♥♥♥♥♥SUPERMOTO CLUB CHIANGRAI♥♥♥♥♥

[JooK Freeway]

ผ่านมากึ่งวันแล้ว ยังบ่ามาอัพฮูปกั๋นเตื้อกะครับ ถ้าผ่อแน่ะ 

[Tokio]

ครูชาติหาย ฮ่าๆ ผมต่อเองละกันครับ

[Tokio]

ภาพเหมือนๆกัน ไม่ขอบรรยายนะครับ น้ำตกกวางสี

[Jip Rider]

น้ำสีสวยดีนะครับ เขียวนุ่มๆ

[ninja250]

พอดีงานเข้าครับ...ขออภัยพี่น้องด้วย...ฮ่าฮ่า...มาต่อกันเลยนะครับ....ตาดกวางสีเป็นน้ำตกหินปูนครับ...น้ำที่นี่จะออกสีเขียวๆ

[ninja250]

ที่ตรงนี้มีนักท่องเที่ยวมาเล่นน้ำกันเยอะมาก....โดยเฉพาะสาวๆ...อิอิ

[ninja250]

ในตาดกวางสีมีหมีหลายชนิดให้ชมด้วย....

[ninja250]

หลังจากชื่นชมกับตาดกวางสีจนอิ่มใจแล้ว...เราก็ได้เวลากลับเมืองหลวงพระบางกัน...ด้านหน้าทางเข้าตาดกวางสีร้านค้าเยอะมาก...ในภาพเฮียต่อกำลังเหล่สาวขายปลาปิ้งอยู่...ฮ่าฮ่า

[ninja250]

ที่ลานจอดรถตาดกวางสี...เราเจอกลุ่มBIKERจากเวียดนาม...สังเกตุดีๆจะเห็นว่าหนูดีของเราเป็นดาวล้อมเดือนเลย...ฮ่าฮ่า

[ninja250]

หลังจากออกจากตาดกวางสีแล้วเราก็ตรงดิ่งเข้าสู่หลวงพระบางกันเลยทีเดียว...ผู้คนที่นี่ให้ความสนใจกับหนูดีของพวกเรามาก...บางคนเข้ามาถามราคา...บางคนเข้ามาถามข้อมูล...ไปใหนก็มีแต่คนโบกมือทักทาย...เราขับรถเข้ามาดูบรรยากาศงานสงกรานต์หลวงพระบางกัน...เหมือนบ้านเราครับ...แทบไม่มีอะไรแตกต่าง...เปิดเพลง...เต้นรำ...ดื่มเบียร์ดื่มเหล้า...ยิ่งตอนเย็นๆมีแต่คนเมา...ถนนบางสายก็ปิดไม่ให้รถเข้า...ผมมองดูแล้วรู้สึกสังเวชใจยังไงไม่รู้....อุตส่าหนีความวุ่นวายกับวัฒนธรรมที่แปรเปลี่ยนจากเมืองไทยแล้ว...ที่นี่ก็ยังหนีไม่พ้นอีกหรือนี่...เราหมดอารมณ์เที่ยว...หมดอารมณ์เล่นสงกรานต์กันเลยครับ...ผมมายืนอยู่ข้างแม่น้ำโขงกับเฮียต่อ...เรามองหน้ากัน..เข้าใจความรู้สึกนะว่าผิดหวังนิดๆที่อุตส่าถ่อสังขารมาจากเมืองไทย...เอาวะต่อ...ถือเป็นประสบการณ์ไม่มาไม่รู้...ฮ่าฮ่า....ผมรำพันเบาๆ

[ninja250]

ผมย้ำกับตัวเองว่า...ต่อไปจะไม่มาช่วงเทศกาลแล้ว...คนเยอะมาก...อะไรๆก็แย่งกันกิน...แย่งกันใช้...เชื่อมั๊ยผมมาอยู่หลวงพระบาง2วันไม่ได้เที่ยววัดเลย...ทั้งวัดเชียงทองอันเลื่องชื่อ...หรือพระธาตุภูสีที่ใครๆต้องมาเยือน....เหตุผลก็คือคนเยอะมาก...เบียดเสียดยัดเยียดกัน...คนไทยทั้งนั้น....ผมตั้งใจว่าหากกลับมาอีกครั้งจะเที่ยววัดเหล่านี้ให้หมดเลย...ฮ่าฮ่า...ครั้งนี้ใหนๆก็ใหนๆแล้ว...หาประสบการณ์ตอนกลางคืนของที่นี่ดีกว่า...เฮ่อเฮ่อ....

