พระลือหน้ามงคลพิมพ์เดี่ยว มีกันหลายบล็อก เช่น พิมพ์อวบอ้วน พิมพ์องค์เอียง และพิมพ์ธรรมดาที่ถือกันว่าเป็นพิมพ์นิยม พระลือหน้ามงคลในแต่ละพิมพ์นั้นจะมีความแตกต่างกันบ้างเพียงบางส่วนซึ่งลักษณะโดยรวมก็คือพระลือหน้ามงคลนั่นเอง แต่ที่แยกออกเป็นแต่ละพิมพ์นั้นก็เพื่อให้รู้ว่า พระลือหน้ามงคลนั้นไม่ได้มีเพียงพิมพ์เดียวหรือบล๊อกเดียว ที่สำคัญท่สุดคือเป็นพระลือหน้ามงคลที่แท้และถึงยุคหรือไม่ มีข้อสังเกตรายละเอียด ของลักษณะ พิมพ์ทรง ตามจุดต่างๆสำหรับพระลือหน้ามงคลที่ติดพิมพ์ชัดเจน
1. รูปหน้าของพระลือหน้ามงคล จะมีลักษณะคล้ายผลแตงโม แก้มจะดูเอิบอิ่มเป็นลักษณะของความมีเมตตา
2 .เศียรของพระลือหน้ามงคล มองดูจะเป็นแบบเศียรโล้น แต่จะมีไรพระศกอย่างชัดเจน เป็นกรอบของรูปหน้าอย่างสมบูรณ์แบบ ไม่มีเม็ดพระศก หากมีก็ไม่ใช่พระแท้
3. คิ้ว มองดูเป็นคัน คล้ายคิ้วของคนจริงๆ แต่จะมีลักษณะเป็นรูปปีกกา นูนออกมาชัดเจน
4 . ตาเป็นลักษณะของตาเนื้อ ไม่ใช่ตาแกะ ไม่ โปนมาก ตาจะเหลือบต่ำเป็นตาของความเมตตากรุณา
5 .จมูก มีขนาดพองามรับกับใบหน้าได้อย่างลงตัว ข้างจมูกจะเป็นร่อง เห็นแก้มชัดเจน
6 . ปากจะเห็นร่องปากทั้งด้านบนและล่าง ลักษณะเหมือนกับยิ้มนิดๆ
7. คางดูมนไม่แหลมมาก และไม่ยื่นออกมามาก เพราะ ไม่ถูกครูดกับพิมพ์จนเสียรูป
8 .ลำคอ จะเห็นเพียงลางๆ ไม่เป็นลำชัดเจน มองดูไม่น่าเกลียดดูลงตัวได้ดี
9 .ใบหูของพระลือหน้ามงคล งามเรียบร้อยเหมือนหูคนจริงๆ เห็นติ่งหู และเป็นใบหูที่งามมาก
10 .อกพระลือ ไม่ใหญ่มากจนดูเทอะทะ ประทับนั่งอย่างสง่า จากไหล่ทั้งสอง ที่วางในแนวเสมอกัน ทำให้องค์พระมีท่าที สบายๆ ไม่เกร็ง จะเห็นรอยเส้นจีวร ตรงใต้ราวนมขวาโค้งขึ้นไปตรงไหล่ซ้าย มีสังฆาฏิพาดลงมาตรงหน้าท้อง
11 .ส่วนท้องของพระลือหน้ามงคล ไม่เหมือนกับส่วนท้องของพระชนิดอื่นๆ ดูเป็นธรรมชาติ ท้องไม่ป่อง หรือแบนราบจนเกินงาม มีความเป็นธรรมชาติพอดี ซึ่งเป็นลักษณะเฉพาะตัว
12 .สะดือของพระลือหน้ามงคลไม่เห็น พระลือห่มจีวรแบบห่มดอง มีรอยเส้นจีวรจากใต้ราวนมขวา โค้งขึ้นไปตรงไหล่ซ้าย ขอบจีวรไม่ลงลึกเหมือนขอบจีวรของพระรอด มีสังฆาฏิ พาดลงมาจากบนไหล่ซ้ายลงมาตรงหน้าท้อง ค่อนไปทางขวาขององค์พระ ลักษณะการห่มจีวรนั้นจะแนบเนื้อ เป็นพุทธศิลป์แบบพุทธมหายานซึ่งจะเป็นแบบนี้
13 . ไหล่ไม่ยกสูงมาก เป็นแบบธรรมดา พระลือหน้ามงคลเป็นที่มีมิติที่ดีมาก ไหล่ไม่กว้าง ไม่แคบ มีความสง่างามที่ลงตัวได้ดี องค์พระดูโปร่งตาสบายๆ
14 .แขนขวาวางทอดลงมาอย่างสบาย คล้ายการวางแขนของพระชุดสกุลลำพูนทั่วไป มีจังหวะที่ดูนิ่มนวลไม่แข็งทื่อ มือขวาจะวางบนเข่าขวา ปลายนิ้วจะแตะกับพื้นของฐานเหนือดอกบัวมองเห็นนิ้วมือ
15 .แขนซ้ายเริ่มจากหัวไหล่ ซ้าย ถึงข้อศอก แขนกางออกเล็กน้อยพองาม วางพาดลงบนหน้าตัก สังเกตการวางแขนของพระลือหน้ามงคล ไม่เหมือนกับการวางแขนของพระคง พระบาง จะไปใกล้เคียงกับการวางแขนซ้ายของพระรอดมากกว่า ลองพิจารณาดู แขนวางพาดอย่างสบายๆไม่เกร็ง มองเห็นชายจีวร ใกล้กับข้อมือซ้าย ซึ่งย้อยลงมาตรงปลายเท้าขวาพอดี
