.....เงียบจัง.....ซะเมื่อไหร่...

[นายตะเข้]

กายหนาวเหน็บ  ใจหนาวร้าว  คิดคำนึง
ร้าวรานถึง  ดวงใจ  ที่แตกสลาย
มโนจิต  หวันประหวัด  ใจไม่คลาย
ถึงหนาวกาย  ก็ไม่เท่า  ใจเว้าวอน

ค่ำคืนผ่าน  ยาวนาน  รานร้าวจิต
เจ้ามิ่งมิตร   ยอดดวงใจ  สายสมร
น้องอยู่ไหน  อยู่กับใคร  แม่บังอร
พี่ร้าวรอน  คิดถึงเจ้า  ถึงเช้าเย็น

เสียงกาเหว่า  กู่ก้อง  ร้องหาคู่
บนยอดภู  ในหมู่หมอก  หนาวยากเข็ญ
นกคงเศร้า  เหมือนใจเรา  ที่ลำเค็ญ
แสนยากเย็น  ชีวิตผ่าน   ไม่อำนวย

แสงทองส่อง  อาบผา ในหน้าหนาว
สวยสกาว  ดูสดใส   ไล้ผาสวย
นั่งผิงไฟ  ใจร้อนราว  คราวระทวย
ใจแทบม้วย  เพราะข่าวเจ้า เข้าวิวาห์....



....ดอยช้างรำพัน....
 

[little girl]

   เช้าวันนี้  อาการหนัก  ขอพักก่อน
สุดร้าวรอน  ป่วยไข้  แต่ใจถึง
ที่ผ่านมา  ยายต้า  ลืมคำนึง
ร่างกายจึง รับไม่ไหว น่าอายจัง
  ลืมพักผ่อน ดั่งคำ ที่หมอสั่ง
ลืมระวัง ความคิด อย่าให้ไหล
ลืมทานยา เป็นประจำ อย่าห่างไกล
ลืมว่าใคร  หลายหลายคน เป็นห่วงเรา.....

วันนี้ขอเป็นผู้อ่าน สักค่อนวันนะค๊ะ  จะนั่งอ่านใกล้ๆ  เพื่ออ่านใจคนเขียนด้วยค่ะ 
กลอนบทนี้ใช้เวลาแต่ เกือบ 1 ชั่วโมง  ไม่เคยเป็นอย่างนี้มาก่อน 

[Cupid]

   เช้าวันนี้  อาการหนัก  ขอพักก่อน
สุดร้าวรอน  ป่วยไข้  แต่ใจถึง
ที่ผ่านมา  ยายต้า  ลืมคำนึง
ร่างกายจึง รับไม่ไหว น่าอายจัง
  ลืมพักผ่อน ดั่งคำ ที่หมอสั่ง
ลืมระวัง ความคิด อย่าให้ไหล
ลืมทานยา เป็นประจำ อย่าห่างไกล
ลืมว่าใคร  หลายหลายคน เป็นห่วงเรา.....

วันนี้ขอเป็นผู้อ่าน สักค่อนวันนะค๊ะ  จะนั่งอ่านใกล้ๆ  เพื่ออ่านใจคนเขียนด้วยค่ะ 
กลอนบทนี้ใช้เวลาแต่ เกือบ 1 ชั่วโมง  ไม่เคยเป็นอย่างนี้มาก่อน 

นี่ก็เป็นอีกตัวอย่างหนึ่งที่ขาดสัมผัสระหว่างบทครับ

จึงเรียนมาด้วยความเคารพ

พักผ่อนเยอะๆนะครับ

[little girl]

   เช้าวันนี้  อาการหนัก  ขอพักก่อน       สุดร้าวรอน  ป่วยไข้  แต่ใจถึง
   ที่ผ่านมา  ยายต้า  ลืมคำนึง               ร่างกายจึง ทรุดหนัก ชะงักไป
   ลืมพักผ่อน ดั่งคำ ที่หมอสั่ง               ลืมระวัง ความคิด อย่าไปไหน
   ลืมทานยา เป็นประจำ อย่าห่างไกล      ลืมว่าใคร  หลายหลายคน เป็นห่วงเรา.....
 
     แบบนี้ค่อยทุเลาลงไหมค่ะ  ถ้ายังไม่ได้..... ยายต้าคงต้องไปเรียนเพิ่มเติมแล้วละค่ะ  

[Cupid]

 


ยังยืนยันคำเดิม พักผ่อนเยอะๆครับ

[นายตะเข้]

กุหลาบแดง  ดอกเดี่ยว  เปลี่ยวเหลือหลาย
แสนเดียวดาย  อยู่โดดเดี่ยว  รอวันเฉา
ทั้งแมลง  ภู่ผึ้ง ไม่ยวนเยาว์
รอวันเฉา  แห้งไป  ในสายลม...

