ผมแค่สังสัย .. เรื่อง เครื่องกันหนาว

[konrukmear]

....ทำไม ต้องมีข่าวบริจาคเครื่องนุ่งห่มทุก ๆ ปี

เห็นทุกปี ครับ ข่าว แจกเสื้อผ้า เครื่องนุ่งห่ม ให้กับผู้ประสพภัยหนาว

ผมก็เป็นหนึ่งในผู้ร่วมบริจาค เลยเกิดความสงสัยว่า ทำไมเราต้องแจกกันทุก ๆ ปี

ชาวบ้าน ที่รับของไป อย่าว่าอย่างงั้นอย่างงี้นะครับ เขาก็น่าจะเก็บรักษาของบ้าง

ใช้แบบ ปีต่อปี ปีนี้ได้ของ ปีหน้า ก็รอรับอีก

คือ ทั้งหมดทั้งมวลนะครับ คืออยากให้ชาวบ้านที่อยู่ที่หนาวเหน็บ ได้พึ่งพาตัวเองบ้างน่ะครับ

ที่มีคำพูดที่ว่า  หาปลามาให้เขากิน เขาอิ่ม 1 มื้อ ถ้าสอนเขาหาปลา เขากินได้ ตลอดชีวิต

[เทพ_ผางาม(รักในหลวง)]

ตามหลักการดำรงชีพนะ ถูกต้องนะคร๊าบๆๆๆๆๆๆๆๆๆ......แต่ตามหลักการปฏิบัติแล้วไม่คับ แล้วเจ้านายจะเอาอะไรมากิน.....

[sophon wangnger]

อย่างว่าละครับ สภาวะเศรษฐกิจแบบนี้ คนตกงานไม่รู้เท่าใหร่ ค่าครองชีพยังไม่พอใช้ ใหนค่าโน่น ค่านี่ ดูเด็กนักเรียนในชนบทก็ได้ครับ ถามคุณครูก็ได้ครับ บางคนขาดแล้วขาดอีก การบริจาคก็ไม่ได้รับทุกคนครับ ของแบบนี้เราบริจาคได้กุศลครับ แต่ก็ขอขอบคุณทุกฯท่านที่มาบริจาค ครับ ขออนุโมทนาบุญด้วยครับ

[konrukmear]

เรื่องร่วมบริจาค ผมก็ทำทุกปีครับ ที่ไหนรับ ผมก็ส่งไป

แต่มันก็ยังสงสัยตามในกระทู้นั่นแหละครับ

[^เด็ก_วัด^]

ตามหลักการดำรงชีพนะ ถูกต้องนะคร๊าบๆๆๆๆๆๆๆๆๆ......แต่ตามหลักการปฏิบัติแล้วไม่คับ แล้วเจ้านายจะเอาอะไรมากิน.....

ถูกต้องครับ

[tonkla]

ผมก็คิดแบบท่านทุกประการในกรณีการจัดซื้อโดยหน่วยงานรัฐ
ผมเคยตั้งคำถามในที่ประชุมด้วยซ้ำว่า เคยจดสถิติไหมว่า รายที่แจกไปเมื่อปีที่แล้ว เป็นรายเดิมกับที่ได้รับปีนี้หรือไม่ ได้รับคำตอบแบบสีข้างถลอก  แต่หลังออกจากที่ประชุม  โดนด่าว่าทีหลังอย่าถามคำถามแบบนี้อีก มันทำให้คนอื่นลำบากใจ เลยได้แต่คิดว่าแรงไปก็ไม่เป็นประโยชน์ ผ่อนไปก็ไม่สบายใจ เลยทำใจอย่างเดียว

