ทำไมถ่ายรูปมีแต่รูปปั้นหมดเลย ....
ไม่มีผู้คนเลยเหรอครับ ป้า ....
คนไม่ยอมอยู่นิ่งให้ถ่ายค่ะ
ที่โน่นเขาไม่ค่อยพูดอังกฤษกัน
พอเห็นเราถือแผนที่เดินไปหา แค่เอ่ยปากว่า excuse me มันก็ส่ายหน้าโบกมือ เดินหนีไปเสีย
ทีนี้เราก็เอาแผนที่ซ่อนเิดินไปหาคนที่คิดว่าน่าจะพูดอังกฤษได้
ก็เหมือนเิดิม พอพูดว่า hello; can you help me? มันก็เดินเลี่ยงไปอีกทาง
เจอหลายครั้งเข้าชักเซ็ง ต่อมาจับจุดได้ว่าน่าจะไปถามเด็กวัยรุ่นมากกว่า
มีอยู่ครั้งหนึ่ง นั่งรถรางเที่ยวเพลิน จนออกนอกเมือง หาทางกลับไม่ถูกคนก็ไม่ค่อยมี
พอดีเจอวัยรุ่น ๒คนชายและหญิง ถามก่อนว่าพูดอังกฤษได้หรือเปล่า พอรู้ว่าได้ อารามดีใจ
ดันถามมันว่า where are you now? แทนที่จะถามว่า where am I now
เขาตอบด้วยอาการงงๆว่า I am here
พอได้คำตอบ นั่งขำกลิ้งกันทั้งคนถามและคนตอบ
ช่วงที่ไปเจออากาศร้อนเกือบ๔๐องศา ซึ่งบ้านเขาไม่เคยเจอมาก่อน เลยได้เห้นผู้หญิงนุ่งสั้นๆกันเยอะหน่อย
เห็นสถาปัตยกรรมของโบสถ์เม็กซิโก ใกล้ที่พัก
สาวน้อยน่ารักทำหน้าที่ประชาสัมพันธ์ในงานประชุม ส่วนใหญ่เป็นอาสาสมัครจากมหาวิทยาลัย