[little girl]

ยังยืนยันคำเดิม พักผ่อนเยอะๆครับ

จะให้พักผ่อนกี่วันเจ้าาา  

[Cupid]

ยังยืนยันคำเดิม พักผ่อนเยอะๆครับ

จะให้พักผ่อนกี่วันเจ้าาา  

เยอะๆ

ให้ร่างกายสมบูรณ์ดีก่อน ค่อยออกมาอ้อน  อุ๊บส์  ออนฯต่อ

[little girl]

       

[นายตะเข้]

หู๋หู๋หู๋.. ฮูปยายต้า  สวยแต้แต้..
แอ้ขะแม๊  มานั่งผ่อ  สามโมงป๋าย
บะได้ผ่อ  ตั้งตะเจ้า  แสนเสียดาย
เป๋นป้อจาย  กำลังหั๋น  สาวงามเมิน... อิอิ

งามแต๊แต๊ หลู้.....

[>_อนัตตา_<]

คนอะไร       ยิ่งมอง    ดูยิ่งสวย 
คงจะรวย      ระทวย    ด้วยกลิ่นหอม
หอมความดี   มีศีล      ไม่จอมปลอม 
ดูเพียบพร้อม  นบน้อม  ยอมท่านยาย.....

[little girl]

หู๋หู๋หู๋.. ฮูปยายต้า  สวยแต้แต้..
แอ้ขะแม๊  มานั่งผ่อ  สามโมงป๋าย
บะได้ผ่อ  ตั้งตะเจ้า  แสนเสียดาย
เป๋นป้อจาย  กำลังหั๋น  สาวงามเมิน... อิอิ

งามแต๊แต๊ หลู้.....

คนอะไร       ยิ่งมอง    ดูยิ่งสวย  
คงจะรวย      ระทวย    ด้วยกลิ่นหอม
หอมความดี   มีศีล      ไม่จอมปลอม  
ดูเพียบพร้อม  นบน้อม  ยอมท่านยาย.....

ว๊ายว๊ายว๊าย   มีอะไร   กันหนักหนา
ใยจึงมา  แอบชมกัน  พลันขวยเขิน
ยายขี้อาย  นะเจ้า  อย่าชมเพลิน
เดี๋ยวจะเดิน  สะดุดใจ ใครหลายคน.....
มายอยาย  อยากจะได้  สิ่งใดหนา
ขอบอกมา  อย่าชักช้า  เดี๋ยวสับสน
อยากจะกิน  อะไรกัน  ก็มาบน
ยายจะดล  ให้ได้  สมใจเธอ.....
 

[นายตะเข้]

สวัสดี  เช้าวันใหม่ ยายต้าจ๋า
ขอเทวา  มาอวยพร ให้สุขศรี
ความป่วยไข้  ขอหายไป  อย่าราวี
ขอยายมี ความสุข  ตลอดวัน....

[>_อนัตตา_<]

หลงดีใจ    นึกว่า     ได้กินฟรี 
คงไม่มี      อย่างนี้   อีกแล้วหนอ
หวังยายต้า พาเลี้ยง  ก็เพียงพอ
คงต้องรอ   ค่อยขอ  ยออีกที....ว้าอดเลยอ่ะเจ้า 

[little girl]

             

[little girl]

ได้ฤกษ์งาม     ยามดี    วันนี้แล้ว
พ่อดวงแก้ว     ชาละวัล พลันแปลงร่าง
นำใบหน้า       อันหล่อเหล่า  มาอวดนาง
หวังมีทาง       หายเหงา   คราวนี้เอง... 

[Cupid]

เวลาหกโมงเย็น        ฝนกระเซ็นเป็นกระสาย
ลมพัดซัดผิวกาย       ชั่วอึดใจก็คลายคืน

หลอกอำทำตื่นเต้น    ต้องลำเค็ญใจเต้นตื่น
แวบเดียวเสียวทั้งคืน  แทบสะอื้นจำฝืนทน            

[little girl]

เวลาหกโมงเย็น        ฝนกระเซ็นเป็นกระสาย
ลมพัดซัดผิวกาย       ชั่วอึดใจก็คลายคืน

หลอกอำทำตื่นเต้น    ต้องลำเค็ญใจเต้นตื่น
แวบเดียวเสียวทั้งคืน  แทบสะอื้นจำฝืนทน            

     

[ขุนแผน]

ก็คิดถึง ทุกคน ดลใจมา         รู้ไหมว่า ไม่เจอ เพ้อครวญหา
อยากจะบอก ทุกคน ที่เข้ามา   รอนักหนา เน็ตล่ม จนใจเอย

[>_อนัตตา_<]

ท่านขุนแผน    ใช้ Net    อะไรหนอ 
ถึงต้องรอ        ต้องขอ    เข้าห้องฝัน
ข้าพเจ้า          ใช้อยู่      ทุกคืนวัน 
เปลี่ยนเร็วพลัน ของฉัน    TOT........