แต่ จนถึงวันนี้ ผมก็ใจแป่วทุกครั้งที่ได้ยินคำว่า ประกาศภัยพิบัติทั้งจังหวัด(ยังทำใจไม่ได้ซักที)
...
การแบ่งปันที่ผมทำหน้าที่เป็นไปรษณีย์ ส่วนใหญ๋จะได้รับการแบ่งบันเสื้อผ้ามือสองจากเพื่อน พี่ น้องที่รู้จักกัน แล้วนำไปมอบเองในที่ ๆ ห่างไกล และเขายากจนจริง ๆ
ปีนี้มีผู้ใจบุญจาก กทม.ให้เป็นเงินมา ๒๐๐๐ บาท เลยไปซื้อผ้าห่มได้ ๑๐ ผืน รวมกับเสื้อผ้ามือสองที่ได้รับแบ่งปันมา นำไปแบ่งบันที่บ้านห้วยหยวกป่าโซตำบลแม่สลองใน แบ่งปันผ้าห่มได้ ๑๐ ราย ชุดนักเรียนมือสอง ๑๓ ชุด เสื้อผ้ามือสอง ๑๕ ราย  ซึ่งส่วนใหญ่ปีที่แล้วเขาได้รับผ้าห่มพระราชทาน คนละ ๑ ผืน เสื้อกันหนาว คนละ ๑ ตัว แต่ปีนี้เขามีสมาชิกเพิ่มมาในครัวเรือน เลยพิจารณาให้เขาก่อนครับ  

[เทพ_ผางาม(รักในหลวง)]

บางคน.....ทำโครงการไว้หรือว่าเอาโครงการเขามาทำต่อๆกันไป  แต่เวลาเอาไปแจกนะคับ ฝากให้คนอื่้นแจก เช่น ยกตัวอย่างนะคับ....ทางจังหวัดรับบริจาคของมา แล้วให้นายอำเภอเอาไปแจก นายอำเภอก็ให้ ผญบ.แจกอีกที   สรุปก็คือ จังหวัดรู้ว่าไปแจกจิง แต่ไม่รู้ว่าแจกให้ใคร หรือว่าใครได้รับบ้าง หรือว่าซ้ำคนเดิมหรือปล่าว ...

[เทพ_ผางาม(รักในหลวง)]

ถ้าท่านใจบุญ อยากบริจาคแล้วได้ผลจริงๆ รบกวนท่านสละเวลา แล้วติดต่อทาง โรงเรียนเลยคับ แล้วนำของไปบริจากกับตัวเลย แล้วปีต่อไปท่านก็ไปหาคนเดิมอีก  แล้วก็อยู่ที่ท่านว่าจะตัดสินใจอย่างไร.....ผมไม่แนะนำให้บริจาคเรื่อยเปื่อย หรือเห็นเขาบริจาค แล้วก็บริจาคตาม เพราะมันมีบางคน....จะรอแต่ของบริจาคหรือไม่ก็ คนที่เอาไปแจกก็แจกแต่คนที่สนิทกัน เป็นต้น

[Yim sri]

อาจจะเป็นอย่างท่านสังเกตก็ได้ หากไม่มีการบันทึกรายชื่อผู้รับไว้เป็นหลักฐาน

จึงสมควรที่จะแจกกับเจ้าตัว ลงในพื้นที่  ชุมชนเองเลย

[tonmaii]

ผมเห็นแถวบ้านผมที่เค้าได้รับแจกเค้าก็มีของปีก่อนแล้วถ้าได้รับซ้ำอีกรอบก็มีเพิ่มอีก 1 ครับ ถือว่าเพิ่มความอบอุ่นให้เขาละกันครับ

[zombie01]

เห็นด้วยกับการแจกของบริจาคกันหนาวให้ถึงมือผู้รับครับ เชื่อว่ายังมีคนที่ลำบากและต้องการเครื่องกันหนาวจริง ๆ อยู่อีกมาก

[flashi]

แหล่งที่จะได้รับแจกบ่อยๆคือ
1. ไปง่าย
2. เป็นที่รู้จัก
3. ออกสื่อ

ก้คงต้องช่วยๆกันดูอ่ะค่ะ ว่ายังมีที่ไหนที่ตกหล่นไม่ได้รับความช่วยเหลือบ้าง จะพึ่งพาหน่วยงานราชการอย่างเดียวก็ช้า

[corolado4]