16 .การประทับนั่ง พระลือหน้ามงคลประทับนั่งแบบขัดสมาธิเพชร มองเห็นฝ่าเท้าที่ทอดยาววางบนขาซ้ายชัดเจน ส่วนทางขาซ้ายจะสอดเท้าขึ้นไป ปลายเท้าซ้ายจะโผล่ตรงใกล้กับแขนขวา ที่วางทอดลงมา ส่วนของส้นเท้าซ้ายจะอยู่ตรงปลายมือซ้าย
17 .พระลือหน้ามงคล มีเส้นซุ้มรัศมีโดยรอบองค์พระ ที่ทำไม่เหมือนกับพระพิมพ์อื่นๆของพระชุดสกุลลำพูนทั่วไป โดยจะทำเป็นแนวของเส้นเ ดียวตลอด เริ่มจากทางด้านซ้ายขององค์พระ เส้นซุ้มจะเริ่มจากเหนือเข่าซ้าย ใกล้ข้อศอก เป็นแนวตั้งติดกับผนัง วิ่งไล่ขึ้นไปห่างจากลำแขนพองาม ไปหักตรงมุมของหัวไหล่ซ้าย แล้วทำเป็นซุ้มโค้งรอบเศียร มีจังหวะที่ห่างออกมาพองาม หักมุมตรงไหล่ขวาแล้วโค้งไปตามแนวของหัวไหล่ขวาแล้วพุ่งดิ่งลงมา กลืนหายไปกับพื้นผนังตรงเหนือข้อศอกขวา เส้นซุ้มรัศมีนี้จะไม่หนาหรือบางมากจนเกินไปเรียกว่าพองาม เส้นซุ้มนี้คงได้รับอิทธิพล จากพระกลีบบัว ซึ่งเป็นพระพิมพ์ของยุคทวารวดีที่มีลักษณะของเส้นซุ้ม เป็นเส้นเดียวโดยตลอดเช่นเดียวกัน พระกลีบบัวนี้ก็เป็นพระกรุที่ขุดพบในเมืองลำพูนเช่นกัน
18 .ผ้าทิพย์ หรือผ้าปูอาสนะของพระลือหน้ามงคลนั้นมีลักษณะโค้งเป็นรูปครึ่งวงกลม ทำค่อนข้างหนา ขอบไม่คมต่างกับผ้าทิพยืของพระเปิม ประดับอยู่ใต้ตัก บนฐานที่ประทับกึ่งกลางพอดีกับขาทั้งสองไขว้กันไม่ขาดไม่เกิน
19 .ฐานของพระลือมีลักษณะเฉพาะตัวทำเป็นฐานสามชั้น ฐานบนสุดทำเป็นบัวเหลี่ยมเป็นคู่ๆ บน ล่าง มีส่วนคล้ายกับฐานของพระเลี่ยงพิมพ์บัวเหลี่ยมแต่ไม่เหมือนเลยทีเดียว บัวฐานของพระลือจะเป็นลักษณะของบัวคว่ำบัวหงาย บัวจะเรียงกันเป็นแถวยาวจากด้านในผนังด้านข้าง อ้อมโค้งนูนออกมาตามส่วนนูนของฐานด้านหน้า จากทางขวาขององค์พระอ้อมไปทางซ้าย คืออ้อมไปจรดผนังของอีกด้านหนึ่ง
20 .ฐานชั้นกลางทำเป็นเส้นนูนเล็กๆอยู่ติดกับบัวเหลี่ยม มองดูเหมือนกับเป็นขอบฐานที่มีบัวเหลี่ยมตั้งอยู่บนฐานชั้นกลางนี้ ซึ่งเป็นฝีมือเชิงช่างที่ทำฐานตรงนี้อย่างเรียบง่าย ไม่รุ่มร่ามเลอะเทอะพอดีพองาม
21. ฐานชั้นล่างสุดทำเป็นคันหนา เพื่อเป็นที่รองรับองค์พระทางส่วนบนให้ดูสง่างาม มีมิติและมีความเรียบร้อยงดงามในเชิงศิลปะขององค์ประกอบโดยรวม
22 .ลวดลายประดับ ดดยรอบขององค์พระลือหน้ามงคล จากการสังเกตและพิจารณาอย่างละเอียดโดยเฉพาะ
ลวดลายประดับ ของพระลือหน้ามงคลและพระลือโขงนั้น มีอิทธิพลของพุทธศิลป์ทางฝ่ายพุทธมหายาน เข้าไปผสมผสานอย่างเต็มที่ จากหลักฐานทางประวัติศาสตร์และตำนานที่อ้างถึงพุทธนิกายมหายานได้เข้าไปมีอิทธิพล
ที่มา
http://www.naiboran.com/พระลือของท่านผมดูไม่ออกจริง ๆ ครับ
หน้าหลักเว็บไซต์
เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกให้ทันที..."
ผู้เขียน