[Tokio]

ขอแทรกภาคกลางคืนครับ 
ให้ครูชาติบรรยายต่อนะครับ

[ninja250]

เรากลับเข้าที่พักอาบน้ำอาบท่า...เสร็จแล้วก็ลงมาข้างล่างเจอกับหนุ่มลาวสุดหล่อท้าวคำมั่น...ผมถามแหล่งเที่ยวกลางคืนของคนที่นี่...ข้อมูลหลั่งไหลออกมาจากหนุ่มคำมั่นว่ามีอยู่หลายที่...คำมั่นบอกที่นี่พอเที่ยงคืนก็ปิดกันหมดแล้ว...ผมเลยบอกเฮียต่อว่าเราต้องรีบแล้วเดี๋ยวตลาดจะวาย...ฮ่าฮ่า...แต่ตอนนี้หาอะไรรองท้องก่อน...เอาไงดี...ที่เดิมเฮียต่อบอก...สรุปเรากินซิ้นดาด(หมูกระทะ)ติดกัน2คืนเลย...แต่ซิ้นดาดที่นี่อร่อยมากครับ...มันได้ความสด...ความมัน...แจ่วที่นี่(น้ำจิ้ม)ก็รสชาดแปลกแต่อร่อย(เหมือนน้ำจิ้มมะม่วงบ้านเรา)...ฮ่าฮ่า...หลังจากจัดการกับอาหารอันแสนอร่อยเรียบร้อยแล้วเราก็ออกปฏิบัติการตามล่าหาฝันกันเลย...เป้าหมายแรกก็คือ..บาร์รำวงอันเลื่องชื่อของที่นี้"เมืองซัว"....เป็นบาร์รำวงของคนลาวครับ...บรรยากาศเหมือนเข้าไปในหนังไทยในยุค20ปีก่อน...ฮ่าฮ่า...เราเข้าไปนั่งที่โซฟาแบบงงๆ...สักพักพนักงานก็จะมาบริการ...เบียร์ลาวเลยครับงานนี้...อิอิ....ผมกระซิบพนักงานตัวดีว่า"คืนนี้ข่อยเหงา..อยากได้ผู้สาวมานั่งเป็นเพื่อน...เจ้าสิจัดให้ข่อยได้บ๋อ"......ได๊!....คือคำตอบสุดท้ายของไอ้หนุ่มพนักงานคนนั้น...เรานั่งรอสักพักก็มีสาวลาวในชุดทันสมัยหน้าตาบ้านๆมานั่งคุยด้วย...สรุปคืนนั้นเราก็เลยแลกเปลี่ยนวัฒนธรรมกันพอสมควร...ตามประสาบ้านพี่เมืองน้อง....อิอิ...บาร์ปิดเราก็กลับมาที่โรงแรม...นอนไม่หลับกันครับก็คุยกับไอ้หนุ่มคำมั่นลูกเจ้าของโรงแรม...เลยได้ข้อมูลเชิงลึกอีกมาก...คำมั่นบอกอยากมาเที่ยวเมืองไทยมาก...เดี๋ยวคำมั่นจะหาโอกาสมาเที่ยวบ้านเราให้ได้...ผมรับปากว่าถ้ามาเดี๋ยวจะพาลุยเมืองไทยให้ดู....ระหว่างที่เรานั่งคุยกับคำมั่นนั้น..ไอ้หนุ่มคำมั่นก็โทรศัพท์หาสาวๆตลอด...ผมถามว่าโทรหาแฟนหรอ...คำมั่นบอกไม่ใช่โทรเรียกเด็กให้แขก...เราตาสว่างกันเลยนั่งคุยกันจนเด็กๆที่คำมั่นเรียกให้แขก2-3คน...โอ้แม่เจ้า!!!....แหล่มๆทั้งนั้น...โฮ่ๆๆๆ...แต่คืนนี้ผมหมดแรงกับแม่สาวหลวงพระบางคนเมื้อกี้แล้ว...ก็ได้แต่นั่งมองตาปริบๆ....ไวอาก้าาาาาาา......อยู่หน่ายยยยยยยย....

[ninja250]

หลังจากข่มตาให้หลับแบบทรมาณเพราะภาพสาวๆที่คำมั่นเรียกให้แขกมันวนเวียนอยู่ในหัว...ฮ่าฮ่า...ผมงีบหลับไปตอนไหนไม่รู้....แต่ต้องสดุ้งตื่นอีกครั้งดูเวลา6โมงเช้าเพราะเสียงยัยเจ๊!ที่มาจากกรุงเทพ...คุยกันเสียงดังลั่นไม่เกรงอกเกรงใจใครเลย...ผมเป็นคนไทย100%นะครับ..แต่สำเนียงคนกรุงเทพที่ปลุกผมตื่นในเช้าวันนั้น...มันทำให้ผมรู้ว่าผมเกลียดภาษาที่ยัยเจ๊นั่นตะเบงออกมาแบบไม่เกรงใจชาวบ้านในเช้านั้นมาก...ผมข่มตาหลับแล้วตื่นอีกที8โมงกว่า...อาบน้ำอาบท่าเสร็จแล้วก็เก็บข้าวเก็บของเตรียมกลับเมืองไทย...ลงมาทานข้าวเช้ากลุ่มของยัยเจ๊!นรกแตกก็อันตธานหายไปจากที่นั่นแล้ว...ฮ่าฮ่า....วันนี้เราต้องเดินทางกลับแต่เช้าเพราะด่านที่ห้วยโกร๋นจะปิด5โมงเย็นเรากลัวไม่ทันด่านเดี๋ยวต้องได้นอนค้างที่เมืองหงสาอีกคืนหนึ่ง...ไม่อาววววว...เค้าคิดถึงสาวๆที่เมืองน่านหงะ...อิอิ

