.....เงียบจัง.....ซะเมื่อไหร่...

[ปวดตับ]

 แอบเข้ามา     แพลมแพลม   แหยมแหยมเหยาะ
แอบฉอเลาะ    เจ๊าะแจ๊ะ        แหะแหะหุย
หายเงียบเหงา  ง่วงหงี่          มีเพื่อนคุย
อ๊ะอ๊ะอุ๊ย         แอบแอบ        อายอ๊ายอาย

อายทำไม ทำไมอาย อายทำหยัง
อายลำพัง ก็อย่าหาย ไม่สดศรี
อายไปแล้ว จะอายอีก ก็ไม่ดี
โธ่คนดี อย่าเพิ่งอาย เดี๋ยวหมดงาม

อายเล็กๆ แค่เพียงเขิน ก็น่าขำ
อายล่ำซำ อายรุนแรง ก็ไม่ไหว
อายบิดซ้าย เอียงขวา ว่ากันไป
อายเข้าไป เก้าอี้แล จะตกกัน

...  .

[little girl]

       

อายพองาม  งามจึงอาย  ใจขวยเขิน
อายยามเดิน   เขินยามยิ้ม   หนิมยามย้าย
หากไม่มอง    หญิงไม่อาย  อย่างมากมาย
มัวแต่อาย      อายมากเกิน  เดินหลงทาง..... 

[>_อนัตตา_<]

อายจริงจริง   หญิงชาวไทย ใครก็รัก
อายหยิ่งศักดิ์ อายหยิ่งศรี    มิเศร้าหมอง
อายแล้วหยิ่ง นิ่งไว้ก่อน      มีคนมอง
อายครรลอง  ครองธรรม     กรรมดีเอย 

[นายตะเข้]

รักรักรัก  รักจริงหนอ  ขอได้รัก
จิตประจักษ์  รักหญิง  ถิ่นสยาม
นวลน้องนาง งามจริง ทุกถิ่นคาม
ชาวสยาม ขอรักกัน  มั่นคงเอย....

[little girl]

     แอบรักเขา   ใจเรา   ได้แต่เพ้อ
     แอบละเมอ   หาเธอ  เพ้อใฝ่ฝัน
     แอบนั่งมอง   แต่เธอ  เพ้อรำพัน
     แอบใจหวัง    ว่าฝันนั้น คงเป็นจริง...

[Yim sri]

ตั้งแต่ที่             คนรุ่นใหม่         เดินเข้ามา
ท่านยายต้า        ขยัน                ขันแข็งยิ่ง
ออนไลน์ได้       ตลอด               ไม่ประวิง
ยายเข้าสิง         ห้องนักกลอน      เกินค่อนวัน

ก๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

[little girl]

    ตาแตกได้  ก็มา  ออนไลน์หา
    คอยตั้งท่า  แต่เช้า  เฝ้าหน้าหอ
    เปิดเน็ตไว้  ล้างหน้า มานั่งรอ
    โอ้ละหนอ   บ่มีไผ่   ใจ๋บ่ดี.....

  ช่วงนี้ยายเจ็บขา เลยให้งดงานบ้านบางอย่าง  เลยมีเวลานั่งนานนนนนนนนนนนนจ้า 

[>_อนัตตา_<]

เจอท่านยาย   กับท่านป้า น่าภูมิใจ
ความเป็นไทย มีอยู่ใน     ห้องกลอนนี้
มั่วไปหลง      ระเริงเล่น  เกินเป็นปี
ป่านฉะนี้        พึ่งเข้ามา  พาเพลินใจ 

[Yim sri]

เจอท่านยาย   กับท่านป้า น่าภูมิใจ
ความเป็นไทย มีอยู่ใน     ห้องกลอนนี้
มั่วไปหลง      ระเริงเล่น  เกินเป็นปี
ป่านฉะนี้        พึ่งเข้ามา  พาเพลินใจ 

อนัตตา       นี้หนา      น่าจะเก่ง
เธอดูเช้ง     เจ๋งจริง     ใช่ยิงเล่น
ดูถ้อยคำ     กล้ำอักษร  อ้อนคนเป็น
เธอจะเด่น    เธอจะดัง   ในคลังกลอน

 

[little girl]

   ช่วงบ่ายนี้  มีคนหายไปหนึ่งคน......

[Cupid]

   ช่วงบ่ายนี้  มีคนหายไปหนึ่งคน......

เป็นเจ้าเงาะ แสนกล คนขยัน ((ใช่กระทู้นี้หรือเปล่า?)

[little girl]

   ช่วงบ่ายนี้  มีคนหายไปหนึ่งคน......

เป็นเจ้าเงาะ แสนกล คนขยัน ((ใช่กระทู้นี้หรือเปล่า?)