ได้ให้ความคิดเห็นแล้วในกระทู้นี้
http://www.chiangraifocus.com/forums/index.php?topic=165454.0
ถ้าใช้การกระจายอำนาจ ให้ท้องถิ่น ผู้นำชุมชน สำรวจลูกบ้าน(ที่เดือดร้อนจริงๆ)
จะได้ยอดที่แน่นอน  แต่ไม่คุ้มกับการนำงบออกมา เผื่อแผ่ร้านค้าสิ่งของเครื่องกัีนหนาว
ยิ่งถ้าตัดยอดที่รับบริจาคจาก เอกชน บริจาคโดยทีมงานจิตกุศล บริษัทยักษ์ใหญ่
หรือแบบรายย่อยๆตามกระทู้นี้
http://www.chiangraifocus.com/forums/index.php?topic=165294.0
จะทำให้ยอดคนประสบภัยหนาว ซึ่งอาจพอมีนุ่งห่ม แต่เก่าเก็บ อยากได้ใหม่ ยอดลดลงอีก
แต่หน่วยงาน ต้องเอางบมาเป็นก้อน(กอบกำ) ก็เข้ามาสู่วังวนของระบบที่รู้ ๆ กันอยู่...
..น่าจะทำแต่พอ(คำ)งาม..

[mammon]

แจกเครื่องทอผ้าห่มดีมั๊ยครับเผลอๆเค้าจะทอมาขายเราเป็ยรายได้ให้เค้าอีก

[corolado4]

แจกเครื่องทอผ้าห่มดีมั๊ยครับเผลอๆเค้าจะทอมาขายเราเป็ยรายได้ให้เค้าอีก

"..หาปลามาให้เขากิน เขาอิ่ม 1 มื้อ ถ้าสอนเขาหาปลา เขากินได้ ตลอดชีวิต.."
เป็นแนวทางตามพระราชดำริ ในหลวง ล้นเกล้า ร.๙ นี่เองครับ
แม้แต่เรื่องการป้องกันน้ำ ก็ให้แนวทางคล้ายๆแบบเรื่องสู้ภัยหนาว สู้ชีวิตหากิัน
..ไม่ต่างกันเลยครับ.......ขอพระองค์จงทรงพระเจริญ..

[nine tom]

นี่เลยครับ ทุกๆท่าน ตรงประเด็นที่สุด ไม่ต้องอธิบายก็เข้าใจได้ถ่องแท้ ...
 ขอพระองค์ ทรงพระเจริญ...

[thip]

จริงแล้วเราว่าเค้าแค่นั่งผิงไฟ ก็หาว่าเค้าหนาวไม่มีผ้ากันหนาวใส่ เราคนนึงที่ชอบผิงไฟมันทำให้ร่างกายอบอุ่นขื้นแค่นั้น ไม่ได้หมายความว่าเราไม่มีผ้ากันหนาวใส่ ทั้งๆที่เราขับซีวิค แล้วก้มีรถตู้อีกคัน คนเดินผ่านร้านเรามองกันใหญ่เลย เหอะๆๆ ของบริจาคเอาไปให้เค้าก้รับ ใครจะบอกว่าไม่เอาล่ะ เราเคยเอาไปให้นะ แต่เสียความรู้สึกมากบางคนไม่ใส่แต่เอาไปใช้เป็นผ้าเช็ดเท้า เช็ดมือก้เยอะ อันนี้แล้วแต่ความคิดเห็นของใครนะ ไม่ว่ากัน

[nine tom]

ผมบังเอิญไปเจอกลอนนี้ในเวป เห็นว่ามีความหมายดีมากๆเลยเก็บมาฝากทุกๆท่าน ครับ

**นักการเมืองยื่นปลา            พระราชายื่นเบ็ด
   นักการเมืองแจกแท็บเล็ต     กษัตริย์แนะเคล็ดวิชา
   นักการเมืองห่วงอำนาจ        มหาราชห่วงประชา
   นักการเมืองสร้างสัญญา       องค์เจ้าฟ้าสร้างสรรธรรม
   นักการเมืองหาเรื่องกิน         องค์ภูมินทร์หาเรื่องทำ
   นักการเมืองยุให้รำฯ            ในหลวงย้ำให้ทำดี
   นักการเมืองมักแบ่งขั้ว         องค์เหนือหัวไม่แบ่งสี
   นักการเมืองทำสี่ปี              องค์ภูมีทำทุกวัน
   นักการเมืองชอบแบ่งเสียง     พ่อพอเพียงชอบแบ่งปัน
   นักการเมืองคิดสั้นสั้น          องค์ราชันย์นั้นคิดยาว