[Tokio]

ไม่อยากกลับเมืองไทยเลย 

[ninja250]

หลังจากร่ำลากับหนุ่มคำมั่น(ที่มีพี่สาวสวย2คน)เรียบร้อยแล้ว....เรามาเติมน้ำมันจนเต็มถังแล้วก็อัดยาวกันมาเลยครับ...เราใช้เส้นทางกลับทางเดิม30กว่ากิโลเป็นทางราดยางแบบปะๆ...ฮ่าฮ่ามาจนถึงสามแยกเมืองเชียงเงิน...จากในภาพซ้ายมือไปหลวงพระบาง....ขวามือไปนครหลวงเวียงจันทร์อีก400กว่ากิโล...ที่เรายืนถ่ายรูปอยู่นี้ไปเมืองไซยะบุรีอีก90กิโลเมตร...ดูสภาพถนนเสียก่อน...ทางฝุ่นล้วนๆ...ฮ่าฮ่า

[Tokio]

ครูชาติครับ คำมั่นฝากสวัสดีมาครับ 

[A1]

อยากดูต่ออ่ะครูชาติ

[yongwinwin]

รูปสาวมีมั้ยครับเอามาลงหน่อย

[ninja250]

ตอนขากลับเราขับรถอย่างเดียวเลยครับเพราะกลัวไม่ทันเข้าด่านเดี๋ยวมันจะปิดเสียก่อน...ทางเส้นนี้ระหว่างเมืองเชียงเงิน-ไซยะบุรีตอนขามาเราวิ่งตอนกลางคืนกัน...อากาศเย็นสบายรถราไม่ค่อยมีฝุ่นไม่เยอะ...แต่พอมาวิ่งตอนกลางวันตรงข้ามกันเลยพี่น้อง...เพราะทางเส้นนี้เป็นทางหลวงระหว่างจังหวัดของลาว...มีหมู่บ้านข้างทางเยอะแยะมากทั้งรถเมล์...รถจักร(มอเตอร์ไซค์)...รถฮุนได(หกล้อเล็ก)...รถตู้โดยสาร...รถปิคอัพ....รถเก๋ง....โอ้ย!.....จิปาถะวิ่งกันให้ขวัก...ฮ่าฮ่า...ผลที่ตามมาก็ฝุ่นสิครับพี่น้อง...ฝุุ่นเยอะขนาดไหนลองคิดดูว่าเวลารถเหล่านี้วิ่งสวนกันเรามองเห็นทางข้างหน้าได้แค่1เมตร(เหมือนหมอกตอนหน้าหนาวบ้านเราเลย...อิอิ)แต่นี้มันเป็นฝุ่นล้วนๆ....บวกกับอากาศที่เริ่มร้อน...สุดยอดครับ...ฮ่าฮ่า....รถราที่นี่ถึงแม้จะเป็นถนนฝุ่นๆอย่างนี้ไม่มีการชลอความเร็วกันเลยนะครับ...วิ่งกันเป็นร้อย...ขี่คร่อมเลนอีกตากหากไม่ให้ใครแซงเลย...ผมขับตามรถตู้กับปิคอัพวีโก้ของลาว...พวกไม่ยอมให้เราแซงขี่คร่อมเลนเบี่ยงซ้ายเบี่ยงขวากลัวเราแซงได้...ผมเลยติ้งต่างว่าตัวเองกำลังแข่งแรลลี่ปารีส-ดาการ์อยู่อัดซะเต็มคันเร่ง...ฝุ่นก็ฝุ่นไม่กลัวแต่ขอแซงไอ้มหากันสองคันข้างหน้านี้ให้ได้...มันก็แกล้งเรานะหลุ่มฝุ่นอยู่ตรงไหนมันวิ่งไปทางนั้น...พอผมแซงได้ก็เอาแบบไอ่สองคันนั้นบ้าง...หลุมฝุ่นอยู่ตรงไหนผมก็พาหนูดีกระโจนลงไปเลย...ได้ผลแฮะฝุ่นที่ผมสรรค์สร้างขึ้นมันสามารถหยุดความซ่าของไอ่รถสองคันนั้นได้...ขืนตามมาสิทั้งฝุ่นเอย...หินเอยที่หนูดีกำลังตระกุยกระเด็นเรี่ยราดไปหมด...พอตอนหลังๆมันก็ค่อยๆแซงเราไป...ฮ่าฮ่า...สงสัยกลัวเอาคืนอีก...อิอิ