห่มลายดอกไม้ภายใต้ร่างของผู้เป็นแม่ที่เสียชีวิตแล้ว
ซึ่งเห็นได้อย่างชัดเจนว่าเธอเสียสละจนถึงที่สุดเพื่อที่จะปกป้องลูกชายของเธอ เมื่อบ้านของเธอเริ่มพังลงมา
เธอใช้ร่างกายของเธอเป็นที่กำบังให้กับลูกชายของเธอ หน่วยกู้ภัยอุ้มตัวลูกชายของเธอขึ้นมา
และพบว่าเด็กยังนอนหลับอยู่อย่างปลอดภัย   แพทย์ได้รุดมายังที่เกิดเหตุอย่างรวดเร็วและได้ตรวจเช็คร่างของเด็กชาย
โดยหลังจากเปิดผ้าห่มที่ห่อหุ้มร่างของเด็กชายออก  เขาก็พบโทรศัพท์มือถือข้างในผ้าห่ม
ซึ่งมีข้อความปรากฏบนหน้าจอว่า...   "ถ้าเธอมีชีวิตรอด เธอต้องจำเอาไว้นะว่าฉันรักเธอ"

โทรศัพท์มือถือเครื่องดังกล่าวถูกส่งต่อไปรอบๆ จากมือหนึ่งไปสู่อีกมือ ซึ่งทุกคนที่ได้อ่านข้อความดังกล่าวต่างก็ต้องเสียน้ำตา

             "ถ้าเธอมีชีวิตรอด เธอต้องจำเอาไว้นะว่าฉันรักเธอ"    นี่แหละคือความรักของแม่ที่มีแต่ลูกของเธอ !!


Credit: http://www.dek-d.com

[สบายแมน]

ซึ้งมากเลยครับ

[Very sabai]

  เกินคำบรรยายใดๆในโลกนี้ ที่จะพรรณาถึงความรักที่แม่มีให้ต่อลูก
เพราะแม่รักลูก แบบที่ไม่เคยหวังสิ่งตอบแทน ใดๆ แบบที่ไม่ต้องการ ไม่เรียกร้องให้ลูก รักแม่ ....เพราะรักของแม่นั้นคือ "รักแท้" 

อย่ารอ...ให้ถึง วันแม่ แล้วจึงไปกราบแม่
อย่ารอ...ให้ถึง วันหยุด แล้วจึง พาแม่ไปเที่ยว
อย่ารอ... เพราะ ไม่มีใครรู้ว่า จะมี"พรุ่งนี้"  สำหรับคุณและแม่ หรือไม่ ? 

แม่ ..ไม่เคยรอ ว่า พรุ่งนี้ ค่อยรักลูก
พรุ่งนี้ ค่อยทำกับข้าวให้ลูกกิน
พรุ่งนี้ ค่อยห่วงใยลูก
พรุ่งนี้ ค่อยคิดถึงลูก
แม่ ...มีแต่ วันนี้ และเดี๋ยวนี้ เท่านั้น 

 

[phrik]

อ่านแล้วอยากร้องไห้ เลย แบบนี้หละความรักของแม่ยิ่งใหญ่มาก อ่านแล้วยิ่งคิดถึงแม่