    ขอขอบคุณท่านผู้ที่แต่งกลอนนี้

[tonkla]

ความเห็นเพิ่มเติมในฐานะที่ทำงานคลุกคลีกับพี่น้องบนที่สูง

๑.ที่นั่นหนาวจริงและหนาวเจ็บเข้ากระดูก ผ้าห่มและเสื้อกันหนาวจึงมีความจำเป็นสำหรับพี่น้องบนที่สูงมาก
๒.บางแห่ง ๑ ครัวเรือน มีหลายครอบครัว ดังนั้นเครื่องบรรเทาความหนาวที่รัฐแจกจ่ายเป็นครัวเรือนจึงไม่ทั่วถึง
๓.การจ่ายแจกโดยผู้นำบางพื้นที่กระจุกตัวมากกว่ากระจายตัว จึงทำให้บางคนไม่ได้รับสิ่งของเหล่านี้
๔.การบริจาคเสื้อผ้ามือสองให้กับคนที่เขาไม่ได้อยากได้ และไม่ได้สอบถามเขาว่าเขาต้องการหรือไม่ จึงทำให้ของเหล่านั้นกลายเป็นผ้าขี้ริ้วไปในที่สุด
๕.หมู่บ้านที่อยู่ถนนลาดยาง ทางผ่าน หรือแหล่งท่องเที่ยวจะได้รับของบริจาคทุกปี เพราะไปง่าย  แต่บ้านที่อยู่ไกล มักจะไม่ค่อยได้รับสิ่งของเหล่านี้
๖.เคยมีบางหน่ยงานให้เครื่องทอไปประจำหมู่บ้าน ปัจจุบันเครื่องทอก็ยังอยู่ แต่ไม่ได้ทอ เพราะปัจจัยหลายอย่าง เช่นวัตถุดิบ เวลา ความต้องการ เป็นต้น

เท่าที่พอนึกได้ก็ประมาณนี้ครับ

ปล.(แปลว่าอะไรก็ไม่รู้ เห็นเขาชอบลงท้ายด้วยคำนี้ เลยทำตาม)
เท่าที่ผมเคยแบ่งปันเสื้อผ้าและเครื่องนุ่งห่มกับพี่น้องชาติพันธุ์บนดอยห้วยหมาก ห้วยหยวก หัวแม่คำ เสาะใส ป่าแอ ห้วยกุ๊ก ดอยตุงและเขตพื้นที่ใกล้เคียง ผมจะดำเนินการดังนี้
๑.แยกซักสิ่งของเหล่านั้น เพื่อให้สะอาดและหอม และเย็บปะรอยฉีกขาด
๒.แยกออกเป็นเสื้อผ้าใส่เล่นของเด็ก ของผู้ใหญ่ชาย ของผู้ใหญ่หญิง ชุดนักเรียนชาย และหญิง เสื้อกันหนาว ผ้าห่ม แยกใส่ถุงเพื่อเตรียมพร้อม
๓.สอบถามคนในพื้นที่ว่า เขาถือหรือไม่เกี่ยวกับการใส่เสื้อผ้ามือสอง  หากคนที่นั่นไม่ถือ เราก็สอบถามต่อว่า มีใครพอที่จะสนใจกับของที่เราแบ่งบันบ้าง จากนั้นจึงแบ่งปันให้คนที่เขาต้องการครับ

ปีนี้ขึ้นไปที่โรงเรียนแห่งหนึ่ง ก็เห็นน้อง ๆเขาใส่เสื้อนักเรียนที่ปักชื่อ สกุลลูกชายผมอยู่เลยครับ
   

[น้าวัยทองฯ]

เพราะเงินที่บริจาค สามารถนำไปลดหย่อนภาษีได้ถึง 2 เท่า ครับ หุหุ