    คอยเวลา เจ้าเงาะ แปลงร่างพลัน.... (บ่เป็นหยัง)

[Cupid]

   ช่วงบ่ายนี้  มีคนหายไปหนึ่งคน......

เป็นเจ้าเงาะ แสนกล คนขยัน ((ใช่กระทู้นี้หรือเปล่า?)

    คอยเวลา เจ้าเงาะ แปลงร่างพลัน.... (บ่เป็นหยัง)

ปัจจุบัน ได้เห็น เป็นสังข์ทอง

[นายตะเข้]

เหม่อมองฟ้า  คืนนี้  ที่ไร้แสง
สายลมแรง พัดหวิว  ริ้ว..ล้อผา
หนาวน้ำค้าง พร่างพรม  ปลิวลมมา
ดวงใจข้า  ยิ่งระทม  จมภวังค์......


....ดอยช้างรำพัน....

[>_อนัตตา_<]

น่าสงสาร     ตะเข้น้อย   คอยหารัก
คงอกหัก     วิ่งหารัก      พักรักษา
อดทนไว้     เดี๋ยวได้เจอ รักนำพา
คอยเยียวยา รักษาใจ      ให้ร่มเย็น 

[นายตะเข้]

   สวัสดี เช้านี้ ที่ผาหม่น
หมอกระคน คละไอ ลอยเป็นสาย
นวลน้องนาง เจ้าคง หลับสบาย
มิคลอนคลาย นิทรารมย์ สมฤดี....

   เจ้านกน้อย กู่ร้อง ก้องภูผา
เหมือนเรียกมา ฟังดนตรี  ที่ขับขาน
อยากให้เจ้า ได้ฟัง เสียงกังวาล
ในวิมาน  แดนดิน ถิ่นดอยไกล....

   แสงแดดอ่อน ลูบไล้ ในไพรสนฑ์
ระคละคน กลิ่นหอม ของบุปผา
มวลดอกไม้ หลายพันธุ์  นั้นมีมา
รอแก้วตา มาดูชม ก็สมปอง....

   แต่วันนี้ ดอยช้าง ไม่มีเจ้า
สุดแสนเศร้า อ้างว้า ไม่มีเหมือน
มองที่ใหน  ไม่แลเห็น  เจ้ารางเลือน
เราก็เหมือน ปวดใจร้าว ราวเจียนตาย...
 

.....ดอยช้างรำพัน.....

[little girl]

       อ้าว! ยายเข้าใจว่าท่านตะเข้รำพัน  กลายเป็นดอยช้างรำพันไป....

[นายตะเข้]

       อ้าว! ยายเข้าใจว่าท่านตะเข้รำพัน  กลายเป็นดอยช้างรำพันไป....

อิอิ..กำลังหัดครับคุณยาย..ช่วยชี้แนะและวิจารณ์ ด้วยนะครับ..

[Yim sri]

  สวัสดี เช้านี้ ที่ผาหม่น
หมอกระคน คละไอ ลอยเป็นสาย
นวลน้องนาง เจ้าคง หลับสบาย
มิคลอนคลาย นิทรารมย์ สมฤดี....

   เจ้านกน้อย กู่ร้อง ก้องภูผา
เหมือนเรียกมา ฟังดนตรี  ที่ขับขาน
อยากให้เจ้า ได้ฟัง เสียงกังวาล
ในวิมาน  แดนดิน ถิ่นดอยไกล....

   แสงแดดอ่อน ลูบไล้ ในไพรสนฑ์
ระคละคน กลิ่นหอม ของบุปผา
มวลดอกไม้ หลายพันธุ์  นั้นมีมา
รอแก้วตา มาดูชม ก็สมปอง....

   แต่วันนี้ ดอยช้าง ไม่มีเจ้า
สุดแสนเศร้า อ้างว้า ไม่มีเหมือน
มองที่ใหน  ไม่แลเห็น  เจ้ารางเลือน
เราก็เหมือน ปวดใจร้าว ราวเจียนตาย...
 

.....ดอยช้างรำพัน.....

ขนาดอ่านผ่านผ่าน  ยังจังงัง
ท่านไปฝังตัว  อยู่ ณ ที่ไหน
ทั้งอักษร กลอนกล ล้วนวิไล
เหตุไฉน จึงเพึ่ง เดินเข้ามา

ไปอยู่ไหนมาตั้งนาน ทำไมถ่อมตัวกันจังเลยคะ

[Siranoi]

     ที่บ้านมี ดอยก้อม พร้อมผาหมี
ผาบี้มี ที่ใหน ไม่อาจเห็น
ไต่ดอยน้อย เนินใหญ่ ไม่ยากเย็น
ขึ้นแล้วเป็น อันผ่าน ถึงบ้านศิราฯ